อริยสัจจากพระโอษฐ์ .. ธรรมที่สมควรแก่การหลุดพ้นจากทุกข์ 2
ภิกษุ ท.!
ธรรมนี้เป็นธรรมที่สมควรแก่ภิกษุผู้ปฏิบัติธรรม สมควรแก่ธรรม คือข้อที่ภิกษุ ..
..เป็นผู้ตามเห็นความไม่เที่ยงในรูป อยู่เป็นประจำ,
..เป็นผู้ตามเห็นความไม่เที่ยงในเวทนา อยู่เป็นประจำ,
..เป็นผู้ตามเห็นความไม่เที่ยงในสัญญา อยู่เป็นประจำ,
..เป็นผู้ตามเห็นความไม่เที่ยงในสังขาร อยู่เป็นประจำ ,
..เป็นผู้ตามเห็นความไม่เที่ยงในวิญญาณ อยู่เป็นประจำ ;
ภิกษุนั้นเมื่อตามเห็นความไม่เที่ยง ..
..ในรูป
..ในเวทนา
..ในสัญญา
..ในสังขาร
..ในวิญญาณ
อยู่เป็นประจำ, ย่อมรู้รอบ ..
..ซึ่งรูป
..ซึ่งเวทนา
..ซึ่งสัญญา
..ซึ่งสังขาร
..ซึ่งวิญญาณ
เมื่อเขารู้รอบอยู่ซึ่งรูป ซึ่งเวทนา ซึ่งสัญญา ซึ่งสังขาร ซึ่งวิญญาณ, ย่อมหลุดพ้น ..
..จากรูป
..จากเวทนา
..จากสัญญา
..จากสังขาร
..จากวิญญาณ,
ย่อมพ้นได้จากความเกิด ความแก่ ความเจ็บ ความตาย ความโศก ความร่ำไรรำพัน ความทุกข์
กาย ความทุกข์ใจ ความคับแค้นใจ ;
เราตถาคตกล่าวว่า เขาย่อมหลุดพ้นจากทุกข์ ดังนี้.
.
.
.
ขนฺธ. สํ. ๑๗/๕๑/๘๔.
| Create Date : 05 มิถุนายน 2558 |
| Last Update : 5 มิถุนายน 2558 6:51:52 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 784 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 151 คน [