อริยสัจจากพระโอษฐ์ .. ตัณหาเป็นเหตุแห่งความโศก
ความโศก ย่อมเกิดมาแต่สิ่งอันเป็นที่รัก, ความกลัว ย่อมเกิดมาแต่สิ่งอันเป็นที่รัก; เมื่อพ้นแล้วจากสิ่งเป็นที่รัก,ความโศกย่อมไม่มี แล้วความกลัว จะมีมากแต่ไหนเล่า.
ความโศก ย่อมเกิดมาแต่ความรัก, ความกลัว ย่อมเกิดมาแต่ความรัก; เมื่อพ้นแล้วจากความรัก, ความโศกย่อมไม่มี, แล้วความกลัว จะมีมาแต่ไหนเล่า.
ความโศก ย่อมเกิดมาแต่ความยินดี, ความกลัว ย่อมเกิดมาแต่ความยินดี; เมื่อพ้นแล้วจากความยินดี, ความโศกย่อมไม่มี, แล้วความกลัวจะมีมาแต่ไหนเล่า.
ความโศก ย่อมเกิดมาแต่ความใคร่, ความกลัว ย่อมเกิดมาแต่ความใคร่; เมื่อพ้นแล้วจากความใคร่, ความโศกย่อมไม่มี, แล้วความกลัว จะมีมาแต่ไหนเล่า.
ความโศก ย่อมเกิดมาแต่ตัณหา, ความกลัว ย่อมเกิดมาแต่ตัณหา; เมื่อพ้นแล้วจากตัณหา, ความโศกย่อมไม่มี, แล้วความกลัว จะมีมาแต่ไหนเล่า. . . . ธ. ขุ. ๒๕/๔๓/๒๖.
Create Date : 10 มิถุนายน 2557 |
Last Update : 10 มิถุนายน 2557 6:36:10 น. |
|
0 comments
|
Counter : 1158 Pageviews. |
|
|
|
|
|