อริยสัจจากพระโอษฐ์ .. ตัณหาเจริญเพราะมิจฉาทิฏฐิในปิยรูป - สาตรูป
ภิกษุ ท.! สมณะหรือพราหมณ์พวกใด .. .. ในกาลอดีตก็ตาม, .. ในกาลอนาคตก็ตาม, .. ในกาลนี้ก็ตาม,
ย่อมเห็นสิ่งอันเป็นที่รักที่สนิทใจ (ปิยรูป สาตรูป) ในโลก .. .. โดยความเป็นของเที่ยง .. โดยความเป็นสุข .. โดยความเป็นตัวตนโดยความเป็นของไม่เสียบแทง .. โดยความเป็นของเกษม;
สมณะหรือพราหมณ์พวกนั้น .. .. ย่อมทำตัณหาให้เจริญ. .. เมื่อทำตัณหาให้เจริญอยู่ ก็ทำอุปธิให้เจริญ. .. เมื่อทำอุปธิให้เจริญอยู่ ก็ทำทุกข์ให้เจริญ. .. เมื่อทำทุกข์ให้เจริญอยู่ สมณะหรือพราหมณ์พวกนั้น ย่อมไม่หลุดพ้นจากความเกิด ความแก่ ความตาย ความโศกความร่ำ ไรรำพัน ความทุกข์กาย ความทุกข์ใจ ความคับแค้นใจ;
เราตถาคตย่อมกล่าวว่า "พวกเหล่านั้น ย่อมไม่หลุดพ้นจากทุกข์" ดังนี้.
ภิกษุ ท.! เปรียบเหมือน ถ้วยดื่มสำริดมีเครื่องดื่มใส่อยู่แล้วชนิดหนึ่ง สมบูรณ์ด้วยสี กลิ่น และรส แต่ว่ามียาพิษปนติดอยู่. ครั้งนั้น มีบุรุษผู้หนึ่งซึ่งกำลังร้อนจัด มีความร้อนระอุไปทั้งตัว เหน็ดเหนื่อย คอแห้ง ระหายน้ำมาถึงเข้า.
คนทั้งหลายบอกแก่บุรุษนั้นว่า "นี่แน่ท่านผู้เจริญ ! ถ้วยดื่มสำริดใบนี้ มีเครื่องดื่ม สมบูรณ์ด้วยสี กลิ่น และรส สำหรับท่าน, แต่ว่ามียาพิษปนติดอยู่, ถ้าหากท่านต้องการดื่มก็ดื่มได้, เมื่อท่านกำลังดื่ม จักติดใจมันด้วยสีของมันบ้าง ด้วยกลิ่นของมันบ้าง ด้วยรสของมันบ้าง; แต่ว่า ครั้นดื่มเข้าไปแล้ว ท่านจักถึงความตาย หรือได้รับทุกข์เจียนตายเพราะเหตุนั้น" ดังนี้.
บุรุษนั้น ไม่ทันจะพิจารณาถ้วยดื่มสำริดอันนั้น (ว่าจะควรดื่มหรือไม่ควรดื่มอย่างไรเป็นต้น) รีบดื่มเอา ๆ ไม่ยอมวาง. บุรุษนั้นก็ถึงความตายหรือได้รับทุกข์เจียนตาย เพราะเหตุนั้น.
ฉันใดก็ฉันนั้น ที่สมณะหรือพราหมณ์พวกใด ในกาลอดีตก็ตาม. ในกาลอนาคตก็ตาม, ในกาลนี้ก็ตาม, ย่อมเห็นสิ่งอันเป็นที่รักที่สนิทใจในโลก โดยความเป็นของเที่ยง ...ฯลฯ.... ย่อมไม่หลุดพ้นจากทุกข์" ดังนี้. . . . นิทาน. สํ. ๑๖/๑๓๒-๑๓๓/๒๕๔-๒๖๐.
Create Date : 06 กรกฎาคม 2557 |
Last Update : 6 กรกฎาคม 2557 8:58:21 น. |
|
2 comments
|
Counter : 952 Pageviews. |
|
|
|
ผู้ที่เล่นบนกระดานศีล ปัญญา สมาธิเอ๋ย ท่านก็เสนอตนว่า คือ ผู้ที่เล่นได้ดี ได้เหนือใครๆบนกระดานอยู่แล้วมิใช่หรือ หากมีความเหนือในฝีมือ หรือแม่ไม้มวยธรรม สมควรจะคุมเกมส์คุมหมากให้ดำเนินไปได้อย่างสุจริตยุติธรรมโปร่งใส ไม่มีการคดโกง หรือริดรอนท่าไม้ตายใดใด
หากเล่นได้ดี จงเล่นให้ชนะในกระดานธรรม อย่าทำลายเบี้ยที่คู่แข่งจะเดินต่อ หรือแอบเขี่ยของเขาทิ้ง หรือขโมยออกจากระดาน ผู้ชมข้างๆกระดานจะไม่มั่นใจว่า ท่านจะแพ้หมากกระนั้นหรือ ถึงทำเช่นนั้น ท่านเคยอ้างตนว่าเล่นเก่งเหนือใครทั้งหมดในโลกมิใช่หรือ ก็เล่นกันไปปกติจะเสียหายอะไร อย่างไรๆ ท่านก็ต้องเหนือชั้นกว่า แต่ท่านทำลายเบี้ยเดินของเขา ท่านกำลังเพลี้ยงพล้ำกระนั้นหรือ มีคนสงสัยมากขึ้นแล้วทุกวันนี้