Group Blog
 
<<
ธันวาคม 2556
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
31 ธันวาคม 2556
 
All Blogs
 
อริยสัจจากพระโอษฐ์ .. คนกล่าวคำเท็จเพราะกาม


"ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ !
หม่อมฉันนั่งแล้ว ในที่วินิจฉัยอรรถคดีนั่นแหละได้เห็น ..
- พวกกษัตริย์มหาศาลบ้าง
- พวกพราหมณ์มหาศาลบ้าง
- พวกคฤหบดีมหาศาลบ้าง

ซึ่งเป็นผู้มั่งคั่ง มีทรัพย์มาก มีโภคะมาก มีทองเงินเพียงพอ มีอุปกรณ์ในการหาทรัพย์มากมาย มีข้าวเปลือกเป็นหลักทรัพย์อยู่มากมายทำการ ..

.. กล่าวเท็จทั้งที่รู้ว่าเป็นเท็จ เพราะกามเป็นเหตุ เพราะกามเป็นต้นเหตุ เพราะกามเป็นเครื่องทำให้พูดออกมา.

ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ !
ความคิดได้เกิดขึ้นแก่หม่อมฉัน ว่า ..
'บัดนี้พอแล้ว ในการวินิจฉัยอรรถคดี,
บัดนี้ภัทรมุข (วิฑูฑภะ) จักปรากฏตัว ในการวินิจฉัยอรรคดีสืบไป'
ดังนี้."

มหาราช !
ข้อนั้น เป็นอย่างนั้น, มหาราช! ข้อนั้น เป็นอย่างนั้น;

มหาราช !
คือข้อที่ ..
- พวกกษัตริย์มหาศาลบ้าง
- พวกพราหมณ์มหาศาลบ้าง
- พวกคฤหบดีมหาศาลบ้าง

ซึ่งเป็นผู้มั่งคั่ง ..
.. มีทรัพย์มากมีโภคะมาก
.. มีทองเงินเพียงพอ
.. มีอุปกรณ์ในการหาทรัพย์มากมาย
.. มีข้าวเปลือกเป็นหลักทรัพย์อยู่มากมายทำการกล่าวเท็จ ..

ทั้งที่รู้ว่าเป็นเท็จ เพราะกามเป็นเหตุ เพราะกามเป็นต้นเหตุเพราะกามเป็นเครื่องทำให้พูดออกมา.

การทำเช่นนี้ของคนเหล่านั้น จักเป็นไป เพื่อความทุกข์ อันไม่เป็นประโยชน์เกื้อกูล ตลอดกาลนาน;

ครั้นตรัสดังนี้แล้ว ได้ตรัสต่อไปซึ่งเป็นคำร้อยกรอง ว่า :-

"ผู้ย้อมติดอยู่ในการบริโภคกาม พัวพัน เมาหมกอยู่ในกามทั้งหลาย ย่อมไม่รู้สึกความหลวมตัวของตัว ดั่งมัศยาชาติ พลัดเข้าสู่เครื่องดัก ฉะนั้น.

ความเดือดร้อน ย่อมมีแก่เขา ในภายหลังเพราะว่า ผล ที่เขาสร้างไว้ เป็นความชั่ว"

ดังนี้แล.
.
.
.
สคา. สํ. ๑๕/๑๐๗/๓๔๓-๓๔๕.




Create Date : 31 ธันวาคม 2556
Last Update : 31 ธันวาคม 2556 7:39:54 น. 0 comments
Counter : 1024 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

สดายุ...
Location :
France

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 151 คน [?]









O ใช่แน่หรือ ? .. O






O หรือธรรมชาติผ่านเวียน .. คอยเปลี่ยนโลก ?
ทั้งสุขโศกเร่งรุดยากหยุดไหว
หรือกำหนดยุดยื้อจากมือใด
จัดการให้แปลกแยกได้แทรกตัว
O หรือพบกันครั้งแรก, ความแตกต่าง
ถูกบ่มสร้างเหมาะควรอย่างถ้วนทั่ว
แต่ตา-รูป .. สบกัน, ที่สั่นรัว-
แรกที่หัวใจคน .. เริ่มอลเวง
O ละห้อยเห็นในยามห่างนามรูป
แต่ละวูบเนรมิตคอยพิศเพ่ง
งามทุกงามจารจรดเยี่ยงบทเพลง
พร้องบรรเลงด้วยมือช่วยยื้อยุด
O ย่อมเป็นมือสร้างเหตุแทรกเจตนา
ผ่านรูปหน้าอำนวยเข้าฉวยฉุด
ร้างไร้ความกริ่งเกรง, หากเร่งรุด
แทรกลงสุดหัวใจเพื่อไขว่คว้า
O แน่นอนว่ายากเว้น .. อยากเห็นรูป
และชั่ววูบวาบเดียวที่เหลียวหา
หวังทุกหอมรินไหลผ่านไปมา
ทั้งหางตาที่ชม้อยเหลือบคอยปราย
O โลกย่อมงามพร่างแพร้วเมื่อแผ้วผ่าน
ด้วยอ่อนหวานอ่อนโยนที่โชนฉาย
แม้นมิอาจโยกคลอนให้ผ่อนคลาย
ก็อย่าหมายโยกคลอนให้ผ่อนลง
O จะกี่ครั้งกี่ครา, ความอาวรณ์
เวียนรอบตอนจับจูงจนสูงส่ง
ด้วยรูปนามเทียบถวัลย์อย่างบรรจง
แตะแต้มลงผ่านจริตจนติดตรึง
O ความรู้สึกในอกย่อมยกตัว
หวานถ้วนทั่ว, รสประทิ่น, ถวิลถึง
เหมือนรุมล้อมหยอดย้ำลงคำนึง
ให้เสพซึ้งรสงามของ .. ความรัก
O วัฏฏจักรแห่งธรรม .. ย่อมย่ำผ่าน
เข้าขัด-คาน จับจูงความสูงศักดิ์
ของอาวรณ์หลบเร้น เพื่อเว้นวรรค
ที่เข้าทักทายทั่วทั้งหัวใจ
O หรือแท้จริงตัวตนถูกค้นพบ
การบรรจบ .. รูป-จริต แล้วพิสมัย
ปรารมภ์ของฝั่งฝ่าย .. นั้น-ฝ่ายใด
เพิ่งยอมให้เรื่องเฉลย .. ยอมเผยความ ?



Friends' blogs
[Add สดายุ...'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.