เมืองนอกถึงจะมีแดดแต่ก็อากาศเย็นสบายค่ะพี่น้อย

นึกถึงคำนี้เลยค่ะ ... ความเปลี่ยนแปลงเป็นนิรันดร์
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้พี่น้อยนะคะ

อ่านแล้วรู้สึกเหมือนโดนข่มขู่เลย ถ้าไม่สบายใจก็คงต้องย้ายครับ แต่ปัญหาคือจะย้ายไปที่ไหน บ้านที่อยู่มันอยู่มานานมันสบายใจกว่าด้วยล่ะนะ

ปัจจัยที่น่าคิดอีกอย่างคือ เพื่อนๆ รอบๆ ก็ย้ายไปหมดมันโดดเดี่ยว แต่ลูกพี่น้อยพูดถูก ผมเห็นด้วยกับเขานะ คือไม่ต้องกังวลว่าจะขายไม่ได้หรอกครับ

ถ้าได้ที่ใหม่ที่ใกล้เคียงเดิม เดินทางสะดวกไม่ต่างจากเดิมมากก็ไม่เลวครับที่จะย้าย ถือว่าได้บรรยากาศใหม่ๆ ด้วย

เพื่อนที่เป็นเวียดนามก็ย้ายออกหมดแล้วนะคะ
บ้านที่อ้ออยู่ก็30 ปีแล้ว
เพื่อนบ้านคนอื่นๆย้ายไปหมู่บ้านที่ใหญ่ขึ้น
อ้อก็ยังอยู่ ที่เดิม เพราะเราไม่มีลูก
อีกอย่าง..ผู้คนที่มาอยู่รุ่นใหม่ๆในซอยก็เป็นคนดี
เอื้อเฟื้อ
ไม่ทานเหล้า เปิดเพลงเสียง จอดรถขวางทาง
เด็กๆวิ่งเตะฟุตบอล เล่นกันโหวดเหวก

ไม่อยู่บ้านดูและก็รด้ำต้นไม้ให้
รับพัสดุ..ทำกับข้าวดผื่อ..มีของฝาก

บางทีดีกว่า ญาติพี่น้องอีก
เลยไม่ตะเกียกตะกายไปไหน..

อ่านเรื่องพี่ในบล็อกนี้ ทำให้คิดถึงเรื่องหรือหนังสือที่ผมกำลังอ่านอยู่พอดี
เป็นเรื่องของคนยิวชื่อ Night เขียนจากเรื่องจริงของ Elie Wiesel

ยิวจริงๆน่าสงสสารมากในยุคนั้น แต่โลกปัจจุบันเปลียนไปเยอะยากที่จะเข้าใจนะครับ

บรรยากาศละแวกบ้านพี่น้อยสงบร่มรื่น น่าอยู่มากค่ะ
กลุ่มใหม่ที่ค่อยๆย้ายเข้ามาอยู่แทนที่เพื่อนบ้านเดิม
เหมือนเป็นอีกสังคมหนึ่งที่เค้าคุ้นเคยกันนะคะ

ส่งกำลังใจให้พี่น้อยในการตัดสินใจกับการเปลี่ยนแปลงที่อาจเกิดขึ้นค่ะ

อรุณสวัสดิ์ครับพี่น้อย

ย้ายมาเป็นกลุ่มแบบนี้
เพื่อนบ้านต้องปรับตัวกันเยอะเลยนะครับพี่
นึกถึงเชียงใหม่เมื่อ 4-5 ปีก่อน
คนจีนเข้ามากว้านซื้อบ้านในหมู่บ้าน
เข้าไปนึกว่าเป็นประเทศจีน
แต่พอเกิดโควิด
เค้าก็ย้ายกลับกันไปหมด
หมู่บ้านกลายเป็นหมู่บ้านร้างเลยครับพี่

สวัสดี จ้ะ คุณน้อย

อ่าน ตะพาบ คุณน้อยแล้ว ก็กำลังคิดจะเปลี่ยนแปลงหาบ้าน
ที่อยู่ใหม่ ขายบ้านที่อยู่เก่า ซึ่งกำลังแวดล้อมเป็นอาณาจักรของ
พวกยิว ครูก็เห็นด้วยนะ ที่จะคิดย้าย เพราะเพื่อนบ้านของเราก็
ขายบ้านกันไปเกือบหมดแล้ว อิอิ
แต่อย่างไรก็ตาม เมื่ออายุมากแล้ว กลับบ้านเมืองของเองดีที่สุด
นะจ๊ะ ยังไง ก็อบอุ่นกว่า จ้ะ

โหวดหมวด ตะพาบ

อรุณสวัสดิ์ครับพี่น้อย

สวัสดีค่ะพี่น้อย ขอบคุณที่ไปให้กำลังใจบล็อกตะพาบนะคะ

มาอ่านตะพาบพี่น้อยแล้วเห็นใจพี่น้อยมากๆเลยค่ะ บ้านเราอาศัยอยู่มานานก็พูกพันนะคะอยู่ๆก็มีสิ่งเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นทำให้ต้องย้ายจากไปขายบ้านเราไปน่าเสียดายจริงๆเพื่อนบ้านทุกคนก็คงกลัวความวุ่นวายของชาวยิวที่บุกรุกเข้ามานะคะ เป็นกำลังใจให้พี่น้อยได้บ้านใหม่ที่ดีกว่าเดิมสะดวกสิ่งแวดล้อมดีๆมีความสุขนะคะ

Klaibann Blog

สวัสดีค่ะคุณน้อย

ขอให้ได้บ้านที่ถูกใจนะคะ

ขอให้สุขกายสบายใจนะคะ

ขอโทษค่ะพี่น้อยพิมพ์ผิด เป็นบล็อกแจ้ซ้อน ไม่ใช่บล็อกตะพาบค่ะ แหะ แหะ

แวะมาเยี่ยมและส่งกำลังใจครับ