Bloggang.com : newyorknurse : ตะพาบประจำหลักกิโลเมตรที่ 233 "เรื่องที่เธอเสียใจ" ความสูญเสียของแม่ ที่เสียลูก

ตะพาบประจำหลักกิโลเมตรที่ 233 "เรื่องที่เธอเสียใจ" ความสูญเสียของแม่ ที่เสียลูก

ตะพาบประจำหลักกิโลเมตรที่ 233
"เรื่องที่เธอเสียใจ"
ความสูญเสียของแม่
ที่เสียลูกใกล้คลอดหรือคลอดแล้วเสียขีวิต

โจทย์โดยคุณ กะว่าก๋า

"เรื่องที่เธอเสียใจ "

นีกถึงตอนยังไม่ทำงานพยาบาล พี่คนหนี่งท้องแต่คลอดลูกก่อนกำหนด
ต้องอยู่ตู้อบ ที่รพ.มีชื่อในกท.และมีคุณหมอมีชื่อ ดูแลอยู่ด้วย สมัยนั้นก็
ประมาณเกือบหกสิบปีแล้ว เป็นลูกชายคนแรก คลอดมาก่อนกำหนดตัว
เล็กนิดเดียว โอกาสรอดไม่มี บ้านพี่อยู่ไกลจากรพ. ไม่อยากออกจากรพ
แต่ถึงวันที่หมอบอกกลับบ้านได้ ก็ต้องกลับ

พี่เล่าว่าทางรพ.ไม่ให้แม่อยู่ (ซี่งตอนนั้นไม่มีการให้แม่อยู่ด้วย) พี่วิ่งเต้น
ขอนอนอยู่ที่รพ.เผื่อจะได้เดินไปดูลูกบ่อยๆ ไม่มีใครอนุญาติให้อยู่ได้
พี่เล่าว่าเจอห้องใต้บันใด เลยไปแอบงีบ เช้าก็ออกมาแต่เช้าจะได้ดูลูก
และแล้วลูกชายก็จากไป พี่และสามีเสียใจมาก เพราะเป็นคนจีนด้วย

สิ่งที่เป็นความทรงจำที่เลวร้ายของพี่ก็คือ พี่บอกว่าคุณหมอที่ทำคลอดให้
พอคลอดลูกเสร็จ ไม่เคยมาแลเลย ไม่มาถามว่าเป็นอย่างไร คงรู้ว่าลูก
ไม่รอดไม่สนใจเลย พี่เสียความรู้สีกมากที่หมอตัดเยื่อใย เหมือนไม่รู้จักเลย
พี่มีลูกอีกสองคนต่อมา แต่แน่นอนไม่ไปหาหมอคนเดิม...

พ่อแม่ที่เสียลูก ไม่ว่าจะเล็กแค่ไหน ก็คือการสูญเสียที่ยิ่งใหญ่ของเขา
เราคนข้างเคียงควรอยู่เคียงข้างและให้กำลังใจกับการสูญเสียของเขา
และไม่ใช่บอกว่า เดี๋ยวก็มีใหม่ได้ เพราะลูกที่เสียไป จะมีคนใหม่มา
แทนกันไม่ได้
โดยเฉพาะคุณหมอที่ดูแลตอนตั้งครรภ์ตั้งหลายเดือน พอเห็นเด็ก
ท่าไม่รอดก็เลยหายหน้าไปเลย นับว่าเป็นจรรยาบรรญที่น่าตำหนิจริงๆ
และไม่มีน้ำใจในมนุษย์ธรรม

เดี๋ยวนี้ตามรพ.ที่ต่างๆ เขาจะให้ความสำคัญกับการที่พ่อแม่เสียลูก
ที่รพ.หรือเสียลูกที่ยังไม่ถึงกำหนดคลอด เวลาแม่กลับบ้านจะมีการ
นัดมาเจอกันกับกลุ่มพ่อแม่ที่เคยมีประสบการการสูญเสีย เพื่อจะได้
ช่วยให้ทำใจและมีเพื่อนคุยด้วย ตั้งเป็นกลุ่มการดูแลภายหลังการตาย
เรียก Bereavment Group มีนัดพบกันที่รพ.ทุกเดือน ให้มาเจอกัน
และคุยกัน และมีวันทีระลีกของผู้ตายโดยมีการจุดเที่ยนระลีกถึงลูกที่
จากไป

******

จขบ.(เจ้าของบล็อก) ทำงานที่นิวยอร์กแผนกห้องคลอด ได้เจอแม่ทีมา
คลอดลูกแล้วไม่ได้ลูกกลับบ้าน บ่อยเหมือนกัน แม่บางคนก็รู้ก่อนว่า
ลูกไม่รอดก่อนคลอดแล้ว หรือบางคนลูกก็เสียระหว่างเจ็บท้องคลอด
หรือคลอดก่อนกำหนด อายุน้อยก็ไม่รอด

ระยะหลังๆนี้ทางการแพทย์เจริญมากเด็กคลอดอายุประมาณ 21 อาทิตย์
ก็สามารถเติบโตได้ แต่ก็ต้องผ่านปัญหาต่างๆ เช่นปอดยังไม่เจริญเต็มที่
ก่อนคลอดมียาฉีดช่วยให้ปอดแข็งแรง ถ้าทำทัน ส่วนมากจะฉีดยานี้ทุก
12 ชม สองหรือ สี่ครั้งแล้วแต่สูติแพทย์ แล้วจีงให้เด็กคลอดกรณีที่ไม่
ต้องคลอดฉุกเฉิน รอได้ก็รอ แต่ถ้ารอไม่ได้เกิดมาก่อน ก็ต้องดูแลกันไป
ตามสถานะการณ์แต่เด็กมีโอกาสรอดพอสมควร

จขบ.มีประสบการที่แม่เสียลูกที่ห้องคลอดหลายครั้ง แต่ขอเล่าเรื่องหนี่ง
จขบ.ได้มีโอกาสได้ดูแลแม่ที่จะเสียลูกก่อนคลอด ที่จริงเป็นเคสแรกๆ
ที่เพิ่งดูแลแม่ที่เสียลูก ยังไม่ค่อยชำนาญและก็อึดอัดใจพอสมควร เราก็
ไม่อยากเห็นเด็กเกิดมาแล้วไม่ร้อง ไม่รู้เด็กจะอยู่สภาพไหน แต่ก็ต้อง
เป็นกำลังใจให้พ่อและแม่ ซี่งน่าสงสารมากๆที่ต้องผ่านขบวนการคลอด
และรู้ว่าลูกที่คลอดมาไม่มีชีวิตเป็นบรรยากาศที่เศร้ามากๆสำหรับพ่อแม่
สามีเป็นกำลังใจอย่างดีให้ภรรยา ทั้งคู่ร้องไห้ตลอดเวลา เราก็ได้แต่
อยู่ข้างๆเป็นกำลังใจ ทางรพ.ให้พ่อแม่ทั้งสองฝ่ายเข้าไปห้องคลอดด้วย
จนถึงเวลาคลอด จขบ.เช็ดตัวเด็กใส่เสื้อผ้าชุดสวย(เป็นผู้หญิง) และ
ให้พ่อแม่อยู่กับลูก นานเท่าที่จะอยากอยู่ หลายๆชม. และให้ปู่ย่า ตายาย
อยู่ด้วย บอกพ่อแม่ว่าพร้อมที่จะให้เอาลูกไปก็บอก เด็กคลอดเกือบเที่ยง
พ่อแม่และญาติอยู่กับลูก จนบ่ายสามโมง แล้วก็อนุญาติให้เอาลูกไป
ทีห้องดับจิต พ่อแม่กอดกันร้องไห้แทบขาดใจ เราเองก็พลอยร้องไห้ไปด้วย
เป็นบรรยากาศที่เศร้ามากๆ

หลังจากลูกไปแล้ว ต้องดูแลเยียวยาจิตใจ พ่อแม่ด้วย ทางรพ.
มีพยาบาลสำหรับดูแลคนไข้ที่ลูกตายระหว่างคลอดและหลังคลอด
(Bereavement Nurse)พยาบาลจะมาคุยให้กำลังใจและแนะนำ
ว่ามีกลุ่มสำหรับแม่ทีเสียลูกนัดมาเจอกันใหม่ๆทุกอาทิตย์ และทุกเดือน
ต่อมาก็ทุกปี เพื่อเป็นการระลึกถึงลูกคนนี้ ให้พ่อแม่ตั้งชื่อลูก และส่ง
ข่าวสารเกียวกับการการนัดพบประจำปี พ่อแม่ที่มาจะมีการจุดเทียน
ระลึกถึงลูกที่จากไป ซี่งทำให้พ่อแม่รู้สีกดีขี้น กับการได้พบกลุ่มที่
เสียลูก ทำให้รู้สีกว่าไม่ใช่เราคนเดียวที่เจอสภาพนี้ การได้พบปะ
พูดคุยกับคนที่มีประสบการเหมือนกัน ได้ช่วยทำมีกำลังใจ ค่อยๆ
หายทุกข์ได้บ้าง แม่บางคน มีลูกอีกคน แต่ก็ยังกลับมาพูดคุยในกลุ่ม
เพื่อเป็นกำลังใจกับผู้ที่เพิ่งสูญเสียลูกอีกด้วย

ส่วนสูติแพทย์ เดี๋ยวนี้ดูแลแม่ดีมาก มาเยี่ยมและให้กำลังใจ
แม่ ทำให้แม่รู้สีกดีกับแพทย์และกลับมาหาอีก ที่จริงหลังจาก
คลอดก็ต้องไปหาสูติแพทย์ตรวจอยู่ดี แต่ถ้าการคลอดแล้ว
สูติแพทย์ไม่สนใจ คุณแม่ก็จะรู้สีกว่าไม่รู้สีกเสียใจกับการ
สูญเสียที่ยิ่งใหญ่ของเขาเลย

การมีลูกก็ไม่ง่าย เหมือนพระท่านกล่าวว่าคนจะเกิดเป็นคนได้แสนยาก
จริงๆ เพราะจขบ.ทำงานห้องคลอด เห็นเด็กตายก่อนคลอด ตายขณะ
คลอด และคลอดไม่สมประกอบมากมาย

*****
สนใจอ่านกระทู้พันทิปข้างล่างค่ะ
ถามแม่ๆที่มีประสบการณ์เสียลูกตอนใกล้คลอด หรือคลอดออกมาแล้วเสียชีวิตค่ะ ว่าจะมีลูกได้อีกครั้งนานแค่ไหน
https://pantip.com/topic/30961026

**********

←ธรรมะ-จิตใจ
5 ประโยคห้ามพูดในการปลอบใจ
9 กันยายน 2561,

5 ประโยคห้ามพูดในการปลอบใจ
นักจิตวิทยาแนะนำ คำพูดต้องห้าม และคำแนะนำที่ควรพูด

เรื่อง : กาญจนา

ดร.อลิซาเบธ ลอมบาร์โด นักจิตวิทยาชาวชิคาโก กล่าวไว้ว่า คนส่วนใหญ่
จะพูดประโยคที่ดีเพื่อปลอบใจ แต่บางครั้งอาจไม่ใช่สิ่งที่ดี ซึ่งในสถานการณ์
ที่ไม่แน่ใจว่าควรพูดปลอบใจอย่างไร เธอแนะนำให้เงียบไว้จะดีที่สุด

“คนที่กำลังโศกเศร้าอยู่อาจคิดว่าคุณไม่สนใจ แต่คุณสามารถพูดออกไป
ตามตรงว่า คุณไม่รู้ว่าต้องพูดอย่างไร แต่คุณเสียใจกับความสูญเสียของ
เขาหรือเธอ ถ้ามีอะไรที่สามารถช่วยเหลือได้คุณก็พร้อมที่จะทำ”
และนี่คือ 6 ประโยคที่เธอแนะนำว่า “อย่าพูด” กับคนที่เพิ่งสูญเสีย
หรือกำลังเสียใจ

1. “เขาไปสู่สุขคติแล้ว”

คำพูดทำนองที่ว่า ผู้ที่ล่วงลับได้ไปสู่สถานที่ที่ดีแล้วนั้น คนฟังอาจตีความ
หมายได้ว่า การตายของเขาเป็นสิ่งที่ดีหรืออย่างไร อลิซาเบธกล่าวว่า คำพูด
นี้น่าจะเป็นคำพูดของผู้ที่สูญเสียมากกว่า ถ้าหากเขาเป็นคนพูดออกมาก่อน
คุณก็สามารถสนับสนุนความคิดนี้ได้

2. “อย่าเศร้าไปเลย คุณก็รู้ว่าวันนี้จะมาถึง”

สำหรับผู้ที่กำลังเผชิญอยู่กับความโศกเศร้ากับการจากไปของคนรัก
ที่ป่วยมานาน การพูดทำนองว่า อาการป่วยเหล่านั้นทำให้คุณได้เตรียม
ใจมาก่อนแล้ว ไม่ใช่สิ่งที่ถูกต้อง แต่คุณควรให้กำลังใจกับการจากไป
และอย่าพูดให้คนที่กำลังเศร้าหยุดเศร้าเสียที

3. “ถ้ามีอะไรที่ฉันช่วยได้ บอกฉันนะ”

อลิซาเบธกล่าวว่า น่าจะดีกว่าที่คุณจะเสนอความช่วยเหลือก่อนที่อีกฝ่าย
ต้องเอ่ยปากขอ เช่น หากเพื่อนของคุณเพิ่งเสียสามี ก็สามารถให้ความช่วย
เหลือในการพาลูกๆ ของเธอไปส่งที่โรงเรียน หรือไปรับเธอและลูกๆ มารับ
ประทานอาหารที่บ้านของคุณ เพื่อทำให้เธอรู้สึกว่าไม่ได้โดดเดี่ยวจากการ
สูญเสียคนรักไป

4. “เวลาจะรักษาคุณเอง”

คำพูดนี้เป็นสิ่งที่ถูกต้อง เพราะคงไม่มีอะไรรักษาแผลใจได้ดีเท่าเวลา แต่
ในขณะเดียวกันคนฟังอาจคิดว่า คุณไม่มีวันเข้าใจความเจ็บปวดที่กำลัง
เผชิญ ซึ่งนั่นอาจทำให้ความรู้สึกแย่กว่าเดิม

5. ประโยคอะไรก็ตามที่ขึ้นต้นว่า “อย่างน้อย...” หรือ “มองในแง่ดี...”

อลิซาเบธกล่าวว่า อย่าหาเหตุผลมาเพื่อปลอบใจ เช่น มองในแง่ดีเขา
ก็ไม่ต้องเจ็บปวดแล้ว เพราะไม่ว่าอย่างไรก็ไม่มีคำพูดไหนที่จะลบล้าง
ความเจ็บปวดของผู้ที่สูญเสียได้ ดังนั้นการเสียใจไปกับเขาหรือเธอคือ
สิ่งที่ควรทำ และทำให้อีกฝ่ายทราบว่า คุณจะอยู่ข้างๆ และคอยช่วยเหลือ
ซึ่งต้องลงมือทำทันทีด้วย

ขอขอบคุณภาพและข้อมูลจากอินเตอร์เนต

สาขา Klaibann blog newyorknurse

Create Date : 16 กรกฎาคม 2562

Last Update : 31 กรกฎาคม 2562 8:10:37 น.

21 comments

Counter : 1141 Pageviews.

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณตะลีกีปัส, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณThe Kop Civil, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณhaiku, คุณเนินน้ำ, คุณRinsa Yoyolive, คุณSweet_pills, คุณกะว่าก๋า, คุณkae+aoe, คุณnonnoiGiwGiw, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณtuk-tuk@korat, คุณInsignia_Museum, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณอุ้มสี, คุณJinnyTent, คุณสันตะวาใบข้าว, คุณmariabamboo, คุณสองแผ่นดิน, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณ~My Birthday is on April 14~, คุณNior Heavens Five

สวัสดีมีสุขค่ะ

น่าเสียใจจริงๆค่ะ
ประคบประหงมมา 9 เดือน
แต่ไม่ได้ชื่นชมลูกต่อไป เศร้านะคะ

โดย: ตะลีกีปัส

วันที่: 31 กรกฎาคม 2562 เวลา:10:35:37 น.

อ่านแล้วเสร้าแทนจริงๆ ครับ พ่อแม่ที่รอเห็นหน้าลูกมา 8-9เดือน
รักตั้งแต่ยังไม่ได้เจอ อยู่ๆ วันที่พวกเขารอคอยมาถึง ไม่นานลูกก็จากไป
Bereavement Group เป็นเรื่องดีมากครับ ที่ไทยน่าจะมีเยอะๆ เพราะจิตใจเป็นเรื่องสำคัญมากอ่ะครับที่จะเริ่มต้นใหม่

ผมเคยเสียเพื่อนสนิทไปจากอาการเจ็บป่วยอ่ะครับ ขนาดเพื่อนยังเสียใจขนาดนั้น คนเป็นพ่อเป็นแม่คงเสียใจมากๆ

โดย: จันทราน็อคเทิร์น

วันที่: 31 กรกฎาคม 2562 เวลา:15:35:00 น.

การสูญเสียบุคคลอันเป็นที่รักย่อมเป็นทุกข์นะคะพี่น้อย
แม่ที่สูญเสียลูกที่อุ้มท้องมาเกือบปีก็เช่นกันค่ะ

โดย: เนินน้ำ

วันที่: 31 กรกฎาคม 2562 เวลา:17:46:48 น.

เป็นการสูญเสียที่ยิ่งใหญ่และต้องการกำลังใจอย่างมากนะคะพี่น้อย
เศร้าค่ะ

โดย: Sweet_pills

วันที่: 31 กรกฎาคม 2562 เวลา:23:52:03 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่น้อย

ถ้าเป็นเมื่อก่อนเวลาอ่านเรื่องราวแบบที่พี่น้อยเล่า
ผมจะไม่ได้รู้สึกเศร้ามาก
แต่พอเปลี่ยนมามีลูก
ทุกครั้งทีอ่านข่าว ทุกครั้งที่รับทราบเรื่องราวความสูญเสีย
จะเศร้ากับข่าวนั้นมาก
พอมีลูก ความรู้สึกของตัวเองก็เปลี่ยน
เข้าใจหัวอกของคนเป็นพ่อเป็นแม่มากขึ้น
เข้าใจพ่อและแม่ของตัวเองมากขึ้นไปอีก
ตอนที่พี่ชายผมเสียชีวิต

ความผูกพันของพ่อแม่ลูก
มันลึกซึ้งจริงๆครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 1 สิงหาคม 2562 เวลา:6:26:58 น.

การสูญเสีย เด็กที่เขารอคอยทำให้เสียความรู้สึกไม่ใช่น้อย
อันนี้เข้าใจเลยครับ ขณะลูกอยู่ในท้อง ดิ้นไปมา..แล้วก็
ต้องจากไป..

ส่วนหมอที่รับฝากครรภ์ ก็เข้าใจแหละ..แต่ไม่ได้ปลอบใจหรือ
แสดงการช่วยเหลืออะไรมาก คงชินต่อการสูญเสียชีวิตของคนอืืน

โดย: ไวน์กับสายน้ำ

วันที่: 1 สิงหาคม 2562 เวลา:11:32:57 น.

เรื่องการพูดให้กำลังใจกันนี่เราว่ายากมากนะคะ

โดย: tuk-tuk@korat

วันที่: 1 สิงหาคม 2562 เวลา:13:16:53 น.

เป็นประสบการณ์ที่มีทั้งสุข ทั้งทุกข์ กับคนที่เป็นพ่อแม่
ถือเป็นการทำงานที่เกี่ยวกับผู้คนและจิตใจมากๆเลยครับ

โดย: Insignia_Museum

วันที่: 1 สิงหาคม 2562 เวลา:16:51:58 น.

สวัสดี ยามเย็นจ้ะ คุณน้อย

อ่านเรื่องที่ คุณแม่หลายคนที่ต้องสูญเสียลูกไปแล้ว น่า
เศร้าจังจ้ะ ความรักของแม่ นั้นยิ่งใหญ่เสมอ อุ้มท้องมาตั้ง 9
เดือน หวังจะได้เห็นหน้าลูกได้อุ้มชู โอบกอด แต่กลับผิดหวัง
เพราะลูกมาจากไป เฮ้อ ! มันทุกข์จริง ๆ จ้ะ

โหวดหมวด ชีวิตในต่างแดน

(อนุญาต จรรยาบรรณ มนุษยธรรม สถานการณ์ )

โดย: อาจารย์สุวิมล

วันที่: 1 สิงหาคม 2562 เวลา:17:26:59 น.

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
a whispering star Parenting Blog ดู Blog
nonnoiGiwGiw Diarist ดู Blog
ล้งเล้งลัลล้า Travel Blog ดู Blog
จันทราน็อคเทิร์น Travel Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Art Blog ดู Blog
newyorknurse Klaibann Blog ดู Blog

เศร้านะคะ

โดย: อุ้มสี

วันที่: 2 สิงหาคม 2562 เวลา:0:07:43 น.

หัวอกคนเป็นแม่ อ่านแล้วก็เศร้าไปด้วยค่ะ ตอนคลอดน้องซีหมอบอหว่าคลอดเองได้ เพราะมี้อยากคลอดเอง แต่สุดท้ายน้องซีไม่ยอมออกมา หมอต้องให้หมอคนอื่นผ่านคลอดให้ เพราะหมอติดรักษาคนที่คลีนิค

โดย: kae+aoe

วันที่: 2 สิงหาคม 2562 เวลา:9:15:24 น.

อ่านแล้วเศร้าใจมากเลยค่ะพี่น้อย
หัวอกคนเป็นพ่อเป็นแม่เนอะ
ยิ่งถ้าอยู่ในเหตุการณ์เป็นใครก็คงอดน้ำตาไหลไม่ได้อ่ะ

จินคลอดลูกเองสองคน
เวลาที่เห็นหน้าลูกครั้งแรกมันบอกไม่ถูกนะ
ความรักที่ยกให้เค้ามันมหาศาล
มันมาจากไหนไม่รู้ รู้แต่ว่าฉันต้องปกป้องเด็กคนๆ นี้
เค้าเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเราเลย

จินคงทำใจไม่ได้ท่าลูกไปจากเรา
และจินคิดว่าคงทำงานแบบพี่น้อยไม่ได้แน่ ๆ เลยค่ะ
เพราะคงเศร้าไปกับพ่อแม่ที่สูญเสียลูก
ความรู้สึกเศร้ามันคงจะติดตัวไปนานกับเค้าด้วย

โดย: JinnyTent

วันที่: 2 สิงหาคม 2562 เวลา:13:25:42 น.