Bloggang.com : newyorknurse : ตะพาบประจำหลักกิโลเมตรที่ 251 " สิ่งที่พลาดไป "

ตะพาบประจำหลักกิโลเมตรที่ 251 " สิ่งที่พลาดไป "

ตะพาบประจ หลักกิโลเมตรที่ 251
"สิ่งที่เคยพลาดไป"
โจทย์โดยคุณ กะว่าก๋า

สมัยที่เรียนมัธยมปลาย มัธยม 4-5 6 เรียนวิชาเลขคณิต
และพีชคณิต และเลขาคณิต ได้คะแนนเต็มตลอด ซิสเตอร์
ที่สอนมักจะให้ออกไปหน้าชั้น ทำตัวอยางให้เพื่อนๆดู
รู้สีกปลื้มเหมือนกัน คงเป็นแรงดันให้เรารู้สีกอยากเป็นครู
จะได้สอนนักเรียก เวลายืนหน้าชั้นอธิบายเพื่อนๆรู้สีกดีจ้ง
เราได้สอนเพื่อนๆ

เรียนจบมัธยมปีที่ 6 ไปเรียนต่อมศ. 4-5 ก็คิดเสมอว่าจะเป็นครู
ความที่เป็นเด็กต่างจังหวัด ก็ไม่ค่อยรู้อะไรเท่าไร ว่าจบแล้วจะเรียน
อะไรดี หรือเรียนที่ไหน ที่สำคัญเรื่องใหญ่ก็คือถ้าเรียนไกล ก็ไม่
รู้จะไปพักที่ไหน ตอนสมัครเข้ามหาวิทยาลัยก็ไม่กล้าสมัครหลายแห่ง
ใจอยากเป็นคุณครู แต่ก็มีรุ่นพี่เรียนพยาบาลศิริราช แวะมาเที่ยว
และรพ.ศิริราชกำลังรับสมัครนักเรียนพยาบาลด้วย ก็ตามพี่ไป
สมัครเรียนด้วย และต่อมาก็สมัครเข้าคณะคุรุศาสตร์อันดับหนี่ง
และพยาบาล อันดับสอง แค่สองอย่าง

รพ.ศิริราชรับสมัครสอบผ่าน ต้องสอบสัมภาษณ์ ก็เป็นความผิดพลาด
ครั้งหนี่งในการตัดสินใจ อนาคตของตัวเอง เพราะความที่เป็นคน
ต่างจังหวัด ไม่มีเพื่อน ไม่มีที่ปรีกษา อจ.ที่สัมภาษณ์ บอกว่ารุ่นนี้
จะรับพยาบาลสองรุ่น ห่างกันหกเดือนเพื่อจะส่งรุ่นละครี่งหนี่งไป
รพ.รามาธิบดี ที่จะเริ่มเปิดอีกสามปีข้างหน้า (ที่เราจบพอดี)
เราไม่เชื่อ คิดว่าเป็นปัญหาลองใจเรา... บอกไม่ไปหรอกค่ะ
ยังไงๆ ก็จะอยู่รพ.ศิริราช หลังจากจบ ไม่ไปรพ.รามาแน่นอน
(แสดงความมั่นคงว่าไม่ไปไหน นอกจากศิริราช ในใจคิดว่าถ้า
ตอบไปทำงานที่รพ.รามา เขาไม่รับแน่ๆ) อจ.ก็บอกทำไมหนู
ไม่อยากไป? ที่นั่นเป็นรพ.เปิดใหม่ รุ่นหนูจะเป็นรุ่นแรกเลยนะ
เราก็ไม่เชื่ออีก ในใจคิดว่า อจ.ต้องลองใจเราแน่ๆ บอกไม่ไป
ค่ะ หนูจะอยู่ศิริราช

ตกลงก็เริ่มเรียนที่รพ.ศิริราช ไม่นานผลประกาศเข้ามหาวิทยาลัย
ออกมา สอบติดพยาบาลที่เชียงใหม่ ก็ตัดสินใจไม่ไปอีก ถ้าไป
เชียงใหม่ ชีิวิตก็คงเปลี่ยนไปอีกแบบหนี่ง สาเหตุที่ไม่ไปเพราะ
กลัว เชียงใหม่อยู่ตั้งไกล ไหนๆก็อยู่ศิริราชแล้ว ตกลงก็เรียน
พยาบาลทีศิริราชแล้วกัน

สามปีเรียนจบพยาบาล ต่ออีกครี่งปีเรียนสูติกรรม พอจบ ก็เป็น
ความผิดพลาดอีกครั้ง พอจบอจ.ก็ให้เลือกว่าจะอยู่แผนกไหน
เราสามารถเลือกไปเป็นอจ.สอนรุ่นน้องๆได้ แต่เราไม่รู้เรื่องนี้
เลย เพื่อนๆเขารู้กัน เขาก็สมัครไปเป็นครูที่ตึกเรียนกัน ตกลง
เราฝันจะเป็นครู ก็มีโอกาสจะได้เป็น แต่เราไม่สมัคร เลือก
ไปทำงานแผนกศัลย์กรรม ดูแลคนไข้หลังผ่าตัดต่างๆ และ
คนไข้อุบัติเหตุ คนไข้ถูกรถชน ถูกยิ่ง ถูกแทงมา วิ่งวุ่นแทบ
ทุกวัน ที่ตึกรับคนไข้ผ่าตัดด้วย ผ่าตัดไส้ติ่ง ผ่าตัดไส้เลื่อน
ผ่าตัดสมอง (จากอุบัติเหตุ) เป็นแผนกที่ยุ่งจริงๆ แต่ก็ชอบ
ทำงานแผนกนี้สนุกดี มีความสุขกับการทำงาน จนลืมความ
ตั้งใจอยากเป็นครู

เรียนต่อปริญญาตรี ทาง Health Care Manangement
ที
St Francis College
Brookly Height , New York

1

และก็พลาดอีกครั้ง เพราะขณะที่เพื่อนๆเขาสมัครไปเรียนต่อ
คุรุศาสตร์ เราก็ไม่ได้ทำอีก และก็ไม่กล้าอีกเช่นเคย กลัวว่า
ถ้าเราสอบเข้าได้ ไปเรียนแล้วจะไปพักที่ไหน ต้องออกจากหอ
พักพยาบาลต้องไปหาที่อยู่ ไม่รู้จะไปปรีกษาใคร เลยไม่ได้เรียน
ก็เป็นระยะที่เพื่อนๆ พี่ๆบางคนติดต่อไปทำงานทีอเมริกา
ก็เลยติดต่อไปทำงานอเมริกา และได้มีโอกาสไปทำงานที่อเมริกา
ตั้งแต่อายุ 26 ปี จนเกษียณ

สรุปก็คือไม่ได้เป็นครู กลายเป็นทำงานพยาบาล ก็มีความสุข
และชอบวิชาชีพนี้จริงๆ ภูมิใจวิชาชีพที่ได้มีโอกาสได้ช่วย
เหลือคนไข้ และเห็นคนไข้หายป่วย ญาติๆมีความสุขด้วย

แม้จะไม่ได้เป็นครู แต่ก็ได้เป็นครูทึีไม่มีตำแหน่งคือ
ขณะทำงานพยาบาลก็ยังได้สอนคนไข้เหมือนกัน
คิดว่าความผิดพลาดก็ออกมาไม่ร้ายจนเกินไป
และจริงๆก็มี ความสุขใจกับการเป็นพยาบาล
Klaibann Blog newyorknurse

Create Date : 23 เมษายน 2563

Last Update : 30 เมษายน 2563 23:30:22 น.

22 comments

Counter : 956 Pageviews.

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณกะว่าก๋า, คุณเริงฤดีนะ, คุณคนผ่านทางมาเจอ, คุณkatoy, คุณNior Heavens Five, คุณauau_py, คุณเนินน้ำ, คุณtoor36, คุณทนายอ้วน, คุณหอมกร, คุณอุ้มสี, คุณhaiku, คุณtuk-tuk@korat, คุณSweet_pills, คุณทุเรียนกวน ป่วนรัก, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณKaewapi, คุณสันตะวาใบข้าว, คุณแมวเซาผู้น่าสงสาร, คุณสองแผ่นดิน

ยิ้มหว้านหวาน สวยจริงๆค่ะ

โดย: โอน่าจอมซ่าส์

วันที่: 23 เมษายน 2563 เวลา:3:31:03 น.

นั่งอ่านแล้ว คุณน้อยคงตัดสินใจเอง..อาจจะไม่ได้เป็นครู
โดยตรง แต่เมื่อผ่านงานมาหลายอย่าง ก็เกิดความชำนาญ
มีความสุขจากการทำงาน ครอบครัวอบอุ่นด้วย

โดย: ไวน์กับสายน้ำ

วันที่: 23 เมษายน 2563 เวลา:5:29:14 น.

อรุณสวัสดิ์ครับพี่น้อย

บางครั้งพระเจ้าก็มอบหนทางอื่น
ที่เราไม่ได้เลือกจริงๆครับ
แต่หนทางสายนั้น
อาจกลายเป็นสิ่งที่ดีที่สุดในชีวิตของเรา

ผมก็เคยอยากเป็นครูมากๆ
สุดท้ายไม่ได้เป็น
ต้องกลับมาช่วยงานที่บ้าน

ถ้าได้เป็นครูตามที่คิด
ก็ไม่รู้ชีวิตตอนนี้จะเป็นอย่างไรครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 23 เมษายน 2563 เวลา:5:57:11 น.

พี่น้อย สาวๆสวยมากๆ
สวยทนทานมาถึงปัจจุบัน

โดย: เริงฤดีนะ

วันที่: 23 เมษายน 2563 เวลา:6:38:39 น.

ตัวแทน ฟลอเรนซ์ ไนติงเกิล...
คนนี้สวยน่ารักมากๆค่ะ

โดย: คนผ่านทางมาเจอ

วันที่: 23 เมษายน 2563 เวลา:7:30:19 น.

สวัสดียามเช้าครับคุณน้อย
บางครั้งเราก็ไม่สามารถเลือกในทางที่เราคาดหวังได้
แต่หนทางที่ไม่ได้คาดหวังเราก็อาจจะมีความสุขกับมันนะครับ
โหวตครับ

โดย: Nior Heavens Five

วันที่: 23 เมษายน 2563 เวลา:7:59:10 น.

สวัสดียามเช้าค่ะ หนทางของเราเป็นอย่างไรก็ได้ อยู่ที่สุขใจที่เป็นค่ะ

โดย: auau_py

วันที่: 23 เมษายน 2563 เวลา:8:31:51 น.

ชีวิตคนเรามันเลือกครั้งที่สองไม่ได้ด้วย ถ้าเลือกได้คงได้สมความตั้งใจกันทุกคน แต่เพราะเลือกไม่ได้ เราถึงได้เราอย่างที่เห็นทุกวันนี้

โดย: คุณต่อ (toor36

) วันที่: 23 เมษายน 2563 เวลา:13:02:36 น.

ได้อ่านโจทย์ตะพาบของหลายๆคนกำลังคิดว่าจะเขียนมั่งดีกว่าครับ อิอิ

โดย: ทนายอ้วน

วันที่: 23 เมษายน 2563 เวลา:14:13:21 น.

newyorknurse Klaibann Blog ดู Blog
พี่น้อยเป็นคนเก่งคนสวยด้วยค่ะ
พยาบาลศิริราชดีแล้วค่ะไม่ผิดพลาดหรอก

โดย: หอมกร

วันที่: 23 เมษายน 2563 เวลา:14:33:22 น.

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
comicclubs Literature Blog ดู Blog
เรียวรุ้ง Literature Blog ดู Blog
Nior Heavens Five Diarist ดู Blog
พันคม Literature Blog ดู Blog
ทนายอ้วน Review Food Blog ดู Blog
ภาวิดา คนบ้านป่า Home & Garden Blog ดู Blog
auau_py Review Food Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Dharma Blog ดู Blog
newyorknurse Klaibann Blog ดู Blog

ไม่งั้น
พี่น้อยไม่ได้มาอยู่นิวยอร์ค
น่าจะเป็นครูที่โรงเรียนสาธิต
ใน กทม.สักแห่งแน่แน่นะคะ

โดย: อุ้มสี

วันที่: 23 เมษายน 2563 เวลา:14:47:52 น.

ใช่ค่ะ อาชีพแบบนี้ทำอะไรก็ต้องให้ความรู้คนไข้นะคะ

โดย: tuk-tuk@korat

วันที่: 23 เมษายน 2563 เวลา:20:49:33 น.

พี่น้อยยิ้มสดใส สวยมากค่ะ
ตลอดชีวิตเรามีสิ่งที่ต้องเลือกมาเป็นระยะนะคะ
สิ่งที่พี่น้อยเลือกกับเส้นทางสายอาชีพพยาบาล
เป็นอาชีพที่ได้ดูแลช่วยเหลือผู้อื่น ได้ทำประโยชน์ให้สังคม
มีเกียรติน่ายกย่องและน่าภูมิใจไปกับพี่น้อยมากค่ะ

โดย: Sweet_pills

วันที่: 23 เมษายน 2563 เวลา:22:02:58 น.

ถึงไม่ได้ทำอาชีพครูสอนหนังสืออย่างที่เคยคิดหวังไว้
แต่การเป็นพยาบาลวิชาชีพ นอกจากได้ช่วยเหลือผู้ป่วยแล้ว
ยังได้เป็นคุณครูสอนการใช้ชีวิตให้ผู้คนได้มากมายจริง ๆ ครับ

โดย: ทุเรียนกวน ป่วนรัก

วันที่: 23 เมษายน 2563 เวลา:23:39:53 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่น้อย

ผมเคยศึกษาเรื่องการทำนาย เรื่องดวงชะตา
แต่ผมก็ชอบหลักธรรมมากกว่าครับ
สุดท้ายเลยเลิกสนใจศาสตร์ด้านการทำนายไปเลย

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 24 เมษายน 2563 เวลา:6:33:25 น.

ยิ้มสวยนะคะ

บางทีพี่ก็คิดว่า ชีวิตมักถูกกำหนดมาแล้ว
ต่อให้เรารู้ว่าอะไรจะดีกว่า
ถ้าไม่ใช่เส้นทางที่กำหนดมาแล้ว
ก็มักไปไม่ถึง

โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า

วันที่: 24 เมษายน 2563 เวลา:9:18:37 น.

เอาหมึกแดดเดียวมาฝากคราบ

โดย: ทนายอ้วน

วันที่: 24 เมษายน 2563 เวลา:14:15:14 น.

ขอบคุณพี่น้อยสำหรับกำลังใจนะคะ

โดย: Sweet_pills

วันที่: 25 เมษายน 2563 เวลา:0:12:34 น.

อรุณสวัสดิ์ครับพี่น้อย

ไม่เป็นไรครับพี่
บล็อกผมบางวันก็เหมือนแกงโฮะครับ
พี่ๆเพื่อนๆ ก็โหวตกันไปคนละสาขาเลย 555

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 25 เมษายน 2563 เวลา:5:44:27 น.

เข้ามาทักทายใวันฝนตกคราบ

โดย: ทนายอ้วน

วันที่: 25 เมษายน 2563 เวลา:16:54:54 น.

อรุณสวัสดิ์เช้าวันอาทิตย์ค่ะ
เมื่อคืน กทม. ฝนกระหน่ำ
และทั่วทุกภาคของประเทศ

น้ำเต็มตุ่ม
คงช่วยบรรเทาความแห้งแล้งบางพื้นที่ที่แล้งน้ำได้

Stay safe นะคะ

อ้อก็บ่นๆๆเรื่อยไป

โดย: เริงฤดีนะ

วันที่: 26 เมษายน 2563 เวลา:5:45:55 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่น้อย

ขอบุคณครับพี่
ช่วงก่อนผมชอบถ่ายภาพเถาตำลึงกับหยดน้ำฝนมากๆครับ
ถ่ายเก็บไว้เยอะมากเป็นพันรูปเลย

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 26 เมษายน 2563 เวลา:6:29:10 น.