Bloggang.com : newyorknurse : ถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 109 " ความเชื่อ "

ถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 109 " ความเชื่อ "

ิ

ถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 109 " ความเชื่อ"
ระยะ ปีพ.ศ 2511
เชื่อว่า พยาบาล ต้องไปทำงานอเมริกา ...

สมัยที่จขบ.เรียนพยาบาล เห็นพี่ๆพยาบาล แพทย์ที่จบแล้ว ก็เตรียมเรื่องไปทำงานกันที่อเมริกากัน พี่ๆส่วนมากก็ไปเรียนภาษาอังกฤษ ไปสถานฑูตอเมริกา กรอกใบสมัครขอวีซ่าไปทำงานอเมริกา ตรวจร่างกาย สอบสัมภาษณ์ เดินทางไปอเมริกา

ตลอดเวลาที่เรียนพยาบาลก็จะเห็นพี่ๆเดินทางไปอเมริกากัน มีโอกาสไปส่งพี่ที่สนามบินด้วย สมัยนั้นได้ข่าวใครเดินทางไปอเมริกา คนไปส่งก็รู้ตื้นเต้นและอยากไปเหมือนกัน ระยะนั้นแม้แต่หมอที่จบก็จะไปเทรนกันที่อเมริกา หันไปทางไหน หมอก็ได้ยินว่าเตรียมตัวไปสัมภาษณ์ที่สถานฑูตอเมริกา หรือหมอคนไหนกำลังเดินทางไปอเมริกา ระยะนั้นเป็นเทรนเลยว่าพยาบาล และหมอเดินทางไปอเมริกากันเยอะมาก

จขบ.กับเพื่อนเรียนจบ กับเพื่อนๆก็ไปเรียนภาษาอังกฤษกัน เตรียมไปขอวีซ่า เพื่อไปทำงานอเมริกาเหมือนกัน ทั้งๆที่ไม่รู้ว่าจะไปที่ไหน สมัยนั้นรุ่นพี่ๆ จะไปกันที่ชิคาโก คาลิฟอเนีย และนิวยอร์ก จขบ.กับเพื่อนทำงานที่ศิริราช ตอนเย็นไปเรียนภาษาอังกฤษที่แถวถนนราชดำเนิน เพื่อนบางคนไปเรียนที่ AUA เตรียมตัวไปทำงานอเมริกากัน ทั้งๆที่อยู่เมืองไทยก็มีงานทำ เห็นคนเขาไปกันมีงานทำก็อยากไปบ้าง ทั้งๆที่ไม่รู้ว่าไปแล้วจะเป็นอย่างไร เห็นเขาไปกันก็ตามๆกันไปทำตามขั้นตอน

จขบ.เดินทางมานิวยอร์ก ถึงสนามบิน JFK วันที่ 30 มิถุนายน 2515 พักกับเพื่อน พอพักได้สองสามวันก็เริ่มหางาน ก่อนมาต้องสมัครงานที่รพ.ให้เขาส่งใบตอบรับเพื่อมาขอวีซ่า แต่เวลามาถึงก็ไม่แน่ว่าที่เขาตอบรับจะรับเราเพราะกว่าเราจะมาก็หลายเดือน ตำแหน่งก็เต็มไปแล้ว ดังนั้นเมื่อมาถึงแล้ว ส่วนมากก็ต้องไปหางานกันเอง ระยะนั้นการขอใบประกอบโรคศิลป์ (License ) ของอเมริกา ไม่ต้องสอบเขารับใบ Transcript ของเราและต้องมีใบรับรองว่าเราได้ไปฝีกงานทางรพ.จิตเวชหนี่งเดือน และสอบ TOEFL ผ่านก็จะได้ใบประกอบโรคศิลป์ของอเมริกา

จขบ.มีเพื่อนมาถึงก่อนนิดหน่อย กำลังหางานเหมือนกัน ตกลงนัดกันไปหางาน เราจะประกาศรับงานทางหนังสือพิมพ์ New York Time นัดกันว่าวันนี้จะไปที่ไหน เราไปหางานกันนานทีเดียว เดินไปบ้าง ไกลๆก็นั่งรถไฟใต้ดินไป บางแห่งก็ไม่รับเลย บางที่เขานัดไปสอบสัมภาษณ์ ดีใจกันมากคิดวาคงได้งานแน่ หางานกันหลายเดือน ก็ยังไม่ได้งาน เพราะแต่ละแห่งก็บอกว่าอยากได้คนที่มีประสพการณ์ที่อเมริกา (เรานึกในใจ ไม่รับแล้วจะมีได้ไงนะ) ผลที่สุดก็เกือบหมดกำลังใจคิดว่าเรามาทำไมเนี่ยเงินที่เตรียมมาก็มีแต่จ่ายไม่มีรายได้ สงสัยต้องกลับเมืองไทยแล้ว ใจไม่ดี งานที่เมืองไทยก็ลาออกแล้วมา เริ่มจากกังวล เป็นความทุกข์นิดหน่อย จนทุกข์มากๆว่าจะอย่างไรดีหนอ จะอยู่ต่อหรือกลับเมืองไทยดี

โชคดี หลังจากหางานมาหลายเดือน วันนี้ไปรพ. Metropolitan Hospital กับเพื่อน เขาเซ็นต์รับให้สองคนเลย เราดีใจกันใหญ่ บอกต่อๆเพื่อนอีก เพื่อนอีกสองคนไปสมัครก็ได้ด้วย อดตายกันแล้วว ไม่รู้มาทำไม ตามๆเขา เชื่อว่าจบพยาบาลต้องมาอเมริกา ... ไม่รู้ว่ามาแล้วต้องหางานยากอย่างนี้

สำหรับเราทำงานไม่กลัว ทำได้หมด แต่ภาษาก็ไม่ดี ฟังก็ไม่รู้เรื่อง กลัวเจอหมอ ไม่อยากรับโทรศัพท์ เพราะกลัวฟังไม่รู้เรื่อง กว่าจะปรับตัวเข้ากับการทำงานที่อเมริกาได้ก็เป็นปีเหมือนกัน แต่ที่ดีหน่อยหมอที่ทำงานด้วย ใจเย็น เวลาพูด เราฟังไม่รู้เรื่อง หมอก็จะพูดช้าๆ และก็พยายามฟังว่าเราพูดอะไร
จขบ.ทำงานแผนกศัลย์กรรม คนไข้หลังผ่าตัดไส้ติ่ง คนไข้ผ่าตัดหน้าท้อง คนไข้ที่ประสพอุบัติเหตุและคนไข้ที่ถูกน้ำร้อนลวก ไฟไหม (Burn) ต้องพาคนไข้อาบน้ำและทายาทั้งตัว จขบ.ทำงานที่รพ.นี้สามปีก็ย้ายรพไปอยู่รพ. St Luke hospital Center

งานแรกที่จขบ.ทำ พยาบาลทุกคนต้องเป็นรพ.ของรัฐ รายได้เดือนละประมาณ 250 เหรียญ ทางรพ.ก็บอกว่าถ้าอยากได้เงินบำนาญตอนอายุ 60 ปี ก็ให้ทางรพ.หักเงินเดือนละ 25 เหรียญ ซี่งเราไม่ค่อยเข้าใจ และไม่สนใจด้วย ใครจะอยู่อเมริกาจนอายุ 60 ปี แต่เดี๋ยวนี้เพื่อนบางคนเสียดายมากที่ไม่ได้ให้ทางรพ.หักเงิน เพื่อนคนที่ยอมให้หักเงินก็ได้รับเงินบำนาญกันเดือนละหลายพันเหรียญ คนที่ไม่ได้ทางรพ.หักเงินเดือน ก็ไม่ได้เงินบำนาญ เพราะผลที่สด ส่วนมากก็อยู่อเมริกากันจนอายุเกิน 60 ปีและยังไม่กลับมาเมืองไทยกัน มีครอบครัว ลูกหลานกัน

จขบ.ทำงานรพ.รัฐอยู่ประมาณ สามปี ก็ย้ายงานมาอยู่รพ. St. Luke's Roosevelt Hospital เพราะอยู่ใกล้ที่พัก และเป็นรพ.กึ่งเอกชน งานแผนกเศลย์กรรมได้เกือบปี ก็ย้ายไปทำงานแผนกสูติกรรม ระยะนี้ มาอยู่อเมริกาได้ สิบปีแล้ว ขณะที่มาอยู่ก็เรียนต่อ สามีก็เรียนปริญญาโทจนจบ เรามีลูกชายหนี่งคน
ตัดสินใจ กลับมาอยู่เมืองไทย ลางานหนี่งเดือนมาหางาน ปรากฏหางานที่เมืองไทยไม่ได้ ต้องกลับไปมาอยู่อเมิรกาอีก

รพ.นี้มีสองสาขา แห่งแรกอยู่ อัพทาวน์ ถนน 114 Amsterdam ave , อีกแห่งอยู่ที่ ดาวน์ทาวน์ ถนน 59 กับ 11 Ave, ก่อนเกษียณ จขบ.ย้ายมาทำงานที่สาขานี้ เพราะทางห้องคลอดเขายัายมาที่แห่งนี้ ที่อัพทาวน์ปปิดแผนกสูติกรรม ตกลงก็อยู่ที่นี่ทำงานจนเกษียณ โชคดีที่ได้ร้บเงินเกษียณจากรพ.นี้โดยที่ไม่ต้องหักจากเงินเดือน เป็นสัญญาของทางรพ.กับสมาคมพยาบาลที่ทำงานรพ.นี้ (ซึ่งตอนใหม่ๆ จขบ.ก็ไม่ทราบเหมือนกัน กว่าจะทราบก็ทำที่นี่มาหลายปี เพราะเรามาที่นี่ไม่เข้าใจระบบของเขา)

จขบ.ตั้งใจมาอเมริกาเพื่อนนทำงานเรียนและกลับมาเมืองไทย แต่ก็ไม่ได้กลับ อยู่จนเกษียณและมีลูกชายสองคน ลูกๆมีครอบครัวแล้ว มีหลาน จขบ.ก็ใช้ชีวิตเกษียณออกกำลังกาย ทำสวนดอกไม้ ท่องเที่ยวไปกับเพื่อนๆ กลับเมืองไทยปีละสามสี่เดือน

การที่เชื่อกับพี่ๆ เพื่อนมาทำงานพยาบาลที่อเมริกา ระยะแรกๆก็เป็นชีวิตที่ลำบากพอควร แต่พอปรับตัวได้ ทำงานชำนาญขี้น ทำงานจนครบอายุเกษียณ ก็ได้รับผลดีพอควร จขบ.ได้รับเงินบำนาญทุกเดือนและเงินจากรัฐที่เรียก social security ที่รัฐหักจากรายได้เราทุกเดือน เพื่อจ่ายเราตอนเกษียญ พร้อมกับประกันสุขภาพ Medicare จนสิ้นชีวิต นับว่าเป็นผลพลอยได้จากการเชื่อตามๆรุ่นพี่

ขณะนี่ถ้าน้องๆพยาบาลสนใจจะมาทำงานที่อเมริกา ก็ยังพอทำได้ ต้องสอบใบประกอบโรคศิลป์ให้ได้ก่อนจึงไปหางาน การหางานระยะนี้ก็ยากพอควร เพราะเขาจะรับแต่คนที่มีประสบการณ์ที่อเมริกา มีหลานๆทีเรียนจบพยาบาลที่นี่ยังหางานกันอยู่เหมือนกัน แต่ก็ไม่อยากให้น้องๆที่คิดจะมาหมดหวังนะคะ ถ้าอยากมาต่อสู้กับการหางานก็ได้นะคะ เพราะถ้ามีโอกาสได้ทำงานที่นี่จนเกษียณ ผลที่ได้รับก็ไม่เลวนะคะ มีเงินใช้ทุกเดือนตลอดชีวิต แต่ก็คิดถึงบ้านเกิด(เมืองไทย) ของเรามากค่ะ

ขอขอบคุณ ภาพจากอินเตอร์เนต
ดนตรีจาก GIOVANNI MARRADI - Garden of dreams and Poeme

GIOVANNI MARRADI - Garden of dreams and Poeme

newyorknurse

Create Date : 12 กรกฎาคม 2557

Last Update : 14 กรกฎาคม 2557 8:11:00 น.

32 comments

Counter : 2528 Pageviews.

สวัสดียามเช้าครับพี่น้อย

ประสบการณ์การทำงานของพี่น้อยยาวนานจริงๆครับ
บล็อกนี้น่าจะเป็นแรงบันดาลใจให้น้องๆพยาบาลรุ่นหลังๆอยากไปอเมริกาได้นะครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 14 กรกฎาคม 2557 เวลา:6:15:06 น.

โหวตบล็อก Diarist ให้เลยครับพี่

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 14 กรกฎาคม 2557 เวลา:6:15:45 น.

สวัสดีค่ะน้าน้อย. . .

ในบรรดาภาษาต่างประเทศ ปอมว่าภาษาอังกฤษง่ายสุดแล้วค่ะ แถมใช้ได้กว้างขวาง . . . .

โหวตหมวดไกลบ้านนะคะ

ปอมมีโดนัทมาฝากน้าน้อยด้วยค่ะ

โดย: กาปอมซ่า

วันที่: 14 กรกฎาคม 2557 เวลา:20:05:19 น.

สวัสดีค่ะคุณพี่น้อย...
เป็นพยาบาลในอเมริกา ก็เป็นความใฝ่ฝันอย่างหนึ่งของอ้อมแอ้มค่ะ..อิอิ
เดือนกรกฎาคมนี้ ..เป็นเดือนที่ดีดีมากเดือนหนึ่ง..
อ้อมแอ้มจะมีกิจกรรมแจกของรางวัลกัน..
ส่งรูปสมัยที่เป็นเด็กๆมาให้ชื่นชมกันหน่อยนะค่ะ..
แล้วบอกเล่ามาด้วยว่า ตอนเด็กๆนั้น
พี่น้อย โตขึ้นอยากเป็นอะไร..? เพราะอะไร..?
เอาความคิดในสมัยนั้นนะค่ะ..จำกันได้ไหม๊..?
แล้วบอกเล่าด้วยว่า เป็นไปอย่างที่ฝันไว้หรือเปล่า..?
ถ้าจะให้ดีที่สุด ก็ส่งรูปปัจจุบันแนบมาด้วยก็ได้ค่ะ..
แค่ส่งรูปในสมัยเด็กๆ และสิ่งที่อยากเป็นในวัยเด็ก..แค่นั้นก็ได้
แต่ถ้าส่งรูปทั้งอดีตและปัจจุบันมาด้วยพร้อมทั้งปัจจุบันเป็นอะไรนั้น..?
จะได้รับรางวัลพิเศษ มากกว่าใครๆด้วยค่ะ..ฮั้นแน่..มีของขวัญมาล่อด้วยค่ะ
โหลดรูปเข้ามาในบล็อคนี้เลยนะค่ะ..
อย่างสมัยอ้อมแอ้มเด็กๆ ฝันอยากเป็นนางงาม.
.
ปัจจุบัน ก็เป็นนางงามนะค่ะ..นางงามรักเด็กค่ะ.
ได้เล่นกับเด็กๆแรกคลอด น่ารักดีค่ะ..อิอิ

โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ

) วันที่: 14 กรกฎาคม 2557 เวลา:20:30:24 น.

แวะมาอ่านประสบการณ์การเป็นพยาบาลที่อเมริกาของพี่น้อยค่ะ อ่านไปก็ลุ้นไปว่าพี่น้อยจะเป็นพยาบาลได้ยัง

โหวตให้ค่ะ

โดย: haiku

วันที่: 14 กรกฎาคม 2557 เวลา:23:01:05 น.

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้
ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต

newyorknurse Klaibann Blog ดู Blog
...................

ขอบคุณพี่น้อยที่แบ่งปันประสบการณ์ให้อ่านนะคะ
นับว่าผลจากการเชื่อตามรุ่นพี่
ส่งผลดีจริงๆค่ะ

โดย: Sweet_pills

วันที่: 14 กรกฎาคม 2557 เวลา:23:21:03 น.

ก็ถือว่าเป็นเรื่องเล่าประสบการณ์ชีวิตที่ดี ในแต่ละยุคแต่ละสมัยก็มีความเชื่อแตกต่างกัน ผมว่าการที่เราไปทำงานที่ต่างประเทศ แล้วสามารถทำได้อยู่ร่วมกับเข้าได้ ไม่ธรรมดาหรอกครับ อันนี้ขอชื่นชมเลยจริงๆ

+

โดย: คุณต่อ (toor36

) วันที่: 14 กรกฎาคม 2557 เวลา:23:39:35 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่น้อย

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 15 กรกฎาคม 2557 เวลา:6:04:14 น.

สวัสดีค่ะพี่น้อย

เชื่อว่าน้องๆ ที่ได้อ่านเจอ คงได้ประโยชน์ ได้ข้อคิดไปเยอะเลยค่ะ

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
blueberryblossom Photo Blog ดู Blog
ปรัซซี่ Food Blog ดู Blog
newyorknurse Klaibann Blog ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

ปลาแมลงภู่ที่ว่า หนูก็เพิ่งได้ลองกินครั้งแรกเหมือนกันค่ะ อร่อยดีนะคะ เค้าว่าลูกค้าใครมาก็ต้องสั่ง

โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ

วันที่: 15 กรกฎาคม 2557 เวลา:6:32:17 น.

มาอ่านเรื่องเล่าประสบการณ์ในต่างแดนค่ะ
พี่น้อยโชคดีนะคะ อยู่จนถึงเกษียณ
ได้ผลตอบแทนคุ้มค่าเลยนะคะ

newyorknurse Klaibann Blog

โดย: ดาวริมทะเล

วันที่: 15 กรกฎาคม 2557 เวลา:20:13:42 น.

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
newyorknurse Klaibann Blog ดู Blog

มาส่งกำลังใจให้คุณน้อยยามดึก ราตรีสวัสดิ์นะคะ

โดย: เวียงแว่นฟ้า

วันที่: 15 กรกฎาคม 2557 เวลา:23:38:00 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่น้อย

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 16 กรกฎาคม 2557 เวลา:6:14:32 น.

ขอบคุณเช่นกันครับพี่น้อย

ผมเขียนงานชุดกำลังใจ
ก็หวังว่าจะมีคนได้ประโยชน์จากการอ่านนี่ล่ะครับ

ช่วงนี้คนไทยขาดกำลังใจกันมากจริงๆครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 16 กรกฎาคม 2557 เวลา:7:29:12 น.

สวัสดีค่ะพี่น้อย

ขอบคุณพี่น้อยสำหรับกำลังใจนะคะ

โดย: Sweet_pills

วันที่: 16 กรกฎาคม 2557 เวลา:8:00:25 น.

เป็นประสบการณ์การทำงานที่เยี่ยมยอดมากค่ะ
อ่านแล้วได้ความรู้เยอะเลย

ขอบคุณที่แวะไปชมดอกไม้นะคะ
ไว้ดึกๆย่องมาใหม่ค่ะ

โดย: mambymam

วันที่: 16 กรกฎาคม 2557 เวลา:11:13:38 น.

เป็นประสบการณ์การสู้ชีวิตในต่างแดนที่นอกจากจะบันทึกไว้ในความทรงจำแล้ว ยังเป็นแนวทางสำหรับรุ่นน้องๆที่ประสงค์จะไปทำงานในต่างแดนด้วย

โหวตค่ะ

newyorknurse Klaibann Blog ดู Blog

โดย: ร่มไม้เย็น

วันที่: 16 กรกฎาคม 2557 เวลา:15:08:48 น.

เข้ามาฟังประสบการณ์คนกล้าผจญภัยครับ พี่น้อยเก่งนะเนี่ย ของผมจบหลักสูตรถึงมหาลัยแล้วทำงานตามครรลองปกติ ไม่มีทางแยกแต่อย่างใด
ไปต่างประเทศเดือนแรกยากที่สุดจริงๆครับ ตอนอยู่ไทยแค่เจอฝรั่งก็ไม่อยากคุยแล้ว พอไปโน่นโอ้โฮ... ฝรั่งเป็นล้านคน
หลายๆคนทำงานเมืองนอกช่วงหนุ่มๆสาวๆ เก็บเงินเยอะๆแล้วค่อยกลับมาเมืองไทย
แต่ของพี่น้อยแปลกตรงมีประสบการณ์เมกาแต่กลับหางานเองไทยไม่ได้นี่สิ! แต่ก็ดีแล้ว พอคุ้นแล้วผมว่านิวยอร์คน่าอยู่กว่า กทม. เยอะเลยครับ

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
Close To Heaven Food Blog ดู Blog
newyorknurse Klaibann Blog ดู Blog

โดย: ชีริว

วันที่: 16 กรกฎาคม 2557 เวลา:21:52:44 น.

สวัสดียามค่ำค่ะน้าน้อย . . .

มาอ่านเรื่องความเชื่อต่อค่ะ . . .

ราตรีสวัสดิ์นะคะ

โดย: กาปอมซ่า

วันที่: 16 กรกฎาคม 2557 เวลา:22:36:58 น.

มาส่งกำลังใจให้พี่น้อยยามดึกของที่นี่ค่ะ
ราตรีสวัสดิ์นะคะ :)

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
newyorknurse Klaibann Blog ดู Blog

โดย: LilyHappiness (สมาชิกหมายเลข 750163

) วันที่: 17 กรกฎาคม 2557 เวลา:0:45:53 น.

สุดยอดจริงๆค่ะพี่

โดย: schnuggy

วันที่: 17 กรกฎาคม 2557 เวลา:1:43:07 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่น้อย

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 17 กรกฎาคม 2557 เวลา:6:02:40 น.

เรียกว่าเป็นความใฝ่ฝันของสาวพยาบาล
แล้วฝันของพี่น้อยก็เป็นจริงๆ
เป็นความเชื่อที่เป็นจุดเปลี่ยนของชีวิต
ไม่โหวตไม่ได้แล้วค่ะ
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
multiple Food Blog ดู Blog
newyorknurse Literature Blog ดู Blog

โดย: อุ้มสี

วันที่: 17 กรกฎาคม 2557 เวลา:7:54:04 น.

ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะพี่น้อย

โดย: LilyHappiness (สมาชิกหมายเลข 750163

) วันที่: 17 กรกฎาคม 2557 เวลา:11:36:43 น.

มาอ่านประสบการณ์การทำงานในอเมริกาและชื่นชมในความสำเร็จ

พร้อมโหวตค่ะคุณน้อย

newyorknurse Klaibann Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

โดย: พรไม้หอม

วันที่: 17 กรกฎาคม 2557 เวลา:12:45:34 น.

newyorknurse Klaibann Blog ดู Blog

คุ้มกับที่ต่อสู้มาค่ะ

โดย: tuk-tuk@korat

วันที่: 17 กรกฎาคม 2557 เวลา:22:13:07 น.

ขอบคุณครับ
มาโหวตให้พี่น้อยครับ newyorknurse Klaibann Blog ดู Blog

โดย: เศษเสี้ยว

วันที่: 17 กรกฎาคม 2557 เวลา:23:17:53 น.

สว้สดีครับ
เป็นเรื่องความเชื่อในสมัยนั้น
ขอบคุณที่นำมาเล่าให้ฟังครับ.
newyorknurse Klaibann Blog ดู Blog

โดย: moresaw

วันที่: 18 กรกฎาคม 2557 เวลา:3:46:28 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่น้อย

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 18 กรกฎาคม 2557 เวลา:6:03:06 น.

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
AppleWi Beauty Blog ดู Blog
newyorknurse Klaibann Blog ดู Blog

อ่านแล้วรู้สึกดีจังค่ะ
เท่ากับพี่น้อยได้ทำตามฝันได้สำเร็จนะคะ
เป็นประสบการณ์ดี ๆ ที่น่าภูมิใจมากค่ะ

ขอบคุณที่แวะไปพร้อมโหวตด้วยนะคะ

โดย: ฟ้าใสวันใหม่

วันที่: 18 กรกฎาคม 2557 เวลา:7:45:16 น.

ครั้งแรกผมเขียนงานชุดนี้เพื่อส่งบริษัทแห่งหนึ่งครับพี่น้อย
เค้าจะทำหนังสือแจกเป็นธรรมทาน
แต่โครงการนี้เงียบไปแล้ว
เนื่องจากมีปัญหาหลายๆประการ

ตอนนี้ผมเลยยังไม่ได้ส่ง สนพ.ไหนนะครับ
เอามาลงให้อ่านกันก่อนในบล็อกครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 18 กรกฎาคม 2557 เวลา:7:59:02 น.

อ่านแล้วเป็นความรู้และเห็นประสบการณ์ของคนที่ต้องออกไปต่อสู้กับสิ่งที่ตนเองไม่เคยชิน..คงเข้าตำราที่ว่า

เหนื่อยเพื่อสบาย
นะครับ

โดย: พันคม

วันที่: 18 กรกฎาคม 2557 เวลา:9:49:40 น.

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
newyorknurse Klaibann Blog ดู Blog

เคยแวะเข้ามาอ่านรอบนึงแล้วค่ะแต่สงสัย
คงลืมเม้นท์ไว้ด้วย อ่านแล้วเป็นการเล่า
ประสบการณ์ที่ดีมาก ๆ เลยค่ะ ทำให้ได้รู้
หลาย ๆ เรื่องที่ไม่เคยรู้มาก่อน ขอบคุณที่นำ
มาแบ่งปันให้อ่านค่ะ

โดย: AppleWi

วันที่: 18 กรกฎาคม 2557 เวลา:15:47:39 น.