ตะพาบประจำหลักกิโลเมตรที่ 221 "คู่หู" รถประจำตัว
ตะพาบประจำหลักกิโลเมตรที่ 221 "คู่หู" โจทย์โดยคุณ toor36 คู่หู คือเพื่อนที่รู้ใจกัน, เพื่อนที่ถูกคอถูกใจกัน แต่คูหูของเราวันนี้คือรถที่ใช้ทุกวัน เป็นเพื่อนตายจริงๆ ก้าวออกจากบ้านไปไหน ก็ต้องอาสัยรถ เดินไปร้านขายของหรือไปไหนๆ เดินไปไหนๆ ไม่ถึง จะขี้นรถเข้าเมืองก็ต้องขับรถไปจอดที่ ที่เขาให้จอดรถ เพื่อนขี้นรถเข้าเมือง รถที่เราใช้ทุกวัน ไม่ใช่รถใหม่อะไร ใช้มาเกินสิบปีแล้ว เวลาซื้อก็ซื้อรถมือสอง เขาใช้มาสามปีแล้ว ขับแล้วสบายใจดี เคยมีรถใหม่ขับไม่นานก็ชนโน้น ชนนี่ ขับรถมือสอง สบายใจดี ไม่ต้องระวังมาก ตั้งแต่มาอยู่นิวยอร์ก ใช้รถหลายคันแล้ว ตอนแรกๆ มาจากเมืองไทย ซื้อรถ Volvo ราคาก็ไม่แพงประมาณ 7,000 เหรียญแอง ไม่ค่อยได้ใช้ เพราะอยู่ในเมือง เราจะใช้รถเวลาวันหยุด พาลูกไปเที่ยวนอกเมือง เพราะตอนนั้นอยู่นิวยอร์คซิตี้ รถก็ต้องฝากอู่ ราคาเดือนละ $100 ซี่งแพงเหมือนกันเมื่อปี 2519 สี่ปีต่อมา 2523 ซื้อบ้าน ย้ายไปอยู่นอกเมือง ระยะนั้นต้องขับรถไปทำงานทุกวัน ตอนซื้อบ้าน ไม่มีเงินเหลือเลย เราสองคนทำงานนอกเมือง ต้องขับรถเข้าเมืองไปทำงานเช้า กลับตอนเย็น ใช้เวลาครั้งละชั่วโมง บางวันรถติด ก็ใช้เวลาเกินชั่วโมง ออกบ้านแต่เช้า ราวๆหกโมงเช้า กลับถีงบ้าน ทุ่มกว่า บางวันถึงสองทุ่ม เหนื่อยกันเหมือนกัน แต่ก็ไม่มีปัญหาอะไร คิดว่าทุกอย่างลงตัวดี ทำงานในเมือง ขับรถไปเช้าเย็นไม่ม่ีปัญหาอะไร แต่พอถึงหน้าหนาว หิมะตก บางวันต้องขับรถไปทำงานตอนเช้า กว่าจะได้ออกจากบ้านก็ต้องกวาดหิมะ ที่ทางเข้าบ้าน ถนนหน้าบ้านรัฐก็จะมากวาดให้ แต่ก็จะกลบทางออกของรถเราด้วย คือต้องกวาดหิมะทั้งทางออกและปากทางซี่งถูกหิมะกลบสูง กว่าจะได้ออกจากบ้านก็เหนื่อย เราต้องตื่นเช้ากว่าปกติ กวาดหิมะ ก่อนไปทำงาน เย็นกลับถึงบ้านก็ต้องกวาดหิมะที่ทางเข้าบ้าน กว่าจะได้เข้าบ้าน เรายังอายุไม่มาก ก็ไม่มีปัญหาอะไร เหนื่อยแต่ก็ทำไหว หิมะตกแล้ว เช้าๆ บางทีอากาศเย็น รถก็จะเย็นไปด้วย หิมะที่ติดรถบ้าง (หลังจากที่เรากวาดหิมะ) หิมะจะเกาะรถเป็นน้ำแข็ง ประตูรถก็เปิดไม่ออก เราต้องหาน้ำร้อนมาราด เพื่อให้รถที่เปิดไม่ออก เพราะน้ำแข็งติดละลาย ที่ใส่กุญแจ เขาสอนกันไว้ว่าให้เอากุญแจจิ้ม vaseline แล้วเอาไปใส่ที่ช่องกุญแจ จะได้หล่อลื่นไว้ จะได้เปิดประตูรถได้ บางที่เราต้องเอาทีเป๋าผมมาเป๋าที่ขอบประตู แต่ก็ยุ่งยากต้องต่อสายไฟยาวๆ จากในบ้านออกมาจะได้ใช้ต่อกับเครื่องเป๋าผมได้ แค่นี้ก็นับว่ายุ่งยากพอดู สำหรับ การที่เราต้องทำก่อนขับรถไปทำงาน และที่ลำบากมากคือ บางทีรถก็สตาร์ทไม่ติดอีกด้วย ไม่ได้ไปทำงานอีก จะหยุดงานบ่อยๆ ก็ไม่ได้อีก ปี่ต่อๆมา รถก็เริ่มมีปัญหา เช้าจะไปทำงานไม่รู้รถจะสตาร์ทติดไหม ตกลงเอารถไปเปลี่ยนได้เงินไม่มาก เอารถญี่ปุ่น Toyota Corolla มาใช้ ใช้เป็นสิบปี รถดีมาก ไม่เคยมีปัญาหา รถใช้เก่าแค่ไหน ใช้เกินสองแสนไมล์ รถก็ยังใช้การได้ดี ไม่เคยมีปัญหาว่าจะสตาร์ทไม่ติดเลย กลายเป็นว่าซื้อรถคันต่อๆไปก็ซื้อรถToyota ใช้ตลอด แต่ก็ไม่ได้ใช้แล้วเปลี่ยนบ่อยๆ เราใช้รถแต่ละคันคุ้มมาก ขับเกินสองแสนไมล์ ก่อนเกษียณ ก็คิดว่าจะต้องซื้อรถไว้ก่อนเกษียณ ตอนเกษียณรายได้ลดลง เตรียมซื้อรถไว้สักคัน ตัดสินใจซื้อรถมือสอง อายุสามปี Lexus 350 ราคา 30,000 เหรียญ รถคันนี้ใช้มา 12 ปีแล้ว ไม่มีป้ญหาอะไรใหญ่ ๆ มีอะไรก็ซ่อมไป ยังใช้ได้ดีอยู่ เป็นเพื่อนซี้ของเรา เวลาไปไหนๆ ก็ไม่เคยมีปัญหา สตาร์ทไม่ติด เป็นเพื่อนที่พาเราไปทุกแห่ง ที่อยากจะไป และไว้ใจได้จริงๆ เพื่อนคู่หุของเราคือรถที่ไว้ใจได้หนี่งคัน สามารถพาเราไปที่ต่างๆ และกลับบ้านปลอดภัย รถคู่หู ทุกคัน น่าสงสารเหมือนกัน ผ่านหน้าหนาวแสนสาหัส เราไม่มีหลังคากันหิมะ หรือกันแดด หน้าหนาวก็หนาวสุดๆ หน้าร้อนก็ร้อนจริงๆ แต่รถของเราแต่ละคัน ก็พาเราไปทำงาน ไปไหนๆ และกลับบ้านปลอดภัย นับว่ารถ เป็นเพื่อนคู่หูที่น่ารักจริงๆ ถึงจะพูดไม่ได้ แต่ก็ไม่เคยทำให้เราเดือดร้อน นับว่าเป็นเพื่อนคู่หูทีน่ารักจริงๆ ขอบคุณที่เป็นเพื่อนที่ซื่อสัตย์ของเรา หิมะตก กลบรถเลย หิมะหมดเราก็กวาดหิมะหลังรถจนหมด แต่รถก็อยู่กลางแจ้ง ทนหนาว แล้วแต่อากาศจะหนาวเหน็บขนาดไหน แต่เวลาเราจะใช้ รถก็สตาร์ทติด เสมอ เราจะสตาร์ทรถให้อุ่นก่อน แล้วจึงขับรถไปไหนๆ เพื่อนคู่หู ที่น่ารัก ทนร้อน ทนหนาว แต่ก็พาเราไปไหนๆจนทั่วและกลับบ้านปลอดภัย ยังเป็นเพื่อนกันไปอีกนานน ขอบคุณนะ สาขา Klaibann blog newyorknurse
Create Date : 21 มกราคม 2562
Last Update : 4 กุมภาพันธ์ 2562 9:24:23 น.
14 comments
Counter : 1377 Pageviews.
ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณสาวไกด์ใจซื่อ , คุณJinnyTent , คุณkae+aoe , คุณกาปอมซ่า , คุณเริงฤดีนะ , คุณสองแผ่นดิน , คุณSai Eeuu , คุณRinsa Yoyolive , คุณSweet_pills , คุณ**mp5** , คุณtuk-tuk@korat , คุณlife for eat and travel , คุณหงต้าหยา , คุณเกศสุริยง
โดย: JinnyTent วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2562 เวลา:12:47:48 น.
โดย: กาปอมซ่า วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2562 เวลา:19:37:23 น.
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2562 เวลา:21:05:35 น.
โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2562 เวลา:22:24:27 น.
โดย: Sai Eeuu วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2562 เวลา:23:15:06 น.
โดย: Sweet_pills วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2562 เวลา:0:33:27 น.
โดย: **mp5** วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2562 เวลา:10:40:19 น.
โดย: Sweet_pills วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2562 เวลา:0:27:36 น.
โดย: เกศสุริยง วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2562 เวลา:11:09:26 น.
Location :
ราชบุรี .. New York ... United States
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 165 คน [? ]
เริ่มเขียนBlog เมื่อวันที่ 21 พฤศจิกายน 2553 ยินดีต้อนรับค่ะ จขบ.บันทึกประสบการณ์ต่างๆ ระยะเวลาทำงานและระยะเกษียณ เพื่อเก็บไว้เป็นความทรงจำ ้ จขบ.พยายามใช้ชีวิตเกษียณให้มีคุณค่า รักษาสุขภาพใจและกาย ท่องเที่ยวกับเพื่อนๆ ทำสวนดอกไม้ ออกกำลังกาย สมัครเป็นสมาชิก 24 Hrs Fitness เพื่อให้ชีวิตที่เหลืออยู่มีคุณภาพ จะได้ไม่เป็นภาระกับคนที่รักและห่วงใย จขบ.เพิ่มบล็อกสุขภาพ เพื่อจะได้นำสาระที่มีประโยชน์ เกี่ยวกับสุขภาพทั่วๆไป จขบ.หวังว่าข้อมูลต่างๆช่วยให้ ทุกท่านที่มาอ่าน รักษาสุขภาพ ไปตรวจเพื่อเป็นการป้องกัน และได้รับการรักษาเนิ่นๆ เพื่อ ชีวิตที่แข็งแรงและมีคุณภาพ "A time to enjoy, a time to spend time with your family and a time to be with your friends all comes with retirement" ***** "Live The Moment" อยู่กับปัจจุบันขณะ หยุดเสียใจกับสิ่งที่เกิดขี้น ในอดีตและกลัวหรือกังวล สิ่งทีเกิดขี้นในอนาคต "วันนี้" และ "ขณะนี้" คือช่วงเวลาที่ดีที่สุดของคุณ !! ใช้มันให้ดีที่สุดให้เป็นช่วงเวลาทีมีคุณค่า น่าจดจำเพราะว่าเวลาเป็นสิ่งที่ผ่านมา และผ่านเลยไป เอาคืนไม่ได้และ หาเพิ่มก็ไม่ได้เช่นกัน ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาค่ะ ********* ขอบคุณ Bloggang ทำให้เราได้เขียนบล็อกต่างๆ ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวด ทุกๆคะแนน นะคะ BG Popular Award # 19 BG Popular Award # 18 BG Popular Award # 17 BG Popular Award # 16 BG Popular Award # 15 BG Popular Award # 14 BG Popular Award # 13 BG Popular Award # 12 BG Popular Award # 11 BG Popular Award # 10 BG Popular Award # 9 BG Popular Award # 8 ********** ขอบคุณทุกหัวใจวาเลนไทน์ 2561 ที่เพื่อนๆมอบให้ค่ะ ขอบคุณทุกหัวใจวาเลนไทน์ 2560 ที่เพื่อนๆมอบให้ค่ะ
หนูเองก็เป็นคนใช้ของทุกอย่างจนพังค่ะ ไม่พังไม่เปลี่ยน
รถคันแรกของตัวเองจะ 13 ปี จะ 3 แสนกิโลแล้วค่ะ ใช้จนกว่าจะไปไม่ไหวกันจริงๆ
หนูเป็นคนไม่ใช่ว่าของใช้ไม่ได้แล้วจะซื้อใหม่น่ะ ซ่อมก่อน ยกเว้นซ่อมไม่ได้ค่อยซื้อใหม่
เป็นนิสัยของคนรุ่นเก่าน่ะค่ะ แหะๆ
ขออภัยค่ะ คุณโหวตบล็อกนี้ไปแล้วค่ะ
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้
ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ล้งเล้งลัลล้า Travel Blog ดู Blog
เริงฤดีนะ Food Blog ดู Blog
ไวน์กับสายน้ำ Diarist ดู Blog
newyorknurse Klaibann Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น