BlogGang.com : : นมสิการ : สติปัฏฐานภายนอก สติปัฏฐานภายใน คือ อย่างไร

สติปัฏฐานภายนอก สติปัฏฐานภายใน คือ อย่างไร

1...บทความเรื่อง "สติปัฏฐานภายนอก สติปัฏฐานภายใน คือ อย่างไร " เขียนขึ้นจากความเข้าใจส่วนตัวของผู้เขียนเอง ตำราก็ไม่มีกล่าวไว้อย่างแน่ชัดว่า เป็นอย่างไร

ในประเทศไทย สติปัฏฐายภายนอก สติปัฏฐานภายใน มีหลายอาจารย์ที่สอนทางธรรม ที่ต่างก็พูดตามความเข้าใจของตนออกมา ซึ่งไม่มีใครสามารถตัดสินได้ว่าใครผิดใครถูก เพราะตำราก็ไม่ได้บอกไว้ชัด

ข้อเขียนนี้ ผู้เขียนได้เขียนขึ้นเพื่อให้ท่านที่เข้ามาอ่านได้พิจารณา แต่อย่าได้ด่วนตัดสินว่า
ข้อเขียนนี้ผิดหรือถูก ขอให้ท่านลงมือปฏิบัติสติปัฏฐานไปเรื่อยๆ จนท่านเกิดปัญญาญาณขึ้นมาได้เองเมื่อใด ท่านจะบอกตนเองได้ว่า สติปัฏฐานภายนอก สติปัฏฐานภายใน นั้น คืออย่างไรแน่

2..สติปัฏฐานภายใน จะต่างจากสติปัฏฐานภายนอก ตรงที่ สติปัฏฐานภายในนี้ คนที่จะภาวนาได้
จะต้องเกิด "ญาณ" ที่สามารถเห็นสภาวะธรรมภายในได้เสียก่อน

การแบ่งสติปัฏฐานภายนอก และ สติปัฏฐานภายใน ก็แบ่งกันตรงนี้ว่า ผู้ภาวนามี " ญาณ " ที่
สามารถเห็นสภาวะธรรมภายในได้แล้วหรือยัง ถ้าได้แล้ว ผู้ภาวนานั้น เพียงใช้ ญาณ ไปเห็นสภาวะธรรมภายใน ก็เป็นการปฏิบัติสติปัฏฐานภายในแล้ว

แต่ถ้า ยังไม่มี ญาณ ก็ไม่อาจปฏิบัติสติปัฏฐานภายในได้ จะปฏิบัติได้แต่สติปัฏฐานภายนอกเท่านั้น

3..สติปัฏฐานภายนอก จะพบได้ตามการสอนตามสำนักต่างๆ โดยการสอนคนใหม่ที่สนใจการปฏิบัติธรรม เพราะคนใหม่ยังไม่มี ญาณ จึงได้เพียงปฏิบัติสติปัฏฐานภายนอกเท่าน้่น

สำหรับสติปัฏฐานภายใน ผู้เขียนเอง ก็ไม่รู้ว่ามีสำนักใดสอนกันบ้าง

บทความนี้ จะไม่เขียนถึง สติปัฏฐานภายนอก แต่จะเขียนถึงสติปัฏฐานภายในในบางเรื่องเท่านั้น

4...ญาณ พบได้อย่างไร
ในการภาวนานั้น นักภาวนาต้องปฏิบัติสติปัฏฐานภายนอกมาก่อน จนเกิดผลการภาวนา
ได้ระดับหนี่ง จิตผู้รุ้ จะปรากฏตัวขึ้น
เมื่อจิตผู้รู้ปรากฏตัวขึ้นได้แล้ว
จิตผู้รู้ จะสามารถเห็นโลกอีกโลกหนี่งที่ซ้อนทับกับโลกมนุษย์นี้
แต่จิตผู้รู้ บางคนยังไม่มีปัญญา จิตผู้รู้ จึงคงอยู่ที่เป็นดวง เป็นเม็ด
แต่ถ้าเมื่อใดที่ จิตผู้รู้ มีปัญญามากขึ้น
จิตผู้รู้ จะเกิดการสลายตัวออกเป็นความว่าง ที่แผ่กว้างขึ้น
อาการเป็นดวง เป็นเม็ด ก็จะสลายไป
เมื่อ จิตผู้รู้สลายตัวเป็นความว่างที่กว้างขึ้น ถ้ามีปัญหาเพิ่มอีก
อาการสภาวะตื่นรู้ ก็จะปรากฏขึ้นมาได้เอง

ถ้านักภาวนา สามารถพบผลการสลายตัวของจิตผู้รู้นี้ได้ สภาวะตื่นรู้ปรากฏขึ้นได้เมื่อใด ก็สามารถบอกว่าได้ว่านักภาวนาสามารถปฏิบัติสติปัฏฐานภายในได้แล้ว

5...เมื่อจิตผู้รู้สลายตัวแตกออกเป็น ญาณและการตื่นรู้ ความเป็นอัตตาตัวตนก็หมดไป
แต่ธรรมทั้งปวงเป็นอนัตตา มีการเกิดขึ้นเปลี่ยนแปลงไปตามเหตุและปัจจัย
ถึงนักภาวนาพบว่า จิตผู้รู้สลายตัวออกเป็นความว่าง มีญาณและการตื่นรู้แล้ว
แต่ก็จะพบได้อีกว่า อาการหลงเผลอในสติปัฏฐานก็ยังมีอยู่ ซึงเมื่อเกิดอาการหลงเผลอขึ้น
ญาณ และ การตื่นรู้ ก็จะหายไปทันที

นักภาวนาทีได้ ญาณและพบการตื่นรู้ จึงยังต้องปฏิบัติสติปัฏฐานภายในต่อไปให้เกิดความชำนาญ
มากขึ้น เพื่อความมั่นคงแห่ง ญาณและการตื่นรู้ ยังคงอยู่ได้นานขึ้น หรือ ถ้าเกิดการเผลอ ก็รู้ได้เร็ว
และกลับมาอยู่ที่ ญาณและการตื่นรู้ ได้ใหม่ได้เร็วต่อไป

6..การปฏิบัติสติปัฏฐานภายใน จะสามารถพบสภาวะธรรมที่ปรากฏได้เพิ่มเติมมากขึ้นจากการปฏิบัติสติปัฏฐานภายนอก อาการเหล่านี้ ได้แก่ / กายเบา / จิตประภัสสร / ความสงบและเงียบสนิทของโลกภายใน / การไม่มีจิตผู้รู้ / ความรู้สีกของการไม่มีตัวตน / ความสมบูรณ์แห่งอาณาปานสติ

สภาวะธรรมที่เกิดในสติปัฏฐานภายในนี้ ค่อนข้างจะมั่นคง เกิดแล้วปรากฏอยู่ได้นาน ถึงจะไม่เที่ยง
แต่ก็อยู่ได้นาน ถึงสภาวะธรรมหายไป นักภาวนาก็รู้ได้เร็วว่า สภาวะธรรมได้หายไปแล้ว เพราะความมั่นคงแห่งอาณาปานสติที่ยังคงปรากฏได้อยู่อย่างต่อเนื่อง
ความมั่นคงแห่งอาณาปานสตินี่เอง ถึงสภาวะธรรมอย่างหนี่งจะหายไปได้ แต่ก็จะเกิดสภาวะธรรมใหม่อย่างอื่นปรากฏออกมาให้พบต่อไปได้อย่างรวดเร็ว

การเข้าถึง สติปัฏฐานภายใน ได้อย่างมั่นคง คือ หนทางเดียวที่จะหลุดไปจากทุกข์ได้อย่างแท้จริง

7...เอวัง

Create Date : 11 ตุลาคม 2564

Last Update : 24 ธันวาคม 2565 9:55:27 น.

0 comments

Counter : 123 Pageviews.