Bloggang.com : เริงฤดีนะ : Blog 121/2561 ส่งการบ้าน(ช้ามากๆ)ตะพาบ 213 ในวันที่ใจเหน็บหนาว

Blog 121/2561 ส่งการบ้าน(ช้ามากๆ)ตะพาบ 213 ในวันที่ใจเหน็บหนาว

มาช้าดีกว่าไม่มา ตะพาบ 213 นี้

เป็นโจทย์ของคุณก๋า ค่ะ

รู้ว่าตะพาบ 214 จะออกเดินในวันพุธ ที่ 24 ตุลาคม 2561 แต่"เริงฤดีนะ" ยังไม่ได้ up blog ตะพาบ 213 เลยขอ up blog ซะหน่อยเพราะชื่อ ตอนเก่ไก๋จะตายไป
"ในวันที่ใจเหน็บหนาว"

"ในวันที่ใจเหน็บหนาว"
คิดถึงเพลง เก่า ของวง Chilites The Coldest day Of My Life เลยค่ะ

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว"เริงฤดีนะ" ได้รับการแต่งตั้งให้ไปช่วยราชการในภาคใต้ เป็นเวลา 3 เดือนช่วงที่เกิดมหาภัยพิบัติ เขาเกณท์/ ไม่ใช่ซิรับสมัครอาสาสมัคร ให้ไปช่วนสอบข้อเท็จจริงผู้ประสบภัย คุณเริงฯ ลงไปกับ Buddy เป็นผู้หญิงเพียง 2คน ในทีมชายล้วน ลงพื้นที่สำรวจความเสียหาย ก่อนให้ความช่วยเหลือโดยไปกันเป็นรถ GMC ปูพรม ทิ้งนักสังคมสงเคราะห์/นักพัฒนาสังคมเป็นจุดๆ แล้วจะมารับกลับ ในตอนเย็นหมู่บ้านแล้ว หมู่บ้านเล่าเป็นเช่นนี้ตลอด สัปดาห์ แล้วพัก เสาร์- อาทิตย์เพื่อให้กลับไปหาครอบครัว กัน

ในวันศุกร์หนึ่ง .......คุณเริงฯ ลงพื้นที่ในหมู่บ้านไกลๆ และร้อนมากๆกลางวันชาวบ้านทำอาหารพื้นเมืองให้รับประทานจากปกติ เรามีข้าวกล่อง อาหารและ น้ำ ส่วนตัวมาเองครานั้น ผญบ. บอกให้ร่วมรับประทานกับชาวบ้านเราเลยไม่สามารถขัดได้
เย็นกลับมาถึงที่บ้านพัก ริมถนนใหญ่ในตัวเมืองเพื่อนที่เป็น Buddy เดินทางกลับ กทม.เหลือ"เริงฤดีนะ" อยู่คนเดียว

คืนนั้น ..ท้องเสียทั้งคืนปวดท้องบิด ถ่ายเป็นมูกแบบว่า ถ่ายท้องจนคลานพูดเปล่งเสียงไม่ได้ ที่จะร้องตะโกนให้ใครช่วยลืมตาไม่เห็นอะไร ดำมืดไปหมด เห็นแต่ดาวระยิบระยับวูบนั้น..รู้สึกหนาวยะเยือก หนาวจับจิต จับใจเหมือนทหารในสงครามที่โดนปืนที่ท้องเสียเลือดมาก (ปานนั้น)คิดว่า ตู จะมาตาย(โดดเดี่ยว ไกลบ้าน)ในครานี้ เสียแล้ว
กลั้นใจเฮือกสุดท้าย คลำๆ ล็อกประตู พาตัวออกมานอกบ้าน แล้วไม่รู้สึกอะไรอีกเลยมาตื่นอีกที (2 วันผ่านไป)ที่ โรงพยาบาลประจำจังหวัด เสียแล้วมีกู้ภัยนำส่ง

นับเป็นวันที่ใจเหน็บหนาวรู้สึก Alone in the dark for a very long long timeเลือก การก้าวผ่านความตายในคืนนั้นมาเป็นตะพาบ 213 ค่ะ

Note: คุณหมอบอกเป็นบิด เนื่องจากการรับประทาน อาหาร/น้ำ ที่ไม่ถูกสุขลักษณะ และร่างกายอ่อนแอ พักผ่อนไม่เพียงพอจากการทำงานโหมหนัก ตลอด 2 สัปดาห์ก็ได้กลับมาพักที่บ้าน กทม 1 สัปดาห์ และกลับไปปฏิบัติหน้าที่ต่อจนเสร็จสิ้นภาระกิจ

เล่าสู่เพื่อนบล็อคและคนพันธ์บัรีนูเนียน ค่ะ

Create Date : 22 ตุลาคม 2561

Last Update : 22 ตุลาคม 2561 15:11:39 น.

23 comments

Counter : 1037 Pageviews.

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณตะลีกีปัส, คุณผีเสื้อยิปซี, คุณThe Kop Civil, คุณmoresaw, คุณtuk-tuk@korat, คุณmambymam, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณวลีลักษณา, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณtoor36, คุณSweet_pills, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณเนินน้ำ, คุณhaiku, คุณmariabamboo, คุณRinsa Yoyolive, คุณล้งเล้งลัลล้า, คุณkae+aoe, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณRain_sk, คุณRananrin, คุณMax Bulliboo, คุณInsignia_Museum

สวัสดีมีสุขค่ะ

ได้ผ่านพ้นมาแล้ว
นับว่าเป็นโชคดีของชีวิตค่ะ

โดย: ตะลีกีปัส

วันที่: 22 ตุลาคม 2561 เวลา:12:35:46 น.

เป็นประสบการณ์เฉียดตายได้เลยนะคะพี่อ้อ
ไม่ใช่แค่ใจเหน็บหนาวแบบธรรมดา อิอิ

โชคดีที่ผ่านมาได้เน๊าะๆๆๆ
เป็นประสบการณ์ได้มาเล่าให้เพื่อนบล๊อกฟังกันค่ะ

ทักทายยามบ่าย
วันที่อากาศไม่เหน็บหนาวเท่าไร ^^

โดย: ผีเสื้อยิปซี

วันที่: 22 ตุลาคม 2561 เวลา:12:47:08 น.

เฉียดตายจริงๆค่ะ
ว่าไป
ขอบคุณ 2 เม้นท์ แรก
ให้กับตะพาบ ชิ้นสายม๊าก

โดย: เริงฤดีนะ

วันที่: 22 ตุลาคม 2561 เวลา:13:01:49 น.

เป็นประสพการณ์ชีวิตเลยครับพี่

โดย: The Kop Civil

วันที่: 22 ตุลาคม 2561 เวลา:14:21:07 น.

โดย: tuk-tuk@korat

วันที่: 22 ตุลาคม 2561 เวลา:15:11:58 น.

เป็นประสบการ์ณที่น่ากลัวทีเดียวค่ะ
เหน็บหนาวใจจจริงๆ

โดย: mambymam

วันที่: 22 ตุลาคม 2561 เวลา:15:14:04 น.

ไปป่วย แล้วอยู่คนเดียว
ในต่างจังหวัด.. ทำเอาใจ
เสียจริง ๆ ครับ...

บางครั้งคิดว่าไม่รอด ดีที่
มีคนช่วย

v

โดย: ไวน์กับสายน้ำ

วันที่: 22 ตุลาคม 2561 เวลา:16:28:29 น.

โห น่ากลัวนะคะ ดีที่มีคนมาเห็น

โดย: วลีลักษณา

วันที่: 22 ตุลาคม 2561 เวลา:20:21:07 น.

สวัสดี จ้ะ น้องอ้อ
อ่านเรื่องราวของอ้อ
แล้ว ก็ลุ้นไปด้วย ว่า จะมี
อัศวินขี่ม้าขาวมาช่วยทัน
เวลาแห่งความเหน็บหนาวไหม นะ เฮ้อ ! โชคดี ที่มีคนมาช่วยนำส่ง ร.พ.รักษาทัน เนาะ
โหวดหมวด บันทึกฯ

โดย: อาจารย์สุวิมล

วันที่: 22 ตุลาคม 2561 เวลา:21:47:42 น.

พักผ่อนไม่พอเป็นปัญหาจริงๆ ครับ ต้องระวังให้มากๆ

งานหนักไม่เคยฆ่าคน แสดงว่าเขาไม่รู้จัก "คาโรชิ" หรือ "กั้วเหลาสื่อ" ที่ญี่ปุ่น จีน มีเยอะมาก เหนื่อยจากการทำงานพักผ่อนไม่พอ แล้วก็ตาย

โดย: คุณต่อ (toor36

) วันที่: 22 ตุลาคม 2561 เวลา:22:35:54 น.

คุณอ้อแกร่งมาก เป็นวันที่ใจเหน็บหนาวจริงๆนะคะ
โชคดีมากค่ะที่มีคนมาช่วยเหลือได้ทัน

นอนหลับฝันดีนะคะ
ขอบคุณคุณอ้อสำหรับกำลังใจค่ะ

โดย: Sweet_pills

วันที่: 22 ตุลาคม 2561 เวลา:23:25:31 น.

ป่วยมาก อยู่คนเดียว
โชคดีมากนะคะ เปิดประตูแล้วไม่รู้สึกตัว จะได้มีคนเห็น ถ้าไม่รู้สึกตัวข้างในคนเดียวไม่มีคนเห็นคงไม่รอดแน่เลย
นับว่าเคราะห์ร้ายผ่านไปด้วยดีค่ะ

โดย: newyorknurse

วันที่: 23 ตุลาคม 2561 เวลา:7:01:50 น.

โชคดีที่ผ่านคืนนั้นมาได้นะคะ การเจ็บป่วยไกลบ้านและอยู่คนเดียว ช่างน่ากลัวจริง ๆ

โดย: เนินน้ำ

วันที่: 23 ตุลาคม 2561 เวลา:7:19:54 น.

มาช้าดีกว่าไม่มา เหมือนกันเลย 555

โดย: ลุงแมว

วันที่: 23 ตุลาคม 2561 เวลา:9:38:10 น.

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
tuk-tuk@korat Travel Blog ดู Blog
mambymam Home & Garden Blog ดู Blog
JinnyTent Travel Blog ดู Blog
ขุนเพชรขุนราม Travel Blog ดู Blog
Rananrin Book Blog ดู Blog
โอน่าจอมซ่าส์ Travel Blog ดู Blog
Insignia_Museum Diarist ดู Blog
เริงฤดีนะ Diarist ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

เดชะบุญ ผ่านพ้นช่วงวิกฤตมาแล้ว ต่อไปก็ไม่มีแล้วนะคะ ^^

จากบล๊อกค่ะ.. หากจะไปหลวงพระบางทางเชียงของมีรถเริ่มที่เชียงรายเลยค่ะ หรือถ้าจะสะดวกไปทางเรือแบบอ้อยอิ่งไม่รีบเร่งชมบรรยากาศริมน้ำไปก็ดีค่ะ
ทางบก.. ถนนไม่ค่อยดีนักแต่คนขับก็มีความชำนาญค่ะ

หากจะไปวังเวียงต่อจากหลวงพระบาง แม่โมไม่แนะนำค่ะ เกือบเอาชีวิตไม่รอดระหว่างทางค่ะ ทางโหดมากค่ะ ลองตรองดูก่อนนะคะ สวัสดีค่ะ

โดย: mariabamboo

วันที่: 23 ตุลาคม 2561 เวลา:9:57:00 น.

เจออาการแบบนี้ทรมานจริงๆ เลยค่า
เคยไปเที่ยวคนเดียวแล้วหกล้มแรง ฟาดกลางโขดหิน
วูบคิดเลย ว่าจะมาตายที่นี่ไม่ได้เลยนะ ความรู้สึกมันหว้าเหว่มากเลยตอนนั้น ฮือออ

โหวตค่า

โดย: Rinsa Yoyolive

วันที่: 23 ตุลาคม 2561 เวลา:10:05:48 น.

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
mambymam Home & Garden Blog ดู Blog
เริงฤดีนะ Diarist ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น
พอกันเลยค่ะคุณอ้อเรื่องทานน้ำนี่ หมอกำชับให้ทานน้ำเยอะๆ

โดย: ล้งเล้งลัลล้า

วันที่: 23 ตุลาคม 2561 เวลา:10:32:32 น.

ผ่านมาได้นะคะ

โดย: kae+aoe

วันที่: 23 ตุลาคม 2561 เวลา:10:42:47 น.

มาทักทายคุณอ้อในวันหยุดค่ะ

โดย: mambymam

วันที่: 23 ตุลาคม 2561 เวลา:19:52:52 น.

อ่านแล้วก็นึกภาพตาม
ดีที่ไม่เป็นอะไรมาก บุญรักษานะคะ

โดย: ฟ้าใสวันใหม่

วันที่: 23 ตุลาคม 2561 เวลา:21:28:24 น.

โหยยย อาการท้องเสียเคยเจอหนเดียวที่ไทย..สามีเป็นก่อนในตอนเช้า ก่อนที่จะcheck out และบิน..กลับบ้าน แม่เจ้า..ใครไม่เจอไม่รู้หรอกค่ะว่า มันทรมานมากๆ ร่างกายเสียน้ำไปเยอะมาก ซีด...สามีนี่คือ หน้านี่ซีดเลย ต้องจับกรอกเกลือแร่กัน ป่วยช่วงขาบินกลับบ้านสิบกว่าชั่วโมงนี่เป็นอะไรที่แย่มากๆแล้ว พอมาอ่านเรื่องของคุณเริงฯ เจอรุนแรงกว่าเราอีก อ่ะงั้นโหวตค่ะ

โดย: Max Bulliboo

วันที่: 24 ตุลาคม 2561 เวลา:17:31:00 น.

คนดีย่อมเจอคนดีคอยช่วยเหลือครับ

โดย: Insignia_Museum

วันที่: 24 ตุลาคม 2561 เวลา:18:37:25 น.

สาธุ ค่ะ

โดย: เริงฤดีนะ

วันที่: 24 ตุลาคม 2561 เวลา:19:23:12 น.