นักสืบพราน - เรื่อง พยานสำคัญเป็นศพ (ตอนที่ 2) โดย 4411 เรื่อง พยานสำคัญเป็นศพ ตอนที่ 2 สารวัตร ยุทธศักดิ์ ควักบุหรี่จากซองขึ้นมาสูบ และยื่นส่งให้พราน ซึ่งเขาสั่นศีรษะปฏิเสธและกล่าวขอบใจ “ คุณแน่ใจหรือว่าคุณไม่ได้ยินเสียงปืนดังเลย ” “ผมกำลังอยู่บนสำนักงาน ไม่ได้เห็น และไม่ได้ยินอะไรเลย ” พรานกล่าวตอบ สารวัตรยุทธศักดิ์ หันมาทางกัลยาเป็นเชิงถาม “ดิฉันก็ไม่ได้ยินอะไรเลยค่ะ นอกจากเสียงเคาะประตู ” กัลยากล่าวขึ้น “ มันเป็นฆาตกรรมที่ประหลาดมาก” สารวัตร ยุทธศักดิ์ กล่าว “จำเพาะเจาะจงที่จะมาล้มตายลงในสำนักงานของคุณเสียด้วย ผมได้สอบถามคนใกล้เคียงนี้แล้ว ไม่มีใครได้ยินเสียงผิดปกติเลย บาดแผลที่เกิดขึ้นเป็นบาดแผลจากลูกกระสุนปืนขนาด .๒๒ และเป็นการยิงที่แม่นอย่างวายร้าย ทะลุจากด้านหลังตรงหัวใจพอดี ลูกกระสุนฝังใน ” “ถ้าผมจะเรียนถามรายละเอียดการชัณสูตรพลิกศพของท่านสารวัตรสักเล็กน้อยจะรังเกียจไหมครับ” พรานกล่าวขึ้น “ไม่ขัดข้องครับ คุณอยากจะทราบอะไรบ้าง” สารวัตรผู้ใจดีกล่าวตอบ “ผมอยากทราบชื่อ ที่อยู่และอาชีพของผู้ตายเท่านั้นแหละครับ " “ ผู้ตายชื่อ จิตร  ใจหาญ เคยเป็นทหารผ่านศึก กลับจากเกาหลีเมื่อไม่กี่วันมานี้ เรารู้ชื่อเขาโดยพบในกองหนุนที่ในกระเป๋าเสื้อ  ที่อยู่และอาชีพไม่ปรากฏ  ผมจะประกาศหาญาติของผู้ตาย  เผื่อว่าจะมีใครรู้จักหัวนอนปลายตีนของคน ๆนี้ดีขึ้น ทรัพย์สมบัติในตัวผู้ตายไม่มีอะไรเลย นอกจากบุหรี่เกล็ดทองซองเดียว มีบุหรี่เหลืออยู่ ๒ – ๓ มวน ผมเลยยัดใส่กระเป๋าไว้ตามเดิม ให้แกไปสูบในเมืองผี ”  สารวัตรยุทธศักดิ์ หัวเราะเบา ๆ  “ ผมจำเป็นต้องเชิญคุณไปสอบสวนที่สถานีตำรวจ  รวมทั้งคุณกัลยา  และนายจอนด้วย ” “ ยินดีครับ ” พรานกล่าว พร้อมกับยิ้ม “ เมื่อไร โปรดนัดมา " “ แล้วผมจะนัดมาอีกที” “ ครับ – ไม่ขัดข้อง” “ กัลยา – คุณเห็นเป็นยังไง  ที่จู่ ๆ ก็มีคนมาตายในสำนักงานของเรา ”  พรานเอ่ย เมื่อนายตำรวจเจ้าของท้องที่อำลากลับไปแล้ว “ ดิฉันคิดว่า เป็นเรื่องของตำรวจมากกว่าที่เราจะเข้าไปยุ่ง ” พรานหรี่ตามองเลขานุการของเขา “ คุณคิดว่า  เรื่องนี้ไม่น่าจะเกี่ยวกับงานของเรา  ผมคิดว่า คุณคงจะไม่คิดว่า นายจิตร ใจหาญ ผู้นี่แกจะมีความพิสมัยในสำนักงานของเรา จนถึงขนาดหอบร่างกายของแกมาเอาสำนักงานของเราเป็นสุสาน  โดยไม่รู้ว่าจะไปตายที่ไหนดี  นี่แน่ะ กัลยา ผมคิดว่า เราได้ต้อนรับลูกค้ารายใหม่ของเราเข้าให้แล้วโดยไม่รู้ตัว  แปลกอยู่หน่อย ตรงที่ว่าเป็นลูกค้าที่ไม่มีชีวิต ไม่พูดอะไร และเอาร่างกายอันปราศจากวิญญาณของแกมาขอร้องให้เราช่วยเหลือ  ผมได้กลิ่นอะไรบางอย่างเสียแล้ว – กัลยา” กัลยายักไหล่ พลางเก็บแฟ้มเอกสารต่าง ๆบนโต๊ะทำงานของหล่อน “อาจเป็นไปได้อย่างหัวหน้าพูด แต่เวลานี้ สำนักงานของเราก็ยังมีเรื่องที่จะต้องเอาใจใส่อยู่เรื่องหนึ่งมิใช่หรือคะ เรื่องเครื่องเพชรของคุณหญิงราชพิเชษฐ์ ”  หล่อนกระแทกเสียงหนักเล็กน้อย  ตอนออกชื่อคุณหญิง “ ดิฉันคิดว่า  เรารอฟังผลทางตำรวจก่อนดีกว่า  สำหรับเรื่องนายจิตรผู้นี้  อย่าลืมว่าวันนี้  หัวหน้านัดคุณหญิงมาพบที่สำนักงานเวลา ๑๔นาฬิกานะคะ ” พรานยิ้มอย่างอารมณ์เย็น “เรื่องนี้คงไม่ใช่เรื่องหมู ๆ อย่างรายลูกชายเถ้าแก่งี่เซ้งเป็นแน่ อาคันตุกะผู้มาหาเราด้วยวิธีการอันประหลาดนี่ จะต้องมีอะไรบางอย่างที่ต้องการความช่วยเหลือจากเราอย่างแน่นอน และอะไรบางอย่างนั้น จะต้องสำคัญที่สุดในชีวิตของเขา จนเขาต้องเสียชีวิตก่อนที่จะทันได้พูดอะไรกับเรา ” พรานชะงักคล้ายกับคิดอะไรได้ “ เดี๋ยวก่อน – กัลยา  คุณได้ยินเสียงเคาะประตูที่กระจกของเรา  ก่อนที่เหตุการณ์จะเกิดขึ้นใช่ไหม ” “ ใช่ค่ะ – เคาะแรงๆ และถี่เสียด้วย  จนดิฉันต้องลุกขึ้นดู”  กัลยากล่าวตอบ  “ ปกติคนที่มาหาเรา  มักผลักบานประตูเข้ามาเอง  เพราะไม่ได้ปิดลงกลอนไว้ ” “ตาจอนไปอยู่เสียที่ไหนล่ะ ตอนนั้น ” “ แกว่า แกกำลังเข้าห้องน้ำข้างหลัง ” พรานหยุดใช้ความคิดชั่วหนึ่ง เขาเหลือบสายตาขึ้นดูนาฬิกาที่ฝาผนัง ซึ่งบอกเวลา ๑๒.๐๐ น. พอดี เขาลุกขึ้นไปที่ ๆ แขวนเสื้อ ล้วงหยิบกระเป๋าสตางค์ออกมาใส่กระเป๋ากางเกงด้านหลัง “ วันนี้ กินข้าวที่ร้านเจ๊กหน้าสำนักงานเราสักมื้อเถอะกัลยา คุณไม่มีนัดที่ไหนไม่ใช่หรือ ” กัลยาชำเลืองดูนายจ้างของหล่อนแวบหนึ่ง ก่อนที่จะรับคำ   Create Date : 02 มิถุนายน 2555 7 comments Last Update : 4 มิถุนายน 2555 0:14:35 น. Counter : 796 Pageviews. Share Tweet

สวัสดีครับ มาอ่านต่อครับ ต้องอ่านย้อนหลังหลายตอน ติดใจในสำนวนที่ท่านเขียนครับ   โดย: Insignia_Museum 4 มิถุนายน 2555 9:16:32 น.

คุณพ่อท่านเขียนแบบที่ท่านคิด เคยถามท่านว่า จะเขียนมั่ง ทำไงดี ท่านก็ตอบว่า ก็เขียนแบบที่คิดนั่นแหละ ก็เีรียบ ๆ แต่เห็นภาพดี เวลาท่านบีรยาย เราเห็นภาพได้ รู้สึกไหมคะ   โดย: ธารน้อย 4 มิถุนายน 2555 17:41:18 น.

ขอบคุณมาก..   โดย: ก้นกะลา 4 มิถุนายน 2555 20:54:26 น.

อ่านแล้วค่ะ   โดย: ร่มไม้เย็น 18 มิถุนายน 2555 19:12:36 น.

ยังมืดแปดด้าน   โดย: sam IP: 182.53.170.191 16 กรกฎาคม 2555 14:01:29 น.

ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านผลงานเก่าๆ นี้ คนสมัยก่อนก็มีเรื่องอื่นที่สนุก ๆ เหมือนกัน แม้สำนวนจะโบราณไปสักหน่อย ดีใจจัง มีแฟนใหม่ ๆ เข้ามาอ่านเพิ่มขึ้น ขอบคุณมากค่ะ   โดย: ธารน้อย 17 กรกฎาคม 2555 4:04:53 น.

มีกลิ่นไอ และสำนวนแบบนิยายสมัยเก่า เหตุการณ์เก่าๆ แต่ก็น่าติดตามเป็นเสน่ห์ที่น่าสนใจมากค่ะ   โดย: ใบข้าวสีเขียว (ใบข้าวสีเขียว ) 22 สิงหาคม 2555 12:05:14 น.