พุทธประวัติจากพระโอษฐ์ .. ทรงเป็นผู้ข่มอินทรีย์ได้
.
มาคัณฑิยะ ! จักขุ เป็นสิ่งซึ่งมีรูปเป็นที่ยินดี กำหนัดแล้วในรูป อันรูปทำให้บันเทิงพร้อมแล้ว, จักขุนั้น อันตถาคตทรมาน ควบคุม รักษา สำรวมไว้ได้แล้ว และตถาคตย่อมแสดงธรรมเพื่อการสำรวมจักขุนั้นด้วย.
มาคัณฑิยะ ! โสตะ เป็นสิ่งซึ่งมีเสียงเป็นที่ยินดี---ฯลฯ---*, ฆานะ เป็นสิ่งซึ่งมีกลิ่นเป็นที่ยินดี ฯลฯ, ชิวหา เป็นสิ่งซึ่งมีรสเป็นที่ยินดี ฯลฯ, กายะ เป็นสิ่งซึ่งมีโผฏฐัพพะเป็นที่ยินดี---ฯลฯ---, ใจ เป็นสิ่งซึ่งมีธรรมารมณ์เป็นที่ยินดี กำหนัดแล้วในธรรมารมณ์ อันธรรมารมณ์ทำให้บันเทิงพร้อมแล้ว, ใจนั้นอันตถาคตทรมาน ควบคุม รักษา สำรวม ไว้ได้แล้ว และตถาคตย่อมแสดงธรรมเพื่อสำรวมใจนั้นด้วย. . . . บาลี มาคัณฑิยสูตร ม.ม. ๑๓/๒๗๒/๒๗๙. ตรัสแก่มาคัณฑิยปริพพาชก ที่โรงบูชาไฟแห่งหนึ่ง. ----------------------------------------------- * ที่ละ...ฯลฯ... เช่นนี้ เติมให้เต็มเหมือนในข้อจักขุเอาเองได้.
Create Date : 21 มิถุนายน 2555 |
|
0 comments |
Last Update : 21 มิถุนายน 2555 5:54:45 น. |
Counter : 1427 Pageviews. |
|
|
|