BlogGang.com : : owl2 : Konnichiwa Nihon no densha (21)

Konnichiwa Nihon no densha (21)

ยังอยู่ในพิพิธภัณฑ์รถไฟเมืองเกียวโตครับ แต่เดินวนเวียนที่ชั้นบน แล้วลงมาต่อที่โรงเก็บรถจักรไอน้ำขนาดใหญ่ ซึ่งมีรถจักรจอดให้เก็บภาพไว้เป็นที่ระลึกอยู่หลายคัน

ก่อนที่จะมาจบลงกับภาพรถจักรไอน้ำประวัติศาสตร์ รุ่น C 56 ทำขบวนนำผู้มาเยือนได้สัมผัสบรรยากาศสมัยก่อน บริเวณย่านโรงรถจักร

จากนั้น ชาวคณะออกเดินทางจากเกียวโต ต่อไปยังสถานีชิน ยามากูชิ เพื่อไปนั่งขบวนรถจักรไอน้ำรุ่น D 51 สัมผัสบรรยากาศให้ตัวเองบ้าง หลังจากที่ไปดู และไปส่งชาวบ้านเขาไปนั่งรถมาหลายครั้งแล้ว

ประทับใจกับบริเวณผนังริมบันไดขึ้นชั้นบน ประดับด้วยแผ่น nameplate หมายเลขรถจักรรุ่นต่างๆ ต่างกับที่โอมิยะ จะทำเป็นสติ๊กเกอร์ติดที่พื้น ซึ่งผู้ชมได้ดูไปด้วย และเหยียบไปด้วยถ้าไม่ทันสังเกต

พอเดินไปบริเวณชั้นบน ก็เจอโมเดลรถจักรรุ่นต่างๆ ตั้งแสดงอยู่หลากรุ่น เลยเอาใจแฟนๆ ที่ชอบโมเดลกันหน่อย เป็นรถจักรไอน้ำที่ผ่าแสดงให้เห็นกลไกข้างใน

รถจักรใช้งานเมื่อปี พ.ศ.2478 (ค.ศ.1935)

รถด่วน Limited Express .เครื่องยนต์ดีเซล

รถด่วน Limited Express ระหว่างเมือง

รถจักรไฟฟ้ารุ่น ED ครับ

รถจักรไฟฟ้ารุ่น EF 81

รถจักรไฟฟ้ารุ่น EF 66

รถจักรดีเซลรุ่น DD 51 ผ่าให้เห็นเครื่องข้างในด้วย

รถไฟฟ้า Local Train

ตู้โดยสารและโครงสร้าง

รถด่วนชิน กังเซ็น Rail Star

รถด่วนชิน กังเซ็น E 7

ยังมีแนะนำรถไฟของบริษัทเอกชนที่วิ่งบริการถึงเมืองเกียวโตอีกด้วย

รถไฟฟ้าของบริษัท Hankyu

รถไฟฟ้าของบริษัท Keihan

อีกบริษัทจำชื่อไม่ได้ ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้

อยู่ไกลไปหน่อย จำชื่อไม่ได้เหมือนกันครับ

รถไฟฟ้าของบริษัท Nankai

รายสุดท้ายนี้ คิดว่าเป็นของบริษัท JR เองครับ

บอร์ดอธิบายประเภท รุ่น และหมายเลขรถจักร

คิดว่าผู้ที่สนใจงานด้านโยธาคงทราบความหมายที่แสดงบนหลักนี้ดี ความเห็นส่วนตัว ผมไม่อยากเอารูปแบบของกรมทางหลวงมาใช้กับทางรถไฟเลยครับ เสียเอกลักษณ์ของเราเปล่าๆ

เลยข้ามมาถึงเรื่องงานด้านซ่อมบำรุงทาง เป็นรถจักรติดอุปกรณ์กวาดหิมะที่ตกลงมาทับถมทางให้สามารถเดินรถได้ตามปกติ

เครื่องกวาดหิมะนี้ เป็นแบบโรตารี่ก็มี เหมาะสำหรับพื้นที่มีหิมะตกมากๆ

รถงานซ่อมบำรุงสายจ่ายไฟฟ้าเหนือศรีษะ

อุปกรณ์ปรับสายไฟให้ตึงพร้อมต่อการใช้งาน

รถปั้นจั่นที่มักพ่วงกับขบวนรถ บชร.

รถล้างหิน ซ่อมบำรุงทาง

รถล้างหินสไตล์บ้านเขา

รถตรวจสภาพทางครับ

ภายในรถตรวจสภาพทาง

รถวัดระยะห่างของโครงสร้างบนเส้นทางรถไฟ

อุปกรณ์ด้านการเดินรถและแผ่นตราทางสะดวก ซึ่งจะเห็นเฉพาะเส้นทางสายย่อยเท่านั้น

โทรศัพท์สื่อสารในย่านสถานีสมัยก่อน

นายสถานีรถไฟและเจ้าหน้าที่ ยังมีธงเขียวแดงอยู่นะครับ ส่วนเสาอาณัติสัญญาณหางปลาเลิกใข้งานแล้ว

มีแต่อาณัติสัญญาณไฟสีแบบนี้้แทน

อ้าว... เดินหลุดมาภายนอกอาคารได้อย่างไรไม่รู้ ? เห็นรถจักรไฟฟ้ารุ่น EF ต้อนรับแต่ไกลเลย

แถมด้วยรถโดยสาร blue train จอดโชว์อยู่ด้วย 1 คัน

เลยถือวิสาสะถ่ายรูปผ่านกระจกเข้าไปในตัวรถ ม้านั่งไม้ที่เห็น เป็นเงาสะท้อนจากข้างนอกครับ

เวลาปรับเป็นที่นอน จะมีหน้าตาแบบนี้ แต่ผมไม่เคยนั่งรถโดยสาร blue train แม้แต่ครั้งเดียว

ส่งท้ายด้วยรถจักรไฟฟ้า EF 81 ก่อนที่จะไปยังโรงเก็บรถจักรด้านนอกต่อไป

ประแจสับราง มีตั้งแต่ขนาดเล็กไปหาใหญ่ครับ

ก่อนที่จะออกไปยังโรงเก็บรถจักร ขอแวะชมโมเดลรถจักรไอน้ำของญี่ปุ่น และของชาติต่างๆ กันก่อน เป็นรถจักรไอน้ำ 150 ผลิตโดยบริษัท Balkan ของอังกฤษ เมื่อปี พ.ศ.2384 (ค.ศ.1871) (ศักราชเมจิที่ 4)

รถจักรไอน้ำรุ่น 2010 ผลิตจากโรงงานบริษัท Dab's ประเทศอังกฤษ ใช้งานเป็นรุ่นแรกของกิจการรถไฟญี่ปุ่น (ศักราชฮิจิริที่ 31)

รถจักรไอน้ำ Kinki รุ่น 6200 ผลิตเมื่อปี พ.ศ.2434 (ค.ศ.1897)

รถจักรไอน้ำรุ่น C 51 ซึ่งถูกกล่าวขานว่าเป็นรถจักรต้นแบบของการผลิตในปีแรกของรัชสมัยไทโช ใช้ทำขบวนรถด่วนบนเส้นทางสายโทไคโด และสายซันโย

รถจักรไอน้ำรุ่น 9600 ผลิตใช้งานเมื่อปี พ.ศ.2456 (ค.ศ.1913) (ศักราชไทโชที่ 2) ใช้งานบริเวณภูเขาของญี่ปุ่น

รถจักรไอน้ำรุ่น 8620 (ศักราชไทโชที่ 3) เป็นรถจักรรุ่นแรกที่ผลิตขึ้้นเป็นจำนวนมากในญี่ปุ่น และใช้งานนานกว่า 60 ปี ก่อนที่จะปลดประจำการรถจักรไอน้ำทั้งหมด

รถจักรไอน้ำขนาดใหญ่ ผลิตโดยบริษัท Maru เมื่อปี พ.ศ.2466 (ค.ศ.1923) (ศักราชไทโชที่ 12) มีประสิทธิภาพเทียบเท่ารถจักรรุ่น C 51 ใช้งานอยู่ทั่วประเทศ ยกเว้นที่เกาะชิโกกุ

รถจักรไอน้ำชนิดมีถังบรรจุน้ำในตัวรุ่น C 11 .ใช้งานครั้งแรกในภาคตะวันตกของญี่ปุ่น (ศักราชโชวาที่ 7) แล้วแพร่หลายไปทั่วประเทศในเวลาต่อมา

รถจักรไอน้ำขนาดเล็กแบบมีถังบรรจุน้ำในตัว รุ่น C 12 .(ศักราชโชวาที่ 7) นิยมใช้งานบนเส้นทางสายย่อย

รถจักรไอน้ำรุ่น C 56 เป็นรถจักรขนาดเล็กใช้งานบนเส้นทางสายท้องถิ่น สร้างเมื่อปี พ.ศ.2478 (ค.ศ.1935) (ศักราชโชวาที่ 10) ซึ่งเราต่างรู้จักกันดีอยู่แล้ว

รถจักรไอน้ำรุ่น C 58 ผลิตขึ้นเมื่อปี พ.ศ.2481 (ค.ศ.1938) (ศักราชโชวาที่ 13) ใช้งานอย่างกว้างขวางในกิจการรถไฟญี่ปุ่น

รถจักรไอน้ำขนาดใหญ่ รุ่น C 59 ผลิตเมื่อปี พ.ศ.2484 (ค.ศ.1941) ใช้งานบนเส้นทางสายโทไคโด และสายซันโย

โมเดลรถจักรและโรงรถจักร

รถจักรไอน้ำรุ่น C 52 สร้างเมื่อปี พ.ศ.2491 (ค.ศ.1948) (ศักราชโชวาที่ 23) เป็นรถจักรที่ใหญ่ที่สุดของญี่ปุ่นขณะนั้น

ทางพิพิธภัณฑ์ยังได้จัดแสดงโมเดลชองรถจักรไอน้ำที่มีชื่อเสียงของต่างประเทศด้วย

เป็นหัวรถจักรของบริษัทเซาท์เทอร์น แปซิฟิก ของสหรัฐฯ มีชื่อเรียกเฉพาะว่า cab forward เนื่องจากเส้นทางต้องผ่านเทือกเขาเซียร์รา เนวาดาซึ่งมีอุโมงค์หลายแห่ง ทำให้ควันลอยเข้ามารบกวนพนักงาน จึงออกแบบห้องขับอยู่ข้างหน้า เพื่อลดการรบกวนดังกล่าว

รถจักรรุ่น 141 TC ของบริษัทนอร์ด (เหนือ) ในประเทศฝรั่งเศส ใช้งานทำขบวนรถชานเมืองที่หยุดและวิ่งบ่อยครั้งตามสถานี ที่หยุดรถต่างๆ ในเวลาอันจำกัด และต้องทำขบวนกลับโดยไม่ต้องเสียเวลากลับรถจักร

รถจักรไอน้ำรุ่น A 3 - 5 ของบริษัทรถไฟแห่งชาติสวิส ผลิตเมื่อปี พ.ศ.2445 (ค.ศ.1902) เพื่อทำขบวนรถด่วน เนื่องจากระบบไฟฟ้าสำหรับจ่ายไฟให้รถจักรยังมีไม่ทั่วถึงในขณะนั้น

ผมคิดว่าหน้าตาละม้ายกับรถจักรรุ่น "คอนโซลิเดชั่น" ในบ้านเรา

รถจักรไอน้ำรุ่น 63 a ของรถไฟประเทศนอร์เวย์

รถจักรไอน้ำรุ่น GS 4 "Daylight" ของบริษัท เซาท์เทอร์น แปซิฟิก แห่งสหรัฐฯ อันมีสีสันสวยงามสะดุดตา

รถจักรไอน้ำรุ่น 179 ของบริษัท MZA Railway แห่งประเทศสเปน สร้างเมื่อปี พ.ศ.2420 (ค.ศ.1877) วิ่งบริการระหว่างเมืองมาดริด ซาราโกซา และอลิคานเต้

รถจักรไอน้ำรุ่น Gr 625 ของการรถไฟแห่งชาติอิตาลี ผลิตเมื่อปี พ.ศ.2466 (ค.ศ.1923) จำนวน 188 คัน

รถจักรไอน้ำรุ่น 52 ของการรถไฟแห่งชาติออสเตรีย ได้ถูกพัฒนาและสร้างเพื่อใช้งานในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 ถึง 6,000 คัน สามารถทำความเร็วมัธยัสถ์ได้ถึง 80 กม../ชม.

รถจักร "Royal Hudson" ของบริษัทรถไฟ คานาเดียน แปซิฟิก ได้ชื่อนี้เพราะเคยถูกตกแต่งทำขบวนรถไฟพระที่นั่งต้อนรับพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวและสมเด็จพระราชินีของอังกฤษ คราวเสด็จเยือนแคนาดา เมื่อปี พ.ศ.2482 (ค.ศ.1939)

รถจักรไอน้ำรุ่น A 4 ของบริษัท King Lndon Northeast Railroad มีชื่อเรียกว่า Mallard ในปี 1938 ได้วิ่งทดสอบและทำความเร็วได้ถึง 202.7 กม./ชม.โดยได้รับการบันทึกว่าเป็นรถจักรไอน้ำทำสถิติความเร็วสูงที่สุดในโลก

รถจักรไอน้ำรุ่น S 2 / 6 ของบริษัทรถไฟ ไบเอิร์นแห่งเยอรมนี เป็นรถจักรที่ทำสถิติความเร็วได้สูงถึง 154.4 กม./ชม. ขณะวิ่งตัวเปล่า โดยด้านหน้าของรถจักรนั้นเป็นทรงกรวย เพื่อลู่ลมและล้อที่มีขนาดใหญ่ถึง 2.100 เมตร

รถจักรไอน้ำ Azia Pasina ของบริษัทรถไฟแมนจูเรีย สร้างเมื่อปี พ.ศ.2477 (ค.ศ.1934) ถึง ปี พ.ศ.2486 (ค.ศ.1943) (ศักราชโชวาที่18) จำนวน 11 คัน เป็นรถจักรความเร็วสูงในขณะนั้น

ตอนนี้ชาวคณะออกมายังโรงเก็บรถจักรจริงๆ แล้ว สูดบรรยากาศกลางแจ้งกันบ้าง

ที่สนามหญ้า มีล้อขับรถจักรไอน้ำขนาดใหญ่ของญี่ปุ่นตั้งโชว์อยู่ ใหญ่โตน่าเกรงขามทีเดียว

พอโผล่มาเห็นของจริงเข้า มีรถจักรไอน้ำประวัติศาสตร์จอดอยู่เกือบเต็มทุกช่องเลย

รวมทั้งคันที่นำมาจอดโชว์ในวงเวียนกลับรถจักรด้วย

แอบเก็บภาพคุณอรรณพไว้ก่อนก็แล้วกัน

แล้วค่อยตามดูทีละคัน แต่หลายคันผมไม่ได้เก็บภาพหรอกครับ

ตามใจนายแบบเขาหน่อย ฮ่า...

ถึงจะเห็นแค่ท้ายรถจักร ก็เก็บภาพมาด้วย

ในบ้านเราน่าจะมีพิพิธภัณฑ์อย่างนี้บ้างน้อ ?

คุณอรรณพบอกว่า เป็นนักท่องเที่ยวชาวจีน กำลังให้ความสนใจรถจักรที่เคยทำขบวนรถไฟพระที่นั่งสมเด็จพระมหาจักรพรรดิ (รัชสมัยโชวา)

รถจักรแบบสหรัฐฯ เคยทำขบวนรถอยู่ที่เกาะฮอกไกโด

ขบวนรถไฟสำหรับพานักท่องเที่ยวนั่งเล่นบริเวณพิพิธภัณฑ์

รับบรรยากาศยุคไอน้ำกันดีกว่า

มีสิ่งแปลกปลอมเพียงหนึ่งเดียวที่พิพิธภัณฑ์แห่งนี้ เป็นรถจักรดีเซล DD 51 เอาไว้สับเปลี่ยนรถจักรไอน้ำประวัติศาสตร์ภายในย่าน

ขบวนรถจักรไอน้ำประวัติศาสตร์กลับเข้ามาแล้วครับ ได้ยินคุณอรรณพ บ่นงึมงำว่ามีเด็กยืนบังกล้องพอดี คลิปเลยไม่สวยสมใจ

ผลัดกันเก็บภาพระหว่างขบวนรถจักรไอน้ำประวัติศาสตร์กลับเข้ามาอีกครั้งหนึ่ง

สลับกันกับ อ.วิรัตน์ครับ

ครั้นสมใจอยากแล้ว ชาวคณะเดินทางกลับสถานีเกียวโต

โดยอาศัยรถไฟสาย JR Sagano line จากสถานีที่ตั้งอยู่ใกล้พิพิธภัณฑ์ฯ นั่นแหละ แค่สถานีเดียวก็ถึงแล้ว ระยะทาง 1.7 กม. เท่านั้นเอง

Create Date : 28 พฤษภาคม 2563

Last Update : 29 พฤษภาคม 2563 23:22:39 น.

0 comments

Counter : 1929 Pageviews.