Meeting สุดชายแดนบูรพา (ตอนสุดท้าย)
จากที่หยุดรถศูนย์ราชการจังหวัดสระแก้ว เดินทางต่อมาจนเข้าเขตอำเภอวัฒนานครครับ
ผ่านโรงงานน้ำตาล และทางตัดถนนสุวรรณศร ซึ่งกลับมาอยู่ด้านฝั่งซ้ายของทางรถไฟ

ผ่านที่หยุดรถห้วยโจด แต่ก่อนเคยเป็นสถานีรถไฟแต่ยุบลงเป็นที่หยุดรถ เพราะการคมนาคมทางรถยนต์สะดวกขึ้นครับ

อำเภอวัฒนานคร มีค่ายทหารตั้งเรียงรายอยู่หลายค่าย เพราะเป็นเมืองหน้าด่านของราชอาณาจักรไทย ใกล้ชายแดนราชอาณาจักรกัมพูชา
สถานีวัฒนานคร เป็นสถานีประจำอำเภอนี้ครับ

ผ่านที่หยุดรถห้วยเดื่อ ที่หยุดรถแห่งสุดท้ายก่อนเข้าสู้สถานีอรัญประเทศซึ่งเป็นป็นสถานีปลายทาง
หันมาดูบรรยากาศภายในขบวนรถกันบ้างนะครับ

ผ่านถนนสาย 348 (อรัญประเทศ - ตาพระยา - โนนดินแดง - ปะคำ - นางรอง - บุรีรัมย์)
อีกหนึ่งเส้นทางสู่ภาคอีสาน แต่ด่านมากมายจังเลย ทั้งทหาร - ตำรวจ เพราะเป็นเส้นทางเลียบชายแดนของจังหวัดสระแก้วครับ

แล้วในที่สุด ขบวนรถโดยสารขบวนนี้ ได้มาถึงจุดหมายปลายทางที่สถานีอรัญประเทศ เมื่อเวลาประมาณ 11.35 น.

บรรดาฝรั่งนักท่องเที่ยวที่โดยสารมากับขบวนรถไฟ ต่างเตรียมตัวเก็บข้าวของ เพื่อเดินทางผ่านแดนไปยังเมืองเสียมเรียบ ราชอาณาจักรกัมพูชา กันต่อไป

สำหรับพาหนะที่ไปยังตลาดโรงเกลือ และด่านตรวจคนเข้าเมืองถาวรที่คลองลึก หรือคลองพรมโหด ก็คือรถตุ๊กๆ เหล่านี้ ในระยะทางห่างจากสถานีรถไฟอรัญประเทศเพียง 6 กิโลเมตรเท่านั้น

เหล่านักท่องเที่ยวและผู้โดยสารต่างทยอยลงจากขบวนรถ คงเหลือแต่สมาชิกต่างๆ ของก๊วน ที่ยังคงป้วนเปี้ยนเก็บภาพบริเวณสถานี เพื่อรถเวลาขบวนรถออกจากสถานีอรัญประเทศ กลับกรุงเทพฯ ในเวลา 13.55 น.

เป็นครั้งแรกของหลายคนที่ได้มีโอกาสมาเยือนสถานีรถไฟชายแดนแห่งนี้ และอีกสองสามคน ชวนกันข้ามแดนไปพิสูจน์ทราบเส้นทางรถไฟสายกัมพูชาซึ่งวางรางจากกรุงพนมเปญ มาจ่อกับเมืองปอยเปต รอเชื่อมต่อกับเส้นทางรถไฟไทยฯ ในอนาคต
ขอยืมภาพจากน้องปฐมพงศ์ จากเว็บไซต์ Rotfaithai.Com มาประกอบกระทู้ครับ

ไม่ได้ไปถึงตลาดโรงเกลือครับ ด้วยเวลามีจำกัด 
โดยเฉพาะสมาชิกสองสามท่านที่ข้ามแดนไปพิสูจน์ทราบเส้นทางรถไฟของกัมพูชา
ต้องลงทุนสละยาน ขึ้นรถทัวร์กลับบ้าน

มีพี่คนหนึ่งมีโอกาสนั่งคุยกับผมระหว่างเดินทางแสดงความแปลกใจที่ว่า บรรดาสมาชิกต่างหลากหลายอาชีพ หรือหลายรายเป็นนักเรียน นักศึกษาก็มี แต่พอมาทัวร์ครั้งนี้ คุยกันสนิทสนมเหมือนกับกับรู้จักกันมานาน ด้วยเรื่องเดียวเท่านั้น คือ เรื่องรถไฟ
ผมว่า ต่างคนต่างสนใจในเรื่องเดียวกัน เวลาพูดคุยในสิ่งที่ถูกใจ ถ่ายทอดสิ่งละอันพันละน้อยที่ตนรู้แก่กันและกันแล้ว เวลาผ่านไปเท่าไหร่ก็ไม่รู้ตัว
เช่นเดียวกับชาว รสก.ที่มาจากหลายอาชีพเหมือนกัน แต่พอได้พบปะพูดคุยกันแล้ว กลับสนิทสนมเป็นเนื้อเดียวกันนั่นแหละครับ

ภาพสุดท้าย ที่หน้าอาคารสถานีรถไฟอรัญประเทศ สมัยที่ผมมาเยือนทางรถยนต์นั้น ยังเป็นที่โล่งอยู่เลย


ขอขอบคุณ
- การรถไฟแห่งประเทศไทย และเจ้าหน้าที่ทุกท่านที่เกี่ยวข้อง ซึ่งสนับสนุนการเดินทางครั้งนี้ - บรรดาสมาชิกแกนนำที่เสียสละทั้งแรงกายและแรงใจ จนทำให้รายการทัวร์ครั้งนี้สำเร็จลงด้วยดี - สมาชิกรถไฟไทยดอทคอมทุกท่าน ที่ร่วมเดินทางครั้งนี้ - และท่านผู้เข้าชมทุกท่าน ที่ติดตามเรื่องนี้มาตั้งแต่ต้นจนจบครับ
Create Date : 25 กุมภาพันธ์ 2556 |
|
2 comments |
Last Update : 25 กุมภาพันธ์ 2556 11:25:12 น. |
Counter : 3508 Pageviews. |
|
 |
|