ซื่อสัตย์ต่อตัวเอง
Group Blog
 
All Blogs
 
ศักดิ์ศรีคนจน

สามีเป็นครูสอนอยู่ในโรงเรียนมัธยมแห่งหนึ่ง พวกเราจึงอาศัยอยู่ในโรงเรียนแห่งนี้ วันนี้ มีเด็กนักเรียนหญิงคนหนึ่งมาเคาะประตู คนที่ยืนอยู่ข้างหลังเธอเป็นชายวัยกลางคน ดูจากหน้าตาแล้วเห็นได้ชัดว่าเป็นพ่อของเด็กนักเรียนหญิง
เมื่อเข้าบ้านแล้ว พ่อลูกนั่งลงด้วยอาการสำรวมอย่างมาก พวกเขาไม่ได้มีกิจอันใด เพียงแต่ผู้เป็นพ่อขี่จักรยานมาระยะทาง 80 กิโลเมตรเพื่อจะเยี่ยมลูกสาว “ และแวะมาทำความรู้จักกับคุณครูสักหน่อย ” ผู้เป็นพ่อพูด “ ที่บ้านนอกไม่มีของอะไรแปลกใหม่ จึงนำไข่ไก่ที่เพิ่งออกใหม่มาฝากสิบกว่าฟอง ” พูดพรางล้วงมือไปในห่อผ้าที่สะพายอยู่กับตัว ในห่อผ้าที่เต็มไปด้วยแกลบมีไข่ไก่อยู่สิบกว่าฟอง เห็นได้ชัดว่าเขาห่อมันอย่างทะนุถนอม เกรงว่าไข่ไก่จะกระทบแตก
ฉันเสนอให้พวกเราห่อเกี๊ยวมากินกันในมื้อเที่ยง สีหน้าสองพ่อลูกดูเหมือนมีอาการหวาดหวั่น พูดยังไงก็ไม่ยอมอยู่กินมื้อเที่ยง ฉันต้องใช้ศักดิ์ศรีความเป็นครูจึงจะ “ สยบ ” พวกเขาอยู่ กินเกี๊ยวเสร็จแล้ว สองพ่อลูกยังมีอาการเกร็งๆ แต่ท่าทางดีใจมาก
เมื่อส่งสองพ่อลูกกลับไปแล้ว สามีมีสีหน้าประหลาดใจมาก เขาสงสัยว่าแต่ไหนแต่ไรมาฉันจะปฎิเสธของขวัญที่มีคนนำมาให้ทุกครั้งไป แต่ทำไมแค่ไข่ไก่สิบกว่าฟองทำให้ฉันดูนอบน้อมถึงเพียงนี้ และยังรั้งให้สองพ่อลูกอยู่กินเกี๊ยวกันเป็นกรณีพิเศษอีก
มองดูสายตาที่ฉงนสงสัยของสามี ฉันยิ้มยิ้มแล้วเล่าเรื่องราวเมื่อ 20 ปีก่อนที่ตัวเองได้ประสบมาให้เขาฟัง......
สมัยที่ฉันอายุ 10 ขวบ วันหนึ่งในฤดูร้อน พ่อของฉันมีธุระจะโทรศัพท์ให้อาที่อยู่ต่างจังหวัด เวลานั้นค่ำแล้ว ฉันเดินตามหลังพ่อไปที่ทำการไปรษณีย์ในตัวตำบลที่อยู่ห่างออกไปสิบกิโลเมตร ถุงผ้าที่สะพายอยู่บนไหล่ของฉันบรรจุสาลี่ลูกใหญ่ ๆ 7 ลูก ที่เพิ่งเก็บมาจากต้นที่บ้าน สาลี่ต้นนี้ปลูกมา 3 ปี ปีนี้เป็นปีแรกที่ออกลูกมา 7 ลูก น้องสาวรดน้ำทุกวัน รอคอยให้มันเติบโต แต่ค่ำนี้ก็ถูกพ่อเด็ดมาหมดต้น น้องสาวร้อนรนใจมากได้แต่กระทืบเท้า พ่อตะคอกเสียงดังว่า “ จะเอามันไปเพื่อทำธุระ ”
ที่ทำการไปรษณีย์เลิกงานไปนานแล้ว คนที่ดูแลโทรศัพท์เป็นญาติห่าง ๆ คนหนึ่ง พ่อบอกให้ฉันเรียกเขาว่าคุณน้า ตอนเข้าบ้าน คนในครอบครัวเขากำลังรับประทานอาหารค่ำกันอยู่ พ่อบอกถึงเจตนาที่มา คุณน้าทำเสียงอือคำเดียวไม่ได้ขยับตัวแม้แต่น้อย ฉันกับพ่อยืนรออยู่นอกประตู ภายใต้แสงไฟ เสื้อผ้าที่ทั้งเก่าทั้งขาดยิ่งดูยากจนซอมซ่อ รอจนกระทั่งคุณน้ากินข้าวเสร็จ แคะฟันเสร็จ ยืดเส้นยืดสายแล้วค่อยพูดขึ้นว่า “ เอาเบอร์โทรศัพท์มา รออยู่ที่นี่ ฉันจะไปดูว่าจะโทรติดหรือไม่ ” ห้านาทีผ่านไป คุณน้ากลับมาแล้วพูดว่า “ โทรติดต่อได้แล้ว พูดกันเข้าใจแล้ว ค่าโทรศัพท์ 95 เซ็นต์ ” พ่อรีบล้วงเงินจากกระเป๋ามอบให้
พ่อบอกฉันให้รีบเอาสาลี่ออกมา ไม่คาดคิดว่าคุณน้าโบกมือและพูดเสียงดังว่า “ ไม่ ไม่เอา ที่บ้านมีเยอะแยะไป พวกแกไปดูที่คอกหมูซิ แม้แต่หมูยังกินไม่หมด ”
ระหว่างทางกลับบ้าน ฉันเดินตามหลังพ่อ อุ้มห่อผ้าไว้เดินร้องไห้มาตลอดทาง เพียงแค่พวกเรายากจน สายเลือดและความเป็นญาติก็จางลง เพียงแค่พวกเรายากจน ในสายตาของผู้อื่นดูเหมือนไม่มีศักดิ์ศรีความเป็นคนเหลืออยู่เลย
ภายหลัง ในกระบวนการเติบโตของฉัน ท่าทางของการโบกไม้โบกมือของคุณน้าได้ฝังลึกอยู่ในใจฉันตลอดมา มันเหมือนแซ่ที่อ่อนนุ่มเส้นหนึ่งฟาดลงที่จิตวิญญาณของฉัน ฉันจะไม่ยอมทำท่าโบกมือเช่นเดียวกับคุณน้า ทำให้เด็กหญิงคนหนึ่งต้องมีร่องรอยบาดแผลสีเทาจารึกอยู่ในความทรงจำตลอดชีวิต ฉันเชื่อว่า เกี๊ยวของฉันวันนี้จะเหลือไว้ซึ่งความทรงจำที่ไม่อาจลืมเลือนแก่เด็กหญิง เพราะว่าพลังแห่งรักนั้นยิ่งใหญ่กว่าพลังของการทำร้ายมากนัก
*** เส้นแบ่งความรวยกับความจนมีสาเหตุที่ซับซ้อนมากมาย ณ. ที่นี้พวกเราจะไม่ถกกันในประเด็นนี้ แต่โปรดจำไว้ หากคุณเป็น “ คนจน ” โปรดเข้มแข็งไม่ระย่อ หากคุณเป็น “คนรวย ” ก็จงโปรดปฎิบัติต่อผู้อื่นด้วยดี

*****



Create Date : 27 กันยายน 2553
Last Update : 27 กันยายน 2553 8:20:06 น. 2 comments
Counter : 425 Pageviews.

 
คนส่วนใหญ่จะให้ความสำคัญกับภาพลักษณ์ที่เห็นมากกว่าคุณค่าของคนด้วยกัน ความรู้สึกของผู้ที่ถูกกระทำจะตรึงใจ
ตลอดไป ขณะที่ผู้กระทำอาจลืมไปแล้ว
ถ้าผู้ได้รับผลกระทบไม่เข้มแข็งพอ ต่อไปอาจเป็นผู้กระทำเองก็เป็นได้ ก่อให้เกิดปัญหาในสังคมไม่จบสิ้น จนยากแก้ไข ธรรมชาติได้แสดงความยุติธรรมให้เห็นเป็นรูปแบบของร่างกายที่เท่าเทียมกันแล้ว แต่คนด้วยกันจะเห็นหรือไม่ก็อีกเรื่องหนึ่ง เราเลือกเกิดไม่ได้ แต่เลือกเป็นได้ ขอเอาใจช่วยครับ



โดย: dustyboy วันที่: 27 กันยายน 2553 เวลา:9:46:44 น.  

 
อ่านแล้วมองเห็นภาพเลย....


โดย: โลมาบินได้ วันที่: 8 ตุลาคม 2553 เวลา:0:24:01 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

syrubbocaboro
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add syrubbocaboro's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.