เก้าอี้ตัวที่สาม
เมื่อวัยเด็กของไอสไตล์ มีอยู่ครั้งหนึ่งในชั่วโมงงานผีมือ เขาตกลงจะประดิษฐ์เก้าอี้ไม้ตัวเล็กตัวหนี่ง เสียงกระดิ่งบอกหมดเวลาเรียนดังขึ้นแล้ว เพื่อนนักเรียนต่างพากันกรูเข้าไปหาครูสาวสวยแต่ดูน่าเกรงขามเพื่อนำผลงานของตนเองไปส่ง มีเพียงไอสไตล์เท่านั้นที่ส่งงานไม่ทัน เขาร้อนใจจนเหงื่อท่วมหน้าผาก ครูสาวใจดีมองดูเด็กชายที่อยู่เบื้องหน้าตน คาดหวังว่าเด็กผู้เก่งวิชาคณิตย์ศาสตร์คนนี้จะสามารถส่งชิ้นงานประดิษฐ์ที่เยี่ยมยอดให้ครูได้
วันรุ่งขึ้น งานประดิษฐ์ที่ไอสไตล์นำมาส่งครูนั้นเป็นเพียงเก้าอี้ไม้ที่น่าเกลียดตัวหนึ่ง ขาเก้าอี้ข้างหนึ่งยังตอกจนเอียง
ตัวนี้น่ะเหรอ ครูสาวผู้คาดหวังอย่างเต็มเปี่ยมรู้สึกไม่พอใจอย่างมากพูดกับเด็กนักเรียนทั้งห้องว่า พวกเธอใครเคยเห็นเก้าอี้ที่ดูแย่เช่นนี้มาก่อนไหม นักเรียนทั้งหลายต่างพากันหัวเราะและส่ายหัว ครูมองดูไอสไตล์อีกครั้งและพูดเหน็บแนมว่า ครูคิดว่าในโลกนี้ไม่มีเก้าอี้ที่แย่กว่านี้อีกแล้ว เสียงหัวเราะดังกระหึ่มทั่งห้องเรียน
ไอสไตล์หน้าแดง แต่เขาเดินเข้าไปหาครูอย่างแน่วแน่ ยืนยันกับครูว่า มีครับ คุณครู ยังมีเก้าอี้ที่แย่กว่านี้อีกครับ
ทั้งห้องเงียบลงทันที ทุกคนมองดูไอสไตล์อย่างไม่เข้าใจ เขาเดินกลับมาที่ที่นั่งตนเอง ยกเก้าอี้ที่หยาบและน่าเกลียดกว่าอีกสองตัวจากโต๊ะหนังสือของเขาขึ้นมาและพูดว่า
นี่คือเก้าอี้ตัวแรกและตัวที่สองที่ผมทำ เมื่อครู่ที่ส่งให้ครูนั้นเป็นเก้าอี้ไม้ตัวที่สามของผม ถึงแม้มันยังไม่เป็นที่พอใจของใคร แต่ว่าเปรียบกับสองตัวแรกแล้วก็ยังดีกว่าอีกครับ
คราวนี้ทุกคนไม่ได้หัวเราะ ต่างก็ส่งสายตาที่เห็นด้วยและยกย่องมายังเขา
*** ขอพียงก้าวหน้าอย่างไม่หยุดยั้ง ยังจะกลัวว่าไปไม่ถึงจุดหมายอีกหรือ
*****
| Create Date : 17 พฤศจิกายน 2553 |
| Last Update : 17 พฤศจิกายน 2553 8:54:46 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 415 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [