เช็ดดวงจิต
มีเรื่องเล่าเช่นนี้เรื่องหนึ่ง
เด็กชายชั้นมัธยมต้นคนหนึ่งเอาแต่เล่นไม่สนใจการเรียน คะแนนสอบแย่มากจนไม่กล้ามอง ในตอนแรก ๆ ครูประจำชั้นยังคาดหวังว่าเขาจะดีขึ้น ต่อมาก็ตายใจเสียแล้ว แต่เพื่อคำนึงถึงจิตใจต่อความเชื่อมั่นของเด็ก ไม่ให้เขาต้องรู้สึกขายหน้ามากไปที่ได้คะแนนเพียง 10 - 20 คะแนน ฉะนั้นเวลาตรวจข้อสอบก็จะผ่อนผันให้อยู่เสมอ บางครั้งแทบจะไม่ต้องดูเลยก็ให้ไป 60 คะแนนเป็นอันจบเรื่อง นักเรียนชายคนนี้ก็รู้ว่าอะไรเป็นอะไร ทุกครั้งที่ได้รับผลสอบก็เพียงมองแวบหนึ่งอย่างรีบร้อนแล้วโยนมันทิ้งไป
ไม่นาน มีครูประจำชั้นคนใหม่มาแทน ตอนตรวจข้อสอบของเด็กคนนี้ มีคนบอกเธอถึงวิธีการจัดการปัญหาของครูคนเก่า เธอจึงได้แต่ทำตามโดยการให้ไป 60 คะแนน เมื่อคืนกระดาษสอบไปแล้วเธอสังเกตุพบว่า เด็กชายคนนี้รับกระดาษสอบแล้วโยนทิ้งไปในลิ้นชักทันที ครูคนนี้รู้สึกเศร้าและหนักใจขึ้นมาทันที เธอรีบเดินเข้าไปหา ขอกระดาษสอบคืนมา และหยิบปากกาสีแดงออกมาตรวจใหม่ สรุปสุดท้ายเด็กนักเรียนคนนี้สอบได้เพียงสิบกว่าคะแนนเท่านั้น ในที่สุดครูพูดขึ้นว่า เธอเป็นนักเรียน ครูเป็นครู การตรวจข้อสอบเป็นหน้าที่ของครู เธอตอบถูกเพียงไม่กี่ข้อครูก็ให้คะแนนที่สอดคล้องกับที่เธอทำได้เท่านั้น คะแนนเท่านี้จึงจะเป็นคะแนนของเธออย่างแท้จริง
หลังจากนั้นหลายปี บนถนนที่แออัดไปด้วยผู้คน มีนักศึกษามหาวิทยาลัยคนหนึ่งเดินเข้ามาหาครูคนนี้และพูดขึ้นว่า ครูคงอาจจะจำผมไม่ได้แล้ว แต่ผมจำครูได้ตลอดไป ครูคือครูคนที่คืนความเชื่อมั่นและเคารพตนเองให้ผมมาอีกครั้ง เป็นเพราะคำพูดและการกระทำของครูทำให้ผมเดินมาได้จนถึงวันนี้
***ในกระบวนการเติบโตของคนคนหนึ่ง ปัจจัยสำคัญที่สุดคือการเคารพและให้กำลังใจ
*****
| Create Date : 15 ธันวาคม 2553 |
| Last Update : 15 ธันวาคม 2553 8:25:29 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 397 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
การปกปิด ไม่บอกความเป็นจริง..
อาจจะก่อเกิดผลโทษมหันต์ก็ได้นะค่ะ..