การเลือกละในชีวิต
มีเรื่องเล่าต่อกันมาว่า ที่เมืองฉีมีหญิงสาวนางหนึ่ง มีชายหนุ่มมาขอแต่งงานทีเดียวพร้อมกันสองคน หนุ่มบ้านตะวันออกร่ำรวยเป็นเศรษฐีแต่รูปร่างหน้าตาอัปลักษณ์มาก หนุ่มบ้านตะวันตกยากจนข้นแค้นแต่หน้าตาหล่อเหลา พ่อแม่ของหญิงสาวไม่อาจตัดสินใจได้ จึงได้แต่ถามบุตรสาวว่าเธอจะมอบหัวใจให้แก่ชายคนไหน และบอกว่า ถ้าหากลูกเขินอายไม่กล้าพูดออกมา คิดที่จะแต่งให้หนุ่มบ้านตะวันออกก็จงเผยแขนขวาออกมาให้เห็น หากคิดที่จะแต่งให้หนุ่มบ้านตะวันตกก็จงเผยแขนซ้ายออกมาให้เห็น ใช้วิธีนี้ส่งสัญญาณให้แก่ข้า ในที่สุด หญิงสาวกลับยื่นแขนทั้งสองข้างออกพร้อมกัน พ่อแม่ของเธอรู้สึกประหลาดใจมาก ถามเจตจำนงของบุตรสาวอีกครั้งหนึ่ง เธอพูดว่า หนูอยากจะไปกินข้าวที่บ้านตะวันออก และไปหลับนอนที่บ้านตะวันตก *** เป็นไปได้อย่างไรที่จะได้ทั้งปลาและอุ้งตีนหมีในเวลาเดียวกัน ชีวิตคนเราก็เป็นเช่นนี้เอง ไม่ว่าคุณจะปรารถนาหรือไม่ คุณได้แต่เลือกในสิ่งที่คุณต้องการมากที่สุดเท่านั้น การเลือกหรือละในชีวิตเป็นสิ่งที่จำต้องเป็น ไม่ว่าจะเสียดายละไม่ได้อย่างไรก็จักต้องละ ที่ควรละกลับไม่ละ สุดท้ายมิเพียงแต่ไม่อาจรักษาไว้ซึ่งสิ่งที่ตนเองต้องการ แม้แต่สิ่งที่ตนเองครอบครองอยู่ก่อนแล้วก็อาจสูญเสียไปด้วย พวกเราได้เห็นเหตุการณ์เช่นนี้อยู่บ่อย ๆ ผู้ที่ครอบครองสมบัติมากมายอยู่แล้ว มักจะโลภไม่รู้จักพอ ผู้ที่มีน้อยกลับมักจะรู้จักแบ่งปันให้แก่ผู้อื่น (ความไม่สมบูรณ์) เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ชีวิตคนเราบริบูรณ์ ตลอดกาล ชีวิตที่สุกงอมนั้นควรเรียนรู้ถึงการเลือกและละ ในขณะที่ต้องเลือกหรือละ ใจจะต้องไม่ละโมบอาลัยอาวรณ์ จิตจะต้องไม่นึกเสียดาย ต่อให้สิ่งที่เลือกหรือละนั้นผืดพลาด แล้วยังไงเล่า ชีวิตทั้งชีวิตมิเคยกระทำเรื่องที่นึกเสียใจ แต่สุดท้ายก็ยังทำให้รู้สึกเสียใจได้อีก ศาสตราจารย์ไรอันผู้สอนศาสนวิทยาวิทยา เสนอในบทสวดวิงวอนพระเจ้าว่า ขอพระองค์จงประทานความสงบนิ่งให้แก่ลูกเพื่อไปยอมรับต่อเรื่องราวที่ลูกไม่อาจเปลี่ยนแปลงมันได้ ขอได้โปรดประทานความกล้าหาญให้แก่ลูกเพื่อที่จะไปเปลี่ยนแปลงในสิ่งที่ลูกสามารถเปลี่ยนแปลงมันได้ โปรดประทานสติปัญญาแก่ลูกเพื่อไปวินิจฉัยสองสิ่งที่แตกต่าง การเลือกละจำเป็นต้องมีสติปัญญา สติปัญญาได้มาจากประสบการณ์ที่เจ็บปวดท่ามกลางการชนะและพ่ายแพ้ของชีวิต *****
Create Date : 22 เมษายน 2554 |
Last Update : 22 เมษายน 2554 7:53:39 น. |
|
0 comments
|
Counter : 454 Pageviews. |
|
|
|
| |