กฎเกณฑ์ของความสำเร็จ
เจ้าของฟาร์มคนหนึ่งขณะเดินตรวจตรายุ้งข้าว ขาดความระวังทำนาฬิกาทองล้ำค่าเรือนหนึ่งหล่นหายในยุ้ง เขาค้นหาไปทั่วแต่ก็ไม่พบ จึงได้ติดประกาศฉบับหนึ่งหน้าฟาร์มว่า ต้องการคนช่วยเหลือ ให้รางวัล 100 ดอลลาร์
เบื้องหน้ารางวัลใหญ่ที่ยั่วยวนใจ ผู้คนต่างลงเรี่ยวลงแรงพลิกค้นไปทั่ว แต่ก็จนใจเพราะข้าวเปลือกกองเท่าภูเขา ยังมีฟางเป็นมัด ๆ การจะค้นหานาฬิกาเรือนหนึ่งในที่นี้ยากเหมือนงมเข็มในมหาสมุทร
ผู้คนค้นหากันวุ่นจนอาทิตย์ลับฟ้ายังคงหานาฬิกาทองไม่พบ พวกเขาบ้างก็โทษว่านาฬิกาทองเรือนเล็กเกินไป บ้างก็โทษว่ายุ้งข้าวใหญ่เกินไป ฟางมีมากไป พวกเขาละทิ้งเงินล่อใจ 100 ดอลลาร์ มีเพียงเด็กชายน้อย ๆ สวมใส่เสื้อผ้าขาด ๆ คนหนึ่งที่ยังไม่ยอมตายใจ หลังจากผุ้คนต่างจากไปแล้ว เขาค้นหาอย่างขมักเขม้น เขาไม่ได้กินอาหารมาหนึ่งวันเต็ม ๆ คาดหวังว่าจะต้องหาพบก่อนฟ้าจะมืด เพื่อจะได้แก้ปัญหาความอดอยากของครอบครัว
ฟ้ามืดลงทุกขณะ เด็กน้อยยืนหยัดค้นหาภายในยุ้งข้าว ทันใดนั้นเขาค้นพบว่าหลังจากเสียงอึกทึกวุ่นวายหยุดลง มีเสียงแปลกประหลาดดังขึ้น ติ๊กแต๊ก ติ๊กแต๊ก ดังอย่างไม่หยุด เด็กน้อยหยุดค้นหาทันที ภายในยุ้งยิ่งเงียบสงัด เสียงติ๊กแต๊กยิ่งดังชัดเจน เด็กน้อยหาไปตามเสียง ในที่สุดก็พบเงิน 100 ดอลลาร์
กฎเกณฑ์ของความสำเร็จนั้นความจริงง่ายมาก และการที่ผู้ประสบความสำเร็จมีน้อยนั้น ก็เพราะคนส่วนใหญ่คิดว่ากฎเกณฑ์นี้ง่ายเกินไป ไม่ได้ยืนหยัด รู้สึกไม่ควรค่าแก่การไปกระทำ กฎเกณฑ์อันนี้เรียกว่าทิฐิ ความสำเร็จเหมือนนาฬิกาทองในยุ้ง มันดำรงอยู่แล้วรอบ ๆ ตัวเรา กระจายไปทั่วทุกมุมของชีวิต ขอเพียงแต่หยัดยืนไปค้นหามัน พิจารณาอย่างแน่วแน่และสงบนิ่ง เราก็จะได้ยินเสียงติ๊กแต๊กที่ใสและชัดเจน
*** รักษาความสงบนิ่งของจิตใจ ยืนหยัดถึงที่สุด จึงจะสามารถหา "นาฬิกาทอง ที่ดึงดูดใจได้พบ
*****
| Create Date : 20 ตุลาคม 2553 |
| Last Update : 20 ตุลาคม 2553 7:31:15 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 429 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [