ซื่อสัตย์ต่อตัวเอง
Group Blog
 
All Blogs
 
จุดจบของเป็ด

วันหนึ่งที่อากาศปรอดโปร่ง ประมงเฒ่าหนวดเครายาวรุงรังกำลังทอดแหอยู่กลางแม่น้ำ อาทิตย์ใกล้จะตกดินแล้ว เป็ดป่าอ้วนพีฝูงหนึ่งตกอยู่ภายใต้แหของประมงเฒ่า.........
ทว่า เป็ดป่าฝูงนี้ต่างดิ้นอย่างสุดแรงเพื่อเอาชีวิตรอด ก่อให้เกิดพลังมหาศาล ประมงเฒ่าเครายาวเกือบจะเอามันไม่อยู่แล้ว ในที่สุด เป็ดป่าฝูงนี้ก็บินหนีขึ้นฟ้าไปได้ “โอ ให้ตายสิ จับมันไม่ได้สักตัว ยังต้องเสียแหผืนใหญ่ไปหนึ่งผืน” ประมงเฒ่าส่ายหัว
“ก๊าบ ก๊าบ ก๊าบ........” พวกมันบินขึ้นไปได้สูงพอควร เหล่าเป็ดป่าเริ่มปรึกษาหารือกันว่าจะหนีรอดออกจากแหผืนนี้ได้อย่างไร เป็ดคอลายพูดว่า “พวกเราจะต้องช่วยกัน พร้อมใจกันจิกแหผืนนี้ให้ขาด ก็จะสามารถหนีรอดออกไป”
เหล่าเป็ดเห็นพ้องต้องกัน ต่างช่วยกันจิกแห ชั่วครู่เดียวแหขาดออกเปิดเป็นรูกว้างเท่าปากชามใบใหญ่ “ฮาฮา” เป็ดคอลายหัวเราะ “นี่เป็นคุณูปการของข้า ข้าควรได้ออกไปก่อน พวกเจ้าหลีกไป” “เฮ้ย เจ้าถือดีอย่างไร ข้าออกแรงจิกมากกว่า ต้องเป็นข้าสิที่ได้ออกไปก่อน” เป็ดตัวใหญ่คัดค้านหัวชนฝา
ขณะนั้น เป็ดแก่ตัวเมียพูดบ้างว่า “พวกเจ้าไม่คิดที่จะเอาใจใส่ผู้อาวุโสอย่างข้าเชียวหรือ ให้ข้าออกไปก่อน หลีกไปให้พ้น”
และแล้ว เหล่าเป็ดยื้อแย่งทะเลาะกันใหญ่ แหค่อย ๆ ตกลงสู่พื้นดิน เหล่าเป็ดร่วงลงสู่พื้นดินอีกครั้ง ประมงเฒ่ารีบวิ่งไปจับแหเอาไว้ ในที่สุด ฝูงเป็ดที่น่าสงสารก็ตกอยู่ในเงื้อมมือของประมงเฒ่า.........
***มีแต่การช่วยเหลือซึ่งกันและกันเท่านั้นจึงจะหลุดรอดจากสภาพการณ์ที่ยากลำบาก มิเช่นนั้นแล้วผลลัพธ์ของมันก็จะเป็นดั่งเป็ดฝูงนี้
*****





Create Date : 14 กันยายน 2554
Last Update : 14 กันยายน 2554 7:58:13 น. 1 comments
Counter : 523 Pageviews.

 
สามัคคีคือพลังจริงๆๆ แต่ต้องสามัคคีให้ตลอดลอดฝั่งนะครับ...


โดย: paky659 วันที่: 14 กันยายน 2554 เวลา:8:50:29 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

syrubbocaboro
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add syrubbocaboro's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.