|
|
จดหมายถึงพระเจ้า
ลูกเห็บขนาดใหญ่ตกลงมาชั่วโมงหนึ่งเต็ม ๆ ข้าวโพดในไร่แหลกลาญไม่มีเหลือ Lai Enke ชาวไร่ผู้ยากจนข้นแค้นที่กำลังเผชิญหน้ากับการล้มละลาย สิ้นเนื้อประดาตัว บัดนี้นี้ยิ่งเศร้าเสียใจหนักไปอีก
แต่ทว่า พอตกค่ำ เขาพลันนึกขึ้นได้ว่า พวกเราไม่จำเป็นต้องทุกข์ใจจนเกินไป อย่าลืมว่าพระเจ้าไม่มีวันปล่อยให้เราอดตาย
ขอพระเจ้าช่วยเราให้พ้นจากทะเลแห่งความทุข์นี้ ประกายไฟแห่งความหวังลุกโชนโชติช่วงขึ้นในใจของ
Lai Enke ตลอดทั้งคืน อย่าเห็นว่าเขาเป็นเพียงชายชาวไร่ที่หยาบกร้าน เขายังพอมีความรู้อยู่บ้าง
ฟ้าเพิ่งจะสาง เขาก็รีบตื่นขึ้นเขียนจดหมายว่า พระผู้เป็นเจ้า หากท่านไม่ยอมช่วยแล้ว ปีนี้พวกเราจะต้องอดอยากหิวโซ ลูกต้องการเงิน 100 เปโซเพื่อซื้อเมล็ดพันธุ์ ซื้อเสบียงอาหาร เพื่อจะทำการเพาะปลูกใหม่อีกครั้ง เพื่อประคองชีพให้อยู่รอด สาเหตุเป็นเพราะลูกเห็บ..........
เขาเพียงจ่าหน้าซองถึงผู้รับว่า พราะเจ้า สองคำเท่านั้น หลังจากเอาจดหมายใส่ซองแล้ว เดินทางเข้าตัวเมืองด้วยหัวใจที่เต้นระทึก มาถึงที่ทำการไปรษณีย์ เขาซื้อแสตมป์ติดที่หน้าซองแล้วหย่อนลงตู้ไปรษณีย์
ที่ทำการไปรษณีย์มีพนักงานคนหนึ่งเป็นทั้งบุรุษไปรษณีย์ และทำหน้าที่พนักงานทั่วไปด้วย เขาหยิบจดหมายฉบับที่ส่งถึงพระเจ้าออกจากตู้ไปรษณีย์ ขณะที่ยื่นให้กับหัวหน้าหน่วยนั้นอดไม่ได้ที่จะหัวเราะก๊ากออกมาดัง ๆ พระเจ้าอยู่ที่ไหนหรือ เขาทำหน้าที่บุรุษไปรษณีย์มานานหลายปี แต่ไหนแต่ไรมายังไม่เคยรับรู้ที่อยู่ของพระเจ้าเลย หัวหน้าหน่วยเป็นชายร่างอ้วนที่ดูอ่อนโยนมีเมตตา เขาเห็นจดหมายฉบับนี้ก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะ แต่ว่า เขารีบเก็บซ่อนรอยยิ้มทันที เคาะจดหมายบนโต๊ะทำงานของเขาสองสามที พูดด้วยอากัปกิริยาที่เคร่งขรึมว่า ช่างเป็นศรัทธาที่แน่วแน่ ขอให้ศรัทธาของผมแน่วแน่เหมือนกับผู้ส่งจดหมายฉบับนี้เช่นกัน
เพื่อไม่ให้ปาฎิหารย์แห่งศรัทธานี้ต้องดับมอดไป เขาผุดความคิดขึ้นในใจอย่างหนึ่ง : ตอบจดหมายในนามของพระเจ้า แต่ว่าพอเขาเปิดจดหมายออกอ่าน จึงรู้ว่าการตอบจดหมายฉบับนี้นั้น หาใช่เขียนอะไรสักหลายคำก็สามารถแก้ปัญหาได้ หัวหน้าหน่วยขอให้พนักงานทั้งหลายช่วยกันบริจาคเงิน ตัวเขาเองก็เจียดเงินเดือนส่วนหนึ่งออกมา นอกจากนี้เพื่อนของเขาหลายคนก็ยินดีควักเงินออกมาสบทบ เพราะว่าเขาบอกกับทุกคนว่านี่คือการแสดงออกทางการกระทำของ ความรักจากพระผู้เป็นเจ้า
หัวหน้าหน่วยไม่สามารถรวบรวมเงินก้อนโตถึง 100 เปโซให้ครบได้ เงินที่ส่งไปให้ Lai Enke ได้เพียงเกินครึ่งหนึ่งของจำนวนที่เขาต้องการเท่านั้น เขานำเงินใส่ซอง เขียนชื่อและที่อยู่ของผู้รับ แนบจดหมายฉบับหนึ่ง ในจดหมายไม่ได้เขียนว่าอะไรนอกจากลงชื่อว่า : พระเจ้า
Lai Enke เชื่ออย่างสนิทใจว่าพระเจ้าได้ส่งเงินมาให้เขาจริง ๆ ดังนั้นขณะที่เขาเห็นในซองจดหมายบรรจุไปด้วยธนบัตรนั้น ใบหน้าของเขาไม่ได้แสดงอาการแปลกประหลาดใจเลยแม้แต่น้อย กระทั่งนับจำนวนธนบัตรเสร็จแล้วเขากลับรู้สึกโกรธ หรือว่าพระเจ้าก็ยังผิดพลาดได้ หักหรือลดทอนจำนวนเงินที่เขาต้องการลง เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด Lai Enke ขมวดคิ้วครุ่นคิดอย่างหนัก แล้วรีบตอบจดหมาย
จดหมายถูกทิ้งลงตู้ไปรษณีย์ สองชั่วโมงผ่านไปถูกส่งมายังหัวหน้าหน่วย ในจดหมายเขียนไว้ดังนี้
พระผู้เป็นเจ้า
เงินที่ลูกต้องการไม่ได้รับตามจำนวน ได้รับเพียง 70 เปโซเท่านั้น ได้โปรดส่งมาอีก 30 เปโซ ลูกต้องการใช้ด่วน คราวหน้าหากจะส่งอย่าส่งมาทางไปรษณีย์เป็นอันขาด เพราะว่าไอ้พวกที่ทำงานในไปรษณีย์เหล่านี้ล้วนเป็นโจรขี้ขโมย ไม่มีใครดีสักคน
จาก Lai Enke
*** ความโลภก็เหมือนบ่วงกับดัก เมื่อติดกับแล้วยิ่งรัดก็ยิ่งแน่น สุดท้าย สติสัมปชัญญะก็ไม่เหลืออีกเลย
*****
| Create Date : 15 สิงหาคม 2554 |
| Last Update : 15 สิงหาคม 2554 8:13:05 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 554 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [