ยุง
หลังมือฉันที่วางบนกระดาษต้นฉบับ ทันใดนั้นมียุงขายาวตัวหนึ่งบินมาเกาะ ในคืนที่หนาวเย็นปลายฤดูใบไม้ร่วงเช่นนี้ ยังมีแมลงเล็กๆ ออกมาหากิน ฉันไม่กล้าขยับมือข้างนั้น ชื่นชมในจิตใจที่ไม่กลัวหนาวของมัน
มันเกาะอยู่อย่างสงบ ปากที่เหมือนเข็มของมันปักเข้าไปในหนังบนหลังมือที่แลเห็นเส้นเอ็นสีเขียวๆ โผล่อยู่เรียงราย เห็นปีกของเจ้าสัตว์เล็กๆ นี้ขยับสั่นและท้องของมันที่ค่อยๆ ป่องขึ้นอย่างช้าๆ ทำให้ฉันลืมความรู้สึกที่ชาและเจ็บไปสิ้น ท้องลายๆของเจ้ายุงค่อยๆ ป่อง องศาของตัวมันที่ทำมุมกับหลังมือของฉันก็แคบลงๆ มันประคองน้ำหนักตัวเองยากขึ้น ในที่สุดก็ตกลงบนกระดาษต้นฉบับของฉัน เสพสุขอย่างสบายถึงกับลืมคิดถึงอันตรายของตน
ฉันบี้มันอย่างช้าๆ ร่างของมันกระจายกลายเป็นดอกไม้สีแดงเรื่อบนกระดาษดอกหนึ่ง ฉันเก็บรักษากระดาษแผ่นนั้นไว้ เป็นเครื่องเตือนใจและแนะแนวอย่างหนึ่ง
*** หลังจากผ่านความลำบากและได้รับความสำเร็จแล้วนั้น จะต้องไม่ลืมสภาพของตนเอง เมื่อลิ้มรสความหวานแล้วจงอย่าลืมกางปีกมุ่งหน้าบิน เพราะว่าการมัวแต่เสพสุขอย่างประมาทก็จะมีสภาพเหมือนยุงที่ถูกบดขยี้จนตาย
*****
| Create Date : 03 สิงหาคม 2553 |
| Last Update : 3 สิงหาคม 2553 14:03:59 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 569 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [