แกะตัวหนึ่ง
แกะตัวหนึ่ง
เช้าตรู่ แกะตัวหนึ่งเดินวนเวียนอยู่นอกคอก มันนึกอยากกินผักกาดขาวในคอก แต่มันเข้าไปไม่ได้
ขณะที่แสงอาทิตย์ส่องเฉียงมาจากทางตะวันออก เจ้าแกะแลเห็นเงาของมันโดยไม่ได้ตั้งใจ เงาของมันดูลากไปยาวมาก มันพูดกับตัวเองว่า ข้าสูงใหญ่เพียงนี้ ผลไม้บนต้นไม่ใหญ่ข้าก็ต้องกินถึงแน่นอน ไอ้ผักกาดขาวนี่ได้กินหรือไม่ได้กินก็ไม่เห็นเป็นไร
ไกลออกไป มีแปลงผลไม้แปลงใหญ่อยู่แปลงหนึ่ง มีผลไม้หลากสีอยู่เต็มต้น มันจึงมุ่งหน้าไปหา มาถึงสวนผลไม้ พอดีเที่ยงวัน ดวงอาทิตย์อยู่ตรงศรีษะ ขณะนี้เงาของแกะก็กลายเป็นเล็กนิดเดียว
โอย ที่แท้เราก็เตี้ยม่อต้อเท่านี้เอง แล้วจะกินผลไม้บนต้นได้อย่างไร กลับไปกินผักกาดขาวดีกว่า ว่าแล้วมันก็หันหลังกลับอย่างเสียอารมณ์
มาถึงหน้าคอก ดวงอาทิตย์เคลื่อนไปทางทิศตะวันตกแล้ว เงาของมันก็เปลี่ยนเป็นยาวขึ้นมาอีกครั้ง แล้วข้าจะกลับมาทำไมนะ แกะหัวเสียมาก อาศัยรูปร่างที่สูงใหญ่ของข้านี้ กินผลไม้บนต้นไม่น่าจะเป็นปัญหาสักหน่อย
*** เวลาสมหวัง รู้สึกตนเองนั้นใหญ่โตเสียเหลือเกิน แต่เวลาผิดหวังก็รู้สึกตัวเองเล็กนิดเดียว แกะในนิทานเรื่องนี้ อาศัยเงามาตัดสินตนเอง แล้วพวกเราควรจะรู้จักตนเองอย่างไรดี
*****
| Create Date : 25 มิถุนายน 2553 |
| Last Update : 26 มิถุนายน 2553 20:33:07 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 455 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [