ศักดิ์ศรีล้ำค่า
มีนิทานเรื่องหนึ่งเล่าว่า ....... พ่อค้าคนหนึ่งเห็นชายที่ใส่เสื้อผ้าขาดรุ่งริ่งยืนขายดินสออยู่ เกิดความรู้สึกสงสารและเห็นใจขึ้นมาทันใด เขาจึงโยนเหรียญ 1 ดอลล่าร์ลงไปในแก้วของชายขายดินสอแล้วเดินจากไป แต่เขาเกิดความรู้สึกว่าการกระทำเช่นนี้ไม่เหมาะสมขึ้นมาทันที จึงรีบเดินกลับและหยิบเอาดินสอมาสองสามแท่ง กล่าวขออภัยและอธิบายว่าเขาลืมหยิบดินสอไป หวังว่าจะไม่ถือสา สุดท้ายพูดว่า คุณก็เหมือนกับผมเป็นพ่อค้าด้วยกัน คุณมีของมาขายและบนนั้นก็ติดป้ายราคาอยู่แล้ว
หลายเดือนผ่านไป ในงานสังสรรค์ทางสังคมครั้งหนึ่ง พ่อค้าที่แต่งกายสุภาพเรียบร้อยคนหนึ่งเดินขึ้นมาต้อนรับพ่อค้านิวยอร์คคนนี้ แนะนำตนเองว่า คุณอาจจะจำผมไม่ได้แล้วกระมัง ผมก็ไม่ทราบชื่อของคุณ แต่ผมจะไม่ลืมคุณตลอดไป คุณคือคนที่คืนศักดิ์ศรีให้ผมอีกครั้งหนึ่ง ที่ผ่านมาผมรู้สึกว่าตนเองเป็นเหมือนขอทานที่ขายดินสอคนหนึ่ง จนกระทั่งคุณเดินมาบอกกับผมว่าผมก็เป็นพ่อค้าเหมือนกัน
ไม่คาดคิดว่าคำพูดที่เรียบง่ายของพ่อค้านิวยอร์คเพียงคำเดียว กลับทำให้คนที่อยู่ในสภาพสิ้นไร้ไม้ตอกคนหนึ่งสามารถหยัดยืนเรียกความเชื่อมั่นในตนเองกลับคืนมาใหม่ และด้วยความขยันหมั่นเพียรของตนจึงได้สร้างผลงานที่น่ายินดีเช่นนี้ได้ในที่สุด
*** การเห็นใจผู้ที่ตกอยู่ในสภาพที่ยากลำบาก และยื่นมือที่อบอุ่นออกไปช่วยเหลือเขา ( เธอ ) อย่างไม่มีผลประโยชน์ส่วนตัวแอบแฝงนั้นเป็นเรื่องที่สำคัญยิ่ง แต่ประเด็นสำคัญยิ่งกว่านั้นก็คือเราควรทำให้เขา ( เธอ ) มีจิตสำนึกแห่งศักดิ์ศรีและคุณค่าของตนเอง--------มีแต่การเชื่อมั่นในตนเองอย่างเด็มเปี่ยมเท่านั้น จึงจะเกิดความตั้งใจจริงที่จะสลัดทิ้งความทุกข์ทรมาน และพิสูจน์ตนเองว่าไม่ใช่ผู้อ่อนแอ
*****
| Create Date : 13 พฤศจิกายน 2553 |
| Last Update : 13 พฤศจิกายน 2553 8:15:27 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 544 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [