เงิน 100 เหรียญกับหมั่นโถวครึ่งใบ
พ่อค้าคนหนึ่งกับชายพเนจรคนหนึ่งหลังจากตายแล้วได้มาปรากฎตัวอยู่หน้าพญามัจจุราช
เธอมีหลักฐานอะไรที่คู่ควรแก่การไปสู่สุขาวดี พญามัจจุราชถามพ่อค้า
พ่อค้าตอบว่ามีอยู่วันหนึ่งเขาได้ให้เงินแก่ขอทานข้างถนนไป 50 เหรียญ พญามัจจุราชผงกศรีษะอย่างเย็นชา จากนั้นหันไปถามผู้ช่วยของเขาว่า เรื่องนี้มีการบันทึกไว้หรือไม่
ผู้ช่วยผงกศรีษะรับว่าใช่ แต่พญามัจจุราชบอกกับพ่อค้าว่าคุณสมบัติเท่านี้ยังไม่พอ
รอสักครู่ รอสักครู่ ยังมีอีก พ่อค้าบอก เมื่อเดือนที่แล้ว ฉันทำให้เด็กหญิงเร่ร่อนคนหนึ่งหกล้ม จึงให้เงินเธอไป 50 เหรียญ
หลังจากพญามัจจุราชนิ่งคิดอยู่ครู่หนึ่ง จึงถามผู้ช่วยของเขาว่า พวกเราควรจะทำอย่างไรดี
ผู้ช่วยมองพ่อค้าด้วยหางตาอย่างรำคาญใจและพูดว่า ฉันคิดว่าเราน่าจะให้เขาไป 100 เหรียญ แล้วให้เขาไปจากนรกแห่งนี้ก็แล้วกัน
พญามัจจุราชพยักหน้าแสดงความเห็นด้วย
แล้วเธอล่ะมีหลักฐานอะไรที่คู่ควรแก่การได้ไปสู่ขาวดี พญามัจจุราชถามชายพเนจร
ขออภัยอย่างยิ่ง ฉันไม่มีคุณสมบัติ สิ่งที่ฉันได้กระทำไปล้วนแต่น่าละอายใจ ชายพเนจรพูดเสียงค่อย ปีที่แล้วในคืนที่เหน็บหนาว ผมยกหมั่นโถวที่ขอมาได้เพียงครึ่งใบให้กับขอทานที่ป่วยอยู่คนหนึ่ง แต่คืนนั้นเขากลับหนาวตายบนถนน ฉันรู้สึกผิด เสียใจที่ไม่ได้พาเขากลับมาพักที่เพลิงใต้สะพานของฉัน และยังมีอีกครั้งหนึ่ง.......
พอแล้ว พญามัจจุราชยิ้มและพูดขัดจังหวะชายพเนจร หันกลับมาบอกกับผู้ช่วยของเขาว่า เธอพาเขาไปส่งที่สุขาวดีเถิด
*** พ่อค้าเข้าใจว่าตนได้ทำเรื่องที่เป็นกุศลมากพอแล้ว แต่กลับต้องไปนรก ชายพเนจรเข้าใจว่าสิ่งที่ตนทำนั้นยังห่างไกลความดีมากนัก แต่กลับได้ขึ้นสวรรค์ ทำไมจึงเป็นเช่นนี้เล่า เพราะว่าบางคนไม่มีใจใฝ่ดี บังเอิญได้ทำดีสักหน่อยก็รู้สึกมากพอแล้ว แต่มีบางคนมุ่งมั่นใฝ่ดี แม้จะกระทำกุศลกรรมอย่างสุดจิตสุดใจอยู่เป็นนิจ แต่กลับรู้สึกว่ายังไม่ดีพอ
*****
| Create Date : 13 ตุลาคม 2553 |
| Last Update : 13 ตุลาคม 2553 8:16:27 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 400 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [