โรแมนติกของคนจน
ตอนเย็น ผมเดินเล่นมาถึงสะพานลอย เห็นเด็กหนุ่มคนหนึ่งกำลังแบกเด็กสาวคนหนึ่งเดินขึ้นสะพานลอย หน้าผากของเขาชุ่มไปด้วยเม็ดเหงื่อ ผมรีบเดินเข้าไปช่วยพยุงและถามเด็กหนุ่มว่า เธอป่วยใช่ไหมครับ ผมจะช่วยเรียกรถให้ไปส่งที่โรงพยาบาลนะครับ มาถึงกลางสะพานลอย เด็กสาวก็หัวเราะเสียงดังขึ้นมาทันที เด็กหนุ่มรีบขอโทษผมเป็นการใหญ่ ขอโทษนะครับ ขอบคุณมากเลย พวกผมกำลังเล่นกันอยู่ครับ อะไรนะ ผมรู้สึกเขินปนโกรธนิด ๆ เด็กสาวหัวเราะอยู่นานจึงจะหยุด บอกผมว่าวันนี้เป็นวันครบรอบแต่งงานรอบปีที่ 3 ของพวกเขา พวกเขาขอลางานมาเดินเที่ยวบนท้องถนน เขาไม่มีเงิน ฉันไม่ต้องการให้เขาซื้อของขวัญอะไรทั้งสิ้น แต่เขามีแรง จึงขอให้เขาแบกฉันขึ้นสะพานลอย เพิ่งจะแบกขึ้นลงสามรอบเท่านั้นก็เหนื่อยแล้ว อีกหน่อยหากครบรอบ 30 ปีแล้ว ฉันจะให้เขาแบก 30 รอบ ให้ตาเฒ่าเหนื่อยตายไปเลย......... เด็กสาวคร่อมอยู่บนหลังของเจ้าหนุ่มนั่นหัวเราะเสียงดังขึ้นอีก ที่ผ่านมาเข้าใจว่า ความโรแมนติกนั้นต้องมีดอกไม้ แสงเทียน และดนตรีเคล้าคลอ กลับไม่ยักจะรู้ว่าในโลกนี้ยังมีโรแมนติกอีกแบบหนึ่งคือโรแมนติกของคนจน *** คนจนสุขใจก็คือสุขใจ อย่าได้ยึดเอามาตรฐานของผู้อื่นจึงจะ สุขใจ *****
Create Date : 16 กันยายน 2553 |
Last Update : 16 กันยายน 2553 9:17:46 น. |
|
1 comments
|
Counter : 416 Pageviews. |
|
|
|