|
|
โปรดฝังหนูให้ตื้นสักหน่อย
ช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง ในค่ายกักกันของนาซีแห่งหนึ่ง ได้กักขังชาวยิวไว้จำนวนมาก พวกเขาส่วนใหญ่เป็นผู้หญิงและเด็ก พวกเขาประสบกับการถูกทรมานและสังหารจากพวกนาซีอย่างไร้ความปรานี จำนวนคนลดน้อยลงไปเรื่อย ๆ
มีเด็กหญิงไม่เดียงสาเล็ก ๆ คนหนึ่ง ถูกกักขังอยู่ในค่ายกับแม่ของเธอ วันหนึ่ง แม่ของเธอและผู้หญิงอีกจำนวนหนึ่งถูกพวกนาซีพาออกไป ตั้งแต่นั้นมาก็ไม่ได้กลับมาหาเธออีกเลย ผู้คนรู้ว่าพวกเธอต้องถูกสังหารไปแล้วอย่างแน่นอน เพราะว่ามีคนถูกสังหารทุกวัน เงาแห่งความตายเข้าครอบคลุมร่างของทุกคน ผู้คนล้วนไม่อาจรู้ว่าตนเองจะมีชีวิตอยู่ถึงวันรุ่งขึ้นหรือไม่ แต่เมื่อเด็กหญิงถามถึงแม่ของเธอว่าหายไปไหน ทำไมนานมากแล้วยังไม่เห็นแม่กลับมาอีก พวกผู้ใหญ่ได้แต่หลั่งน้ำตาอย่างเงียบ ๆ เมื่อถึงเวลาที่ไม่อาจไม่ตอบคำถามของเด็กได้แล้ว จึงบอกกับเด็กหญิงว่า แม่ของหนูไปหาพ่อของหนู อีกไม่นานก็กลับมา เด็กหญิงเชื่อและไม่ร้องไห้ไม่ถามถึงอีก แต่ร้องเพลงที่แม่ของเธอสอนให้เธอหลายเพลง เพลงแล้วเพลงเล่า ดั่งลมพัดแผ่วที่พัดอยู่ในค่ายกักกันที่มืดครึ้ม เธอยังปีนขึ้นไปที่หน้าต่างของห้องขังและมองไปที่นอกหน้าต่าง หวังว่าจะได้เห็นแม่ของเธอเดินมาจากที่ไกล ๆ
เด็กหญิงเฝ้ารอแม่ของเธอ จนกระทั่งเช้าตรู่วันหนึ่ง พวกทหารนาซีใช้ดาบปลายปืนกวาดต้อนเธอและชาวยิวนับหมื่นคนเข้าสู่ลานประหาร ที่ลานประหารได้ขุดหลุมลึกที่กว้างใหญ่มากรออยู่ก่อนแล้ว พวกเขาจะถูกฝังทั้งเป็นพร้อม ๆ กันที่นี่ ผู้คนเงียบขรึม ความตายกำลังเข้าใกล้ทุก ๆ ชีวิตเช่นนี้จริง ๆ ต่อหน้าความตาย ผู้คนหวาดกลัวแต่ไม่มีเสียงร้องใด ๆ ออกมาเลย
คนแล้วคนเล่าถูกทหารนาซีผลักลงไปในหลุมลึกอย่างโหดร้ายทารุณ ตอนที่ทหารนาซีคนหนึ่งเดินมาถึงตัวเด็กหญิง กำลังยื่นมือจะผลักเด็กหญิงลงไปในหลุมนั้น เด็กหญิงลืมตาที่โตและสวยงามคู่นั้นพูดว่า
คุณอาเพชรฆาต โปรดฝังหนูให้ตื้นสักหน่อยได้ไหมคะ ไม่เช่นนั้น ตอนที่คุณแม่มาหาหนูจะหาไม่พบ มือที่ยื่นออกมาของทหารนาซีแข็งทื่ออยู่ตรงนั้น ทันใดนั้นเสียงร้องไห้สะอื้นก็ดังทั่วลานประหาร ตามด้วยเสียงโห่ร้องที่เคียดแค้น...........
ผู้คนทั้งหลายไม่มีใครสามารถหนีรอดจากเงื้อมมือปีศาจของพวกนาซี แต่คำพูดที่บริสุทธิ์ไร้เดียงสาของเด็กหญิงกลับกระทบจนหัวใจผู้คนเจ็บปวดยิ่ง ทำให้ผู้คนได้เรียกคืนศักดิ์ศรีและพลังของความเป็นมนุษย์ก่อนตาย
อำนาจสามารถทำลายทุกสิ่งทุกอย่างจริงหรือ? ไม่ ต่อหน้าความรักที่บริสุทธิ์ไม่เดียงสาและความเป็นมนุษย์ การใช้อำนาจทำให้ผู้มีอำนาจเห็นถึงความอัปลักษณ์ชั่วร้ายและเล็กกระจิดริดของตนเอง ต่อหน้าดวงใจที่เปี่ยมด้วยรักของเด็กน้อย ๆ คนหนึ่ง เหล่าเพชรฆาตถึงกับต้องสั่นเทา เพราะพวกเขาก็ได้เห็นถึงจุดจบของพวกเขาเอง
*** ในศตวรรษที่ 20 มนุษยโลกเคยทำการเข่นฆ่ากันในขอบเขตระดับโลกถึง 2 ครั้งด้วยกัน เพิ่งเริ่มเข้าสู่ศตวรรษที่ 21 ก็มี กรณี ไนน์ วัน วัน กรณี เกาะบาหลีที่อินโดนีเซีย และกรณีตัวประกันที่รัสเซียที่น่าสะพึงกลัวแก่ผู้พบเห็น ประวัติอารยธรรมของมนุษยชาติต้องแปดเปื้อนด้วยเลือดอย่างไม่ขาดสายก็เพราะความชั่วร้ายเหล่านี้ และในภัยพิบัติแต่ละครั้ง ผู้ที่ได้รับการประทุษร้ายมากที่สุดก็คือเด็กและผู้หญิงที่ไม่มีความผิด โปรดฝังหนูให้ตื้นสักหน่อย เหตุการณ์เยี่ยงนี้ยังจะเกิดขึ้นอีกหรือไม่
*****
| Create Date : 02 พฤศจิกายน 2553 |
| Last Update : 2 พฤศจิกายน 2553 8:04:06 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 378 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [