คุณปู่กับหลานชาย
สมัยก่อน มีชายชราคนหนึ่งหูตาฝ้าฟาง มือไม้สั่นเทา ทุกครั้งที่นั่งกินข้าวบนโต๊ะอาหาร มักจะจับช้อนไม่มั่นทำให้น้ำแกงหกเลอะบนโต๊ะ หรือไม่ก็น้ำแกงไหลออกจากปาก ทั้งลูกชายและลูกสะใภ้รู้สึกรังเกียจ ด้วยเหตุนี้ ชายชราจึงได้แต่นั่งกินข้าวคนเดียวอยู่มุมหนึ่งในครัว
พวกเขานำอาหารเทรวมในชามกระเบื้องใบใหญ่ให้ชายชรากิน ชายชรารู้สึกเสียใจมาก น้ำตาไหลพรากทุกครั้งที่มองไปที่โต๊ะอาหาร
มีอยู่ครั้งหนึ่งมือที่สั่นเทาไม่สามารถจับชามได้มั่นจึงตกแตกที่พื้น ลูกสะใภ้ด่าเขา แต่เขาก็ไม่พูดว่ากะไร ได้แต่ทอดถอนใจ ลูกสะใภ้ซื้อชามที่ทำได้วยไม้มาให้เขาใช้กินข้าวแทนชามใบเก่า
วันหนึ่ง สามีภรรยานั่งดูลูกชายเล่น เห็นเด็กชายเอาแผ่นไม้เล็กๆ มากองรวมกัน ผู้เป็นพ่อถามลูกว่า หนูทำอะไรอยู่หรือ
เด็กชายตอบว่า หนูจะทำชามไม้ เมื่อหนูโตขึ้นเอาไว้ให้พ่อกับแม่กินข้าว
ลูกชายและลูกสะใภ้มองหน้ากันครู่หนึ่ง และแล้วก็ร้องไห้ออกมา รีบไปเชิญพ่อแก่มานั่งที่โต๊ะอาหาร ตั้งแต่นั้นมาชายชราก็นั่งร่วมโต๊ะอาหารกับพวกเขาอีก แม้จะทำน้ำแกงหก สองสามีภรรยาก็จะรีบเช็ดให้และไม่พูดว่าอะไรอีกแล้ว
*** พ่อแม่เป็นแบบอย่างแก่ลูก ปฎิบัติดีต่อพ่อแม่ก็เท่ากับปฎิบัติดีต่อตัวเอง ผู้ที่แม้แต่พ่อแม่ของตนยังไม่กตัญญูแล้ว ธุรกิจการงานของเขาก็จะประสบความสำเร็จได้ยาก ฉะนั้น พวกเรามิเพียงแต่จะต้องกตัญญูต่อพ่อแม่แล้ว ยังควรมีจิตใจที่โอบอ้อมอารีต่อคนรอบ ๆ ข้างด้วย
*****
| Create Date : 06 สิงหาคม 2553 |
| Last Update : 6 สิงหาคม 2553 13:36:35 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 770 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [