จำไว้，เธออ่านภาษาลาตินไม่ออก
ความอวดดีทำให้คนเราลืมตนได้ง่าย ในโลกนี้ยังมีสิ่งที่เราไม่รู้อีกมากมาย การรักษาความถ่อมตนและควบคุมตนเป็นท่าทีที่รับผิดชอบต่อตนเอง
แจ๊ค เป็นเด็กนักเรียนชั้นประถมปีที่สาม ฉลาด รักการเรียน และรักความก้าวหน้า วันนี้ เขาได้รับรางวัลการอ่านดีเด่นของห้องอีกครั้ง ในใจหวานชื่นราวกับได้ดื่มน้ำผึ้ง กลับถึงบ้าน เขาเอาต้นฉบับที่อ่านส่งให้กับสาวใช้ พูดอย่างภาคภูมิใจว่า แอนนี่ เธออ่านท่อนหนึ่งให้ฉันฟังเป็นไง
หญิงสาวผู้ใสซื่อรับต้นฉบับมา ดูอย่างละเอียดรอบหนึ่ง จากนั้นพูดอ้ำ ๆ อึ้ง ๆ ว่า แจ๊ค ฉันไม่รู้หนังสือพวกนี้
แจ๊คยิ่งรู้สึกได้ใจ เขาพุ่งไปที่ห้องรับแขกอย่างเร็ว ได้ใจจนลืมตัวตะโกนบอกผู้เป็นพ่อว่า พ่อ พ่อ แอนนี่ไม่รู้จักหนังสือ แต่ผมอายุเพียงเท่านี้ก็ได้รางวัลอ่านหนังสือดีเด่น อะไรจะเก่งปานนี้ โอ้ ดูสิ แอนนี่หยิบหนังสือมาเล่มหนึ่งก็อ่านไม่ได้ ผมไม่รู้ว่าในใจของเธอจะรู้สึกอย่างไร
ผู้เป็นพ่อมองดูแจ๊ค ไม่พูดอะไร ในใจคิดว่า หากว่าแจ๊คยังคงเย่อหยิ่งทนงตนเช่นนี้อีกต่อไป จะต้องทำให้ตัวเองหลงทิศผิดทางไปแน่ ฉันควรจะหาวิธีนำพาให้เขาไปในทิศทางที่ถูก
ดังนั้น ผู้เป็นพ่อเดินมาที่ชั้นวางหนังสือ หยิบหนังสือมาเล่มหนึ่ง ยื่นให้กับแจ๊ค พูดว่า หนูลองดูหนังสือเล่มนี้ก็จะเข้าใจได้ว่าในใจของแอนนี่จะรู้สึกอย่างไร หนังสือเล่มนั้นเขียนด้วยภาษาลาติน แจ๊คอ่านไม่ออกแม้แต่ตัวเดียว
แจ๊คไม่ลืมบทเรียนครั้งนั้นตลอดไป ไม่ว่าเวลาใดขอเพียงคิดที่จะโอ้อวดตัวเองต่อหน้าผู้อื่น เขาก็จะรีบเตือนสติตนเองว่า จำไว้ เธออ่านภาษาลาตินไม่ออก
***คิดที่จะได้รับผลสำเร็จอย่างถาวร ก็จะต้องรักษาคุณธรรมที่ดีงามของการถ่อมตน เตือนสติตนเองตลอดเวลาว่า หนทางแห่งความสำเร็จนั้นไม่มีที่สิ้นสุด ความเย่อหยิ่งพึงพอใจในตนเองจนลืมตัวนั้นรังแต่ทำให้ตัวเองกลายเป็นคนไร้ปัญญา
*****
| Create Date : 01 มิถุนายน 2554 |
| Last Update : 1 มิถุนายน 2554 8:23:31 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 559 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [