|
|
ข้อสอบที่เหมือนกันทั้งสามครั้ง
ลี่ลี่หลังจากจบมหาวิทยาลัยแล้ว ได้รับแจ้งจากบริษัทแห่งหนึ่งระหว่างการสัมภาษณ์ว่า ทางบริษัทจะจัดให้ผู้สมัครทั้งหลายทำการสอบคัดเลือกสามวันสามครั้งในห้องประชุม
ในการสอบครั้งแรก ลี่ลี่มาเป็นอันดับหนึ่งด้วยคะแนน 99 คะแนน เด็กสาวคนหนึ่งชื่อหม่ารุ่ยได้คะแนน 95 คะแนนอยู่อันดับที่สอง
การสอบครั้งที่สองหลังจากได้รับแจกกระดาษสอบ ลี่ลี่รู้สึกฉงนสงสัยอย่างมาก ข้อสอบในวันนั้นเหมือนกับข้อสอบครั้งแรกทุกอย่าง ลี่ลี่ขี้เกียจที่จะคิดมาก เธอทำข้อสอบอย่างเชื่อมั่นในตนเอง ชั่วเดี๋ยวเดียวใช้เวลาไม่ถึงครึ่งของเวลาที่กำหนดก็ทำข้อสอบเสร็จหมดแล้ว คะแนนในการสอบครั้งที่สองออกมา ลี่ลี่ยังคงอันดับที่หนึ่งด้วยคะแนน 99 คะแนน และเด็กหญิงที่ส่งข้อสอบคนสุดท้ายที่ชื่อหม่ารุ่ยได้คะแนน 98 คะแนนมาเป็นอันดับที่สอง
วันที่สามเข้าสอบตรงตามเวลา หลังจากข้อสอบถูกแจกลงมา สนามสอบก็เหมือนผึ้งแตกรัง
ฉันยังไม่เคยพบการสอบเหมือนเช่นนี้มาก่อน สอบสามครั้งล้วนใช้ข้อสอบที่เหมือนกันมาล้อพวกเราเล่น
โปรดอยู่ในความสงบ ท่านทั้งหลายโปรดฟังผม การที่ข้อสอบครั้งนี้เหมือนกับข้อสอบสองครั้งแรก ล้วนเป็นสิ่งที่ทางบริษัทจัดการ หากผู้ใดเห็นว่าการสอบเช่นนี้ไม่สมเหตุผล คุณสามารถที่จะวางกระดาษสอบลงและไปจากสนามสอบได้ทันที
ผู้คนทั้งหลายจึงนั่งลงและลงมือทำข้อสอบแต่โดยดี
ไม่ถึงครึ่งชั่วโมง สนามสอบก็ไร้ซึ่งผู้คน มีเพียงผู้สอบที่ชื่อหม่ารุ่ยเท่านั้นที่นั่งท้าวคางขบคิดอย่างเคร่งเครียดจริงจัง เดี๋ยวก็ลบทิ้งแก้ไขใหม่ เดี๋ยวก็เขียนเพิ่มเติมลงในกระดาษสอบ กระทั่งกระดิ่งบอกเวลาดังขึ้น จึงนำกระดาษสอบไปส่งด้วยท่าทางที่พอใจ
คะแนนสอบครั้งที่สามออกมาแล้ว ลี่ลี่ถอนหายใจยาวเฮือกใหญ่ เธอยังคงครองอันดับหนึ่งด้วยยคะแนน 99 คะแนน ทว่าครั้งนี้เธอไม่ใช่แชมป์แต่เพียงผู้เดียว หม่ารุ่ยที่ทั้งสองครั้งแรกได้คะแนนต่ำกว่า 99 คะแนนก็ได้ 99 คะแนนในครั้งนี้ครองอันดับหนึ่งเช่นเดียวกับเธอ แต่ลี่ลี่ไม่ได้กังวลใจแต่อย่างใดว่าจะถูกเบียดลงมา
วันที่สี่บนกระดานประกาศคัดเลือก ลี่ลี่นัยตาฝ้าฟาง บนนั้นมีแต่ชื่อของหม่ารุ่ย เธอรีบไปยังห้องกรรมการผู้จัดการทันที ถามอย่างมีเหตุมีผลและเต็มปากเต็มคำว่า ฉันสอบสามครั้งล้วนได้คะแนน 99 คะแนน ทำไมไม่รับฉันเข้าทำงาน แต่กลับรับผู้สอบที่สองครั้งแรกได้คะแนนต่ำกว่าฉัน วิธีสอบคัดเลือกของพวกคุณยุติธรรมแล้วหรือ ลี่ลี่ออกอาการตื่นเต้นผิดปกติอย่างเห็นได้ชัด
กรรมการผู้จัดการหัวเราะหึหึจ้องมองลี่ลี่ กระทั่งเธอสงบสติอารมณ์ลงแล้วจึงพูดขึ้นว่า
เชิญคุณนั่งลงก่อน ฟังผมค่อย ๆ อธิบาย พวกเราชื่นชมในคะแนนข้อสอบของคุณจริง ๆ แต่บริษัทของเราไม่ได้รับปากกับภายนอกว่าใครสอบได้คะแนนสูงสุดแล้วก็รับคนนั้นเข้าทำงาน คะแนนสูงหรือต่ำของข้อสอบสำหรับเราแล้วเป็นเพียงหลักฐานชิ้นหนึ่งในการรับพนักงานเข้าทำงาน ไม่ใช่ผลสรุปสุดท้าย ไม่ผิดหรอกครับที่คุณสอบได้คะแนนสูงที่สุดทุกครั้ง น่าเสียดายที่คำตอบของคุณเหมือนกันทุกครั้ง หากบริษัทของเราก็เป็นเช่นการตอบปัญหาของคุณ ใช้แต่รูปแบบวิธีคิดแบบเดียวกันไปดำเนินธุรกิจ จะสามารถรอดพ้นชะตากรรมที่จะถูกเบียดออกจากขบวนแถวหรือ พนักงานที่เราต้องการมิเพียงแต่ต้องมีความรู้ความสามารถ จำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องรู้จักคิดทบทวน สันทัดในการคิดทบทวน คนที่สันทัดในการค้นพบจุดบกพร่องรั่วไหลจึงจะมีความก้าวหน้า พนักงานก้าวหน้า บริษัทจึงจะมีการพัฒนา การที่บริษัทของเราใช้วิธีการใช้ข้อสอบเดียวกันทำการทดสอบพวกคุณถึงสามครั้ง ไม่เพียงแต่จะทดสอบความรู้ของพวกคุณ แต่ต้องการสอบความสามารถในการคิดทบทวนของพวกคุณ ครั้งนี้คุณไม่ได้รับการคัดเลือก ผมเสียใจอย่างยิ่ง พูดจบ กรรมการผู้จัดการลุกยืนขึ้น ยื่นมือให้กับลี่ลี่
ลี่ลี่ปริปากเงียบไม่มีอะไรจะพูดเดินออกจากห้องกรรมการผู้จัดการ
*****
| Create Date : 18 เมษายน 2554 |
| Last Update : 18 เมษายน 2554 7:54:29 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 452 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [