บันทึกผจญภัยของหนูน้อย
วันหนึ่ง หนูน้อยที่ยังไม่เคยผ่านโลกกลับมาถึงบ้านเล่าให้แม่หนูฟังว่า แม่ แม่ วันนี้หนูตกใจแทบตายแน่ะ หนูเห็นสัตว์ชนิดหนึ่งใหญ่มหึมา เดินสองขา บนหัวของมันมีหมวกสีแดง สายตาดุร้ายมาก มันจ้องมาที่หนู มันยังมีปากที่แหลมมาก ทันใดนั้นมันยื่นคอยาวออกมา อ้าปากเสียจนกว้าง ร้องเสียงดังก้องกังวาน หนูเข้าใจว่ามันจะมากินหนูน่ะแม่ เลยวิ่งกลับบ้านอย่างไม่คิดชีวิต หนูไม่รู้ว่ามันคือสัตว์อะไร เจอมันเข้าช่างโชคร้ายเสียนี่ ไม่อย่างนั้น ก่อนหน้านี้หนูพบกับสัตว์อีกตัวหนึ่งช่างน่ารักจริง ๆ รูปร่างสูงใหญ่กว่าอีก ถ้าไม่เพราะเจ้าตัวที่บนหัวมีหมวกแดงล่ะก็ หนูก็ได้คบเป็นเพื่อนกับเจ้าสัตว์ตัวนั้นแล้ว ขนของมันอ่อนนุ่มเหมือนพวกเรา มีสีขาวปนเทา สายตาที่แสนอ่อนโยนของมัน ดูเหมือนยังสลึมสลือไม่ตื่นดี มันมองมาที่หนูด้วยสายตาที่เป็นมิตร แกว่งหางของมันไปมา หนูคิดว่ามันคงอยากพูดคุยกับหนู เดิมทีหนูคิดว่าจะเข้าไปใกล้ ๆ มัน แต่เจ้าสัตว์ตัวใหญ่ที่น่ากลัวก็เริ่มร้องกุ๊กกุ๊กกุ๊ก หนูเลยต้องรีบวิ่งกลับบ้าน
แม่หนูฟังลูกพูดจบจึงพูดขึ้นว่า ลูกโง่ของแม่ ลูกวิ่งกลับมาน่ะถูกต้องแล้ว สัตว์ตัวใหญ่ที่ลูกบอกนั่นน่ะกลับจะไม่ทำร้ายลูก นั่นคือพ่อไก่ที่ไม่มีอันตราย แต่ตัวที่มีขนนุ่มและสวยงามนั้นคือแมว มันกลับจะกินลูกเข้าไปได้ในคำเดียว เพราะมันเป็นศัตรูที่ใหญ่ที่สุดในโลกของเรา
*** ไม่อาจแยกแยะมิตรหรือศัตรูจากโฉมหน้าท่าทาง บางครั้งศัตรูกลับจะแสร้งทำเหมือนอ่อนโยน แต่พวกเขาได้ซ่อนเป้าหมายที่ไม่อาจบอกผู้อื่นได้ไว้ภายใต้ความอ่อนโยน ศัตรูก็คือศัตรู อย่าได้ถูกหลอกอย่างเด็ดขาด
*****
| Create Date : 04 กันยายน 2553 |
| Last Update : 4 กันยายน 2553 8:10:25 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 420 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [