ระบบที่ดี
ระหว่างศตวรรษที่ 17-18 อังกฤษขนส่งนักโทษไปยังออสเตรเลีย จ่ายค่าขนส่งให้แก่เจ้าของกิจการเดินเรือตามจำนวนหัวของนักโทษที่ลงเรือไป เพื่อให้ได้ผลกำไรที่มหาศาลและรวดเร็วเจ้าของกิจการเดินเรือจึงไม่ใส่ใจในความเป็นความตายของนักโทษ เรือขนส่งแต่ละลำบรรทุกคนเกินอัตราไปมาก สภาพความเป็นอยู่ก็เลวร้าย เจ้าของเรือยังแอบฉ้อฉลเสบียงอาหารของนักโทษ กักตุนไว้เพื่อรอให้ไปถึงจุดหมายปลายทางแล้วจึงนำไปขาย ทำให้นักโทษส่วนใหญ่ต้องตายไปในระหว่างทาง สิ่งที่ทารุณยิ่งกว่านั้นก็คือเจ้าของเรือบางคนบางครั้งพอเรือแล่นสู่ท้องทะเลก็จับนักโทษโยนลงทะเลทั้งเป็น รัฐบาลอังกฤษต้องการลดอัตราการเสียชีวิตของนักโทษอย่างเร่งด่วน หากเพิ่มมาตรการรักษาพยาบาลให้เข้มแข็งขึ้น จ่ายอาหารเพิ่มเพื่อปรับปรุงบำรุงร่างกายให้ดีขึ้น ก็จะเพิ่มต้นทุนในการขนส่ง ขณะเดียวกันก็ไม่สามารถระงับยับยั้งแผนการจ้องหาประโยชน์ใส่ตนของเจ้าของเรือได้ หากจะเพิ่มกำลังเจ้าหน้าที่คอยควบคุมดูแลเจ้าของเรือ นอกจากจะเพิ่มงบประมาณให้กับทางรัฐบาลอย่างมากแล้ว ยังยากที่จะรับประกันว่าเจ้าหน้าที่ควบคุมดูแลที่ส่งไปนั้นจะไม่หันไปสบคบกับเจ้าของเรือเนื่องจากทนต่อความเย้ายวนของผลประโยชน์มหาศาลเหล่านั้นไม่ได้
ท้ายที่สุด รัฐบาลอังกฤษได้กำหนดวิธีการขึ้นใหม่ พวกเขากำหนดจ่ายตามจำนวนนักโทษที่ยังมีชีวิตอยู่และลงจากเรือเมื่อเดินทางถึงออสเตรเลียแล้ว ดังนั้น เจ้าของเรือก็จะขบคิดหาวิธีร้อยแปดพันประการเพื่อให้นักโทษสามารถมีชีวิตอยู่กระทั่งถึงจุดหมายปลายทางให้มากที่สุด ระยะหลังอัตราการเสียชีวิตของนักโทษที่ถูกส่งไปยังออสเตรเลียจึงค่อนข้างน้อย ช่วงที่ต่ำสุดมีเพียง 1 % เท่านั้น และเดิมทีที่สูงสุดนั้นมีถึง 94 %
*** การออกแบบระบบที่ดีนั้น จะสามารถสอดรับกับสัญชาตญาณของคน ต้นทุนในการดำเนินการปฏิบัติก็ต่ำ
*****
| Create Date : 12 กุมภาพันธ์ 2554 |
| Last Update : 12 กุมภาพันธ์ 2554 7:54:57 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 481 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [