ตัวอย่างนี้ได้เลย
https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=samathijit&month=08-08-2023&group=1&gblog=71 สำหรับคนที่มีความฟุ้งซ่านเป็นเจ้าเรือน เช่น จขกท.นี้ ควรใช้วัตถุภายนอกให้จิตยึดเกาะก่อนอะไรก็ได้ เพราะวัตถุจิตเกาะจับง่าย หรือจะทำควบไปกับการใช้ลมเข้า-ออกก็ได้ เช่น ๑๐ นาทีนี้กำหนดลมเข้า-ออก หายใจเข้าว่า พุท หายใจออกว่าโธ (ลมเข้าขณะหนึ่ง ลมหายใจออก ขณะหนึ่ง ไม่ใช่เพ่งทื่อๆเฉยๆ) ๑๐ นาทีต่อไป ใช้วิธีนับลูกประคำ เป็นต้น เอาก็ได้ อะไรก็ได้ที่จิตเกาะจับแล้วมันสงบได้ง่าย หลักเขากว้าง บางคนเพ่งจุดอะไรก็ได้ตรงหน้า จะอ่านหนังสือเรียน หนังสือสวดมนต์ ให้จิตมันไล่ตามตัวหนังสือไปเรื่อยๆ ไม่วอกแวกออกไปนอกแถวหนังสือ ให้คิดแน่วกับเรื่องราวในหนังสือที่อ่าน ทีนี้จำแม่นเลย ก็ว่าแล้ว หลักของเขากว้าง
ตัวอย่างนี้
ใช้วัตถุภายในตัว กับ นอกตัว เช่น เพ่งจุดขี้ผึ้ง
ฯลฯ หมอไม่พอใจ บอกว่าทำให้หมอขายหน้า การทำขนมไปขายเป็นการไม่เหมาะไม่สมควร ฉันเลยต้องเลิกทำ
ฉันเลยได้แต่ปลูกต้นไม้เล่นไปวันๆ ความเงียบสงบทำให้ฉันทำสมาธิได้สำเร็จ ซึ่งเมื่ออยู่เมืองไทย พยายามทำแล้วไม่สำเร็จ เมื่อตอนเป็นวัยรุ่น ผู้ใหญ่ให้เราไปเรียนวิปัสสนา โดยมีแม่ชีมาสอน นั่งเรียงแถวจ้องเทียน ยุบหนอพองหนอ กำหนดลมหายใจ พอตกกลางคืนฉันร้องกรี๊ดเอะอะโวยวายขึ้นมาขณะนอนหลับ ฉันรู้สึกเหมือนมีเสียงฟ้าผ่าลงบนหัว เสียงเหมือนระเบิดดังเปรี๊ยะ พร้อมกับเหมือนมีแสงสว่างแวบเข้ามาอย่างน่ากลัว ฉันผวาลุกขึ้น ตัวสั่นเหงื่อแตกด้วยความกลัว ตั้งแต่นั้นมา ฉันไม่ยอมไปนั่งวิปัสนาอีกเลยคงเป็นเพราะฉันยังเป็นคนมีบาป ไม่มีบารมีพอที่จะรับบุญนี้ จึงบันดาลให้เกิดอาการประหลาดนี้ขึ้น แต่พอมาอยู่อเมริกาคนเดียวในที่สงบ ก็ทำให้เกิดแรงบันดาลใจที่อยากจะทำสมาธิ
ฉันเริ่มจากการเพ่งจุดที่เพดาน ขณะที่นอน จุดอะไรก็ได้ ให้จิตร่วมเป็นจุดเดียว ขณะที่นั่งก็จะหาจุดอะไรก็ได้ที่อยู่ตรงหน้า จนรู้สึกว่าจิตเกือบจะรวมได้แล้ว ก็ทำต่อไปเรื่อยๆ จนวันหนึ่งมีญาติมาจากเมืองไทย ฉันพาเขาไปซื้อของที่ห้าง ฉันขี้เกียจเดินขอนั่งรอในรถ ขณะที่รอ ฉันก็ใช้เวลาที่รอเพ่งจุดขี้ผึ้ง นานเป็นชั่วโมง ฉันรู้สึกเหมือนตัวจะลอยได้ มันเบาหวิว ไม่ได้ยิน ไม่ได้เห็นอะไรเลย มันว่างเปล่า ฉันจึงรู้ว่าฉันทำได้แล้ว มันเป็น ความสบายโล่งอย่างบอกไม่ถูก บุญกุศลคงจะสนองฉัน ฉันดีใจมากที่ทำสำเร็จ ตั้งแต่นั้นมา ฉันอยากจะทำสมาธิเมื่อไหร่ก็ทำได้ แม้เพียงนั่งอยู่แค่ไม่กี่นาทีก็ทำได้
ทุกครั้งที่ฉันเหนื่อย เครียด ฉันก็จะหยุดจิตนั่งสมาธิแค่ ๑๕ นาทีก็หายเหนื่อย คุณไม่ต้องเสียเวลาไปฝึกที่วัด แค่เพียง ทำจิตให้นิ่งได้ สักวันหนึ่งคุณก็จะพบความสุขที่แท้จริง
ลักษณะไทย | ย้อนเรื่องราวชีวิตจริงที่ยิ่งกว่านิยาย | Facebook 
