 |
|
|
|
| | 1 |
| 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
| 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
| 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
| 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
| 30 | 31 | |
|
|
|
|
นั่งสมาธิยังไง ให้มีสมาธิ |
|
 คำถามยุคโควิดคนติดบ้าน ทำทุกอย่างแล้วเวลาก็ยังเหลือ หันมาทำงาน (กรรมฐาน=ที่ทำงานของจิต) ด้านนี้บ้างก็ได้ คงช่วยเสริมสร้างสุขภาพกายสุขภาพจิตให้เข้มแข็งแข็งแรงสร้างภูมิคุ้มกันโรคได้ด้วย
ถาม 
> นั่งสมาธิยังไง ให้มีสมาธิ
เนื่องด้วยช่วงนี้ WFH เราจึงมีเวลามากขึ้นเลยมีโอกาสได้นั่งสมาธิบ่อยขึ้น และนานขึ้น แต่ทุกครั้งที่เรานั่งสมาธิ รู้สึกว่าจิตไม่สงบสักที เราพยายามกำหนดลมหายใจเข้าออก พยายามจดจ่อกับลมหายใจ บริกรรมพุทโธ ก็ยังมีความฟุ้งซ่าน ทั้งๆที่ฝึกทำเกือบทุกวันได้ เลยอยากจะรบกวนสอบถามว่า มีวิธีไหนที่สามารถให้เข้าถึงสมาธิ จิตนิ่งบ้างคะ และภาวะที่ร่างกายเข้าสู่สมาธิจะมีอาการอย่างไรหรือรู้สึกอย่างไรคะ (อันนี้สงสัยและอยากเข้าถึงสมาธิบ้างค่ะ)
นั่งสมาธิยังไง ให้มีสมาธิ - Pantip
นั่งก็นั่ง สมาธิก็สมาธิ คนละส่วนกัน อิริยาบถใหญ่ ยืน เดิน นั่ง นอน มองเห็นได้ด้วยตาเนื้อ ส่วนสมาธิเป็นนามธรรมภายในมองไม่เห็น คนอื่นสัมผัสก็ไม่ได้
คนไม่มีสมาธิ จะยืน เดิน นั่ง นอน ทำนั่นทำนี่ ก็ไม่มีสมาธิ เมื่อไม่มีสมาธิและเขาอยากมีสมาธิ ก็ต้องฝึกหัดพัฒนาจิตเอา จิตท่านเปรียบเหมือนลิง นั่นก็เท่ากับว่า เขาต้องฝึกลิง ถามใจตัวเองดูไหวไหม สมมติมีใครสักคนมาบอกให้เราช่วยไปฝึกลิงหน่อย ฝึกเอาไว้ใช้ให้ขึ้นเก็บมะพร้าวเราอดทนฝึกไหวไหม บอกไหว ถ้ายั้งงั้นก็ต้องใจเย็นๆ ใช้เวลาสม่ำเสมอเป็นเดือนๆๆแล้วแต่ ว่ากันไป
คนที่จิตฟุ้งมากๆยากสงบ เริ่มต้นท่านให้ใช้วัตถุภายนอกฝึกไปก่อน ตัวอย่างเช่น เปิดหนังสือสวดมนต์ สวดไปว่าไปโดยควบคุมความรู้สึกให้อยู่กับบทที่กำลังสวดนั่นก็ได้ว่าไป, ฝึกด้วยนับลูกประคำก็ได้นับไป หรืออะไรก็ได้ที่อยู่ภายนอกมองเห็น งานที่กำลังทำเฉพาะหน้าก็ได้
ดังตัวอย่าง ซึ่งใช้วัตถุภายนอกชักนำจิตจูงจิต
> แต่พอมาอยู่อเมริกาคนเดียวในที่สงบ ก็ทำให้เกิดแรงบันดาลใจที่อยากจะทำสมาธิ ฉันเริ่มจากการเพ่งจุดที่เพดาน ขณะที่นอน จุดอะไรก็ได้ ให้จิตร่วมเป็นจุดเดียว ขณะที่นั่งก็จะหาจุดอะไรก็ได้ที่อยู่ตรงหน้า จนรู้สึกว่าจิตเกือบจะรวมได้แล้ว ก็ทำต่อไปเรื่อยๆ
จนวันหนึ่งมีญาติมาจากเมืองไทย ฉันพาเขาไปซื้อของที่ห้าง ฉันขี้เกียจเดินขอนั่งรอในรถ ขณะที่รอ ฉันก็ใช้เวลาที่รอเพ่งจุดขี้ผึ้ง นานเป็นชั่วโมง ฉันรู้สึกเหมือนตัวจะลอยได้ มันเบาหวิว ไม่ได้ยิน ไม่ได้เห็นอะไรเลย มันว่างเปล่า ฉันจึงรู้ว่าฉันทำได้แล้ว มันเป็นความสบายโล่งอย่างบอกไม่ถูก บุญกุศลคงจะสนองฉัน ฉันดีใจมากที่ทำสำเร็จ
ตั้งแต่นั้นมา ฉันอยากจะทำสมาธิเมื่อไหร่ก็ทำได้ แม้เพียงนั่งอยู่แค่ไม่กี่นาทีก็ทำได้ ทุกครั้งที่ฉันเหนื่อย เครียด ฉันก็จะหยุดจิตนั่งสมาธิแค่ ๑๕ นาทีก็หายเหนื่อย ใครจะนำวิธีของฉันไปใช้บ้างก็ได้ จะได้เป็นกุศลมาถึงฉันด้วย คุณไม่ต้องเสียเวลาไปฝึกที่วัด แค่เพียง ทำจิตให้นิ่งได้ สักวันหนึ่งคุณก็จะพบความสุขที่แท้จริง
ประเด็นที่ว่า "ภาวะที่ร่างกายเข้าสู่สมาธิจะมีอาการอย่างไรหรือรู้สึกอย่างไรคะ (อันนี้สงสัยและอยากเข้าถึงสมาธิบ้างค่ะ)"
ศึกษาจากตัวอย่างนี้ แต่ก็อย่างที่บอกข้างต้น สมาธิเป็นนามธรรมคนอื่นสัมผัสไม่ได้
> ก่อนหน้านี้ไม่เคยปฏิบัติธรรมจริงๆจังๆเลย จนกระทั่งไม่นานมานี้ วาสนาพาให้ได้พบกับพระสงฆ์ไทยรูปหนึ่งที่ญี่ปุ่นนี่ ทราบว่าท่านน่าจะมาโปรดสัตว์ ผมได้ถามท่านว่า ทำอย่างไรจึงจะพ้นทุกข์ ท่านก็ไม่ตอบอะไร ยื่นหนังสือของท่านให้สามเล่ม เป็นหนังสือเกี่ยวกับการปฏิบัติตามแนวทางในอานาปานสติสูตร แล้วผมก็กราบลาท่านมา
หลังจากได้หนังสือสามเล่มนั้นมาแล้ว ผมก็อ่านแค่เล่มแรกก่อน ใจความในเล่มแรกคือ ให้กำหนดรู้ลมหายใจให้ตลอด ในชีวิตประจำวัน จะทำกิจกรรมอะไรก็ให้กำหนดรู้ลมหายใจไปด้วย ยกเว้นเวลาขับรถ หรือเวลาอ่านหนังสือ แต่ก็ให้มีสติรู้อยู่ว่าเราทำอะไรอยู่ ท่านว่าให้กำหนดรู้ลมหายใจเสมือนว่าลมหายใจเป็นกัลยาณมิตร ให้เรายึดกัลยาณมิตรนี้ไว้
หลังจากนั้นผมก็พยายามกำหนดรู้ลมหายใจในชีวิตประจำวัน เวลาเดิน ก็รู้สึกดีครับ รู้สึกเพลินกับการยึดลมหายใจ
หลังจากนั้นมีวันหนึ่ง ผมเกิดนึกอยากนั่งสมาธิขึ้นมา ผมก็เลยนั่งสมาธิกำหนดลมหายใจ ในการนั่งสมาธิครั้งนี้ผมสามารถรับรู้ลมหายใจได้ตลอดสายเป็นเวลานาน แต่ผมก็คิดว่าเวลาจิตเราสงบมากแล้ว แต่ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้น ถ้ายังไงเราลองเปลี่ยนวิธีกำหนดดูดีกว่าผมเลยเปลี่ยนวิธีกำหนดในใจเป็นสมถแบบอัปปมัญญา ๔ (ที่ผมเปลี่ยนเป็นวิธีนี้เพราะก่อนหน้านี้เคยอ่านหนังสือเรื่องสมถ ๔o วิธีแล้วรู้สึกว่าเราน่าจะเหมาะกับวิธีนี้ คือเกิดความรู้สึกนี้ขึ้นเอง) แล้วกำหนดคำบริกรรมในใจแผ่เมตตาให้สัตว์ทั้งหลายไม่มีประมาณในทิศเบื้องหน้า จากนั้นก็เบื้องหลัง จากนั้นก็เบื้องบน เบื้องล่าง เบื้องซ้าย แล้วก็เบื้องขวา พอครบทุกทิศแล้ว ก็กำหนดแผ่ไปในทุกทิศพร้อมกันไม่มีประมาณ กำหนดแค่ครั้งเดียวเท่านั้น จากนั้นผมก็รู้สึกเหมือนกายผมขยายตามที่กำหนดแผ่เมตตาไปด้วย รู้สึกว่ากายขยายไปทุกทิศ ความรู้สึกนี้มันเกิดในเวลาแค่แปปเดียว กายขยายไปทุกทิศจนรู้สึกว่ากายหายไป เวลานี้รู้สึกว่าความรู้สึกของเราเหมือนจุ่มอยู่ในปิติ มีแต่ความสุขไปหมด
จากนั้นผมก็คิดขึ้นมาว่า "มีความสุขขนาดนี้ในโลกด้วยหรือ ความสุขนี้ดีกว่าความสุขในโลกที่เราเคยพบมาทั้งหมด โอ ความสุขนี้แค่นั่งก็ได้แล้ว คนทั้งโลก มัวแต่วุ่นวายทำอะไรกันอยู่ บางคนทำทุจริตต่างๆเพื่อหาเงินมาสนองความสุขตน ทำไปทำไมนะ มันเทียบกับความสุขที่เกิดจากความสงบนี้ไม่ได้เลย ความสุขนี้ไม่ต้องไขว่คว้ามาก อยู่กับตัวเองแท้ๆ คนในโลกกลับไม่รู้"
จากนั้นผมก็สังเกตลมหายใจก็รู้สึกว่าลมหายใจตอนนี้มันละเอียดมาก ถึงค่อยเข้าใจคำว่าลมหายใจหยาบลมหายใจละเอียดว่าเป็นยังไง ก่อนหน้านี้เข้าใจว่าคือลมหายใจแรงๆเบาๆซะอีก :)
ความรู้สึกจากการเกิดสมาธิครั้งแรกนี้มันเหมือนจุ่มค้างอยู่ปิติ แต่ไม่เห็นนิมิตอะไรทั้งสิ้นเลยนะครับ แต่รู้สึกจิตเวลานี้ไม่มีนิวรณ์เลย คือมีความรู้พร้อมอยู่ จากนั้นผมก็รู้สึกยินดีกับสิ่งที่เกิดขึ้นแล้วคิดไปเรื่อยว่า "นี่คือปฐมฌานหรือเปล่านี่ ปฐมฌานเกิดกับเราหรือ" จนจิตเริ่มไม่เป็นสมาธิ เริ่มปั่นป่วน หลังจากนั้นก็ได้ยินเสียงห้องข้างๆตะโกนเสียงดัง (คาดว่าน่าจะดูบอล) ผมก็เลยหลุดออกมาจากสภาวะนั้น
สมาธิ กับ นิวรณ์ เป็นปฏิปักข์กัน เข้ากันบ่ได้ เหมือนขมิ้นกับปูน มีนิวรณ์ ก็ไม่มีสมาธิ มีสมาธิก็ไม่มีนิวรณ์ ถึงสมาธิแล้วไปยินดีกับสมาธิเข้าก็ร่วง  พูดให้เห็นภาพก็เช่นนักกายกรรมไต่เส้นลวดซึ่งขึงในที่สูง เขาต้องผ่านการฝึกมาอย่างช่ำชอง ใจต้องนิ่ง หากก้าวไปคิดฟุ้งไปก็ร่วง
อีก ตย. หนึ่ง ผู้เข้าถึงแล้วสัมผัสได้ด้วยตัวเขาเอง ทำแทนกันไม่ได้ ถึงเป็นแฟนกันก็ทำแทนกันไม่ได้
> แฟนเป็นคนที่เสเพลมาก กินเหล้า แบบว่าไม่ได้เรื่องน่ะค่ะ
แต่มีหมอดูหลายท่านทักว่าถ้าแฟนได้ศึกษาธรรมะอย่างจริงจังจะบวชไม่สึกตลอดชีวิต
ตอนแรกดิฉันคบกับแฟนก็ไม่ทราบหรอกนะคะว่ามีหมอดูเคยทักไว้กับพ่อแม่แฟน
ดิฉันเป็นคนชอบทำบุญทำทาน นั่งสมาธิและสวดมนต์ แฟน ก็ทำตามดิฉันเพราะดิฉันบังคับแรกๆเมื่อไม่กี่วันนี้พาแฟนไปนั่งสมาธิมา (แบบยุบหนอพองหนอ) แค่ไม่กี่ชั่วโมง แฟนดิฉันก็ผิดปกติไปค่ะ
เค้าตื่นมาจากสมาธิ เค้าถามดิฉันว่า รู้สึกถึงลมหายใจที่ชัดเห็นเค้ารู้สึกว่าส่วนท้องเค้ามันยุบลงไปแค่ไหนอย่างไรเวลาหายใจเข้าออก เวลาเดินจงกรม เค้ารู้สึกถึงเท้าที่ย่ำลงพื้นว่าส่วนไหนที่กระทบพื้นชัดเจน
เค้าถามดิฉันว่ามันคืออะไร ดิฉันได้แต่นั่ง ไม่เคยเป็นแบบนี้เลยค่ะ
กลับมาจากวัดเค้าพูดว่า เค้าสดชื่น จับพวงมาลัยรถรู้ว่า มือเค้าจับพวงมาลัย รู้สึกชัดเจนมากๆ มีสติ
เค้าบอกเค้าเข้าใจถึงคำว่า ผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบานว่ามันมีจริงๆ เหมือนคนใส่เเว่นมัวๆมาแล้วเช็ดจนมันใสชัดเจน
เค้าพูดแต่เรื่องนั่งสมาธิ กลับมาเค้าไม่ดื่มเหล้า สวดมนต์ นั่งสมาธิ ยิ้ม ใจเย็นและดูจะอิ่มบุญมากมาหลายวันแล้วค่ะ
ดิฉันดีใจค่ะที่เค้าเป็นแบบนี้ เค้าบอกเค้ากลัวที่ไปสูบบุหรี่ หรือ กินเหล้าอีกความรู้สึกแบบนี้จะหายไป เค้ากำลังเข้าถึงสมาธิใช่ไหมคะ ดิฉันจะพาเค้าไปนั่งบ่อยๆเค้าจะได้เป็นคนดี
ดิฉันอยากนั่งได้แบบเค้าจังเลยค่ะ ทำมาตั้งนานก็ยังไม่เป็นเหมือนเค้า เค้านั่งแป๊บเดียวเองไม่เคยสนใจเรื่องนี้ด้วย
มันน่าน้อยใจนัก!!
| Create Date : 23 พฤษภาคม 2564 |
| Last Update : 14 มีนาคม 2568 19:02:53 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 1016 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
