
>
นั่งสมาธิแล้วหายทั้งตัวเลยค่ะ ปกติจะหายแค่ตัว แขน ขา หาย แต่ทีนี้ศีรษะก็หายไปด้วยค่ะ รู้สึกว่ามันแว๊บเหมือนอะไรแตกแล้วศีรษะก็หายไปเลยค่ะ (สรุปว่าหายไปทั้งร่าง) จากนั้นมันก็เห็นแสงสว่าง (เวลาคิดในเรื่องกุศล หรือนึกถึงองค์พระ) มืดสนิท เมื่อไม่ได้คิดอะไร ตัวเอียง เหมือนจะตกจากที่สูง โดนดูด หมุนๆๆๆๆ เขย่าๆๆด้วย แล้วก็รู้สึกเหมือนถูกเท ตกจากที่สูง รู้สึกหวิวๆ ตอนออกจากสมาธิมือเย็นมากเลยค่ะ ....เมื่อก่อนเคยมีปัญหา
ตัวแข็ง ใช้เวลานานกว่าจะออกจากสมาธิ ต้องกำหนดอย่างไรดีคะ
> เข้าสมาธิ แล้วรู้สึกมีความสุขมากเหมือนกับความรู้สึกมันแน่นิ่งมากๆแล้วควรทำยังไงต่อครับ คือ หลายเดือนที่ผ่านมานั่งสมาธิแล้ว มีอาการที่บรรยายได้ยากครับ คือ มี
ความสุขมากจนไม่อยากออกจากสมาธิ เหมือนความรู้สึกมันเข้มข้นแน่นมาก หลังจากนั้นจะกลายเป็นความโปร่ง โล่ง สบายมาก อยากถามว่าอาการนี้คืออะไรและขอแนวทางในการปฏิบัติต่อไปด้วยครับ

ผมไปบวชได้แปดเดือน บวชวันแรกเกิดกำหนัดแอบสองอาทิตย์ผ่านไป เอาวินัยมาอ่าน อ่าวนี่มันผิดศีลนี่หว่า อายไม่กล้าใคร ก็
เดินจงกรมนั่งสมาธิ ตอนนั่งสมาธิ ก็หลับตา ไม่คิดอะไรท่อง
พุท-โธ ตามลมหายใจ จนเข้าเดือนที่สี่ออกพรรษาคิดว่าจะสึก แต่เห็นแสงเทียนในกระจกหน้าต่าง ก็วิ่งไปบอกเจ้าอาวาสๆก็ได้แต่ยิ้ม เข้าเดือนที่แปดนั่งสมาธิแบบเดิม ตอนนั้นเครียดเรื่องท่องหนังสือไม่ได้ ใน
ขณะที่นั่ง มีเสียงผู้ชายมาถามว่าบรรลุรึยัง ผมเลยบอกว่ายังพูดในใจ อยู่ดีๆก็มีเสียงสวดมนต์เพราะมาก ตามด้วยบทธรรมจักร อยู่ดีๆก็มีภาพผมมีน้ำอสุจิไหลออกมา เห็นภาพที่เคยมีอะไรกับแฟน และมีเรื่องไม่ดีมากมาย ก็เลยพิจารณาการเกิดดับแก้ เรื่องหนึ่งมันก็มาอีก เรื่องหนึ่งเสียงก็ด่าว่าไอ้เลวตลอด อวัยวะเพศแข็งอยากมีเซ็กตลอดเวลา เลยตัดสินใจสึก คิดอะไรเหมือนมีคนรู้ เสียงด่าก็ด่าตลอด.

ทั้งหมดทั้งมวลที่ว่ามา ถ้าแก้อารมณ์เป็นแก้อารมณ์ได้ มันเป็นประตูไปสู่ความพ้นทุกข์ เป็นประตูสู่นิพพาน ชอบคำไหนก็เอา แก้อารมณ์ก็คือกำหนดรู้ตามที่มันเป็น เป็นยังไง รู้สึกยังไง กำหนดยังงั้น ทุกครั้งทุกข์ขณะ ไม่ปล่อยไปเรื่อยเปื่อย
ไม่รู้นะผมว่าคุณควรหาผู้รู้หรืออาจารย์คิดว่าชอบแนวของใครละครับ
พระสายปฏิบัติในเมืองไทยยังมีอยู่อีกเยอะ แม้ว่าจะละสังขารไปหมดแล้วแต่ลูกศิษย์ท่านก็ยังอยู่
ผมว่าคุณนั่งธรรมะดีระดับออกมาเห็นตัวเอง คงมีบุญเก่าเยอะไม่ลอง ไปหาอาจารย์ที่ถูกจริตกับคุณดูละครับ วิชาจะได้ปะต่อกันมันจะได้ไม่เสียของ ผมหมายถึงความรู้จากชาติก่อนจะได้ปะติดกันกับปัจจุบัน