Bloggang.com : weblog for you and your gang
แล้วเด็กบ้านนอกคอกนา ก็บินมาอยู่ถึงนิวยอร์ค
Group Blog
บันทึกคำให้การของเกย์เร(รวมงานเขียน)
นิวยอร์ค ซิตี้บอย
ที่ว่าง
สารหล่อเลี้ยงของชีวิต
<<
กรกฏาคม 2550
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
30 กรกฏาคม 2550
สเปเชี่ยว ไวน์ ดริ้ง เอนนี่ติงเอลลลลลลลลล
All Blogs
3 ปีที่นิวยอร์ก
ขุนหมูสู้หนาว
เดลิเวอรี่มาแล้วจร้า
โมจิโต้อีกแล้ว กรูจะบ้า
ดอลล่าห์ที่หายไป
หนาวเหมือนกันหรือเปล่า
5 Av+99 cent =NewYork
ป่วยมากไหมฆ่ะ ป้า
วันที่แสนยาวนาน
สโลว์บัดซบ
กรรมหนอกรรม ใครทำคนนั้นได้
คลอดแล้วจ้า
เมกาจ๋า อดทนไว้
หนาวเชียงใหม่ใกล้นิวยอร์ก
เสียงกระซิบ อันแผ่วเบา
ความรักแย่ งานการเยิ่น
เอเชียแร๊ง แรงมากฆ่ะๆๆๆๆ
ไปวัดแบบไทยๆในนิวยอร์ค
เสียงที่ใจไม่เคยได้ยิน
หอมข้าวหอมมะลิจากทุ่งกุลาร้องไห้
จุดไต้ตำตอ คนไทย
วันเวลาที่เปลี่ยนไป
ตึก ตึก ตึก
ข้าวยาก น้ำมันแพง
นิวยอร์คเกอร์ผู้แล้งน้ำใจ
เทรนงานอย่างไรให้ผ่านโปร ตอน 2
อันหางานร้านอาหารไทยนั้นไม่ยากแต่ก็ไม่ง่ายหรอกนะ ตอน1
หมดท่า
Are you Jet Li?
คนังน้อยถอดรูป
หวาด
ผีเห็นผี
ปรับตัวปรับใจทำงานให้ไวเหมือนลิง
สู้โว้ยยยยย
A New Day Has Come
แดดอ่อนๆตอนเช้า
เวลาของชีวิต
เสน่ห์ของเหล้า
แคชเชียร์ละเหี่ยใจ
The Eye ฉันเห็นผีที่เมกา
ช่องว่างระหว่างความเป็นคน
ของฝากจากแดนไกล
ผีเสื้อราตรีคืนนี้มีอ๊วก
ของขวัญรับปีใหม่
โลกหมุนด้วยความแคบ
วันเกิดนี้เพื่อใคร
I Know what you did last nite?
เวลาแห่งการก้าวผ่าน
วันปลดแอก
ถนนสายนั้นชื่อความเหงา
โชว์ฟรีไม่มีชาร์ต บล็อคติดเรต
บล่าๆนินทากาเลกาลี
ทางผีผ่าน
ความรู้สึกของคนที่หมดใจ...กับความงี่เง่าของคน
กาลครั้งหนึ่งเมื่อวานนี้ หิมะตก
สักวาหน้าหนาวสาวขาแตก
คิดไม่ออกบอกไม่ถูก พูดไม่ได้ โดย สหมิว
อยู่อย่างเกย์ เกร๋ๆแกร่งๆแรงๆในนิวยอร์ค
กว่าจะมาเป็น "ทิป"
ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
อุ่นไอหนาวด้วยน้ำใจ ของ ผู้ให้ กับ ผู้รับ
แรงใจไม่เคยล้า
อย่า ..กลัว
วันหยุดอันแสนหวาน
น้องหวึ่งจิบไวน์
การมาเยือนของสายลมหนาว
คันได้กินลาบซิ้นอย่าลืมแจ่วแพวผัก
แบบนี้ แบบไหนถึงจะเรียกว่าเป็น New Yorker ตัวจริง
รางวัลแด่คนช่างฝัน
กล่องข้าวน้อย ฆ่าชั้น
คืนนั้นคืนไหน ใจไม่เคยเปลี่ยนแปลง
US open กว่าวันนี้จะมาถึง By สหมิว
อ้วน ผอม จอมจิ๊ก by สหมิว
เป็นคนไทยที่ไร้ตัวตน
เราลืมได้ หรือ เราแค่หลอกตัวเองไปวันๆ
ขูด ขูด ขูด รวยๆๆๆๆๆๆ
ฉันมาทำอะไรที่นี่ ที่เมกา
อากาศวิปริต คนวิปลาส
วันที่ฉันป่วยทางจิต
ชายแก่ที่เดินกลับมาในความทรงจำ
สเปเชี่ยว ไวน์ ดริ้ง เอนนี่ติงเอลลลลลลลลล
ที่เหลืออยู่คือความว่างเปล่า
ชีวิตคือการเดินทาง
เฝ้าคิดเรื่องเดิมซ้ำๆ นับความช้ำแทนเลขวันที่
แล้วความห่างไกลก็แยกเราไปจากกัน
ตอน 27 รักแท้บทที่ 2
โก้ โก้ โก้ หนุ่มๆโก้
สบาย สบาย ในวันหยุด
แบกจานใบใหญ่ไปเสิร์ฟลูกค้า
อีกไม่นานคงได้รวมเล่มแล้ว
ตอน 26 รักแท้บทที่ 1
ตอน 25 งานหนักแถมพักก็ไม่ได้
ตอน 24 บทเรียนจากการทำงาน
ตอน 23 เอาใจคนแก่
ตอน 22 มือใหม่หัดเวท
ตอน 21 บ้านหลังใหม่ใกล้ชิดพม่า
ตอน 20 รับเพื่อนฝึกฮู้ด
ตอน 19 ลูกค้าดี ลูกค้าเลว
ตอน 18 ชีวิตโรบินฮู้ด
ตอน 17 รวมมิตรลูกค้านานาชาติ
ตอน 16 ลูกค้าสารพัดพิษ
ตอน 15 งาน งาน งาน
ตอน 14 น้ำพักน้ำแรงกลับบ้าน
ตอน 13 วันว่างของชาวต่างด้าว
ตอน 12 ยอมแพ้แมงดูดเลือด
ตอน 10 ย้ายรังใหม่วัดใจแม่ผีนักวิ่ง
ตอน 9 ประสบการณ์ใหม่ยามไกลบ้าน
ตอน 8 วันสดใสกับงานใหม่
ตอน 7 ฝึกงานแบบพิกลพิการ
ตอน 6 เจ็บก็ทน ช้ำก็จะทน
ตอน 5 ฝึกงานรันเนอร์โหด
โชคเริ่มเข้าข้างคนสวย
เตะฝุ่นหางาน
เดินย่ำต๊อกหางาน
ก้าวแรกที่เมกา
สเปเชี่ยว ไวน์ ดริ้ง เอนนี่ติงเอลลลลลลลลล
เวทหน้ามน คนช่างจำนรรจา พยายามๆจะทำให้ได้ จะเป็นเวทความหวังใหม่ของร้าน ที่ทำงานไม่เหมือนพ่อใหญ่จิ๋ว แต่จนแล้วจนรอด การออกจากครัวมาเยื้องย่ายกายาบนฟลอก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเสียแล้ว
แต่ก่อนเป็นรันเนอร์ อาศัยความถึก ซึ่งเรามีอยู่แล้ว พวกความคล่องในการยกจานออกมาเสริ์ฟลูกค้า ข้าเจ้าได้สบายมากๆ แม่ครัวจะผัดออกมา 10 จานร็วด มันก็จะถูกกำจัดออกไปได้ในเวลาไม่ถึงสองนาที แต่คราวนี้ล่ะ การเป็นเวทที่ดีไม่ใช่แค่ความถึก ความคล่อง แต่มันมีความรับผิดชอบที่ยิ่งใหญ่ตามมาด้วย
"ตอนนี้เวทร้านนี้มีแต่ใหม่ ยอดขายตก ไม่มีใครกล้าขาย ถ้ายังทำยอดกันไม่ได้ ต่อไปถ้าเป็นเวทก็จะให้ลดลงไปเป็นรันเนอร์ หรือบัสบอย หรือ ออกไปจากร้าน" สิ้นคำประกาศิตก็ทำให้หัวใจเวทมือใหม่แทบแตกสลาย
ลำพังทุกวันนี้จะพูดให้ลูกค้าเข้าใจภาษาอังกฤษแบบกระเหรี่ยงๆ ด็อกอิ้ง เกือบเอฟมาจากสถาบันช้างชูคบเพลิงก็แทบแย่แล้ว นี่ยังต้องมาบังคับขายอาหารแพงๆของสเปเชี่ยวกันอีกหรือนี่
ล็อปสเตอร์ ผัดไทย ตัวหนึ่ง 34 เหรียญ พ็อตเตอร์เฮ้าส์ สเต๊กส์ ชิ้นหนึ่งใหญ่ๆพ่อกับลูกวัวตอนคลอดใหม่ๆ 35 เหรียญ ปลาออสเตรเลี่ยน ซีแบส ชิ้นเล็กๆเท่าแมวดม ปาเข้าไป 25 เหรียญ โอยยยยยยยยยยยย ทำไงให้ขายได้นี่
ต้องเข้าไปดูวิธีการทำมันอีก ล็อปสเตอร์เขาทำไง ทั้งนึ่ง ทั้งย่าง ต้องดู สเต็กส์เขาย่างยังไง หมักยังไงก็ต้องรู้ ทั้งๆที่ข้าเจ้าเป็นสาวชีวจิต ไม่กินเนื้อมาร่วม 10 ปีแล้ว ปลา ปู ก็ต้องรู้มันมาจากไหน
เห้อๆๆๆ พอเข้าไปขายกับลูกค้า ขอบอกว่าต้องพูดเว่อร์ๆเข้าไว้ ฝรั่งนี่ท่าทางต่อมรับความรู้สึกจะด้านชา ถ้าเราหงิ่มๆติ๋มๆขาดความมั่นใจเมื่อไหร่นะ มันจะเชือดเราเหมือนลูกได่ในกำมือ แต่เราถ้าเรามั่นใจ กล้าพูดซะอย่าง จ้องตาไม่กระพริบ ต้องฟังชั้นนะ สะกดให้อยู่กับเราให้ได้
"วู้ด ยู ไลค์ ทู โนว์ สเปเชี่ยว ฟอร์ ทู ไนท์" จิกยิ้ม ในใจบอก ต่อให้แกส่วยหัวชั้นก็จะขาย
แค่เขาพยักหน้า ก็เริ่มล่ะ คืนนี้เรามีล็อปสเตอร์ จากแคนาดานะ โสดดดดดดดดดดดดดดดดสด ตัวอ้วนๆน่ากื้นน่ากิน ต้มในน้ำเดือจนเนื้อหวาน แล้วย่างจนหอมกรุ่น แล้วผ่ากลางลำตัว ใส่ผัดไทยเข้าไป เหมือนสองรถชาติจากตะวันตกกับตะวันออกมาเจอกัน ลองไหมครับ
ลูกค้าทำหน้าตะลึงตึงๆได้โอกาส นะนะ ทานเถอะ เพื่อยอดเซลของช้านๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
"สดจริงหรือ สดแค่ไหนกัน"
นั่นไหมล่ะ แอบจิก
"สดจริงนะ เมื่อวานยังว่ายน้ำอยู่เลย วันนี้มาอยู่ในครัวซะแล้ว" คริคริ
อึ้งเลย แต่ก็สั่งนะ
รีบเดินกลับมาอย่างรวดเร็ว กลัวเขาเปลี่ยนใจ เจ๊เป้ รัยเนอร์หญิง เทพีธิดาช้างปรี่เข้ามาหา
"เมื่อกี้แกว่าไงนะ สดขนาดว่ายน้ำเลยรึ"
"ช่ายๆ อิอิ เจ๊ก้อ"
แล้วเจ๊แกก็หายเข้าครัวไปพร้อมกับเสียงหัวเราะ ทำให้เราพลอยมีกำลังใจมากขึ้น
คืนนั้นขายถล่มทลายมาก คนเดียวทำยอดเซลไป 1600 เหรียญ นี่ถ้าเป็นแอมเวย์คงมีเลื่อยตำแหน่งไปเป็นเพชรมงกุฏได้ไปเที่ยวต่างประเทศ ถ่ายรูปลงหนังสือ แล้วตะโกนว่า แอมเวย์ คริคริ
หมดความกังวลใจเรื่องการขายไปสักพัก เอาอีกล่ะ หาเรื่องให้เวทอย่างข้าเจ้า ต้องหน้าหมองอีกครั้ง เพราะยอดเซล ด้านเครื่องดื่มตกต่ำอย่างรุ่นแรง
วู้ด ยู ไลค์ เอนนี่ติง ทู ดริ้ง
วอเตอร์ วิท เลม่อน
เจ้ามาอีกล่ะ อูฐสายพันธุ์ใหม่ เรื่องมาก จะกินน้ำเปล่าก็ต้องมีมะนาว
เดินไปเอาเสริ์ฟแก้วยังไม่ทันวาง
สตรอ พลีส กรีซซซซซซซซซซซ เอาหลอดอีก ไม่คิดเลยหรือไง นี่มันฟรีนะ ถ้าเขาอยากให้น่ะ เขาเสียบมาแต่แรกแล้ว มากินข้าวนอกบ้านทั้งที งกอะไรนักหนา
หลังจากนั้น สั่งไรรู้ไหม ผัดไทย 1 จาน แชร์กันสองคน ไม่ได้ซะแล้ว ปล่อยไว้ไม่ได้ ข้าเจ้ารีบแจง ว่าสั่งไรเพิ่มไหม เพราะถ้าสั่งแบบนี้ ตามกฎของร้าน เราจะชาร์ต 5 เหรียญนะ
หน้าหงิกทันที เราก็จิกยิ้ม เอาไงล่ะ จะให้ชาร์ตหรือจะยอมสั่งเพิ่ม
สรุป เอาสปริงโลว์อีกจาน มีการแถมอีกว่า มันมากี่ชิ้น หึหึ ยิ้มไว้ๆ
นั่นล่ะ เลยเป็นสาเหตุให้บอสมีคำสั่งลงมา ให้เวท เพิ่มยอดขายด้านเครื่องดื่ม เหล้า ไวน์ ถึงขั้น เมื่อวานส่งวิทยากรผู้ชำนาญการด้านการขายไวน์ จากร้านอาหารชื่อดังกลางเมืองนิวยอร์คมาอบรมให้เวทหัวดำในร้าน
เริ่มบรรยากาศการอบรมด้วยความตั้งใจ แต่แล้วคำถามที่ทำให้ทุกคนต้องสะอึกก็คือ เป็นเวทยอดขายต่ำ เพราะพวกคุณไม่รู้เรื่องไวน์ พวกคุณจะทำไงดี รู้อะไรมั่ง ก็ไม่รู้น่ะสิ ถึงทำไม่ได้ ผมนะ บลาๆๆๆๆๆๆยกหาง ดี เลิศ ประเสิรฐศรี มณีเด้ง เก่งคนเดียว คนอื่นโง่หมด
ทุกคนมองตากันปริบๆนี่มันมาให้ความรู้คือมันมาว๊ากน้อง ข้าเจ้าคันปากยิบๆเลยแอบจิกกัดตบตีกันหลายครั้ง
เอ้า เงียบ แล้วผมจะเข้าใจไหม ถามจริง ทำงานบริการกันนี่ ลูกค้ามานั่งโต๊ะลง ทำอะไรกันมั่ง
ข้าเจ้า ยิ้มคะ
ฝรั่งดั้งขอ อึ้ง มันคงคิดว่าข้าเจ้ากวนตรีนมัน ก็แน่สิ
ข้าเจ้าเวนจังหวะแล้วบอกว่า ยิ้ม เข้าไปหาลูกค้า แล้วก็พูดว่า Hi How are you? would you like anything to drink?
มันมองหน้าข้าเจ้า เหมือนข้าเจ้าแอบไปกินเลือดมันหาก่อนบอกว่า หยุดพูด แล้วนั่งอยู่ตรงนั้นล่ะ
คะ หลังจากนั้น ทุกคนก็เบือนหน้าหนี ไม่มีคนสนใจ พร้อมกับเร่งเวลาให้จบไวๆ
สรุป การอบรมล้มเหลวไม่เป็นท่า เพราะเจอฝรั่งปากกรรไกร
"เดี๋ยวอาทิตย์หน้า อบรมกันอีก 1 วันนะคะ จะได้เข้าใจเรื่องไวน์กันมากขึ้น"
กรีซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซ ยังจะมาอีกหรือนี่
ว่าแล้วก็ขอกระดก Shiraz สักแก้วย้อมใจก่อนนะ ก่อนที่จะเจอพ่อกรรไกรอีกครั้ง คราวนี้มีหลั่งเลือดดั่งสีไวน์แดงแน่ๆ หึหึ
Create Date : 30 กรกฎาคม 2550
Last Update : 4 สิงหาคม 2550 4:41:43 น.
9 comments
Counter : 855 Pageviews.
Share
Tweet
แวะมาอ่านหลายครั้งแล้ว เวลานี้ลูกหลับ แม่ฟรีมาเมนต์ได้
ขอบอกไม่เคยรู้จริงๆ ว่าเวทมีการต้องทำยอดด้วย สุดยอดเลยจริงๆ อ่านแล้วคิดถึง เด็กเสริพ์เมืองไทย เมื่อไหร่จะพัฒนาน๊า รึทิปมันน้อยเกินไป
มันน่านักนะ เจ้าวิทยากรคนนี้ ถ้ามาอีกบอกไปเลยนะค่ะ ว่าวิทยากรไร้ซึ่งจิตวิทยาเป็นอันมาก ผู้เข้าสัมนามีอาการต่อต้าน ไม่รู้ตัวบ้างหรือ ถ้าคิดว่าการอบรมจะได้ผล คิดผิดแล้ว ถ้าไมปรับปรุงแนวการอบรมละก็ อย่ายึดเป็นอาชีพเลย ร้านอื่นที่เคยอบรมเคยฟังฟีดแบกเขาบ้างไหม น่าสงสารเจ้าของร้านนะเนี่ย เลือกคนผิดแท้ๆ
ปล เก่งมากนะค่ะ ขายคนเดียว ได้ ตั้งพันหกเนี่ย
โดย: uwa IP: 71.172.232.249 วันที่: 30 กรกฎาคม 2550 เวลา:12:26:54 น.
เป็น waiter ที่ NYC นี่ไม่ใช่งานง่าย ๆ จริง ๆ เนอะ
ออกไปส่งอาหารคนไทย เงียบ ๆ ดีก่า
แต่ช่วงนี้หน้าร้อน ก็ slow อีก
ป.ล เป็น waiter มาตั้งนานแล้ว ยกจานได้แค่ 3 จานในครั้งเดียวอยู่เลย เหอๆ
โดย:
pecochan
วันที่: 31 กรกฎาคม 2550 เวลา:2:54:28 น.
ติดตามเรื่องของคุณมาตลอด เป็นกำลังใจให้นะคะ
โดย:
PoH13
วันที่: 31 กรกฎาคม 2550 เวลา:17:01:31 น.
หมิววววเป็นไงบ้างน้อ เราไม่ได้เข้า pantipมาหลายวันมัวแต่ไป party อยู่ 5 5 5
หมิวเก่ง เดียวฝึกบ่อยๆ เดี๋ยวก็ขายได้เยอะ ได้แพงเอง สู้สู้นะ เป็นกำลังใจให้ ถ้าไปอบรม wine นี่เราต้องดื่มด้วยเปล่าจะได้รู้รส ว่ามันเป้นไง
ปล..เมาไม่ขับนะจ้ะ 5 5
โดย:
onelove01
วันที่: 31 กรกฎาคม 2550 เวลา:17:59:30 น.
พี่สหมิวเก่งจัง
ร้านที่เราทำอยู่นี่แบบชิลมากพี่
เดินๆกินๆ คนเสิร์ฟชิล เจ้าของชิล
แต่ก็เหนื่อยเหมือนกันค่ะ คนมันเยอะ
สู้ๆนะพี่
โดย: pdieb IP: 69.141.208.17 วันที่: 1 สิงหาคม 2550 เวลา:5:28:17 น.
หมิวนี่เก่งจริงหลอกขายขอฃแพงให้ฝรั่งได้ด้วย อิอิ
แถมยังเล่าเรื่องไดสนุกชวนติดตามอีก แจ่มมากๆ
ยังไงทำงานหนัก ก็รักษาสุขภาพด้วยนะจ๊ะ
จะติดตามผลงานเรื่องเล่าของสหมิวตลอดไปจ้า
โดย:
LiLLa_JoY
วันที่: 2 สิงหาคม 2550 เวลา:19:21:23 น.
หมิว กำลังฝึกขาย กุ้งอบวุ้นเส้นอยู่เจ้า ใครมีไอเดียแจ่มๆบอกมาได้นะ
ออเด้อล่ะ 30 เหรียญเอง รวยๆแล้วหมิวจะซื้อชั่วโมงเนทแจกฟรีให้
คริคริ
โดย: สหมิว ไม่แบ๊ว (
Be a good guy
) วันที่: 4 สิงหาคม 2550 เวลา:11:32:34 น.
so good&funny
โดย: De.land IP: 80.133.209.36 วันที่: 6 กันยายน 2550 เวลา:2:53:16 น.
หงะๆๆต่อๆๆๆ กะลังมัน
อยากกินกุ้งอบวุ้นเส้นนนนจังเลย
โดย: `ขวัญ IP: 76.208.157.11 วันที่: 8 ตุลาคม 2550 เวลา:13:41:19 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
Be a good guy
Location :
New York CityBoy United States
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
เด็กจากทุ่งกุลาร้องไห้ฯฝันไกลในนิวยอร์ค
Friends' blogs
Be a good guy
ป้ามด
ปูขาเก เซมารู
someone like me
NeneShin
smartupid
fluffyboy101
Kurt Narris
* เทมมี่จัง *
B Oprysk
BlackmagicW
Susie
gabgab
หญิงป้า
PoH13
หน่อยอิง
กรรชัย
WaN-r-Tit
Praparat2001
canx
redPoTatO
roslita
tingpositive
pecochan
กะว่าก๋า
ซ่อนทรายแก้ว
ทิวาจรดราตรี
มารปักษา
Tripple Jack
มาดามอุ้ย
คุณนายก้อ
ป้ามะลิกับลุงมะระ
พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง
The Fifth
Mcintosh.Net
nanida
GlowPopJigglyJam
Tang_Siri
pink daffodil
INGEN ER PERFEKT
Webmaster - BlogGang
[Add Be a good guy's blog to your web]
Links
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
ขอบอกไม่เคยรู้จริงๆ ว่าเวทมีการต้องทำยอดด้วย สุดยอดเลยจริงๆ อ่านแล้วคิดถึง เด็กเสริพ์เมืองไทย เมื่อไหร่จะพัฒนาน๊า รึทิปมันน้อยเกินไป
มันน่านักนะ เจ้าวิทยากรคนนี้ ถ้ามาอีกบอกไปเลยนะค่ะ ว่าวิทยากรไร้ซึ่งจิตวิทยาเป็นอันมาก ผู้เข้าสัมนามีอาการต่อต้าน ไม่รู้ตัวบ้างหรือ ถ้าคิดว่าการอบรมจะได้ผล คิดผิดแล้ว ถ้าไมปรับปรุงแนวการอบรมละก็ อย่ายึดเป็นอาชีพเลย ร้านอื่นที่เคยอบรมเคยฟังฟีดแบกเขาบ้างไหม น่าสงสารเจ้าของร้านนะเนี่ย เลือกคนผิดแท้ๆ
ปล เก่งมากนะค่ะ ขายคนเดียว ได้ ตั้งพันหกเนี่ย