Bloggang.com : weblog for you and your gang
แล้วเด็กบ้านนอกคอกนา ก็บินมาอยู่ถึงนิวยอร์ค
Group Blog
บันทึกคำให้การของเกย์เร(รวมงานเขียน)
นิวยอร์ค ซิตี้บอย
ที่ว่าง
สารหล่อเลี้ยงของชีวิต
<<
ตุลาคม 2550
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
6 ตุลาคม 2550
แบบนี้ แบบไหนถึงจะเรียกว่าเป็น New Yorker ตัวจริง
All Blogs
3 ปีที่นิวยอร์ก
ขุนหมูสู้หนาว
เดลิเวอรี่มาแล้วจร้า
โมจิโต้อีกแล้ว กรูจะบ้า
ดอลล่าห์ที่หายไป
หนาวเหมือนกันหรือเปล่า
5 Av+99 cent =NewYork
ป่วยมากไหมฆ่ะ ป้า
วันที่แสนยาวนาน
สโลว์บัดซบ
กรรมหนอกรรม ใครทำคนนั้นได้
คลอดแล้วจ้า
เมกาจ๋า อดทนไว้
หนาวเชียงใหม่ใกล้นิวยอร์ก
เสียงกระซิบ อันแผ่วเบา
ความรักแย่ งานการเยิ่น
เอเชียแร๊ง แรงมากฆ่ะๆๆๆๆ
ไปวัดแบบไทยๆในนิวยอร์ค
เสียงที่ใจไม่เคยได้ยิน
หอมข้าวหอมมะลิจากทุ่งกุลาร้องไห้
จุดไต้ตำตอ คนไทย
วันเวลาที่เปลี่ยนไป
ตึก ตึก ตึก
ข้าวยาก น้ำมันแพง
นิวยอร์คเกอร์ผู้แล้งน้ำใจ
เทรนงานอย่างไรให้ผ่านโปร ตอน 2
อันหางานร้านอาหารไทยนั้นไม่ยากแต่ก็ไม่ง่ายหรอกนะ ตอน1
หมดท่า
Are you Jet Li?
คนังน้อยถอดรูป
หวาด
ผีเห็นผี
ปรับตัวปรับใจทำงานให้ไวเหมือนลิง
สู้โว้ยยยยย
A New Day Has Come
แดดอ่อนๆตอนเช้า
เวลาของชีวิต
เสน่ห์ของเหล้า
แคชเชียร์ละเหี่ยใจ
The Eye ฉันเห็นผีที่เมกา
ช่องว่างระหว่างความเป็นคน
ของฝากจากแดนไกล
ผีเสื้อราตรีคืนนี้มีอ๊วก
ของขวัญรับปีใหม่
โลกหมุนด้วยความแคบ
วันเกิดนี้เพื่อใคร
I Know what you did last nite?
เวลาแห่งการก้าวผ่าน
วันปลดแอก
ถนนสายนั้นชื่อความเหงา
โชว์ฟรีไม่มีชาร์ต บล็อคติดเรต
บล่าๆนินทากาเลกาลี
ทางผีผ่าน
ความรู้สึกของคนที่หมดใจ...กับความงี่เง่าของคน
กาลครั้งหนึ่งเมื่อวานนี้ หิมะตก
สักวาหน้าหนาวสาวขาแตก
คิดไม่ออกบอกไม่ถูก พูดไม่ได้ โดย สหมิว
อยู่อย่างเกย์ เกร๋ๆแกร่งๆแรงๆในนิวยอร์ค
กว่าจะมาเป็น "ทิป"
ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
อุ่นไอหนาวด้วยน้ำใจ ของ ผู้ให้ กับ ผู้รับ
แรงใจไม่เคยล้า
อย่า ..กลัว
วันหยุดอันแสนหวาน
น้องหวึ่งจิบไวน์
การมาเยือนของสายลมหนาว
คันได้กินลาบซิ้นอย่าลืมแจ่วแพวผัก
แบบนี้ แบบไหนถึงจะเรียกว่าเป็น New Yorker ตัวจริง
รางวัลแด่คนช่างฝัน
กล่องข้าวน้อย ฆ่าชั้น
คืนนั้นคืนไหน ใจไม่เคยเปลี่ยนแปลง
US open กว่าวันนี้จะมาถึง By สหมิว
อ้วน ผอม จอมจิ๊ก by สหมิว
เป็นคนไทยที่ไร้ตัวตน
เราลืมได้ หรือ เราแค่หลอกตัวเองไปวันๆ
ขูด ขูด ขูด รวยๆๆๆๆๆๆ
ฉันมาทำอะไรที่นี่ ที่เมกา
อากาศวิปริต คนวิปลาส
วันที่ฉันป่วยทางจิต
ชายแก่ที่เดินกลับมาในความทรงจำ
สเปเชี่ยว ไวน์ ดริ้ง เอนนี่ติงเอลลลลลลลลล
ที่เหลืออยู่คือความว่างเปล่า
ชีวิตคือการเดินทาง
เฝ้าคิดเรื่องเดิมซ้ำๆ นับความช้ำแทนเลขวันที่
แล้วความห่างไกลก็แยกเราไปจากกัน
ตอน 27 รักแท้บทที่ 2
โก้ โก้ โก้ หนุ่มๆโก้
สบาย สบาย ในวันหยุด
แบกจานใบใหญ่ไปเสิร์ฟลูกค้า
อีกไม่นานคงได้รวมเล่มแล้ว
ตอน 26 รักแท้บทที่ 1
ตอน 25 งานหนักแถมพักก็ไม่ได้
ตอน 24 บทเรียนจากการทำงาน
ตอน 23 เอาใจคนแก่
ตอน 22 มือใหม่หัดเวท
ตอน 21 บ้านหลังใหม่ใกล้ชิดพม่า
ตอน 20 รับเพื่อนฝึกฮู้ด
ตอน 19 ลูกค้าดี ลูกค้าเลว
ตอน 18 ชีวิตโรบินฮู้ด
ตอน 17 รวมมิตรลูกค้านานาชาติ
ตอน 16 ลูกค้าสารพัดพิษ
ตอน 15 งาน งาน งาน
ตอน 14 น้ำพักน้ำแรงกลับบ้าน
ตอน 13 วันว่างของชาวต่างด้าว
ตอน 12 ยอมแพ้แมงดูดเลือด
ตอน 10 ย้ายรังใหม่วัดใจแม่ผีนักวิ่ง
ตอน 9 ประสบการณ์ใหม่ยามไกลบ้าน
ตอน 8 วันสดใสกับงานใหม่
ตอน 7 ฝึกงานแบบพิกลพิการ
ตอน 6 เจ็บก็ทน ช้ำก็จะทน
ตอน 5 ฝึกงานรันเนอร์โหด
โชคเริ่มเข้าข้างคนสวย
เตะฝุ่นหางาน
เดินย่ำต๊อกหางาน
ก้าวแรกที่เมกา
แบบนี้ แบบไหนถึงจะเรียกว่าเป็น New Yorker ตัวจริง
อยู่นิวยอร์คมาเป็นเวลาก็สมควรแล้ว แต่พอเข้าเมืองทีไรก็เป็นอีบ้านนอกทุกที ถนนซ้าย ถนนขวา กลาง ออก ตะวันตก ไม่รู้เรื่อง ด้านแฟชั่นคงยังใส่สะดอ เสื้อหม้อฮ่อม จกข้าวเหนียว จนวันหนึ่ง น้องจินตรา คุณน้องสาวผู้ปราดเปรียวจากนิตยสาร FHM หัวนอกปกขายในไทยก็โยนหนังสือเล่มหนึ่งมาให้
Time Out New York แถมใช้นิ้มกรีดจิ้มๆชี้เปิดไปที่หน้านี้ หัวข้อนี้ คุณพี่รีบอ่านก่อนที่จะเรียกตัวเองว่าเป็นนิวยอร์คเก้อร์ตัวจริงนะคะ
The Real Deal : The things you gotta do before you can call yourself a New Yorker.
แล้วหลายๆข้อที่อ่านผ่านตาทำให้น้องหวึ่งบ้านนาได้ตาสว่างกันเสียที
1.ชาวนิวยอร์คเก้อร์ เวลาสั่งกาแฟ ต้องเอาแบบ regular เท่านั้นนะ ประเภทเพิ่มวิปครีม เพิ่มฟอง ใส่นมเยอะๆเหมือนลูกวัวหิวนมนี่ แสดงว่าเป็นพวกเพิ่งมาอยู่ใหม่คะ
2.คนนิวยอร์คต้องกล้านะ ประเภทเหนียมอายนี่ไปไกลๆเลย วิธีการพัฒนาความหนาของหนังหน้า ให้ไปซื้อเสื้อผ้าที่เซ็นจูรี่ 21 แล้วใส่ไปปาร์ตี้ โดยไม่ต้องแกะป้ายออก พอเช้าห้างเปิดรีบไปคืนอย่างเชิ่ดๆแล้วบอกว่า ฉันลองแล้วไม่ชอบ
3.ชาวเมืองนี้เวลารอรถไฟแล้วหนูตัวเท่าแมววิ่งตะกุยๆผ่านขาไป ต้องไม่ตกใจนะคะ คิดเสียว่า มันวิ่งกลับบ้านเหมือนเรา
4.แล้วเวลาคืนวันศุกร์ เสาร์นี่อย่าได้ออกไปเที่ยวแฮ้งค์ที่ไหนเลยนะ นอน เพราะวันหยุดแบบนี้ พวกบ้านนอกจากนิวเจอซี่ คอนเนคติกัสจะเข้ามาแฮ้งค์ เก็บแรงอยู่บ้านดีกว่า
5.คืนไหนนอนแล้วไม่ได้ยินเสียงคนเมา คนด่ากัน เสียงไซเรน จะกระสับกระซ่าย เงียบเหงา จนนอนไม่หลับ ถ้าได้ยินเสียงดังที่กล่าวมาแล้วข้างต้น แสดงว่าบ้านเมืองปกติสุขดี
6.เดินผ่านโฮมเลสทุกวัน หากวันไหนที่เดิม เวลาเดิมแล้วเขาหายไป จะเหมือนขาดส่วนสำคัญของชีวิต หากหายไปเกินสองวันจะเริ่มตามหา เหมือนว่าเพื่อนเก่าจากไป
7.เดินๆตามข้างทางต้องมีน้ำหยดใส่หัว พอเอามือแตะๆพยามคิดว่าน้ำจากแอร์นะ ไม่ใช่ฉี่นะ
8.เดินกินฮ็อทด็อก แซนวิชอันยาว 1 ศอกได้หมดภายใน 1 นาที
9. ถึงไม่ใช่ยิวก็ต้องหยุดทำงานในวันหยุดยิว
10.ไปตามร้านอาหารผับ บาร์ เจอดารา คนดังต่างๆไม่ว่าจะเป็นโคฟี อันนัน ซีต้าร์ โจนส์ แมท ไดม่อน ต้องทำเป็นไม่สนใจ เชิ่ด เริ่ด หยิ่ง
11.นั่งแท็กซี่บอกทางคนขับไบ๋ ทำเป็นเออออพูดด้วย ทั้งๆที่ไม่รู้เรื่องว่ามันพูดอะไร
12.แล้วนิวยอร์คเก้อร์ตัวจริงต้องรู้ทุกมุมถนน รู้ว่าตึกนี้เคยเข้าฉากหนังเรื่องอะไร ต้นไม้นี้เคยอยู่ในเรื่องอะไร วันดีคืนดีจะมีป้ายมากั้นถนนเข้าบ้านไม่ได้ เพราะปิดถ่ายหนัง
อ่านไปมึนหัวไปนี่ตกลงฉันจะเรียกตัวเองว่าเป็นนิวยอร์คเก้อร์ได้ไหมนี่ เพราะคุณสมบัติไม่เข้าขั้นหลายข้อ รวมถึงประสบการณ์ก็ยังไม่หลากหลาย แล้วเมืองที่เพื่อนๆอยู่ล่ะ มีข้อควรบังคับที่ต้องทำ ในการทำตัวกิ๊บเก๋ เพื่อให้ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นพลเมืองนั้นๆอย่างสมบูรณ์แบบกันไหม
Create Date : 06 ตุลาคม 2550
Last Update : 6 ตุลาคม 2550 3:25:06 น.
7 comments
Counter : 716 Pageviews.
Share
Tweet
ลำบากจัง อย่าไปเป็น newyorker เลย เป็นคนไทยหัวใจลูกทุ่งนะดีแล้วครับ
โดย:
redPoTatO
วันที่: 6 ตุลาคม 2550 เวลา:11:21:31 น.
แวะมาเยี่ยมค่ะ ได้ความรู้ไปอีกแบบค่ะ ยีนส์คงเป็นคนเมืองกับเขาไม่ได้หรอกค่ะ เพราะมือไม้สั่นทุกทีค่ะ เวลาออกไปหน้าห้องเรียน ใจเต้นผิดปกติตลอดเลยค่ะ แหะ ๆ
ถ้าจะไปเที่ยวนิวยอร์คขอใส่ผ้าไหมไทยงาม ๆ เดินหน้าตึกหรู ๆ สักหน่อย...อิอิ จะดูสิว่าผู้คนเขาจะคิดว่ายีนส์บ้าหรือเปล่า?
พี่ทำงานหนักก็อย่าลืมดูแลรักษาสุขภาพบ้างนะค่ะ ...
โดย:
roslita
วันที่: 6 ตุลาคม 2550 เวลา:11:43:39 น.
อยากไปนิว ยอร์คมากกกๆ ค่ะ แล้วเจอกันเมื่อชาติต้องการ 555 ตอนนี้ขอไปลอนดอนก่อนค่ะ
โดย:
missymiss
วันที่: 6 ตุลาคม 2550 เวลา:12:22:15 น.
สวัสดีครับ ที่นิวยอร์คอากาศสบายดีไหมครับ อยากไปจัง แต่กลัวบิลาเดน เลยไปที่เวียนนาแทน เรื่องเวียนนาอ่านแล้วเป็นอย่างไรบ้างช่วยวิจารณ์ด้วยนะครับ รูปที่นิวยอร์คขอเพิ่มหน่อยที่เป็นธรรมชาติ
โดย: tingpositive (
tingpositive
) วันที่: 6 ตุลาคม 2550 เวลา:14:42:05 น.
ลืมตอบเรื่องแอปเบิ้ล เด็ดไม่ได้เด็ดขาดเพราะไม่รู้ว่ากฎหมายที่นี่แรงขนาดไหน แต่ใกล้กับต้นแอปเบิ้ลที่เห็นมีเจ้าของนำมาขายครับ
โดย: tingpositive (
tingpositive
) วันที่: 6 ตุลาคม 2550 เวลา:14:45:54 น.
กำลังจะไปอยู่เหมือนกันค่ะ แล้วเดี๋ยวเจอกันนะคะ
โดย:
MJ-Together
วันที่: 8 ตุลาคม 2550 เวลา:16:55:17 น.
posh จำวันที่ไฟดับที่นิวยอร์คได้ วันนั้นแบคแฮม ออกเตะไปทั่วมีแต่พอสเท่านั้นที่คว้าลูกมากอดไว้ทันไม่งั้นหลงทางแย่
ก้อ5 avenue และ channel #5 ทำเอาพอสเกือบหลงทางกับลูกตอนไฟดับ ไม่รู้ด้วยสาเหตุ วิ น เชียร์แบบไทยหรือเปล่าครั้งนั้นทำให้ Angelina เองถึงกับต้องบินไป Audit ใต้ inter ถึงสองแห่งทั้งภูเก็ต และสงขลา
โดย: posh IP: 202.41.167.246 วันที่: 13 ตุลาคม 2550 เวลา:15:30:27 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
Be a good guy
Location :
New York CityBoy United States
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
เด็กจากทุ่งกุลาร้องไห้ฯฝันไกลในนิวยอร์ค
Friends' blogs
Be a good guy
ป้ามด
ปูขาเก เซมารู
someone like me
NeneShin
smartupid
fluffyboy101
Kurt Narris
* เทมมี่จัง *
B Oprysk
BlackmagicW
Susie
gabgab
หญิงป้า
PoH13
หน่อยอิง
กรรชัย
WaN-r-Tit
Praparat2001
canx
redPoTatO
roslita
tingpositive
pecochan
กะว่าก๋า
ซ่อนทรายแก้ว
ทิวาจรดราตรี
มารปักษา
Tripple Jack
มาดามอุ้ย
คุณนายก้อ
ป้ามะลิกับลุงมะระ
พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง
The Fifth
Mcintosh.Net
nanida
GlowPopJigglyJam
Tang_Siri
pink daffodil
INGEN ER PERFEKT
Webmaster - BlogGang
[Add Be a good guy's blog to your web]
Links
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.