Bloggang.com : Be a good guy : The Eye ฉันเห็นผีที่เมกา

The Eye ฉันเห็นผีที่เมกา

"โปสเตอร์รูปดวงตาคนติดกระจายทั่วซับเวย์ในนิวยอร์ค หากเพียงสังเกตดีๆที่มุมล่างของขอบตามีความน่าสยองขวัญซ่อนอยู่ เพราะมีมือของใครสักคน พยายามจะปีนป่ายออกมาจากดวงตาคู่นั้น"

แบกจานติดต่อกันมาเกือบ 3 สัปดาห์ พอจะหาช่วงเวลาหยุดให้ชีวิตได้พักผ่อนบ้าง ฉันจึงมุ่งตรงไปยังไทม์ แสควร์ เพื่อตีตั๋วเข้าไปดูหนังที่เคยชื่นชอบเป็นที่สุด

The Eye คนเห็นผี จากต้นฉบับสยองขวัญผลงานของพี่น้องตระกูลแปง ซึ่งเคยออกฉายไปเมื่อหลายปีก่อน มาคราวนี้ฮอลีวู๊ดจัดการซื้อลิขสิทธิ์เรียบร้อย เพื่อนำมาสร้างใหม่ในมุมมองของของตนเอง

นี่ล่ะเป็นเหตุผลที่อยากดูหนังเรื่องนี้ บรรยากาศหน้าโรงหนังคลาคลั่งไปด้วยผู้คนมากมาย โดยเฉพาะคนดำ หลายครั้งที่ฉันแวะมาดูหนังที่นี่ เคยแอบเก็บตัวเลขในใจว่าเจอคนผิวสีไหนมาดูหนังมากที่สุด คำตอบที่ได้หลายครั้งติดกันมักเป็นคนดำ

สนนราคา 12 เหรียญ กับหนังหนึ่งเรื่องหรือเปล่า ฉันกับน้องสีโบ แอบหัวเราะหันคิกคักๆ เพราะเคยทำสถิติไว้ วนดูวันเดียวได้ 4 เรื่อง แต่กว่าจะได้กลับบ้านเกือบตี 1 ผลกรรมอีเอ็มเอสครั้งนั้นทำให้เกิดอาการคอเคล็ด ตาเหลือก ไม่รู้คุ้มหรือเปล่า

กิกิ ไม่อยากบอกเลย เป็นพฤติกรรมที่ไม่น่าเลียนแบบมากนักนะ คือแบบว่า โรงหนังของที่นี่จะไม่มีคนคุมหน้าโรง มีคนปล่อยผ่านแค่จุดเดียว แล้วแต่ละโรงก็อยู่ติดๆกันไป พอเข้าไปครั้งแรกก็คำนวณเวลาเอาเลย เริ่มจากชั้นบนสุดเวลานี้ หนังจบเวลาไหนก็แอบทำทีเป็นสวยๆงามๆอยู่แถวนั้นล่ะ แล้วค่อยแชว๊บๆเข้าโรงต่อไป

หมดชั้นบน เลื่อนลงมาชั้นล่างอีก ทำอย่างนี้ไปเรื่อยๆแล้วแต่ความลงตัวของเวลาการฉายหนัง เพียงแค่นี้คุณก็จะสามารถดูหนัง 4 เรื่องควบได้ในราคาแค่ 12 เหรียญ

"สีโบ เคยดูตอนที่เป็นหนังไทยไหม"
"เคย โหยย โครตๆๆๆๆน่ากลัวเลยอ่ะพี่"
"ช่ายๆ เป็นหนังที่พี่ชอบมากๆๆ"

ฉันกับสีโบเริ่มคุยกันอย่างออกรส ขอบอกว่าโฆษณาก่อนการฉายหนังของที่เมกานี่ก็ยาวไม่แพ้ที่เมืองไทยเลย แถมหนังโฆษณาก็เยิ่นๆไงไม่รู้ เน้นขายตรงๆพูดกันไปมาแบบโต้งๆไม่ค่อยมีไอเดียไรให้น่าดูออกแนวน่าเบื่อด้วยซ้ำๆ

"นี่พี่เบื่อโฆษณาพวกนี้มากๆเลย ยังกะโฆษณาโทนาฟบ้านเราเลยอ่ะ"
"เหอๆ"
"ใครบอกว่ามาเรียนโฆษณาจากนิวยอร์นะ พี่ขอค้านเลย อิอิ"
"เอาน่าพี่"

มัวแต่เม้าท์กันเพลิน รอบข้างเริ่มปรากฎเงาทมึนของบรรดาแก๊งเด็กสก๊อยกับเด็กแซ๊บมากันเต็มโรง เสียงหัวเราะ เสียงนินทาดังกันสนั่นไม่แพ้เสียงของเอเชียสองคน จนเวลาผ่านไปเนิ่นนาน แล้วหนังเรื่องทีรอคอยก็ลงจอ

เปิดบรรยากาศของเรื่องได้ชวนหดหู่ในท่ามฝนตก แถมให้สาวสวยดารานำอย่างเจสซิกา อัลบา มายืนทำตาฝ้ามัวผ่านกระจก เรียกคะแนนความสงสารได้จับใจจากผู้ชมนับแต่ต้น

จนถึงการผ่าตัดเปลี่ยนกระจกตา จากตาบอดมาตั้งแต่เด็ก จนเริ่มมองเห็นโลกใบนี้ แต่โลกใบนี้คงไม่สวยงามอย่างที่เธอคิด เพราะเธอเริ่มมองเห็นอะไรบางอย่างแปลกๆเข้ามา

การเห็นผีครั้งแรกทำให้ฉันเกิดคำถามขึ้นในใจ ผีของเอเชียการปรากฎตัวดูละเมียดละไมกว่ามาก มีทั้งรูป รส กลิ่น เสียง แต่ผีของเมกันดูรูปร่างใหญ่ไปหน่อย เลยอาจเคลื่อนไหวช้า อิอิ กว่าจะหลอกได้ ฉันก็เดาทางออกหมดแล้ว เอ๊ะ หรือเพราะรู้เรื่องมาก่อน กิกิ เลยพยายามทำใจลืมๆเรื่องที่เคยดูมา

จากนั้น ซีนเด่นของเรื่อง ไม่ว่าจะเป็นผีแย่งเก้าอี้ก็นะ มาแนวจู่โจม รุนแรงสุดๆ แบบกรูถูกเหยียบตรีน ผีเด็กโดดตึกก็ยังคงความน่ารำคาญไว้ไม่แพ้ต้นฉบับ แต่เสียดายสุดๆก็ตรงผีเลียหมูย่างน่ะ หายไปเลย กลายเป็นแอบดัดแปลงไปได้ อยากบอกว่าซีนนั้นน่ะ รอคอยเลยล่ะ เอ...กำลังดูเรื่องใหม่อยู่น่ะนี่

ผีคลาสสิคก็ต้องผีลุงในลิฟท์ จำได้ว่าเจอซีนนี้เข้าไป ฉันไม่กล้าขึ้นลิฟท์คนเดียวไปนานหลายเดือนเลย ยังคงความสยองขวัญได้เต็มอัตรา ส่วนองค์ประกอบอื่นๆของการเล่าเรื่องนับว่ามีการถ่ายทอดได้อย่าลงตัว

หลายครั้งที่ได้เห็นความแตกต่างของลูกเล่นการส่งผีออกมาหลอก ถ้าเป็นผีแนวเอเชีย ออกจะหลอกอย่างมีมาด คือ เป็นผีแนวผู้ดีว่างั้นเถอะ ช้าหน่อย แต่กลัวชัวร์ แต่พอมากลายเป็นผีของเมกัน การหลอกดูรวดเร็วขึ้น กระโชกโฮกฮากมาเร็วไปไว ตกใจกันสุดๆ เรียกเสียงกรี๊ดดดดดดดดดดดปรี๊ดแตกจากแก๊งค์เด็กไม่ขาดเสียง

"พี่หมิง สีโบรำคาญอีๆข้างนี่จัง มันจะกลัวไรนักหนานี่"
"นั่นสิ ผียังไม่หลอกเลย เสือกแหกปากอยู่ได้" ฉันเริ่มหันไปทำตาเขียวใส่ เพราะหล่อนเล่นทั้งปิดตา กระถืบเท้า กินป็อปคอน รวมถึงกรี๊ดๆๆๆๆทำลายบรรยากาศการดูหนัง

แต่ไม่ว่าจะเป็นอย่างไร หนังก็ทำออกมาได้สนุกน่าติดตามจนถึงนาทีสุดท้าย แอบมีลุ้นนิดๆว่า เจ้าของกระจกตาคนเดิมจะเป็นคนไทยเหมือนในต้นฉบับหรือเปล่า เผื่อได้เห็นภาพบรรยากาศท้องทุ่ง วัว ควายของประเทศไทยบ้าง แต่ก็น่ะ เขาก็หาทำเลใกล้ๆนี่ล่ะ เม็กซิโกจึงเป็นคำตอบ แต่ก็ไม่ทำลายบรรยากาศที่มาของต้นเรื่องมากมายนัก

มีลุ้นตอนจบ แอบคิดไปก่อนว่า เขาจะกล้าเหมือนที่เราทำหรือเปล่า คือ การเขียนจากเรื่องจริง เหตุการณ์จริงที่เคยเกิดรถแก๊ซระเบิดที่กลางกรุงเทพฯ ฮอลีวู๊ดเป็นยังไงก็เหมือนเห็นคนอเมริกันเป็นแบบนั้น อุบัติเหตุ เภทภัยทั้งหลายต้องมีฮีโร่เสมอ

แม้แต่เรื่องนี้ คนไทยลงท้ายด้วยความเจ็บปวด แต่ The Eye ฉบับเมกันลงท้ายด้วยความสุข เอ...หรือเขาเรียนรู้ความผิดพลาดหลายๆอย่างจากประเทศแถบเอเชียอย่างบ้านเรานะ

ปล.หลังหนังจบผู้ชมลุกปรบมือกันทั้งโรง แสดงว่าหนังดี กิกิ

The Eye

Length: 97 min
Rated: PG-13
Distributor: Lionsgate
Release Date: 2008-02-01

Starring: Jessica Alba, Alessandro Nivola, Parker Posey, Rade Serbedzija, Fernanda Romero

Directed by David Moreau and Xavier Palud
Produced by Don Granger, Paula Wagner
Written by Sebastian Gutierrez, based on the screenplay by Jo Jo Yuet-chun Hui, Oxide Pang, and Danny Pang

Create Date : 04 กุมภาพันธ์ 2551

Last Update : 5 กุมภาพันธ์ 2551 1:21:23 น.

10 comments

Counter : 1736 Pageviews.