แยกแยะไม่ค่อยได้ค่ะว่าข้าวหอมมะลิจากที่ไหน

มีให้กินก็กินเรียบ

ทุ่งกุลาฯท่าทางจะไม่ร้องไห้แล้วเน้อ(ดูจากน้ำในทุ่ง)

โกอินเตอร์แล้วคับ ผมก็ลูกชาวนา เห็นคุณค่าของข้าวเสมอ
ส่วนข้าวหอมมะลิที่ทุ่งกุลา ได้ยินกิติศัพท์มานาน ไม่รู้ว่าเคยลิ้มลองหรือยัง เพราะที่บ้านส่วนใหญ่กินข้าวเหนียว 555

แฮ่ๆๆ กลับมาแล้วหรือครับ หายไปนานเลยนะครับ


คนไทยเองก็ใช่ว่าจะได้กินแต่ข้าวหอมมะลินะครับ



เพราะว่าแพงจัง แฮ่ๆๆๆ

แอบภูมิใจด้วย

แวะมาเยี่ยม หลังจากไม่ได้เข้ามาอ่านนานมั่กๆ .. ช่วงนี้ข้าวหอมราคาเริ่มลดลงแล้ว.. แต่ถึงแพงแค่ไหน ก็ต้องกัดฟันซื้อ อย่างน้อยกินข้าวอร่อยๆ จะได้ไม่รู้สึกว่า เราห่างไกลบ้านนักนะคะ..

โห๊ะๆๆๆ ดีใจเจอบล็อกคุณหมิว อ่านเรื่องคุณเคยโพสต์ (เกือบจะเป็นโรบินฮู้ด) ตั้งแต่ตอนที่โพสต์ในหน้ากระทู้โน้น ชอบมากๆ เลยค่ะได้ อ่านตั้งแต่ตอนอยู่เมืองไทยนะ ตอนนี้มาอยู่เมกาแล้ว... ขอแอดไว้หน่อยนะคะ จะได้เข้ามาทักทายบ่อยๆ

วันนี้นึกคิดถึง เปิดเข้ามาก็ได้อ่านข้อความดี ๆ คำดี ๆ อ่านไปนึกภาพตามได้ชัดเจน เลยคะ
เราก็ได้ยินกิตติศัพท์ว่า ข้าวหอมมะลิ ต้องทุ่งกุลาร้องไห้ แต่ไม่รู้ว่าเคยได้ชิมหรือยัง เพราะตอนอยู่เมืองไทยก็ไม่ได้ซื้อข้าวเอง มาอยู่อเมริกา ก็มองหาแต่ เมด อิน ไทยแลนด์ เท่านั้น แค่เห็นคำว่า ไทยแลนด์ กินอะไรก็อร่อยแล้วหละคะ
รักษาสุขภาพนะคะ ทำงานได้เงินมา ก็เอามาแลกกับสุขภาพร่างกายที่เคยแข็งแรงไม่ได้นะคะ

เขียนได้น่าภูมิใจจนแอบน้ำตาเอ่อ...

ดีใจๆพี่กลับมาเขียน blog ต่อนะครับ

อ่านแล้วเห็นภาพเลยนะครับ