|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
ดอลล่าห์ที่หายไป

เท่าไหร่นะครับ
20 เหรียญ สามสิบสองเซ็นต์
ฉันมองหน้าแคชเชียร์ไรท์เอทอีกครั้งก่อนยิ้มเจื่อนๆบอกให้ช่วยเอารายการลิปสติกสองแท่งวอยด์ออกจากบิล เพราะเชื่อมั่นในใจว่าตอนนี้เงินคงไม่พอจ่ายแน่ๆ
18 เหรียญ 19 เซ็นต์ ชีทำหน้าปลาดุกใส่ พลางถอดสีหน้าแอบเซ็ง ก่อนมองหยันๆมาทางฉันอีกครั้ง ซึ่งตอนนี้กำลังรวบรวมเงินทั้งหมดที่มีในกระเป๋า และเป้สะพายอออกมากองทั้งหมด สิบหก สิบเจ็ด กรีซซซซซซซซซซซซซซซ ขาดอีกแค่เหรียญเดียวเอง เห้อ ทำไงดี ฉันเริ่มเงยหน้ามองแม่สาววัยกลางคนอีกครั้ง แล้วหันหลังไปดูแถวที่กำลังยาวเหยียด พร้อมทั้งสายตาทุกคู่ที่จ้องมองฉันยังกะไปฆ่าคนตายที่ไหนมา
เอ้า นี่อีกเหรียญ ฉันตัดสินใจล้วงแบงค์ที่พับเก็บไว้อย่างดีจากมุมในสุดของซอกกระเป๋า แล้วยื่นให้แม่แคชเชียร์ ในระหว่างนั้นฉันต้องรีบเขี่ยฝ้ายผูกข้อมือที่ม้วนเป็นปมติดมาด้วยออกก่อน
ได้ของแล้ว ฉันรีบกลับมาบ้านก่อนแกะเครื่องพ่นไอน้ำออกมาจากกล่อง แล้วประกอบเข้าอย่างรวดเร็ว เอาน้ำมาเทใส่ ก่อนเสียบปลั๊ก ชั่วเวลาไม่นานไอน้ำก็พ่นออกมาต่อสู้กับพลังความร้อนของฮีนีตเตอร์ที่กำลังพ่นห้องของฉันให้กลายเป็นเตาอบไก่ย่างห้าดาวอยู่ตลอดเวลา
เห้อ เสียดายจังเลย ฉันเริ่มจัดกระเป๋าสะตางค์อีกครั้ง ฝ้ายผูกข้อมือของแม่จัดเข้าที่ พร้อมชายผ้าซิ่น อีกฝั่งเงินแบงค์ยี่สิบที่มีรูปในหลวง แต่ที่ขาดหายไปตอนนี้คือดอลล่าห์แบงค์แรกที่ฉันหาได้จากการทำงานในประเทศอเมริกา
..
ฉันยังจำคืนแรกที่ไปฝึกงานที่ร้านทะเลได้ เริ่มฝึกตั้งแต่ 4 โมงเย็น ทั้งยกจาน ปั่นแครอท ทำสปริงโรล ตักข้าว แพ็คทูโก เดินเข้าออกร้านที่ใหญ่ขนาดน้องโรงงานไม่ต่ำกว่าร้อยเที่ยว แบกจานอาหารขนาดใหญ่ออกไปเสิร์ฟลูกค้าพร้อมด้วยหยาดเหงื่อที่ไหลท่วมทั่ว พร้อมกับความหวาดหวั่นว่าจะไม่ผ่านการเทรนงาน
หลังจากคืนนั้น ตอนตี 2 ฉันก็ได้รับซองเงินค่าเทรนมา 35 เหรียญ ฉันกุมเงินนั้นด้วยมือที่สั่นเทา ฉันพับเก็บซองเงินนั้นอย่างดี ตลอดระยะเวลาของการเดินทางด้วยซับเวย์สายอีจากบลุ๊คลินส์ถึงควีนส์อันเป็นที่อยู่อาศัย ห้องเล็กๆที่แชร์กับก้อบ สองคนพออยู่ได้แม้จะเข้าออกทีก็ต้องหดขา เพื่อเปิดประตู
คืนนั้นฉันแยกแบงค์ดอลล่าห์ออกมา 1 เหรียญ พับเก็บไว้อย่างดีและตั้งใจว่านี่จะเป็นเงินขวัญถุงจะไม่ยอมใช้เด็ดขาด เพื่อเป็นเครื่องช่วยเตือนความทรงจำในวันที่ฉันยากลำบากที่สุดวันหนึ่งของชีวิต เผื่อจะช่วยให้วันข้างหน้า ฉันไม่ลืมตัว ไม่หลงใหลไปกับแสงสีของสังคมเมือง
แบงค์นี้อยู่กับฉันมาตลอด ไม่ว่าจะเปลี่ยนกระเป๋าไปกี่ใบก็ตาม ฉันยังพับเก็บไว้ในซอกที่ลึกที่สุดเสมอ แต่ในวันนี้ ไม่ว่าจะอารมณ์อายแบบชั่ววูบหรือความเกรงใจแบบงี่เง่าของตัวฉันเองหรือเปล่า ทำให้ฉันต้องสูญเสียสัญลักษณ์ที่มีคุณค่าทางจิตใจหนึ่งอย่างออกไปจากชีวิต
ฉันนั่งเสียดายอยู่นาน จนเกือบทำใจได้ เพราะพยายามคิดไปเสียว่า ไม่ว่าแบงค์ดอลล่าห์ใบไหนที่ฉันจะหาได้ มันก็มีคุณค่าเท่าเทียมกัน เพราะฉันหามาด้วยความสุจริต ใช้หยาดเหงื่อแรงงานเข้าแลก ไม่ได้ไปคดโกงหรือหามาด้วยวิถีทางที่ไม่ชอบ
แม่เป็นจั่งได่บ้านเฮา โอย หนาวคักหนาวแน่ มีผ้าห่มบ่ มีอยู่ ถ้าบ่มีกะซื้อเอาเด้อ เงินโอนไปไห่แล้ว พากันไซ้โลด ผมอยากสิไห่พ่อไห่แม่สำบายบ่ลำบากอีก หลังจากวางโทรศัพท์ทางไกลกับแม่ พลอยทำให้ฉันสบายใจมากยิ่งขึ้น ทุกครั้งที่ฉันมีเรื่องไม่สบายใจ ฉันมักเลือกที่จะโทรกลับบ้าน แม้ไม่เคยบอกหรือเล่าเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้นให้ท่านฟัง แค่ขอได้ยินเสียงพ่อ เสียงแม่ หรือแม้แต่เสียงของน้องๆ หลานๆ 9 คนที่สำคัญที่สุดในชีวิตของฉันก็พลอยทำให้ความทุกข์หรือความไม่สบายใจทุกอย่างหมดสิ้นไป
คืนนี้ฉันนอนหลับฝันดี หลับยาวไม่สะดุ้งตื่นขึ้นตอนดึก ไม่ไอเหมือนสำลัก คอแห้งผากเป็นผง เมื่อถึงเช้าของอีกวัน ฉันตื่นมาแล้วรีบเอากระจกมาส่องหน้า ก่อนยิ้มให้กระจกด้วยความสบายใจ หน้าตาน่ะสวยอยู่แล้วแต่ที่ดีใจสุดๆตอนนี้คือเลือดกำเดาไม่ไหลออกมาอาบสองแก้ม เพราะตั้งแต่หนาวติดลบ บ้านเปิดฮีตเตอร์ ฉันต้องตื่นมาพร้อมกับความสยองขวัญของรอยเลือดกำเดาที่ไหลพุ่งออกมาเป็นทางเลอะที่นอน หมอน มุ้ง(ไม่มีแต่คล้องจอง)
ดีนะที่รู้ว่าเป็นตัวเอง ถ้าขืนยังปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไป พอมีผู้ชายมานอนด้วย เขาคงสยองขวัญสั่นประสาทกับสภาพในตอนตื่นนอนของฉันเป็นแน่แท้ คริคริส์ๆ
ไปซื้อมาใช้ซะ ของเขาดีจริงๆ ก้อบบอกฉันเมื่อวันก่อน
ฉันมองเครื่องพ่นไอน้ำอีกครั้ง เหมือนมันเป็นตัวแทนของดอลล่าห์ใบนั้น ต่อไปฉันคงรักษาดูแลเครื่องนี้เป็นอย่างดี เพราะนอกจากมันจะซื้อมาด้วยเงินดอลล่าห์ใบนั้นแล้ว มันก็ยังช่วยให้ระบบทางเดินหายใจของฉันดีขึ้น เลือดกำเดาไม่ไหล ในยามที่ฮีตเตอร์ร้อนสุดๆในหน้าหนาวอันแสนทรมานของเมืองนิวยอร์กแห่งนี้
Create Date : 02 ธันวาคม 2551 |
Last Update : 2 ธันวาคม 2551 14:58:00 น. |
|
9 comments
|
Counter : 1269 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: chabori วันที่: 2 ธันวาคม 2551 เวลา:15:35:58 น. |
|
|
|
โดย: duen norway วันที่: 2 ธันวาคม 2551 เวลา:17:21:36 น. |
|
|
|
โดย: ปอน IP: 58.9.16.145 วันที่: 2 ธันวาคม 2551 เวลา:20:41:58 น. |
|
|
|
โดย: สหมิว (Be a good guy ) วันที่: 2 ธันวาคม 2551 เวลา:23:42:11 น. |
|
|
|
โดย: มาดามอุ้ย วันที่: 3 ธันวาคม 2551 เวลา:14:05:44 น. |
|
|
|
โดย: สหมิว (Be a good guy ) วันที่: 4 ธันวาคม 2551 เวลา:12:25:22 น. |
|
|
|
โดย: Tang_Siri วันที่: 5 ธันวาคม 2551 เวลา:1:10:27 น. |
|
|
|
โดย: CrackyDong วันที่: 6 ธันวาคม 2551 เวลา:2:05:31 น. |
|
|
|
|
|
|
|
คิดว่าไม่ใช่คุรถ่ายเองเป็นแน่เลย
ใชมั้ย
แต่นึกไม่ออกว่าเคยเห็นที่ไหน
อ้อ..จาก Hi 5 ของใครคนหนึ่งค่ะ
ชื่อ Ni ใช่มั้ยคะ
เค้าชอบNevana มาก
ใช่มั้ยคะท่าทางเค้าเป็นคนขี้เหงามากๆ คงพอๆกับคุณแหละค่ะ
เพียงแต่เค้าไม่ได้อยุ่ที่นั่น