Bloggang.com : weblog for you and your gang
แล้วเด็กบ้านนอกคอกนา ก็บินมาอยู่ถึงนิวยอร์ค
Group Blog
บันทึกคำให้การของเกย์เร(รวมงานเขียน)
นิวยอร์ค ซิตี้บอย
ที่ว่าง
สารหล่อเลี้ยงของชีวิต
<<
ธันวาคม 2551
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
2 ธันวาคม 2551
ดอลล่าห์ที่หายไป
All Blogs
3 ปีที่นิวยอร์ก
ขุนหมูสู้หนาว
เดลิเวอรี่มาแล้วจร้า
โมจิโต้อีกแล้ว กรูจะบ้า
ดอลล่าห์ที่หายไป
หนาวเหมือนกันหรือเปล่า
5 Av+99 cent =NewYork
ป่วยมากไหมฆ่ะ ป้า
วันที่แสนยาวนาน
สโลว์บัดซบ
กรรมหนอกรรม ใครทำคนนั้นได้
คลอดแล้วจ้า
เมกาจ๋า อดทนไว้
หนาวเชียงใหม่ใกล้นิวยอร์ก
เสียงกระซิบ อันแผ่วเบา
ความรักแย่ งานการเยิ่น
เอเชียแร๊ง แรงมากฆ่ะๆๆๆๆ
ไปวัดแบบไทยๆในนิวยอร์ค
เสียงที่ใจไม่เคยได้ยิน
หอมข้าวหอมมะลิจากทุ่งกุลาร้องไห้
จุดไต้ตำตอ คนไทย
วันเวลาที่เปลี่ยนไป
ตึก ตึก ตึก
ข้าวยาก น้ำมันแพง
นิวยอร์คเกอร์ผู้แล้งน้ำใจ
เทรนงานอย่างไรให้ผ่านโปร ตอน 2
อันหางานร้านอาหารไทยนั้นไม่ยากแต่ก็ไม่ง่ายหรอกนะ ตอน1
หมดท่า
Are you Jet Li?
คนังน้อยถอดรูป
หวาด
ผีเห็นผี
ปรับตัวปรับใจทำงานให้ไวเหมือนลิง
สู้โว้ยยยยย
A New Day Has Come
แดดอ่อนๆตอนเช้า
เวลาของชีวิต
เสน่ห์ของเหล้า
แคชเชียร์ละเหี่ยใจ
The Eye ฉันเห็นผีที่เมกา
ช่องว่างระหว่างความเป็นคน
ของฝากจากแดนไกล
ผีเสื้อราตรีคืนนี้มีอ๊วก
ของขวัญรับปีใหม่
โลกหมุนด้วยความแคบ
วันเกิดนี้เพื่อใคร
I Know what you did last nite?
เวลาแห่งการก้าวผ่าน
วันปลดแอก
ถนนสายนั้นชื่อความเหงา
โชว์ฟรีไม่มีชาร์ต บล็อคติดเรต
บล่าๆนินทากาเลกาลี
ทางผีผ่าน
ความรู้สึกของคนที่หมดใจ...กับความงี่เง่าของคน
กาลครั้งหนึ่งเมื่อวานนี้ หิมะตก
สักวาหน้าหนาวสาวขาแตก
คิดไม่ออกบอกไม่ถูก พูดไม่ได้ โดย สหมิว
อยู่อย่างเกย์ เกร๋ๆแกร่งๆแรงๆในนิวยอร์ค
กว่าจะมาเป็น "ทิป"
ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
อุ่นไอหนาวด้วยน้ำใจ ของ ผู้ให้ กับ ผู้รับ
แรงใจไม่เคยล้า
อย่า ..กลัว
วันหยุดอันแสนหวาน
น้องหวึ่งจิบไวน์
การมาเยือนของสายลมหนาว
คันได้กินลาบซิ้นอย่าลืมแจ่วแพวผัก
แบบนี้ แบบไหนถึงจะเรียกว่าเป็น New Yorker ตัวจริง
รางวัลแด่คนช่างฝัน
กล่องข้าวน้อย ฆ่าชั้น
คืนนั้นคืนไหน ใจไม่เคยเปลี่ยนแปลง
US open กว่าวันนี้จะมาถึง By สหมิว
อ้วน ผอม จอมจิ๊ก by สหมิว
เป็นคนไทยที่ไร้ตัวตน
เราลืมได้ หรือ เราแค่หลอกตัวเองไปวันๆ
ขูด ขูด ขูด รวยๆๆๆๆๆๆ
ฉันมาทำอะไรที่นี่ ที่เมกา
อากาศวิปริต คนวิปลาส
วันที่ฉันป่วยทางจิต
ชายแก่ที่เดินกลับมาในความทรงจำ
สเปเชี่ยว ไวน์ ดริ้ง เอนนี่ติงเอลลลลลลลลล
ที่เหลืออยู่คือความว่างเปล่า
ชีวิตคือการเดินทาง
เฝ้าคิดเรื่องเดิมซ้ำๆ นับความช้ำแทนเลขวันที่
แล้วความห่างไกลก็แยกเราไปจากกัน
ตอน 27 รักแท้บทที่ 2
โก้ โก้ โก้ หนุ่มๆโก้
สบาย สบาย ในวันหยุด
แบกจานใบใหญ่ไปเสิร์ฟลูกค้า
อีกไม่นานคงได้รวมเล่มแล้ว
ตอน 26 รักแท้บทที่ 1
ตอน 25 งานหนักแถมพักก็ไม่ได้
ตอน 24 บทเรียนจากการทำงาน
ตอน 23 เอาใจคนแก่
ตอน 22 มือใหม่หัดเวท
ตอน 21 บ้านหลังใหม่ใกล้ชิดพม่า
ตอน 20 รับเพื่อนฝึกฮู้ด
ตอน 19 ลูกค้าดี ลูกค้าเลว
ตอน 18 ชีวิตโรบินฮู้ด
ตอน 17 รวมมิตรลูกค้านานาชาติ
ตอน 16 ลูกค้าสารพัดพิษ
ตอน 15 งาน งาน งาน
ตอน 14 น้ำพักน้ำแรงกลับบ้าน
ตอน 13 วันว่างของชาวต่างด้าว
ตอน 12 ยอมแพ้แมงดูดเลือด
ตอน 10 ย้ายรังใหม่วัดใจแม่ผีนักวิ่ง
ตอน 9 ประสบการณ์ใหม่ยามไกลบ้าน
ตอน 8 วันสดใสกับงานใหม่
ตอน 7 ฝึกงานแบบพิกลพิการ
ตอน 6 เจ็บก็ทน ช้ำก็จะทน
ตอน 5 ฝึกงานรันเนอร์โหด
โชคเริ่มเข้าข้างคนสวย
เตะฝุ่นหางาน
เดินย่ำต๊อกหางาน
ก้าวแรกที่เมกา
ดอลล่าห์ที่หายไป
เท่าไหร่นะครับ
20 เหรียญ สามสิบสองเซ็นต์
ฉันมองหน้าแคชเชียร์ไรท์เอทอีกครั้งก่อนยิ้มเจื่อนๆบอกให้ช่วยเอารายการลิปสติกสองแท่งวอยด์ออกจากบิล เพราะเชื่อมั่นในใจว่าตอนนี้เงินคงไม่พอจ่ายแน่ๆ
18 เหรียญ 19 เซ็นต์ ชีทำหน้าปลาดุกใส่ พลางถอดสีหน้าแอบเซ็ง ก่อนมองหยันๆมาทางฉันอีกครั้ง ซึ่งตอนนี้กำลังรวบรวมเงินทั้งหมดที่มีในกระเป๋า และเป้สะพายอออกมากองทั้งหมด
สิบหก สิบเจ็ด กรีซซซซซซซซซซซซซซซ ขาดอีกแค่เหรียญเดียวเอง เห้อ ทำไงดี ฉันเริ่มเงยหน้ามองแม่สาววัยกลางคนอีกครั้ง แล้วหันหลังไปดูแถวที่กำลังยาวเหยียด พร้อมทั้งสายตาทุกคู่ที่จ้องมองฉันยังกะไปฆ่าคนตายที่ไหนมา
เอ้า นี่อีกเหรียญ ฉันตัดสินใจล้วงแบงค์ที่พับเก็บไว้อย่างดีจากมุมในสุดของซอกกระเป๋า แล้วยื่นให้แม่แคชเชียร์ ในระหว่างนั้นฉันต้องรีบเขี่ยฝ้ายผูกข้อมือที่ม้วนเป็นปมติดมาด้วยออกก่อน
ได้ของแล้ว ฉันรีบกลับมาบ้านก่อนแกะเครื่องพ่นไอน้ำออกมาจากกล่อง แล้วประกอบเข้าอย่างรวดเร็ว เอาน้ำมาเทใส่ ก่อนเสียบปลั๊ก ชั่วเวลาไม่นานไอน้ำก็พ่นออกมาต่อสู้กับพลังความร้อนของฮีนีตเตอร์ที่กำลังพ่นห้องของฉันให้กลายเป็นเตาอบไก่ย่างห้าดาวอยู่ตลอดเวลา
เห้อ เสียดายจังเลย ฉันเริ่มจัดกระเป๋าสะตางค์อีกครั้ง ฝ้ายผูกข้อมือของแม่จัดเข้าที่ พร้อมชายผ้าซิ่น อีกฝั่งเงินแบงค์ยี่สิบที่มีรูปในหลวง แต่ที่ขาดหายไปตอนนี้คือดอลล่าห์แบงค์แรกที่ฉันหาได้จากการทำงานในประเทศอเมริกา
..
ฉันยังจำคืนแรกที่ไปฝึกงานที่ร้านทะเลได้ เริ่มฝึกตั้งแต่ 4 โมงเย็น ทั้งยกจาน ปั่นแครอท ทำสปริงโรล ตักข้าว แพ็คทูโก เดินเข้าออกร้านที่ใหญ่ขนาดน้องโรงงานไม่ต่ำกว่าร้อยเที่ยว แบกจานอาหารขนาดใหญ่ออกไปเสิร์ฟลูกค้าพร้อมด้วยหยาดเหงื่อที่ไหลท่วมทั่ว พร้อมกับความหวาดหวั่นว่าจะไม่ผ่านการเทรนงาน
หลังจากคืนนั้น ตอนตี 2 ฉันก็ได้รับซองเงินค่าเทรนมา 35 เหรียญ ฉันกุมเงินนั้นด้วยมือที่สั่นเทา ฉันพับเก็บซองเงินนั้นอย่างดี ตลอดระยะเวลาของการเดินทางด้วยซับเวย์สายอีจากบลุ๊คลินส์ถึงควีนส์อันเป็นที่อยู่อาศัย ห้องเล็กๆที่แชร์กับก้อบ สองคนพออยู่ได้แม้จะเข้าออกทีก็ต้องหดขา เพื่อเปิดประตู
คืนนั้นฉันแยกแบงค์ดอลล่าห์ออกมา 1 เหรียญ พับเก็บไว้อย่างดีและตั้งใจว่านี่จะเป็นเงินขวัญถุงจะไม่ยอมใช้เด็ดขาด เพื่อเป็นเครื่องช่วยเตือนความทรงจำในวันที่ฉันยากลำบากที่สุดวันหนึ่งของชีวิต เผื่อจะช่วยให้วันข้างหน้า ฉันไม่ลืมตัว ไม่หลงใหลไปกับแสงสีของสังคมเมือง
แบงค์นี้อยู่กับฉันมาตลอด ไม่ว่าจะเปลี่ยนกระเป๋าไปกี่ใบก็ตาม ฉันยังพับเก็บไว้ในซอกที่ลึกที่สุดเสมอ แต่ในวันนี้ ไม่ว่าจะอารมณ์อายแบบชั่ววูบหรือความเกรงใจแบบงี่เง่าของตัวฉันเองหรือเปล่า ทำให้ฉันต้องสูญเสียสัญลักษณ์ที่มีคุณค่าทางจิตใจหนึ่งอย่างออกไปจากชีวิต
ฉันนั่งเสียดายอยู่นาน จนเกือบทำใจได้ เพราะพยายามคิดไปเสียว่า ไม่ว่าแบงค์ดอลล่าห์ใบไหนที่ฉันจะหาได้ มันก็มีคุณค่าเท่าเทียมกัน เพราะฉันหามาด้วยความสุจริต ใช้หยาดเหงื่อแรงงานเข้าแลก ไม่ได้ไปคดโกงหรือหามาด้วยวิถีทางที่ไม่ชอบ
แม่เป็นจั่งได่บ้านเฮา
โอย หนาวคักหนาวแน่
มีผ้าห่มบ่
มีอยู่
ถ้าบ่มีกะซื้อเอาเด้อ เงินโอนไปไห่แล้ว พากันไซ้โลด ผมอยากสิไห่พ่อไห่แม่สำบายบ่ลำบากอีก
หลังจากวางโทรศัพท์ทางไกลกับแม่ พลอยทำให้ฉันสบายใจมากยิ่งขึ้น ทุกครั้งที่ฉันมีเรื่องไม่สบายใจ ฉันมักเลือกที่จะโทรกลับบ้าน แม้ไม่เคยบอกหรือเล่าเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้นให้ท่านฟัง แค่ขอได้ยินเสียงพ่อ เสียงแม่ หรือแม้แต่เสียงของน้องๆ หลานๆ 9 คนที่สำคัญที่สุดในชีวิตของฉันก็พลอยทำให้ความทุกข์หรือความไม่สบายใจทุกอย่างหมดสิ้นไป
คืนนี้ฉันนอนหลับฝันดี หลับยาวไม่สะดุ้งตื่นขึ้นตอนดึก ไม่ไอเหมือนสำลัก คอแห้งผากเป็นผง เมื่อถึงเช้าของอีกวัน ฉันตื่นมาแล้วรีบเอากระจกมาส่องหน้า ก่อนยิ้มให้กระจกด้วยความสบายใจ หน้าตาน่ะสวยอยู่แล้วแต่ที่ดีใจสุดๆตอนนี้คือเลือดกำเดาไม่ไหลออกมาอาบสองแก้ม เพราะตั้งแต่หนาวติดลบ บ้านเปิดฮีตเตอร์ ฉันต้องตื่นมาพร้อมกับความสยองขวัญของรอยเลือดกำเดาที่ไหลพุ่งออกมาเป็นทางเลอะที่นอน หมอน มุ้ง(ไม่มีแต่คล้องจอง)
ดีนะที่รู้ว่าเป็นตัวเอง ถ้าขืนยังปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไป พอมีผู้ชายมานอนด้วย เขาคงสยองขวัญสั่นประสาทกับสภาพในตอนตื่นนอนของฉันเป็นแน่แท้ คริคริส์ๆ
ไปซื้อมาใช้ซะ ของเขาดีจริงๆ ก้อบบอกฉันเมื่อวันก่อน
ฉันมองเครื่องพ่นไอน้ำอีกครั้ง เหมือนมันเป็นตัวแทนของดอลล่าห์ใบนั้น ต่อไปฉันคงรักษาดูแลเครื่องนี้เป็นอย่างดี เพราะนอกจากมันจะซื้อมาด้วยเงินดอลล่าห์ใบนั้นแล้ว มันก็ยังช่วยให้ระบบทางเดินหายใจของฉันดีขึ้น เลือดกำเดาไม่ไหล ในยามที่ฮีตเตอร์ร้อนสุดๆในหน้าหนาวอันแสนทรมานของเมืองนิวยอร์กแห่งนี้
Create Date : 02 ธันวาคม 2551
Last Update : 2 ธันวาคม 2551 14:58:00 น.
9 comments
Counter : 1122 Pageviews.
Share
Tweet
4krouhgiภาพนี้เราเคยเห็นนะคะ
คิดว่าไม่ใช่คุรถ่ายเองเป็นแน่เลย
ใชมั้ย
แต่นึกไม่ออกว่าเคยเห็นที่ไหน
อ้อ..จาก Hi 5 ของใครคนหนึ่งค่ะ
ชื่อ Ni ใช่มั้ยคะ
เค้าชอบNevana มาก
ใช่มั้ยคะท่าทางเค้าเป็นคนขี้เหงามากๆ คงพอๆกับคุณแหละค่ะ
เพียงแต่เค้าไม่ได้อยุ่ที่นั่น
โดย:
chabori
วันที่: 2 ธันวาคม 2551 เวลา:15:35:58 น.
เจ้าเครื่องพ่นไอน้ำอยู่นานๆ และเป็นเด็กดีน่าอย่าเกเรล่ะ เธอเป็นตัวแทนของดอลล่าใบนั้นนะ
แวะมาทักทายค๊า
โดย:
duen norway
วันที่: 2 ธันวาคม 2551 เวลา:17:21:36 น.
:)
โดย: ปอน IP: 58.9.16.145 วันที่: 2 ธันวาคม 2551 เวลา:20:41:58 น.
I have same problem when it winter ,weather so dry need humidifier..i droped some vick vapor .It's smell good ..
take care
โดย:
แม่น้องขวัญ_ซาแมนต้า
วันที่: 2 ธันวาคม 2551 เวลา:22:11:54 น.
ไม่ได้ถ่ายเองหรอก หามาจากเนทเหมือนัน ลองเสิดคำว่า sad มันขึ้นมาเอง
กิกิ
โดย: สหมิว (
Be a good guy
) วันที่: 2 ธันวาคม 2551 เวลา:23:42:11 น.
หมิวนี่เก็บทุกรายละเือียดเลยนะจ๊ะ
ขนาดเงินใบเเรกยังเก็บไว้ เสียดายเนาะ มันต้องถูกใช้ไป
หมิวอุ้ยสงสัยว่าเราจะมีนิวยอร์คช่วงเวลาเดียวกันน่ะ นี่พรุ่งนี้เราจะครบสองปีเเล้วนะ หมิวล่ะ ครบสองปียัง
สู้ๆนะหมิว เพื่ออนาคต
โดย:
มาดามอุ้ย
วันที่: 3 ธันวาคม 2551 เวลา:14:05:44 น.
มาดาม หลังไมค์ไปให้แล้วนะ
โดย: สหมิว (
Be a good guy
) วันที่: 4 ธันวาคม 2551 เวลา:12:25:22 น.
คุณหมิว อาการที่เลือดกำเดาไหลออกมาเพราะความหนาวเนี่ยน่ากลัวจังเลย รักษาสุขภาพด้วยนะจ๊ะ
โดย:
Tang_Siri
วันที่: 5 ธันวาคม 2551 เวลา:1:10:27 น.
Wadee ka.
โดย:
CrackyDong
วันที่: 6 ธันวาคม 2551 เวลา:2:05:31 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
Be a good guy
Location :
New York CityBoy United States
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
เด็กจากทุ่งกุลาร้องไห้ฯฝันไกลในนิวยอร์ค
Friends' blogs
Be a good guy
ป้ามด
ปูขาเก เซมารู
someone like me
NeneShin
smartupid
fluffyboy101
Kurt Narris
* เทมมี่จัง *
B Oprysk
BlackmagicW
Susie
gabgab
หญิงป้า
PoH13
หน่อยอิง
กรรชัย
WaN-r-Tit
Praparat2001
canx
redPoTatO
roslita
tingpositive
pecochan
กะว่าก๋า
ซ่อนทรายแก้ว
ทิวาจรดราตรี
มารปักษา
Tripple Jack
มาดามอุ้ย
คุณนายก้อ
ป้ามะลิกับลุงมะระ
พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง
The Fifth
Mcintosh.Net
nanida
GlowPopJigglyJam
Tang_Siri
pink daffodil
INGEN ER PERFEKT
Webmaster - BlogGang
[Add Be a good guy's blog to your web]
Links
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
คิดว่าไม่ใช่คุรถ่ายเองเป็นแน่เลย
ใชมั้ย
แต่นึกไม่ออกว่าเคยเห็นที่ไหน
อ้อ..จาก Hi 5 ของใครคนหนึ่งค่ะ
ชื่อ Ni ใช่มั้ยคะ
เค้าชอบNevana มาก
ใช่มั้ยคะท่าทางเค้าเป็นคนขี้เหงามากๆ คงพอๆกับคุณแหละค่ะ
เพียงแต่เค้าไม่ได้อยุ่ที่นั่น