Bloggang.com : weblog for you and your gang
แล้วเด็กบ้านนอกคอกนา ก็บินมาอยู่ถึงนิวยอร์ค
Group Blog
บันทึกคำให้การของเกย์เร(รวมงานเขียน)
นิวยอร์ค ซิตี้บอย
ที่ว่าง
สารหล่อเลี้ยงของชีวิต
<<
พฤศจิกายน 2550
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
5 พฤศจิกายน 2550
แรงใจไม่เคยล้า
All Blogs
3 ปีที่นิวยอร์ก
ขุนหมูสู้หนาว
เดลิเวอรี่มาแล้วจร้า
โมจิโต้อีกแล้ว กรูจะบ้า
ดอลล่าห์ที่หายไป
หนาวเหมือนกันหรือเปล่า
5 Av+99 cent =NewYork
ป่วยมากไหมฆ่ะ ป้า
วันที่แสนยาวนาน
สโลว์บัดซบ
กรรมหนอกรรม ใครทำคนนั้นได้
คลอดแล้วจ้า
เมกาจ๋า อดทนไว้
หนาวเชียงใหม่ใกล้นิวยอร์ก
เสียงกระซิบ อันแผ่วเบา
ความรักแย่ งานการเยิ่น
เอเชียแร๊ง แรงมากฆ่ะๆๆๆๆ
ไปวัดแบบไทยๆในนิวยอร์ค
เสียงที่ใจไม่เคยได้ยิน
หอมข้าวหอมมะลิจากทุ่งกุลาร้องไห้
จุดไต้ตำตอ คนไทย
วันเวลาที่เปลี่ยนไป
ตึก ตึก ตึก
ข้าวยาก น้ำมันแพง
นิวยอร์คเกอร์ผู้แล้งน้ำใจ
เทรนงานอย่างไรให้ผ่านโปร ตอน 2
อันหางานร้านอาหารไทยนั้นไม่ยากแต่ก็ไม่ง่ายหรอกนะ ตอน1
หมดท่า
Are you Jet Li?
คนังน้อยถอดรูป
หวาด
ผีเห็นผี
ปรับตัวปรับใจทำงานให้ไวเหมือนลิง
สู้โว้ยยยยย
A New Day Has Come
แดดอ่อนๆตอนเช้า
เวลาของชีวิต
เสน่ห์ของเหล้า
แคชเชียร์ละเหี่ยใจ
The Eye ฉันเห็นผีที่เมกา
ช่องว่างระหว่างความเป็นคน
ของฝากจากแดนไกล
ผีเสื้อราตรีคืนนี้มีอ๊วก
ของขวัญรับปีใหม่
โลกหมุนด้วยความแคบ
วันเกิดนี้เพื่อใคร
I Know what you did last nite?
เวลาแห่งการก้าวผ่าน
วันปลดแอก
ถนนสายนั้นชื่อความเหงา
โชว์ฟรีไม่มีชาร์ต บล็อคติดเรต
บล่าๆนินทากาเลกาลี
ทางผีผ่าน
ความรู้สึกของคนที่หมดใจ...กับความงี่เง่าของคน
กาลครั้งหนึ่งเมื่อวานนี้ หิมะตก
สักวาหน้าหนาวสาวขาแตก
คิดไม่ออกบอกไม่ถูก พูดไม่ได้ โดย สหมิว
อยู่อย่างเกย์ เกร๋ๆแกร่งๆแรงๆในนิวยอร์ค
กว่าจะมาเป็น "ทิป"
ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
อุ่นไอหนาวด้วยน้ำใจ ของ ผู้ให้ กับ ผู้รับ
แรงใจไม่เคยล้า
อย่า ..กลัว
วันหยุดอันแสนหวาน
น้องหวึ่งจิบไวน์
การมาเยือนของสายลมหนาว
คันได้กินลาบซิ้นอย่าลืมแจ่วแพวผัก
แบบนี้ แบบไหนถึงจะเรียกว่าเป็น New Yorker ตัวจริง
รางวัลแด่คนช่างฝัน
กล่องข้าวน้อย ฆ่าชั้น
คืนนั้นคืนไหน ใจไม่เคยเปลี่ยนแปลง
US open กว่าวันนี้จะมาถึง By สหมิว
อ้วน ผอม จอมจิ๊ก by สหมิว
เป็นคนไทยที่ไร้ตัวตน
เราลืมได้ หรือ เราแค่หลอกตัวเองไปวันๆ
ขูด ขูด ขูด รวยๆๆๆๆๆๆ
ฉันมาทำอะไรที่นี่ ที่เมกา
อากาศวิปริต คนวิปลาส
วันที่ฉันป่วยทางจิต
ชายแก่ที่เดินกลับมาในความทรงจำ
สเปเชี่ยว ไวน์ ดริ้ง เอนนี่ติงเอลลลลลลลลล
ที่เหลืออยู่คือความว่างเปล่า
ชีวิตคือการเดินทาง
เฝ้าคิดเรื่องเดิมซ้ำๆ นับความช้ำแทนเลขวันที่
แล้วความห่างไกลก็แยกเราไปจากกัน
ตอน 27 รักแท้บทที่ 2
โก้ โก้ โก้ หนุ่มๆโก้
สบาย สบาย ในวันหยุด
แบกจานใบใหญ่ไปเสิร์ฟลูกค้า
อีกไม่นานคงได้รวมเล่มแล้ว
ตอน 26 รักแท้บทที่ 1
ตอน 25 งานหนักแถมพักก็ไม่ได้
ตอน 24 บทเรียนจากการทำงาน
ตอน 23 เอาใจคนแก่
ตอน 22 มือใหม่หัดเวท
ตอน 21 บ้านหลังใหม่ใกล้ชิดพม่า
ตอน 20 รับเพื่อนฝึกฮู้ด
ตอน 19 ลูกค้าดี ลูกค้าเลว
ตอน 18 ชีวิตโรบินฮู้ด
ตอน 17 รวมมิตรลูกค้านานาชาติ
ตอน 16 ลูกค้าสารพัดพิษ
ตอน 15 งาน งาน งาน
ตอน 14 น้ำพักน้ำแรงกลับบ้าน
ตอน 13 วันว่างของชาวต่างด้าว
ตอน 12 ยอมแพ้แมงดูดเลือด
ตอน 10 ย้ายรังใหม่วัดใจแม่ผีนักวิ่ง
ตอน 9 ประสบการณ์ใหม่ยามไกลบ้าน
ตอน 8 วันสดใสกับงานใหม่
ตอน 7 ฝึกงานแบบพิกลพิการ
ตอน 6 เจ็บก็ทน ช้ำก็จะทน
ตอน 5 ฝึกงานรันเนอร์โหด
โชคเริ่มเข้าข้างคนสวย
เตะฝุ่นหางาน
เดินย่ำต๊อกหางาน
ก้าวแรกที่เมกา
แรงใจไม่เคยล้า
เช้านี้สะดุ้งตื่นขึ้นมาด้วยอาการหวาดหวั่น เมื่อคืนเพิ่งปรับเวลาเดินถอยหลัง 1 ชม.เหมือนได้นอนพักเพิ่มมากขึ้นก็จริง แต่ขอบอก เมื่อคืนนั่งดื่มเบียร์กับพี่ๆ พร้อมกับร้องเพลงสุขสันต์วันเกิดให้พี่เป้ พี่สาวใจดี ผู้เป็นเหมือนศิราณีของหัวใจเรายามไกลบ้าน
9 โมงเช้ารีบเดินจ้ำอ้าวออกจากบ้านพี่เป้ กว่า 20 นาทีจึงถึงรังหนู นี่ถ้าเป็นเมืองไทยมาเดินไกลๆแบบนี้คงได้เป็นลมเป็นแล้ง คิดถึงรถเครื่องจังเลย นี่ถ้ามีรถเครื่องขี่ คงไม่ต้องทรมานขาขนาดนี้ จากนั้นรีบอาบน้ำแต่งตัว แต่งหัว ไม่สิ แต่งผม เอาเจลใส่ๆปั้นๆม้วนๆปัดๆเสยๆแล้วเอาน้ำล้างออก เซทใหม่อีกที ทำให้ตั้งๆสูงขึ้น ชี้โด่เด่ ไรกันนี่ ทำไมมันทำยากทำเย็นนัก
เหลียวมองดูตัวเองในกระจกอีกครั้ง เห้อ .ตั้งแต่มาอยู่นิวยอร์คก็เพิ่งเป็นครั้งแรกนี่ล่ะที่แต่งตัวอย่างดี เซทผมวัยรุ่นจ๋า เพื่อไปทำงาน เพราะปกติร้านที่ทำอยู่ มีแต่คุณหญิง คุณนาย เจ้ายศ เจ้าอย่างมากิน การแต่งตัวต้องเนี๊ยบ แต่คงไว้ซึ่งเอกลักษณ์ความเป็นไทย คือ หน้าต้องไทยๆ
แต่ร้านที่กำลังจะไปเริ่มทำงานวันนี้ ออกแนววัยรุ่น ขนาดวันก่อนที่ไปเทรน เรายังถูกวิจารณ์เรื่องการแต่งตัวแบบให้ใบแดง ไม่เป็นไปตามเทรนของร้าน ถึงต้องมารื้อหนังหน้า ทรงผมใหม่อยู่ตอนนี้ เอาล่ะ ได้แค่นี้ก็บูญแล้ว ทำไงได้ หน้าเขมร ปนลาว กรามใหญ่ หัวก็เถิกจะให้ตั้งกระบังถึงขั้นโต้ลมหนาวก็กระไรอยู่ ชิ พอล่ะ แค่นี้ก็หล่อ น่ารักนิสัยดี มีเวลาให้ พอทำงานได้แล้ว กิกิ
10 โมงเช้า ยืนอยู่บนรถไฟฟ้า มุ่งหน้าเข้าสู่เกาะแมนฮันตัน ใจกลางเมืองนิวยอร์ค ระดับการวิ่งของรถไฟฟ้าเริ่มไวขึ้นเรื่อยๆ พร้อมกับความสูงของตึกที่เพิ่มขึ้นจนแหงนหน้ามองแทบไม่สุดสายตา ก่อนมุดลงใต้ดินวิ่งต่อไป คนแออัดยัดเยียด ผีเด็กร้องไห้ แม่โก้ไม่คิดปลอบ หนุ่มสาวเพิ่งแรกรักนั่งดูดปากกัน ส่วนตาลุงหมีขั้วโลกนั่งทำตัวเหม็นอยู่ข้างๆ
เหนื่อยๆแค่ขึ้นรถไฟก็เหนื่อยแล้ว กว่าจะถึงสถานีปลายทาง กลิ่นเต่าอีลุงคนนั้นก็แทรกแทนน้ำหอมที่เพิ่งฉีดมา พอขึ้นบนพื้นดินรีบสลัดสบัดๆเพื่อช่วยกระจายกลิ่นให้คนรอบข้าง มาดามหอมชื่นใจ
11 โมงเช้า เข้าร้าน ยกมือไหว้ไปทั่ว คนไทย โก้ เจ้าที่ พยายามเจี๋ยมเจี๊ยม แอ๊บแบ๊ว สดใส ดูไร้เดียงสา เพราะมาเริ่มงานวันแรก ลงไปชั้นใต้ดิน ขนผัก หอม มะนาว ซอส ขึ้นมา เดินขึ้นเดินลง เหมือนปีนภูกระดึง เอานั่นเอานี่ไม่หยุด หาไม่เจอก็มี ที่เจอก็ไม่พอใช้
ทำไซต์จ็อบไปเรื่อยๆงานกองท่วมหัว อี๊ด อี๊ด อี๊ด เสียงดังสามครั้ง พร้อมการไหลออกมาของกระดาษส่งออเดอร์รายการอาหาร จนชะงักมือชั่วครู่ กำลังจะเอื้อมไปหยิบดุ๊ปของเราออกมาเรียง แต่ทันใดนั้นเอง เสียง อี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆมันก็กระหน่ำดังอย่างต่อเนื่อง
ทูโก โอ้ว แม่เจ้ามาทีเป็นสิบๆออเดอร์ เอ้า เตรียมตัวแพ็คสิ ทั้งน้ำจิ้ม ทั้งเครื่องดื่ม รวมถึงอาหารที่ทะลักออกมากองเป็นภูเขา รีบละมือจากงานมาจัดการกับทูโกอยู่พักใหญ่ก็ถึงเวลาเปิดร้านตอนเที่ยง
อิ๊ดๆๆ อิ๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เริ่มหลอน เมื่อเห็นกระดาษสีขาวทะลักออกมาไม่ขาดสาย โอย ทั้งทูโก ทั้งในร้าน ทั้งแพ็ค ทั้งวิ่งออกอาหาร กลับมาอีกที จานกับข้าวกองล้นกันออกมาเกือบ 20 จาน
สู้โว้ยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ มือซ้ายคีบ 3 แอบแนบจานข้าวเล็กๆไว้ตรงช่องว่างอีก 1 เป็น 4 มือขาวถือแกงถ้วยใหญ่อีก 1 รวมเป็น 5 ถีบประตูออกไปอย่างรวดเร็ว
ลงๆอาหาร ขานชื่อ เอ็นจอย วิ่งกลับเข้าครัว ทูโก ทะลั่กมาอีกรอบ ไม่มีที่เสียบกระดาษมันล้นกองกันไปหมด ทั้งจานอาหาร ทั้งกล่องใส่อาหาร วินาทีนั้น บอกกับตัวเองว่า หนูอยากกลับบ้าน
แต่มาแล้วนิ เพิ่งทำงานวันแรกด้วย เอาน่า หนักกว่านี้มีอีกไหม เริ่มออกแนวซาดิสต์ ยกไม่หยุดครั้งล่ะ 4 บ้าง 5 ก็ตะบี้ตะบันเอาออกไป จนเกือบ 2 ชั่วโมงผ่านไป ลูกค้าเริ่มซา ขาเริ่มสั่น นิ้วมือเริ่มหงิกเหมือนคนขาดสารอาหาร ปากแห้ง เพราะไม่ได้กินน้ำเลยสักหยด
ยืนพิงผนังแอบพักซักนิด แล้วเริ่มทำงานต่อ เพราะต้องเตรียมของใช้สำหรับตอนเย็นอีก จนถึงบ่าย 4 โมงได้นั่งกินข้าวไม่ถึง 10 นาทีก็วิ่งออกไปซื้อผักกลับเข้ามาลูกค้าเต็มร้านอีก เพราะมีปาร์ตี้ เริ่มทำงานไป ออกอาหารไป ดีว่าตอนเย็นมีน้องเป็นแพ็คเกอร์เข้ามาช่วยแพ็คออเดอร์ทูโกไม่งั้น ตายหยั่งเขียด
3 ทุ่ม วิ่งออกอาหารจนขาแทบลาก หยุดไม่ได้ ไปไม่ถึง หยุดเมื่อไหร่ อาหารกองเต็มโต๊ะทันที สติเริ่มแตก ลงอาหารผิดๆถูกๆ มันเหมือนร่างกายและสติปัญญาทำงานไม่ประสานกัน ร่างกายบอกว่ายังไหว แต่สติปัญญามันเหมือนคอมฯเออเร่อเกินรับได้แล้ว
กัดฟันอดทนอีกรอบ จนถึง 4 ทุ่ม ลูกค้าเริ่มซา มีเวลาพักบ้าง ได้เข้าห้องน้ำไปฉี่ ล้างหน้า มองดูตัวเองในกระจก ผมที่เซทมาเมื่อเช้ายังชี้โด่เด่เหมือนเดิม แต่ออกแนวเหมือนถูกควันเคลือบความเงางามให้ด้วย แอบจิกยิ้มให้ตัวเองแล้วพูดว่า หนูทำได้ เยสสสสสสสส
5 ทุ่ม เหม่อมองออกไปแสงสีเมืองนิวยอร์คแสนสวยงาม เหมือนใครเอาพู่กันจิ้มๆสีเหลืองมาแต่งแต้มทุกตัวตึกไว้ สะพานข้ามแม่น้ำทุกสายประดับประดาด้วยดวงไฟส่องสว่างเป็นเส้นสายยาวไกลสุดสายตา เหลียวมองวิวข้างนอกรถ เอามือกุมกระเป๋าเงินไว้แน่น กระเป๋าแบนแฟนทิ้งเมื่อเช้า ตอนนี้อวบอูมไปด้วยเงินดอลล่าห์
ความเหนื่อยล้าหายหมดสิ้น พอลงจากรถสูดลมหายใจลึกๆเข้าเต็มปอด อากาศหนาวในยามค่ำคืนแสนบริสุทธิ์ เดินผ่านผู้คนมากมาย พร้อมด้วยรอยยิ้ม
วันนี้ฉันทำงาน เพื่อทุกคนทางบ้าน ฉันจะทำงานคนเดียว เพื่อดูแลอีก 9 คนที่เมืองไทย
Create Date : 05 พฤศจิกายน 2550
Last Update : 5 พฤศจิกายน 2550 14:03:20 น.
12 comments
Counter : 687 Pageviews.
Share
Tweet
อ่านเรื่องน้องหมิวแล้วพี่เหนื่อยแทนเลยค่ะ แอบลุ้นทุกทีที่เข้ามาอ่าน blog ของน้อง ว่าวันนี้น้องจะเขียนเรื่องรัย จะมีเกี่ยวกับความสุขของน้องบ้างมั้ย แต่เข้ามาทีรัยก็ต้องแบบว่า น้องช๊านนจะไหวมั้ยนี่ พี่เข้าใจนะ หมิวเป็นคนที่มีความตั้งใจจริงดีมากๆ เลยค่ะ 1 คนที่ต้องสู้ เพื่ออีก 9 คนที่รัก เข้มแข็งนะน้องรัก พี่จะเป็นกำลังใจเหมือนเดิม สู้ๆ นะ แต่ยังงัยก็อย่าลืมดูแลตัวเองด้วยนะคะ พักผ่อนเยอะน๊า..
โดย: PoH13 IP: 61.91.253.67 วันที่: 5 พฤศจิกายน 2550 เวลา:14:19:55 น.
ลุงแวะมาเยี่ยมครับ สู้ๆๆนะ
บรรยายได้เห็นภาพความเหนื่อยของหลานหมิว
ลุงเข้าใจนะ สมัยลุงก็เจอมาแล้วงานหนักๆและเงินก็ไม่ได้เท่าสมัยนี้ ทั้งร้านอาหารไทย ฝรั่ง และขับแท็กซี่
ขอชมในความอดทนและขอเป็นกำลังใจให้ครับ
โดย: smartupid IP: 207.38.214.59 วันที่: 5 พฤศจิกายน 2550 เวลา:15:10:55 น.
น้องหมิวทำได้
โดย: Ange de Suisse IP: 62.202.122.226 วันที่: 5 พฤศจิกายน 2550 เวลา:15:24:51 น.
“วันนี้ฉันทำงาน เพื่อทุกคนทางบ้าน ฉันจะทำงานคนเดียว เพื่อดูแลอีก 9 คนที่เมืองไทย”
ขอแสคงความนับถือ
โดย: ตา (
ta/'o-o/'
) วันที่: 5 พฤศจิกายน 2550 เวลา:17:03:32 น.
เก่งจริงๆ....สมกะเป็นคนของประชาชน(ทั้ง9ที่รออยู่).....
..น่านับถือค่ะ......ขอให้เจอแต่สิ่งที่ดี มีความสุขน๊ะ
โดย:
Pui&Deb
วันที่: 5 พฤศจิกายน 2550 เวลา:22:03:48 น.
สู้เค้าเน้อคุณพี่ เอาใจช่วยเด้อ
โดย: มิ้งเอง IP: 74.72.247.62 วันที่: 6 พฤศจิกายน 2550 เวลา:1:14:10 น.
งานร้านไทยที่นิวยอร์คนี่ไม่ใช่เล่นๆ เลยนะครับเนี่ย
ยิ่งอ่านยิ่งโหดแฮะ
โดย:
pecochan
วันที่: 6 พฤศจิกายน 2550 เวลา:1:42:34 น.
พี่สู้ๆๆ
หนูศรัทธาในความมุ่งมั่นของพี่นะคะ
โดย: เต้าหู้เจ้าน้ำตา IP: 222.123.18.243 วันที่: 9 พฤศจิกายน 2550 เวลา:16:43:54 น.
เอาใจช่วยนะ ลูกอีสานเหมือนกัน
โดย: pepsi&dollar IP: 75.64.95.141 วันที่: 10 พฤศจิกายน 2550 เวลา:1:04:58 น.
ไม่ได้เข้ามาตั้งนาน แต่เข้ามาครั้งนี้ก็ไม่ผิดหวังคับ
เห็นความอดทนและความพยายามของน้องแล้ว ก็พลอยมีแรงฮึดสู้งาน ต่อเหมือนกัน สู้ๆนะคับเป็นกำลังใจเสมอ
ปล.ดูรูปแล้วเศร้าจัง ครั้งหน้าขอสีสดๆหน่อยนะคับ เผื่อจะได้ดูสดชื่นสดใสไปด้วย
โดย: p' aef IP: 58.11.40.197 วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:20:08:34 น.
เข้ามาให้กำลังอีกตามเดิมค่ะ
ของคุณหมิว ตั้ง 9 ชีวิต สู้ๆๆๆๆๆค่ะ
แต่ของเราทำเพื่อคุณแม่ เพราะท่านต้องจ่ายค่ารักษาพยาบาลอยู่มากโข สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆสู้เพื่อนแม่
คุณหมิวสู้เพื่อครอบครัว
แล้วเจอกันนะคะ ถ้ามีโอกาส...
โดย: Gamkaew IP: 203.121.163.146 วันที่: 13 พฤศจิกายน 2550 เวลา:12:09:13 น.
สุดยอดจริงๆ ค่ะ พี่ทำงานอยู่ที่แคนดาเป็นแนนนี่ค่ะ
พี่ว่าตัวพี่ลำบาก ต้องทำงานหาเงินเลี้ยงลูกที่เมืองไทยแล้ว มาเจอคุณนี่ สุดยอดจริง ๆ เลยค่ะ ขอคารวะหนึ่งจอกค่ะ
โดย:
แม่น้องแคท
วันที่: 7 ธันวาคม 2550 เวลา:10:11:07 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
Be a good guy
Location :
New York CityBoy United States
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
เด็กจากทุ่งกุลาร้องไห้ฯฝันไกลในนิวยอร์ค
Friends' blogs
Be a good guy
ป้ามด
ปูขาเก เซมารู
someone like me
NeneShin
smartupid
fluffyboy101
Kurt Narris
* เทมมี่จัง *
B Oprysk
BlackmagicW
Susie
gabgab
หญิงป้า
PoH13
หน่อยอิง
กรรชัย
WaN-r-Tit
Praparat2001
canx
redPoTatO
roslita
tingpositive
pecochan
กะว่าก๋า
ซ่อนทรายแก้ว
ทิวาจรดราตรี
มารปักษา
Tripple Jack
มาดามอุ้ย
คุณนายก้อ
ป้ามะลิกับลุงมะระ
พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง
The Fifth
Mcintosh.Net
nanida
GlowPopJigglyJam
Tang_Siri
pink daffodil
INGEN ER PERFEKT
Webmaster - BlogGang
[Add Be a good guy's blog to your web]
Links
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.