แวะมาทักทายค่ะ

พ่อแม่ คือ พระองค์แรกของลูก
เวลามีอะไรไม่สบายใจหรือต้องการ
กำลังก็ได้พ่อแม่นี่แหละ ว่าแล้วก็
คิดถึงแม่พี่จัง เจอแม่ได้แค่ปีละสองครั้งเอง

เวลามีเรื่องร้ายแรง

คนแรกที่จะนึกถึงก็คือแม่

ความรัก ความอบอุ่นของแม่

อยู่กับเราเสมอ ...

ดีนะคะที่ทุกอย่างจบลงด้วยดี ปลอดภัยทุกคน ยังไงอย่าลืมโทร.หาคุณแม่นะคะ มี

ความสุขกับการทำงานนะคะ

มาทักทายนะครับ

เขียนเก่งจังเลยค่ะ

หมิวเป็นไรหรือเปล่าคะ ยังมีอาการปวดอยู่หรือป่าว ยาลืมหายามาทะซะนะ เป็นห่วงค่ะ

Just dropping by to say hello ka.

อ่านแล้วคิดถึงแม่เหมือนกันคะ แต่แม่เราไม่ได้นุ่งผ้าซิ่นงะ
มีครั้งนึง เราเห็นครอบครัวนึง มีแม่ ลูกสาว และลูกของลูกสาว มาจ่ายเงินที่เคาเตอร์เรา ลูกสาวกำลังนับเงินจะจ่ายค่าสินค้าอยู่ เจ้าตัวเล็กก็ร้องไห้งอแง สงสัยจะหิว คนที่อุ้มอยู่ก็คือคุณยาย ของหลานตัวน้อย พยายามจะประคอง โอ๋ พยายามให้เด็กน้อยสงบลง ณ ตอนนั้น ลูกสาวที่เป็นแม่ของเด็ก หันกลับไปตวาดแม่ตัวเอง ทำนองว่า ทำอะไรอยู่ ทำไมไม่หาทางปลอบเด็ก ประมาณนั้น เราฟังแล้วอึ้งเลยคะ เพราะตัวแม่นั้นเค้าก็คงรักทั้งลูกและหลานมาก เค้าก็หน้าเสีย ดูจากสายตาแล้วเค้าคงเสียใจมาก ที่ลูกมาตวาดเค้า
ตอนนั้นคิดถึงแม่ น้ำตาซึมเลยคะ อยากจะบอกลูกสาวเค้าว่า ไม่มีใครรักเธอและลูกเธอได้มากเท่าผู้หญิงที่เธอตวาดไปเมื่อกี้นี้หรอก

ฉันรู้สึกเป็นลูกเลวไปเลย ....
พักนี้มีอะไรชวนให้คิดถึงแม่บ่อยๆ แต่ก็นะ ... เดินทางง่ายกว่าแต่ก่อนตั้งเยอะ ฉันยังไม่ค่อยได้กลับไปหาแม่เลย

คิดถึงนะ ฝากความคิดถึงให้คุณแม่มือใหม่ด้วยล่ะ

หวัดดีๆๆ บลอคนี้ซึ้งจัง

ตั้งแต่พฤษภาคมที่ผ่านมา นิวยอร์คมีบัตรเมโทรการ์ดสีเขียวแล้วจ๊ะ เช้ย เชยมากๆ

โชคดีที่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น

คุณพระคุ้มครองนะจ๊ะพี่หมิว

ตั้งแต่พฤษภาคมที่ผ่านมา นิวยอร์คมีบัตรเมโทรการ์ดสีเขียวแล้วจ๊ะ เช้ย เชยมากๆ


แหม บัตรสีเขียวเลยหรือ แล้วแต่เดือนหรือเปล่า เพราะซื้อมาล่าสุดก็ยังเป็นเหมือนเดิม หรือว่า รอล็อตนี้หมดก่อน

แต่ชอบสีเหลืองมากกว่านะ ได้อารมณ์เมโทรการ์ดดี

น่ากลัวเหมือนกันเนอะครับพี่หมิว