Bloggang.com : weblog for you and your gang
แล้วเด็กบ้านนอกคอกนา ก็บินมาอยู่ถึงนิวยอร์ค
Group Blog
บันทึกคำให้การของเกย์เร(รวมงานเขียน)
นิวยอร์ค ซิตี้บอย
ที่ว่าง
สารหล่อเลี้ยงของชีวิต
<<
กรกฏาคม 2550
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
23 กรกฏาคม 2550
เฝ้าคิดเรื่องเดิมซ้ำๆ นับความช้ำแทนเลขวันที่
All Blogs
3 ปีที่นิวยอร์ก
ขุนหมูสู้หนาว
เดลิเวอรี่มาแล้วจร้า
โมจิโต้อีกแล้ว กรูจะบ้า
ดอลล่าห์ที่หายไป
หนาวเหมือนกันหรือเปล่า
5 Av+99 cent =NewYork
ป่วยมากไหมฆ่ะ ป้า
วันที่แสนยาวนาน
สโลว์บัดซบ
กรรมหนอกรรม ใครทำคนนั้นได้
คลอดแล้วจ้า
เมกาจ๋า อดทนไว้
หนาวเชียงใหม่ใกล้นิวยอร์ก
เสียงกระซิบ อันแผ่วเบา
ความรักแย่ งานการเยิ่น
เอเชียแร๊ง แรงมากฆ่ะๆๆๆๆ
ไปวัดแบบไทยๆในนิวยอร์ค
เสียงที่ใจไม่เคยได้ยิน
หอมข้าวหอมมะลิจากทุ่งกุลาร้องไห้
จุดไต้ตำตอ คนไทย
วันเวลาที่เปลี่ยนไป
ตึก ตึก ตึก
ข้าวยาก น้ำมันแพง
นิวยอร์คเกอร์ผู้แล้งน้ำใจ
เทรนงานอย่างไรให้ผ่านโปร ตอน 2
อันหางานร้านอาหารไทยนั้นไม่ยากแต่ก็ไม่ง่ายหรอกนะ ตอน1
หมดท่า
Are you Jet Li?
คนังน้อยถอดรูป
หวาด
ผีเห็นผี
ปรับตัวปรับใจทำงานให้ไวเหมือนลิง
สู้โว้ยยยยย
A New Day Has Come
แดดอ่อนๆตอนเช้า
เวลาของชีวิต
เสน่ห์ของเหล้า
แคชเชียร์ละเหี่ยใจ
The Eye ฉันเห็นผีที่เมกา
ช่องว่างระหว่างความเป็นคน
ของฝากจากแดนไกล
ผีเสื้อราตรีคืนนี้มีอ๊วก
ของขวัญรับปีใหม่
โลกหมุนด้วยความแคบ
วันเกิดนี้เพื่อใคร
I Know what you did last nite?
เวลาแห่งการก้าวผ่าน
วันปลดแอก
ถนนสายนั้นชื่อความเหงา
โชว์ฟรีไม่มีชาร์ต บล็อคติดเรต
บล่าๆนินทากาเลกาลี
ทางผีผ่าน
ความรู้สึกของคนที่หมดใจ...กับความงี่เง่าของคน
กาลครั้งหนึ่งเมื่อวานนี้ หิมะตก
สักวาหน้าหนาวสาวขาแตก
คิดไม่ออกบอกไม่ถูก พูดไม่ได้ โดย สหมิว
อยู่อย่างเกย์ เกร๋ๆแกร่งๆแรงๆในนิวยอร์ค
กว่าจะมาเป็น "ทิป"
ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
อุ่นไอหนาวด้วยน้ำใจ ของ ผู้ให้ กับ ผู้รับ
แรงใจไม่เคยล้า
อย่า ..กลัว
วันหยุดอันแสนหวาน
น้องหวึ่งจิบไวน์
การมาเยือนของสายลมหนาว
คันได้กินลาบซิ้นอย่าลืมแจ่วแพวผัก
แบบนี้ แบบไหนถึงจะเรียกว่าเป็น New Yorker ตัวจริง
รางวัลแด่คนช่างฝัน
กล่องข้าวน้อย ฆ่าชั้น
คืนนั้นคืนไหน ใจไม่เคยเปลี่ยนแปลง
US open กว่าวันนี้จะมาถึง By สหมิว
อ้วน ผอม จอมจิ๊ก by สหมิว
เป็นคนไทยที่ไร้ตัวตน
เราลืมได้ หรือ เราแค่หลอกตัวเองไปวันๆ
ขูด ขูด ขูด รวยๆๆๆๆๆๆ
ฉันมาทำอะไรที่นี่ ที่เมกา
อากาศวิปริต คนวิปลาส
วันที่ฉันป่วยทางจิต
ชายแก่ที่เดินกลับมาในความทรงจำ
สเปเชี่ยว ไวน์ ดริ้ง เอนนี่ติงเอลลลลลลลลล
ที่เหลืออยู่คือความว่างเปล่า
ชีวิตคือการเดินทาง
เฝ้าคิดเรื่องเดิมซ้ำๆ นับความช้ำแทนเลขวันที่
แล้วความห่างไกลก็แยกเราไปจากกัน
ตอน 27 รักแท้บทที่ 2
โก้ โก้ โก้ หนุ่มๆโก้
สบาย สบาย ในวันหยุด
แบกจานใบใหญ่ไปเสิร์ฟลูกค้า
อีกไม่นานคงได้รวมเล่มแล้ว
ตอน 26 รักแท้บทที่ 1
ตอน 25 งานหนักแถมพักก็ไม่ได้
ตอน 24 บทเรียนจากการทำงาน
ตอน 23 เอาใจคนแก่
ตอน 22 มือใหม่หัดเวท
ตอน 21 บ้านหลังใหม่ใกล้ชิดพม่า
ตอน 20 รับเพื่อนฝึกฮู้ด
ตอน 19 ลูกค้าดี ลูกค้าเลว
ตอน 18 ชีวิตโรบินฮู้ด
ตอน 17 รวมมิตรลูกค้านานาชาติ
ตอน 16 ลูกค้าสารพัดพิษ
ตอน 15 งาน งาน งาน
ตอน 14 น้ำพักน้ำแรงกลับบ้าน
ตอน 13 วันว่างของชาวต่างด้าว
ตอน 12 ยอมแพ้แมงดูดเลือด
ตอน 10 ย้ายรังใหม่วัดใจแม่ผีนักวิ่ง
ตอน 9 ประสบการณ์ใหม่ยามไกลบ้าน
ตอน 8 วันสดใสกับงานใหม่
ตอน 7 ฝึกงานแบบพิกลพิการ
ตอน 6 เจ็บก็ทน ช้ำก็จะทน
ตอน 5 ฝึกงานรันเนอร์โหด
โชคเริ่มเข้าข้างคนสวย
เตะฝุ่นหางาน
เดินย่ำต๊อกหางาน
ก้าวแรกที่เมกา
เฝ้าคิดเรื่องเดิมซ้ำๆ นับความช้ำแทนเลขวันที่
https://www.youtube.com/watch?v=hwh908JPAuw
เมื่อคืนนอนไม่หลับอีกแล้ว กลับมาจากร้านเกือบตี 2 เหนื่อยแทบขาดใจ แต่พอมาล้มตัวลงนอนก็นอนไม่หลับอยู่ดี ใจลอยไปไหนต่อไหน ตั้งแต่ทำงานแล้ว คืนวันเสาร์ยืนเป็นเวท 4 คน อาทิตย์นี้จับฉลากซวยซ้ำซวยซากรับผิดชอบเซกชั่น 4 แขกวีไอพีชอบเรื่องมาก
โต๊ะแรกเข้าไปเสริ์ฟน้ำให้ บอก ไม่กิน เอาอาหารมาก่อน เสียงดังลั่นร้าน จนทุกคนตกใจ โต๊ะถัดมาสั่งดริ้งมาการิต้าปั่น แต่จะไม่เอาน้ำแข็ง ไม่รู้จะไปปั่นยังไงให้มันกิน ส่วนอีกโต๊ะข้าง อยากกินผัดไทย แต่ไม่อยากให้ผัด ให้ลวกเส้นแทน ยิ้มเข้าไว้ ยิ้มๆแล้วใจเย็นๆ พยายามทำหน้าตาให้สดใสที่สุด แม้ข้างในอยากจระเข้ฟาดหางให้หมอบเรียบไปทั้งโต๊ะ
ลูกค้าเข้ามานั่ง ลุกออกไป เทินโต๊ะไม่หยุด สติเริ่มแตก โต๊ะนั้นเอาไวน์ต้องรีบเปิด อีกโต๊ะหิวน้ำ โบกมือไปมา เห็นใจกันมั่งก็มีสองมือนี่ล่ะ ถ้ามีมากกว่านี้คงบริการทันไปแล้ว
ลูกค้าเพิ่งเข้ามานั่ง ท่าทางจะรอคิวนาน ลงโต๊ะปุ๊ป ทำท่าเหมือนเสืออดอยาก หิวโหยมาแต่ไกล เข้าไปทักทายด้วยรอยยิ้มกลับด่าเราซะยังกะเครียดแค้นกันมาเป็นชาติ
โกรธ คือ โง่ โมโห คือ บ้า ท่องไว้ ท่องไว้ วินาทีหนึ่งที่ทนไม่ไหว เดินเข้าไปในห้องน้ำ มองกระจก แล้ว ถามตัวเองว่า มาทำอะไรอยู่ตรงนี้ แล้วน้ำตามันก็ไหลออกมาอีกครั้ง
เอามือปาดออกให้หมด ล้างหน้า แล้วเดินออกมาที่โต๊ะ นับหนึ่งใหม่ เริ่มต้นใหม่ พยายามไม่ให้ทุกคนรู้ แต่พี่โฮสต์ก็เข้ามาช่วย เรื่องการพาแขกมานั่ง เพราะเริ่มเห็นแล้วว่าอาการไม่ดี พยายามสลัดเรื่องราวขุ่นมัวที่รบกวนจิตใจออกไป ต้องทำงานอย่างมืออาชีพ อย่าให้เรื่องส่วนตัวมามีผลกับงานที่ได้รับมอบหมาย
ลูกค้ามากินข้าว เราต้องมอบความสุข ความประทับใจกับการบริการให้มากที่สุด นี่คิดอาชีพของเรา
งานเริ่มคล่อง ไม่สะดุด แขกเริ่มเข้าใจ สั่งอาหารสเปเชี่ยวมาทานกันหลายโต๊ะ ทิปกระจายมากกว่า 3 เท่า ที่ควรให้ จนเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว
5 ทุ่มแขกเริ่มซา เหลือเพียงอีก 3 โต๊ะ มีเวลาเข้าห้องน้ำอีกครั้ง มองตัวเอง แล้วพูดกับใจเบาๆ เจ็บแค่ไหน ร้องไห้ไปก็เท่านั้น เขาไม่มีวันมารู้ด้วยกับเราหรอก
ตี 1 กว่า นั่งรถไฟฟ้ากลับบ้าน มองผ่านความมืดออกไปด้านนอก ความเงียบเหงาเริ่มเข้ามาถามหาใจอีกครั้ง ทุกคืนหลังเลิกงาน มักกดโทรศัพท์กลับไปเมืองไทยเสมอ อยากได้ยินเสียงก่อนนอน อยากเล่าให้ฟังว่าพบเจออะไรมาบ้าง มองดูโทรศัพท์หลายครั้ง อยากทำเป็นเหมือนกดโทรผิดไป ขอแค่ได้ยินเสียง แต่พอมาคิดดูอีกที เป็นเบอร์แปลกๆที่ไม่โชว์หมายเลข เขาก็คงรู้ว่าปลายสายมาจากแดนไกล
ตี 2 ถึงบ้าน นั่งลงโต๊ะอย่างหมดแรง มองรูปที่เคยถ่ายด้วยกัน ปาย แม่ฮ่องสอน อัมพะวา เชียงใหม่ มช. อ่างแก้ว หลายๆที่ที่เคยได้ไปด้วยกัน รอยยิ้มอันอบอุ่น บ่งบอกถึงความสุขเหล่านั้น เริ่มเลือนราง
เก็บรวบรวมรูปเหล่านั้นลงในกล่อง ก่อนจะวางจดหมายลงไปด้วย คลี่ออกมาอ่าน คำว่า รอ ยังคงมีอยู่ในเนื้อความของจดหมาย รีบพับเก็บไว้ เกียร์ วิศวะที่ให้มาก็ใส่ลงไปด้วย กล่องนี้จะถูกเก็บไว้อย่างดี แต่มันจะไม่ถูกเปิดอีก ตราปใดที่ใจยังลืม น้องไม่ได้
"เฝ้าคิดเรื่องเดิมซ้ำๆ นับความช้ำแทนเลขวันที่" เพลงทำใจยังไงดี ของต่าย อรทัยที่ชอบฟัง ตอนนี้จะเอามาท่องให้ขึ้นใจ จะนับวันช้ำ และจะรอวันลืม
Create Date : 23 กรกฎาคม 2550
Last Update : 23 กรกฎาคม 2550 9:10:57 น.
9 comments
Counter : 741 Pageviews.
Share
Tweet
อ่านแล้วจะร้องไห้ตาม ทำใจให้เข้มแข็งนะค่ะขอให้หายเร็ววันขอให้มีความสุขกับชีวิตตอนนี้ค่ะอย่าไปคิดถึงเขามากคิดถึงตัวเองก่อนค่ะ
โดย: caramella IP: 82.58.59.4 วันที่: 23 กรกฎาคม 2550 เวลา:2:04:16 น.
เวลาจะช่วยรักษาแผลใจนะน้อง
คำๆนี้ใช้ได้ผลจริงๆนะ
ใช้แล้วจ๊ะมานั่งร้องไห้ เป็นบ้าเป็นบอ เขาก้อไม่มารับรู้อะไรกับเราด้วยหรอก
มองกระจกแล้วยิ้มให้กับตัวเองนะแล้วจะดีขึ้น ถึงแม้ว่ามันจะยากแต่ลองดู
ยังมีอีกหลายคนที่รักเรา ถ้าผ่านช่วงนี้ไปได้ก้อจะดีขึ้นเอง
แผลที่ยังสดอยู่ มันก้อเจ็บเป็นธรรมดา แต่มันก้อต้องหายสักวัน
โดย: lovelybooth (
Oil&Stew
) วันที่: 23 กรกฎาคม 2550 เวลา:2:11:03 น.
เอาใจช่วย
หวังว่าจะดีขึ้นในเร็ววันน๊า
โดย:
p_tham
วันที่: 23 กรกฎาคม 2550 เวลา:2:32:23 น.
สู้ สู้จ้า เหนื่อยนัก พักก็หาย มีวันร้ายก็ต้องมีวันดี แขกอยากบ่นก็บ่นไป จ่ายทิปมาเยอะๆละกัน
โดย: ตา IP: 65.19.94.37 วันที่: 23 กรกฎาคม 2550 เวลา:3:29:39 น.
เหนื่อยทั้งกาย เหนื่อยทั้งใจ
เหน่ือยเบิ้ลแบบนี้ ไม่ร้องไห้ยังไงไหว
ป.ล ผมก็เกลี๊ยด เกลียด ลูกค้าเรื่องมากเหมือนกัน
โดย:
pecochan
วันที่: 23 กรกฎาคม 2550 เวลา:3:31:55 น.
สู้ๆนะคะ
โดย:
peenoynoi
วันที่: 23 กรกฎาคม 2550 เวลา:11:15:34 น.
น้องหมิว
สู้โว๊ย!!!!!
โดย: อีกวัน...ที่ผ่านไป IP: 124.121.176.129 วันที่: 23 กรกฎาคม 2550 เวลา:12:00:12 น.
เหงาที่สุด
โดย:
Aui_haui
วันที่: 23 กรกฎาคม 2550 เวลา:14:01:50 น.
เวลาคิดถึงคนไกลนี่มันเหงาใจสุดๆ เลยนะคะ แต่ยังไงก้สู้สู้ไว้นะคะ จะเป็นกำลังใจให้น๊า
ต่อไปนกก็จะไปเป็นเพื่อนร่วมอุดมการณ์เหงาด้วยคน จะได้ไม่เหงาคนเดียว คิคิ
โดย: นก IP: 203.146.209.6 วันที่: 24 กรกฎาคม 2550 เวลา:10:58:19 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
Be a good guy
Location :
New York CityBoy United States
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
เด็กจากทุ่งกุลาร้องไห้ฯฝันไกลในนิวยอร์ค
Friends' blogs
Be a good guy
ป้ามด
ปูขาเก เซมารู
someone like me
NeneShin
smartupid
fluffyboy101
Kurt Narris
* เทมมี่จัง *
B Oprysk
BlackmagicW
Susie
gabgab
หญิงป้า
PoH13
หน่อยอิง
กรรชัย
WaN-r-Tit
Praparat2001
canx
redPoTatO
roslita
tingpositive
pecochan
กะว่าก๋า
ซ่อนทรายแก้ว
ทิวาจรดราตรี
มารปักษา
Tripple Jack
มาดามอุ้ย
คุณนายก้อ
ป้ามะลิกับลุงมะระ
พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง
The Fifth
Mcintosh.Net
nanida
GlowPopJigglyJam
Tang_Siri
pink daffodil
INGEN ER PERFEKT
Webmaster - BlogGang
[Add Be a good guy's blog to your web]
Links
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.