Bloggang.com : weblog for you and your gang
แล้วเด็กบ้านนอกคอกนา ก็บินมาอยู่ถึงนิวยอร์ค
Group Blog
บันทึกคำให้การของเกย์เร(รวมงานเขียน)
นิวยอร์ค ซิตี้บอย
ที่ว่าง
สารหล่อเลี้ยงของชีวิต
<<
ธันวาคม 2550
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
8 ธันวาคม 2550
ทางผีผ่าน
All Blogs
3 ปีที่นิวยอร์ก
ขุนหมูสู้หนาว
เดลิเวอรี่มาแล้วจร้า
โมจิโต้อีกแล้ว กรูจะบ้า
ดอลล่าห์ที่หายไป
หนาวเหมือนกันหรือเปล่า
5 Av+99 cent =NewYork
ป่วยมากไหมฆ่ะ ป้า
วันที่แสนยาวนาน
สโลว์บัดซบ
กรรมหนอกรรม ใครทำคนนั้นได้
คลอดแล้วจ้า
เมกาจ๋า อดทนไว้
หนาวเชียงใหม่ใกล้นิวยอร์ก
เสียงกระซิบ อันแผ่วเบา
ความรักแย่ งานการเยิ่น
เอเชียแร๊ง แรงมากฆ่ะๆๆๆๆ
ไปวัดแบบไทยๆในนิวยอร์ค
เสียงที่ใจไม่เคยได้ยิน
หอมข้าวหอมมะลิจากทุ่งกุลาร้องไห้
จุดไต้ตำตอ คนไทย
วันเวลาที่เปลี่ยนไป
ตึก ตึก ตึก
ข้าวยาก น้ำมันแพง
นิวยอร์คเกอร์ผู้แล้งน้ำใจ
เทรนงานอย่างไรให้ผ่านโปร ตอน 2
อันหางานร้านอาหารไทยนั้นไม่ยากแต่ก็ไม่ง่ายหรอกนะ ตอน1
หมดท่า
Are you Jet Li?
คนังน้อยถอดรูป
หวาด
ผีเห็นผี
ปรับตัวปรับใจทำงานให้ไวเหมือนลิง
สู้โว้ยยยยย
A New Day Has Come
แดดอ่อนๆตอนเช้า
เวลาของชีวิต
เสน่ห์ของเหล้า
แคชเชียร์ละเหี่ยใจ
The Eye ฉันเห็นผีที่เมกา
ช่องว่างระหว่างความเป็นคน
ของฝากจากแดนไกล
ผีเสื้อราตรีคืนนี้มีอ๊วก
ของขวัญรับปีใหม่
โลกหมุนด้วยความแคบ
วันเกิดนี้เพื่อใคร
I Know what you did last nite?
เวลาแห่งการก้าวผ่าน
วันปลดแอก
ถนนสายนั้นชื่อความเหงา
โชว์ฟรีไม่มีชาร์ต บล็อคติดเรต
บล่าๆนินทากาเลกาลี
ทางผีผ่าน
ความรู้สึกของคนที่หมดใจ...กับความงี่เง่าของคน
กาลครั้งหนึ่งเมื่อวานนี้ หิมะตก
สักวาหน้าหนาวสาวขาแตก
คิดไม่ออกบอกไม่ถูก พูดไม่ได้ โดย สหมิว
อยู่อย่างเกย์ เกร๋ๆแกร่งๆแรงๆในนิวยอร์ค
กว่าจะมาเป็น "ทิป"
ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
อุ่นไอหนาวด้วยน้ำใจ ของ ผู้ให้ กับ ผู้รับ
แรงใจไม่เคยล้า
อย่า ..กลัว
วันหยุดอันแสนหวาน
น้องหวึ่งจิบไวน์
การมาเยือนของสายลมหนาว
คันได้กินลาบซิ้นอย่าลืมแจ่วแพวผัก
แบบนี้ แบบไหนถึงจะเรียกว่าเป็น New Yorker ตัวจริง
รางวัลแด่คนช่างฝัน
กล่องข้าวน้อย ฆ่าชั้น
คืนนั้นคืนไหน ใจไม่เคยเปลี่ยนแปลง
US open กว่าวันนี้จะมาถึง By สหมิว
อ้วน ผอม จอมจิ๊ก by สหมิว
เป็นคนไทยที่ไร้ตัวตน
เราลืมได้ หรือ เราแค่หลอกตัวเองไปวันๆ
ขูด ขูด ขูด รวยๆๆๆๆๆๆ
ฉันมาทำอะไรที่นี่ ที่เมกา
อากาศวิปริต คนวิปลาส
วันที่ฉันป่วยทางจิต
ชายแก่ที่เดินกลับมาในความทรงจำ
สเปเชี่ยว ไวน์ ดริ้ง เอนนี่ติงเอลลลลลลลลล
ที่เหลืออยู่คือความว่างเปล่า
ชีวิตคือการเดินทาง
เฝ้าคิดเรื่องเดิมซ้ำๆ นับความช้ำแทนเลขวันที่
แล้วความห่างไกลก็แยกเราไปจากกัน
ตอน 27 รักแท้บทที่ 2
โก้ โก้ โก้ หนุ่มๆโก้
สบาย สบาย ในวันหยุด
แบกจานใบใหญ่ไปเสิร์ฟลูกค้า
อีกไม่นานคงได้รวมเล่มแล้ว
ตอน 26 รักแท้บทที่ 1
ตอน 25 งานหนักแถมพักก็ไม่ได้
ตอน 24 บทเรียนจากการทำงาน
ตอน 23 เอาใจคนแก่
ตอน 22 มือใหม่หัดเวท
ตอน 21 บ้านหลังใหม่ใกล้ชิดพม่า
ตอน 20 รับเพื่อนฝึกฮู้ด
ตอน 19 ลูกค้าดี ลูกค้าเลว
ตอน 18 ชีวิตโรบินฮู้ด
ตอน 17 รวมมิตรลูกค้านานาชาติ
ตอน 16 ลูกค้าสารพัดพิษ
ตอน 15 งาน งาน งาน
ตอน 14 น้ำพักน้ำแรงกลับบ้าน
ตอน 13 วันว่างของชาวต่างด้าว
ตอน 12 ยอมแพ้แมงดูดเลือด
ตอน 10 ย้ายรังใหม่วัดใจแม่ผีนักวิ่ง
ตอน 9 ประสบการณ์ใหม่ยามไกลบ้าน
ตอน 8 วันสดใสกับงานใหม่
ตอน 7 ฝึกงานแบบพิกลพิการ
ตอน 6 เจ็บก็ทน ช้ำก็จะทน
ตอน 5 ฝึกงานรันเนอร์โหด
โชคเริ่มเข้าข้างคนสวย
เตะฝุ่นหางาน
เดินย่ำต๊อกหางาน
ก้าวแรกที่เมกา
ทางผีผ่าน
คนเฒ่าคนแก่ มักจะเตือนฉันตอนเด็กๆเสมอว่าอย่านอนตอนผีตากผ้าอ้อม ช่วงเวลาข้ามผ่านรอยต่อของกลางวันกับกลางคืน ฉันมักจะจำไว้เสมอและทำตามอย่างเคร่ดครัด เพราะหลายครั้งที่ค้นพบด้วยตัวเองว่าการนอนหลับช่วงเวลานี้ มักฝันร้าย
แต่ถ้าหากเวลานี้ที่ฉันกำลังกล่าวถึงนี้ ฉันมีสติดีกำลังเดินทางไปทำงาน แล้วต้องมาเจอกับอะไรบางอย่างที่ฉันไม่สามารถอธิบายได้ ฉันคงไม่สามารถที่จะหลีกเลี่ยงเรื่องราวที่เกิดขึ้นได้ด้วยการตื่นไว้เสมออีกต่อไป
หน้าหนาวค่ำไว เพียงแค่ยังไม่ถึง 4 โมงเย็นบรรยากาศรอบๆตัวก็เริ่มโพล้เพล้เต็มที ประจวบเหมาะกับแสงที่ไม่ค่อยจะส่องลงมายังเมืองนิวยอร์คเกือบราวอาทิตย์แล้ว ทำให้เย็นวันนั้นฉันรีบแต่งตัว เพื่อเดินทางไปทำงาน เช่นเคย ของชีวิตแบบเดิมๆ รอรถไฟฟ้าสาย 7 ถึงก็ช่างไม่ถึงก็ช่าง หวานเย็นเสียจนเลี่ยน พอไปถึงสถานีปลายทาง สายลมหนาวพัดมาปะทะจนแทบจะทรงตัวเดินต่อไปไม่ไหว
ฉันไปรอต่อรถเมล์คิว 13 เพื่อเดินทางต่อไปอีก พอรถมาทุกคนที่เข้าแถวยืนรอก็ทยอยขึ้นไปนั่งอย่างเป็นระเบียบ วันนี้โชคดีฉันได้นั่งริมหน้าต่างด้านซ้าย แม้จะไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ จริงๆฉันชอบนั่งริมหน้าต่างด้านขวามากกว่า เพราะได้ดูวิวข้างทาง ถ้านั่งด้านซ้ายจะได้ดูรถที่สวนมา บางคันก็ขับสวนแบบไม่เกรงใจเส้นแบ่งเลนส์ ชวนให้ตื่นเต้นอยู่หลายครั้ง
บรรยากาศรอบข้างเงียบ เงียบจนใจหาย เหมือนทุกคนหมดแรงแล้ว แม้แต่จะหายใจ ที่พอจะได้ยินบ้างก็แค่เสียงเปิดปิดประตูขึ้นลงในบางป้าย รถค่อยๆวิ่งไปเรื่อยๆออกจากตัวเมือง สองข้างทางเริ่มมืดแบบสลัวๆพอมองเห็นทุกอย่างได้อย่างรางเลือน
ฉันยังคงนั่งนิ่งเหม่อมองออกไปยังหน้าต่าง รอดูรถที่สวนมา บางครั้งใจก็เหม่อลอยนึกกลับไปยังบ้านเกิดเมืองนอนที่จากมา ฉันไม่คุ้นเลยกับการมานั่งรถที่ขับเลนส์ขวา เพราะทุกครั้งที่รถสวนมันเหมือนจะวิ่งเข้ามาชนกันมากกว่า จนเมื่อรถวิ่งมาได้ประมาณเกือบ 20 นาที อีกไม่กี่ป้ายก็จะถึงร้านที่ฉันทำงานอยู่แล้ว
รถกำลังจอดติดไฟแดง เป็นจังหวะดีให้ใครหลายๆคนเดินข้ามไปอีกฝั่ง ไฟเขียวสว่างวาบขึ้นแล้ว รถเริ่มออกตัวไปอย่างช้าๆ เมื่อสายตาจับจ้องไปยังเบื้องหน้า ฉันเริ่มมองเห็นชายผิวดำคนหนึ่งกำลังด้อมๆมองๆที่จะข้ามถนน ฉันเริ่มสงสัยว่าทำไมเขาไม่มาข้ามตรงไฟแดงจะปลอดภัยกว่า
รถกำลังเร่งความเร็วขึ้น อีกราว 10 เมตรจะถึงจุดที่ชายคนนั้นยืนอยู่ ฉันเห็นเขาตัดสินใจเดินออกมาจากข้างถนน ฉันตกใจสุดขีด เพราะกลัวรถที่วิ่งสวนมาจะชนเขา แต่โชคดีที่ไม่มีรถวิ่งสวนมาเลย ยิ่งเข้าใกล้ระยะประชิด ฉันหวังว่าเขาคงปลอดภัยกับการยืนอยู่ที่เส้นแบ่งตรงกลางระหว่างเลนส์ แต่ สิ่งที่ฉันกำลังเห็นคือเขาไม่หยุดเดิน จนเมื่อรถบัสวิ่งผ่านไป
ฉันลืมตาโบกโพลงไปด้วยความกลัว ลมหายใจฟืดฟาด แล้วรีบหันหลังกลับไปมองยังทางที่รถเพิ่งจะวิ่งผ่าน ความตกใจทำให้คนที่นั่งข้างๆมองหน้าฉันยังกับตัวประหลาด ไม่มีเสียงกระทบ ไม่ใครข้ามถนนไป ไม่มีใครถูกรถชน
ฉันตั้งสติกลับมาอีกครั้ง พยายามสงบจิตใจ ไม่อยากรู้ ไม่อยากเห็น ไม่อยากคิดหรือต้องการเหตุผลอะไรทั้งนั้น จนไปถึงร้าน ฉันเริ่มทำงานทันที จนปล่อยวางเรื่องที่เพิ่งพบเจอมาได้ แต่ไม่วาย เมื่อถึงตอนจะกลับบ้าน ฉันต้องรอกลับพร้อมกับคนอื่นๆ
คืนนั้นฉันเดินกลับบ้านด้วยใจอันหวาดหวั่น ฉันแทบจะเดินกลางถนน ตรงไหนมืด ตรงไหนไม่มีไฟ ฉันพยายามเดินเลี่ยง หากมีคนเดินสวนมา ฉันจะพยายามไม่เดินสวนในระยะประชิด ทุกอย่างรอบตัวดูน่ากลัวสำหรับฉันไปหมดตอนนี้ ไม่ว่าสิ่งที่ฉันเพิ่งเห็นหรือแม้แต่ภัยจากคน อาชญากรรมที่เกิดขึ้นได้อย่างง่ายดายในเมืองใหญ่อย่างนิวยอร์ค
คืนนั้นกว่าฉันจะบังคับตาให้หลับลงได้ก็ต้องท่องคาถาชินบัญชรเสียก่อน พยายามสงบจิตใจ แผ่เมตตา แล้วหวังว่าจะไม่พบเจอเรื่องราวเหล่านี้อีก
ฉันหยิบตีนซิ่นผ้าถุงเก่าที่แม่ฉีกให้มาก่อนออกจากบ้าน ยกขึ้นไว้เหนือหัว ฉันไม่เคยห้อยพระ ไม่เคยมีตระกุดของขลังใดๆ ฉันขอเพียงกำลังใจจากพ่อและแม่ที่จะส่งมาให้ฉันผ่านพ้นเรื่องราวทุกอย่างในชีวิต เพราะยังไงเสีย เส้นทางที่ฉันจะเดินต่อไป ไม่ว่าจะเจออุปสรรคปัญหาใดๆมันคงมีทางไม่กี่ทางที่จะให้ฉันเลือกเดิน
วันนี้ฉันยังคงเดินทางไปทำงานด้วยรถบัสสายเดิม เวลาเดิม ทุกครั้งที่ฉันผ่านเส้นทางนี้ ฉันขอเลือกที่จะนั่งอีกฝั่ง ฉันไม่อยากนั่งชิดซ้าย ตอนรถบัสวิ่งผ่านบ้านที่เขียนป้ายบอกว่า Funeral home
ภาพจากเวป //www.archibase.net/archinews/12503.html
Create Date : 08 ธันวาคม 2550
Last Update : 8 ธันวาคม 2550 14:19:16 น.
21 comments
Counter : 1146 Pageviews.
Share
Tweet
... เส้นทางเดิม เดิม กับความรู้สึกเดิม เดิม ...
โดย: RooM No.4 IP: 72.225.229.205 วันที่: 8 ธันวาคม 2550 เวลา:14:30:37 น.
คนอยากเจอ ไม่เคยได้เจอ
ไอ้คนกลัว ก้อเจอจัง...
วันหลัง เวลาชั้นขับผ่านสุสาน แวะจอดไปเดินเล่นกันมั๊ย
(ทีวันปล่อยผี รีบแรดเข้าเมืองมาดูฝูงผี ทีวันนี้ ผีตัวเดียวเอง
)
โดย: Noww! IP: 96.224.55.14 วันที่: 8 ธันวาคม 2550 เวลา:14:49:55 น.
อะไรกันนี่?
เกิด panic เยอะจังนะครับ ช่วงนี้
ใจเย็น ๆ ค้าบ
โดย:
pecochan
วันที่: 8 ธันวาคม 2550 เวลา:14:54:31 น.
เหวอ
น่ากลัวจังง่ะ
ผีตปท. อีกต่างหาก แต่สวดมนต์ช่วยให้จิตใจเราสงบขึ้นจริง ๆ ค่ะ สู้ ๆ นะคะ
โดย:
devilzaa
วันที่: 8 ธันวาคม 2550 เวลา:15:04:21 น.
หิ้ว Sushi มาฝากแทนคำขอบคุณที่ไปเยี่ยมเยียนกันที่ Blog มิสเตอร์ฮองนะครับ
สามารถคลิกที่ภาพเพื่อเข้า Blog มิสเตอร์ฮองได้ครับ
โดย:
มิสเตอร์ฮอง
วันที่: 8 ธันวาคม 2550 เวลา:18:00:24 น.
เขียนได้น่าติดตามมากๆเลยค่ะ
อย่าคิดมากนะคะ คงเป็นภาพซ้อนจาก 2 มิติมากกว่า
โดย:
Picike
วันที่: 8 ธันวาคม 2550 เวลา:22:01:09 น.
พี่หมิวค่ะ
อาการแบบนี้เคยเป็นเช่นกันค่ะ ตอนนี้ก็ยังเป็นอยู่เลยค่ะ
เห็นด้วยกับพี่หมิวมาก ๆ ค่ะ ชีวิตผู้คนในเมืองใหญ่ ๆ
มีอะไรหลายอย่างที่แตกต่างจากบ้านเรามาก ๆ เลย
บ้านเราเดินในคืนพระจันทร์เต็มดวงหรือเดือนมืด
ก็ยังรู้สึกอบอุ่นใจอยู่ตลอด
แต่สังคมที่นี่ไม่เลยค่ะ อันตรายรอบด้าน
ร้านที่ยีนส์ทำงานก็ตั้งอยู่ไม่ไกลบ้านเท่าไร
แต่แฟนไม่เคยให้ยีนส์เดินค่ะ เพราะกลัวอันตรายค่ะ
ตัวยีนส์เองก็กลัวสุด ๆ ค่ะ
ยิ่งดูหนังเกี่ยวกับ Crime หรือ พวก Law & Order ด้วยแล้ว
ยิ่งคิดกลัวสารพัดอย่างค่ะ อิอิ
พี่หมิวเขียนเรื่องได้น่าติดตามมาก ๆ ค่ะ
ทุกครั้งที่มาอ่านเรื่องราวของพี่หมิว
ทำให้ได้ข้อคิดหลายอย่าง
ที่สามารถกลับมาย้อนมองตัวเองได้เสมอ
ขอให้พี่หมิวจงต่อสู้ต่อไปนะคะ
จะขอเป็นกำลังใจให้พี่เสมอ
อย่าลืมรักษาสุขภาพบ้างล่ะ
ยิ่งอากาศหนาว ๆ ยิ่งต้องระวังค่ะ
Have a good weekend นะคะ
โดย:
roslita
วันที่: 9 ธันวาคม 2550 เวลา:0:38:52 น.
หูย อากาศหนาวๆ
เมืองมืดๆ
กับเรื่องแบบนี้
บรื๋อๆๆ
โดย: winternivember IP: 121.246.16.149 วันที่: 9 ธันวาคม 2550 เวลา:10:20:35 น.
ทั้งคนทั้งผี สู้ ๆ นะคับ
โดย: พี่วัธ IP: 198.139.33.204 วันที่: 9 ธันวาคม 2550 เวลา:11:35:44 น.
คุณสหมิวคะ อย่างนี้เขาเรียกว่า
ผีเห็นผี หรือป่าวคะ
โดย: ป้ามะลิ (
ป้ามะลิกับลุงมะระ
) วันที่: 9 ธันวาคม 2550 เวลา:18:06:56 น.
เป็นอีกหนึ่งประสบการณ์ที่ถ่ายทอดผ่านตัวหนังสือแล้ว
เราก็เกิดความรู้สึกกลัวๆ นิดหน่อยน่ะค่ะเนี่ย
โดย:
JewNid
วันที่: 9 ธันวาคม 2550 เวลา:18:44:43 น.
พี่หมิวค่ะ
สบายดีไหมค่ะ
วันนี้ยีนส์แวะมาโหวตให้พี่หมิวเด้อค่ะ
โหวตบล็อกไกลบ้านที่นำเสนอเรื่องราวดี ๆ ให้พี่ค่ะ
ขอบคุณที่เอามาแบ่งปันกันอ่านตลอดค่ะ
วันนี้พี่หมิวหยุดไหมคะ?
ยังไงก็อย่าลืมรักษาสุขภาพบ้างนะคะ
นิยายตอนใหม่โพสต์แล้วค่ะ
เหลืออีกแค่สองตอนก็อวสานแล้วนะคะ
ขอให้พี่หมิวมีความสุขมาก ๆ ค่ะ
โดย:
roslita
วันที่: 10 ธันวาคม 2550 เวลา:1:22:52 น.
เจอผีไทยยังพอสวดมนต์ได้ แล้วเจอผีฝรั่งต้องท่องอะไรอะคับ ไอ้ที่ท่องได้ก็มีแค่เพลง happy birthday กะ jingle bell อะช่วยได้ไม๊เนี้ย ....น่ากลัวกว่าเจอผีไทยอีกนะคับ
โดย: p' aef IP: 124.120.233.210 วันที่: 10 ธันวาคม 2550 เวลา:10:10:11 น.
ถ้ามีโอกาศทำบุญใส่บาตรหรือแผ่เมตตาให้เขานะคะ
นำมาฝากค่ะ " บทแผ่เมตตาไม่มีขอบเขตค่ะ "
" พรหมโลก 20 ชั้น เทวะโลก 6 ชั้น มนุษย์โลก
มารโลก ยมโล อบายภูมิทั้ง 4 มีนรก เปรต
อสุรกาย สัตว์เดรัจฉาน ขอให้ทุกดวงจิตและวิญญาณ
จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้มีเวรซึ่งกันและกันเลย อย่า
ได้เบียดเบียนซึ่งกันและกันเลย อย่าได้มีความทุกข์กาย
ทุกข์ใจเลย ขอให้ทุกดวงจิตและวิญญาณ จงมีความสุข
กายสุขใจ ปราศจากทุกข์โศกโรคภัย ขอให้ทุกข์ดวงจิต
และวิญญาณ จงมีแต่ความสบายจิตสบายใจ รักษาตน
ให้พ้นจากทุกข์ภัยพิบัติทั้งหลายทั้งสิ้นเทอญ "
วันนี้ไปทำบุญใส่บาตรมาค่ะ นำบุญมาฝากนะคะ
ขอให้มีแต่ความสุขค่ะ
คุณพระรักษานะคะ
โดย:
ทิวาจรดราตรี
วันที่: 10 ธันวาคม 2550 เวลา:11:00:01 น.
ขอบคุณมาดามหมิวที่ไปเยี่ยมชมการบีบๆ ดูดๆ ของกาเนี่ยนค่ะ ...อ่านเรื่องของคุณแล้วแอบมีลุ้น ว่าจะเห็นอะไร
โดย: shin chan (
alei
) วันที่: 10 ธันวาคม 2550 เวลา:16:54:57 น.
เรื่องแบบนี้บางทีก็อธิบายลำบาก...แต่ภาวนาอย่าให้เจออะไรแบบนี้เลยค่ะ..ขี้เกียจเอากลับมาคิดว่ามัน..คือ.....อะไรกันแน่..สบายดีนะคะ..
โดย:
BLACK BERRIES
วันที่: 10 ธันวาคม 2550 เวลา:21:04:12 น.
มาแวะอ่านนะครับ
โดย: Ponn IP: 58.9.18.158 วันที่: 10 ธันวาคม 2550 เวลา:21:34:47 น.
ไม่ต้องกลัวๆค่ะ...ผีต่างประเทศไม่น่ากลัวเท่าผีไทยอ่ะค่ะ...ไม่น่าเชื่อเนอะว่าจะเห็นผีได้...เค้ามาขอส่วนบุญมั๊งคะ...ว่างๆก็ไปวัดไทยทำบุญทำสังฆทานให้เค้าดีมั๊ยคะ...พี่ว่าเป็นประสบการณ์อีกแบบที่อยู่ต่างประเทศนะคะ...
ถ่ายภาพสวยจังเลย...สวยทุกรูปในไดอารี่เลยค่ะ..
โดย:
ซ่อนทรายแก้ว
วันที่: 10 ธันวาคม 2550 เวลา:22:02:35 น.
สวัสดีค่ะคุณสหมิว แวะเข้ามาอ่านด้วยค่ะ และขอบคุณที่ไปเยี่ยม
ตกลงว่าที่คุณสหมิวเห็นไม่ใช่คนเหรอคะนั่น น่ากลัวจังเนาะ บางทีอรก็เหมือนๆว่าเห็นอะไรเหมือนกันค่ะ แต่มองไปอีกทีมันไม่ใช่ เหมือนตาฝาดก็ไม่เชิง
อรก็ชอบและนับถือคาถาชินบัญชรเหมือนกันค่ะ บางทีในฝันก็ท่องเพราะฝันถึงอะไรน่ากลัวๆ
มีสัมผัสที่หกหรือเปล่าคะ
โดย:
thaispicy
วันที่: 10 ธันวาคม 2550 เวลา:23:50:39 น.
ขออย่าได้เจอเลย
ภาพประกอบสวยดีนะคะ
โดย:
ลูกโป่งลอยฟ้า_ชิงช้าสวรรค์
วันที่: 11 ธันวาคม 2550 เวลา:1:48:38 น.
คนดีผีคุ้มครองนะคุณสหมิว
....
โดย: Gamkaew IP: 203.121.163.146 วันที่: 11 ธันวาคม 2550 เวลา:12:52:04 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
Be a good guy
Location :
New York CityBoy United States
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
เด็กจากทุ่งกุลาร้องไห้ฯฝันไกลในนิวยอร์ค
Friends' blogs
Be a good guy
ป้ามด
ปูขาเก เซมารู
someone like me
NeneShin
smartupid
fluffyboy101
Kurt Narris
* เทมมี่จัง *
B Oprysk
BlackmagicW
Susie
gabgab
หญิงป้า
PoH13
หน่อยอิง
กรรชัย
WaN-r-Tit
Praparat2001
canx
redPoTatO
roslita
tingpositive
pecochan
กะว่าก๋า
ซ่อนทรายแก้ว
ทิวาจรดราตรี
มารปักษา
Tripple Jack
มาดามอุ้ย
คุณนายก้อ
ป้ามะลิกับลุงมะระ
พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง
The Fifth
Mcintosh.Net
nanida
GlowPopJigglyJam
Tang_Siri
pink daffodil
INGEN ER PERFEKT
Webmaster - BlogGang
[Add Be a good guy's blog to your web]
Links
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.