Bloggang.com : weblog for you and your gang
แล้วเด็กบ้านนอกคอกนา ก็บินมาอยู่ถึงนิวยอร์ค
Group Blog
บันทึกคำให้การของเกย์เร(รวมงานเขียน)
นิวยอร์ค ซิตี้บอย
ที่ว่าง
สารหล่อเลี้ยงของชีวิต
<<
มกราคม 2551
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
24 มกราคม 2551
ผีเสื้อราตรีคืนนี้มีอ๊วก
All Blogs
3 ปีที่นิวยอร์ก
ขุนหมูสู้หนาว
เดลิเวอรี่มาแล้วจร้า
โมจิโต้อีกแล้ว กรูจะบ้า
ดอลล่าห์ที่หายไป
หนาวเหมือนกันหรือเปล่า
5 Av+99 cent =NewYork
ป่วยมากไหมฆ่ะ ป้า
วันที่แสนยาวนาน
สโลว์บัดซบ
กรรมหนอกรรม ใครทำคนนั้นได้
คลอดแล้วจ้า
เมกาจ๋า อดทนไว้
หนาวเชียงใหม่ใกล้นิวยอร์ก
เสียงกระซิบ อันแผ่วเบา
ความรักแย่ งานการเยิ่น
เอเชียแร๊ง แรงมากฆ่ะๆๆๆๆ
ไปวัดแบบไทยๆในนิวยอร์ค
เสียงที่ใจไม่เคยได้ยิน
หอมข้าวหอมมะลิจากทุ่งกุลาร้องไห้
จุดไต้ตำตอ คนไทย
วันเวลาที่เปลี่ยนไป
ตึก ตึก ตึก
ข้าวยาก น้ำมันแพง
นิวยอร์คเกอร์ผู้แล้งน้ำใจ
เทรนงานอย่างไรให้ผ่านโปร ตอน 2
อันหางานร้านอาหารไทยนั้นไม่ยากแต่ก็ไม่ง่ายหรอกนะ ตอน1
หมดท่า
Are you Jet Li?
คนังน้อยถอดรูป
หวาด
ผีเห็นผี
ปรับตัวปรับใจทำงานให้ไวเหมือนลิง
สู้โว้ยยยยย
A New Day Has Come
แดดอ่อนๆตอนเช้า
เวลาของชีวิต
เสน่ห์ของเหล้า
แคชเชียร์ละเหี่ยใจ
The Eye ฉันเห็นผีที่เมกา
ช่องว่างระหว่างความเป็นคน
ของฝากจากแดนไกล
ผีเสื้อราตรีคืนนี้มีอ๊วก
ของขวัญรับปีใหม่
โลกหมุนด้วยความแคบ
วันเกิดนี้เพื่อใคร
I Know what you did last nite?
เวลาแห่งการก้าวผ่าน
วันปลดแอก
ถนนสายนั้นชื่อความเหงา
โชว์ฟรีไม่มีชาร์ต บล็อคติดเรต
บล่าๆนินทากาเลกาลี
ทางผีผ่าน
ความรู้สึกของคนที่หมดใจ...กับความงี่เง่าของคน
กาลครั้งหนึ่งเมื่อวานนี้ หิมะตก
สักวาหน้าหนาวสาวขาแตก
คิดไม่ออกบอกไม่ถูก พูดไม่ได้ โดย สหมิว
อยู่อย่างเกย์ เกร๋ๆแกร่งๆแรงๆในนิวยอร์ค
กว่าจะมาเป็น "ทิป"
ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
อุ่นไอหนาวด้วยน้ำใจ ของ ผู้ให้ กับ ผู้รับ
แรงใจไม่เคยล้า
อย่า ..กลัว
วันหยุดอันแสนหวาน
น้องหวึ่งจิบไวน์
การมาเยือนของสายลมหนาว
คันได้กินลาบซิ้นอย่าลืมแจ่วแพวผัก
แบบนี้ แบบไหนถึงจะเรียกว่าเป็น New Yorker ตัวจริง
รางวัลแด่คนช่างฝัน
กล่องข้าวน้อย ฆ่าชั้น
คืนนั้นคืนไหน ใจไม่เคยเปลี่ยนแปลง
US open กว่าวันนี้จะมาถึง By สหมิว
อ้วน ผอม จอมจิ๊ก by สหมิว
เป็นคนไทยที่ไร้ตัวตน
เราลืมได้ หรือ เราแค่หลอกตัวเองไปวันๆ
ขูด ขูด ขูด รวยๆๆๆๆๆๆ
ฉันมาทำอะไรที่นี่ ที่เมกา
อากาศวิปริต คนวิปลาส
วันที่ฉันป่วยทางจิต
ชายแก่ที่เดินกลับมาในความทรงจำ
สเปเชี่ยว ไวน์ ดริ้ง เอนนี่ติงเอลลลลลลลลล
ที่เหลืออยู่คือความว่างเปล่า
ชีวิตคือการเดินทาง
เฝ้าคิดเรื่องเดิมซ้ำๆ นับความช้ำแทนเลขวันที่
แล้วความห่างไกลก็แยกเราไปจากกัน
ตอน 27 รักแท้บทที่ 2
โก้ โก้ โก้ หนุ่มๆโก้
สบาย สบาย ในวันหยุด
แบกจานใบใหญ่ไปเสิร์ฟลูกค้า
อีกไม่นานคงได้รวมเล่มแล้ว
ตอน 26 รักแท้บทที่ 1
ตอน 25 งานหนักแถมพักก็ไม่ได้
ตอน 24 บทเรียนจากการทำงาน
ตอน 23 เอาใจคนแก่
ตอน 22 มือใหม่หัดเวท
ตอน 21 บ้านหลังใหม่ใกล้ชิดพม่า
ตอน 20 รับเพื่อนฝึกฮู้ด
ตอน 19 ลูกค้าดี ลูกค้าเลว
ตอน 18 ชีวิตโรบินฮู้ด
ตอน 17 รวมมิตรลูกค้านานาชาติ
ตอน 16 ลูกค้าสารพัดพิษ
ตอน 15 งาน งาน งาน
ตอน 14 น้ำพักน้ำแรงกลับบ้าน
ตอน 13 วันว่างของชาวต่างด้าว
ตอน 12 ยอมแพ้แมงดูดเลือด
ตอน 10 ย้ายรังใหม่วัดใจแม่ผีนักวิ่ง
ตอน 9 ประสบการณ์ใหม่ยามไกลบ้าน
ตอน 8 วันสดใสกับงานใหม่
ตอน 7 ฝึกงานแบบพิกลพิการ
ตอน 6 เจ็บก็ทน ช้ำก็จะทน
ตอน 5 ฝึกงานรันเนอร์โหด
โชคเริ่มเข้าข้างคนสวย
เตะฝุ่นหางาน
เดินย่ำต๊อกหางาน
ก้าวแรกที่เมกา
ผีเสื้อราตรีคืนนี้มีอ๊วก
https://www.youtube.com/watch?v=x6GzYVSu_uQ
"พี่ผมตั้งขนาดนี้ ดูเกย์ยัง"
"อืม เสื้อตัวนี้โอไหม"
"โอเค พี่วัธสูงอ่ะ ใส่อะไรก็ดูดี"
"เดี๋ยวพี่ขอวอร์มก่อนนะ" ว่าแล้วพี่วัธก็เดินเข้าครัวไปพร้อมวอดก้าหนึ่งขวด
"น้องอวบจิบไวน์สักแก้วก่อนไหม ไปถึงดิ้นเลย จะได้ไม่เสียตังค์ค่าดริ้งเยอะ"
"ได้ๆพี่ แต่อวบดื่มไม่ค่อยเป็นนะ"
"ลองดู อยู่เมืองไทยพี่ชอบกินเบียร์มาก มานี่แล้วกินแต่ไวน์"
"กำลังจะบอกว่าชีวิตหรูขึ้นว่างั้นเถอะ"
"ตามนั้นเลย"
กว่าสามเกย์จะเคลื่อนขบวนออกจากบ้านได้ก็เป็นเวลาเกือบเที่ยงคืน เป้าหมายที่กำลังมุ่งตรงไปคือย่านเชลซี อันเป็นสถานที่ตั้งของเธคเกย์ชื่อดังใจกลางเมืองนิวยอร์ค พี่วัธ เกย์เกิดก่อนมาจากอีกรัฐเพื่อสิ่งนี้ ส่วนน้องอวบ เกย์เกิดหลังบินตามมาอีกจากเท็กซัส เพื่อค่ำคืนอันม่วนซื่นฮัวแซวของเกย์ใสๆยามไกลบ้าน
"สหมิง ตาพี่แดงไหม"
"ไม่นิ"
"พี่ใส่คอนแทรกส์แล้ว เพราะเวลาเข้าเธคถ้ามีคนตรวจนะ มันจะดูตาเรา ถ้าตาแดงมากแสดงว่าเมามันไม่ให้เข้า"
"อูยยยย สมกับเป็นเด็กสีลมเก่า"
"ไม่อยากคุย แถวนั้นพี่ไปเที่ยวได้กินทุกคืน"
"ข้าวมันไก่แพงๆหรือพี่"
"ผู้ชายโว้ยๆๆๆ"
รถไฟใต้ดินกำลังมุ่งหน้าไปอย่างรวดเร็ว พร้อมกับการพูดคุยกันอย่างออกรส แต่ละคนสรรหาเรื่องเล่าที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเกร๋ๆออกมาประจานกันอย่างต่อเนื่อง
"ถึงแล้วไปกันเร็ว"
"พี่วัธ ทำไมเดินเซๆอ่ะ"น้องอวบเริ่มทัก
"ม่ายเป็นไร พี่มึนหัวนิดหน่อย"
อากาศกำลังหนาวได้ที่ พี่วัธจุดบุหรี่ขึ้นมาสูบ พลอยทำให้เปรี้ยวปากขอต่อด้วยอีกมวน หนาวจนปวดใบหู ส่วนน้องอวบเป็นเด็กดีได้แต่ยืนดมควันที่พี่ๆปล่อยกันออกมา
"เห้ๆพี่ใจเย็นๆอัดต่อเนื่องแบบนี้เดี๋ยวก็เมากันพอดี"
"พี่ม่ายมาวว์"
"เอ่อ"
เราสามเกย์รีบเดินไปยังถนนเป้ามาย สองข้างทางที่เดินเงียบสงัดจนน่าใจหาย ไม่มีรถวิ่งผ่าน ไม่มีผู้คนสักคนเดินสวนมา
"มันตรงไหนนี่"
"เอ๊ะ ตรงนี้ไม่ใช่หรือ เลขที่ 555 พี่ก็พามาถูกแล้วนี่อวบ ใช่ไหมพี่วัธ"
"อ้อ แอ้ อ้อ แอ้ๆๆ"
"ไรนี่เมาแล้วหรือ ยังไม่ได้เที่ยวเลยนะ"
"มันปิดอ่ะพี่ ดูป้ายสิ"
"แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยส์"
อารมณ์บูดรีบเดินออกจากเธคปิดนั้นอย่างรวดเร็ว พี่วัธเริ่มเดินโซเซ พร้อมสถบคำหยาบคาย ท่ามกลางพี่มืดที่เดินสวนไปมา อูยยยยจะถูกยำตรีนที่นี่ไหมนี่ ฉันกับน้องอวบจึงช่วยกันพยุงกึ่งลากๆลงซับเวย์ไปอีกครั้ง
พอลงไปนั่งรอรถไฟ พี่วัธยังไม่ยอมหยุุด พูดพล่ามไปเรื่อย ท่ามกลางคนจำนวนมากที่เริ่มเดินเข้ามามุงดู
"เพื่อนยูเมามาก ทำไมยูกินเหล้ากันขนาดนี้นี่"
"พวกวัยรุ่นก็งี้ล่ะ ทำไรไม่คิดหน้าคิดหลัง"
"วัยรุ่น กรีซซซซซซซซซซซซซซซซซ" แอบดีใจนิดๆ
"ไม่แล้วนะพี่จ๋า หนู 26 แล้ว"
"โห ไอนึกว่าพวกยู 18 19 กัน แล้วนี่จะกลับไปไหนนี่"
"กลับบ้าน เพื่อนเมามากแล้วอ่ะ"
ฉันหันไปหาพี่วัธอีกครั้ง ตอนนี้แกกำลังชวนคุณป้าโก้คุยอย่างกับคนรู้จักกันมาสิบชาติ
"มาฉันจะช่วยพวกเธอเอง" พ่อมืดพูดก่อนมองหน้าฉันด้วยแววตาอันมุ่งมั่น
"ไม่เป็นไรหรอก ขอบใจมาก"
แล้วรถไฟก็มา ฉันกับน้องอวบช่วยกันพยุงช้างน้ำเข้าโบกี้รถ แต่แล้วแรงหญิงหรือจะสู้แรงควายได้ ซวนเซแล้วก็จะล้ม ก่อนที่จะมีมือมืดมาช่วยพยุงให้ลุกขึ้นอีก
พาพีวัธเข้าโบกี้รถไฟได้แล้ว พี่วัธเริ่มมีกลิ่น ทั้งที่ตัวเป็นๆ แต่ตอนนี้เริ่มพ่นข้าวปลาอาหารที่กินไปออกมาพุ่งกระจาย ผู้คนฝั่งตรงข้ามขยับตัวหนีกันแทบไม่ทัน ฉันได้แต่เดินไปขอถุงมาช่วยรองปากเวลาแกอ๊วก
ส่วนฉันพอได้กลิ่นอ๊วกอาหารก็จะขย้อนออกตามมาด้วย ในใจตอนนี้อยากจะหายตัวกลับบ้านไปในทันที เพราะสายตาอันชื่นชมของผู้คนทั้งโบกี้ที่รุมล้อมมอบให้
รถไฟวิ่งมาถึงยูเนี่ยนเราสามคนช่วยกันพยุงพี่วัธขึ้นมาข้างบน เพราะทางการรถไฟนิวยอร์ค ไม่อนุญาติให้คนเมาอ๊วกแตกนั่งต่อไปได้ จึงส่งป้ามหาภัย มาด่ากราดไล่ออกจากรถอย่างรวดเร็ว อากาศหนาวจนแสบหู
"เอาน้ำนี่ให้เขากิน" พ่อมืดยังคงช่วยดูแลกัน ส่วนฉันโทรหาพี่เจพร้อมปรึกษาว่าจะทำยังไงดี ชั่วเวลาไม่นาน พี่เจก็เดินเข้ามาช่วย
"โบกรถแท๊กซี่กลับบ้านดีกว่าหมิง"
"ได้พี่"
ฉันกับพี่เจออกไปชวนกันโบกรถแท๊กซี่ หลายคันที่วิ่งมาเข้าใกล้ๆพอเห็นว่ามีคนเมาก็เหยียบคันเร่งหนีไปอย่างหน้าตาเฉย พี่วัธเริ่มนิ่งน้ำลายฟูมปาก น้องอวบกับพี่มืดยังช่วยกันตบๆให้มีสติ พร้อมเอาน้ำล้างหน้าให้
เกือบยี่สิบนาทีถึงมีรถคันหนึ่งมาจอด ฉันกับพี่เจขอร้องด้วยแววตาอันวิงวอน ก่อนช่วยกันประคองพี่วัธขึ้นรถ ฉันขอบคุณพี่มืดกับพี่เจด้วยความรู้สึกจากใจจริง ก่อนขึ้นรถกลับบ้าน
"ไปไหนหรือครับ"
"61 Woodside"
"อ้าว เพื่อนบ้านกันนี่ครับ ผมก็อยู่แถวนั้น"
"ขอบพระคุณมากๆนะครับที่จอดรับ ขอบคุณจริงๆ"
"คนไทยใช่ไหม"
"ใช่ครับ"
"ผมคนเนปาล เราชาวพุทธเหมือนกัน ต้องช่วยเหลือกัน"
ฉันเหมือนน้ำตาจะคลอเบ้า ในความเลวร้ายของคืนนี้ ฉันยังคงเจอผู้คนที่มีน้ำใจอันดีงาม แม้นิวยอร์คจะเป็นเมืองใหญ่ แต่นั่นก็คงไม่เท่ากับการที่มีคนดีๆเหล่านี้อาศัยอยู่ร่วมกัน แม้เราจะต่างชาติ ต่างศาสนา ต่างเผ่าพันธุ์ แต่ความมีน้ำใจต่อเพื่อนมนุษย์ เรายังคงมีให้กันและกันได้ในทุกสังคม
"พี่เจ ขอเบอร์พี่มืดไว้หรือเปล่าครับ"
"ขอไว้สิ"
"ขอบคุณมากครับ เดี๋ยวจะโทรไปขอบคุณ"
"นี่รู้ไหม คืนนั้นนะพี่เขาเพิ่งตกงานเลย ปกติเขาเป็นยามอยู่"
"จริงดิ"
"เขาบอกว่าคืนนั้นเขาเจอสิ่งเลวร้ายมาเยอะแล้ว เขาเลยอยากช่วยพวกเรา เพื่อมอบสิ่งดีงามให้กับผู้อื่นบ้าง"
ขอบคุณอีกครั้งนะพี่มืดและลุงแท็กซี่คนนั้น ว่าแต่ว่า ดินเนอร์หรูๆสักมื้อในท่ามกลางแสงเทียนอันโรแมนติก พร้อมกับรสชาติอาหารไทยอันโอชา คงเป็นคำขอบคุณที่เทียบค่าไม่ได้กับน้ำใจคนดีๆอย่างพี่ทั้งคู่
เพลง Britney Spears feat. C-Bool feat. Yomanda - You're Free
Create Date : 24 มกราคม 2551
Last Update : 30 มกราคม 2551 14:50:05 น.
15 comments
Counter : 738 Pageviews.
Share
Tweet
เจิมค่ะ
ไปเที่ยวเหรอ ไปด้วยคนดิ
โดย:
คุณนายก้อ
วันที่: 24 มกราคม 2551 เวลา:2:57:49 น.
ว้าย เมื่อกี้ยังไม่ได้อ่าน พี่วัธเมาอ้วกแตกอ้วกแตนอย่างนี้ บอกพี่วัธด้วย เสียชื่อ ยาดองสามใหหมด ตกลงคืนนั้นก็ไม่ได้เที่ยวใช่มั้ยหม่อง
บางทีน้ำใจอันน้อยๆ จากคนรอบข้างก็ทำให้เราชุ่มชื้นหัวใจในโรคอันวุ่นวายนี้เนอะ
โดย:
คุณนายก้อ
วันที่: 24 มกราคม 2551 เวลา:3:04:41 น.
อิอิ เมาจนอ๊วกนี่เช้ามาแฮงค์ทั้งวัน แล้วบอกว่าจะไม่ทำอีกแล้ว เป็นเหมือนกันบ้างไหมคะ
โดย:
thaispicy
วันที่: 24 มกราคม 2551 เวลา:4:06:22 น.
ศุกร์เมา..
เสาร์นอน..
อาทิตย์ถอน..
จันทร์ลา..
เอิ๊ก..
โดย:
ออยไง
วันที่: 24 มกราคม 2551 เวลา:11:08:52 น.
โดย:
mopsen dog
วันที่: 24 มกราคม 2551 เวลา:20:27:34 น.
โดย:
whitelady
วันที่: 24 มกราคม 2551 เวลา:21:28:47 น.
โดย:
ลูกโป่งลอยฟ้า_ชิงช้าสวรรค์
วันที่: 25 มกราคม 2551 เวลา:2:17:18 น.
ใช่ คนเรารู้ถึงน้ำใจกันตอนนี้แหละ.....
โดย: Gamkaew IP: 203.121.163.146 วันที่: 25 มกราคม 2551 เวลา:15:20:48 น.
หมิว...พี่ขอโทษโต๊ด ต่อไปนี้จะไม่วอร์มนักอีกแย้วคับ...ฮือ ฮือ.. เจอกันเดือนมีนาคมน้าคับ คริ คริ
โดย: พี่วัธ IP: 68.63.161.51 วันที่: 26 มกราคม 2551 เวลา:6:29:22 น.
สวัสดีครับขอบคุณที่เข้ามาทักทายกัน อายุยังน้อยยังมีโอกาสที่จะทำอะไรที่ชอบ ขอให้ประสบความสำเร็จ
ว่างๆก็เข้ามาทักทายกันได้ตลอด
โดย:
tingpositive
วันที่: 26 มกราคม 2551 เวลา:16:50:50 น.
แวะเข้ามาเยี่ยมค่ะ
โดย:
opleee
วันที่: 26 มกราคม 2551 เวลา:17:24:19 น.
หม่องได้เมลพี่ป่าววะ ไม่ค่อยได้คุยกันเลย คิดถึงๆ ฝากดีใจกะก้อบด้วย
โดย: Little monkey IP: 125.24.15.55 วันที่: 26 มกราคม 2551 เวลา:21:40:52 น.
หม่อง - อ่านเรื่องราวของพวกเธอ แล้วสนุกดีว่ะ นึกถึงบรรยากาศเก่า ๆ
เมื่อไหร่จะกลับ
เดย์
โดย: WaN-r-Tit IP: 210.4.144.66 วันที่: 27 มกราคม 2551 เวลา:16:09:53 น.
ศุกร์เมา เหมือนกันเลยคะ เอิ๊กๆๆๆ
โดย: sai (
ck2sugar
) วันที่: 28 มกราคม 2551 เวลา:2:38:42 น.
เลิกกินเหล้าแล้ว
อยากกินยาดองมากกว่าประหยัด คุ้ม สมฐานะ(หรือเป่่า)
วันไหนได้เที่ยวยังไงๆก็ต้องมีเรื่องสนุก จริงไหมครับ
โดย:
redPoTatO
วันที่: 28 มกราคม 2551 เวลา:22:47:21 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
Be a good guy
Location :
New York CityBoy United States
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
เด็กจากทุ่งกุลาร้องไห้ฯฝันไกลในนิวยอร์ค
Friends' blogs
Be a good guy
ป้ามด
ปูขาเก เซมารู
someone like me
NeneShin
smartupid
fluffyboy101
Kurt Narris
* เทมมี่จัง *
B Oprysk
BlackmagicW
Susie
gabgab
หญิงป้า
PoH13
หน่อยอิง
กรรชัย
WaN-r-Tit
Praparat2001
canx
redPoTatO
roslita
tingpositive
pecochan
กะว่าก๋า
ซ่อนทรายแก้ว
ทิวาจรดราตรี
มารปักษา
Tripple Jack
มาดามอุ้ย
คุณนายก้อ
ป้ามะลิกับลุงมะระ
พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง
The Fifth
Mcintosh.Net
nanida
GlowPopJigglyJam
Tang_Siri
pink daffodil
INGEN ER PERFEKT
Webmaster - BlogGang
[Add Be a good guy's blog to your web]
Links
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
ไปเที่ยวเหรอ ไปด้วยคนดิ