Bloggang.com : weblog for you and your gang
แล้วเด็กบ้านนอกคอกนา ก็บินมาอยู่ถึงนิวยอร์ค
Group Blog
บันทึกคำให้การของเกย์เร(รวมงานเขียน)
นิวยอร์ค ซิตี้บอย
ที่ว่าง
สารหล่อเลี้ยงของชีวิต
<<
มกราคม 2551
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
31 มกราคม 2551
ช่องว่างระหว่างความเป็นคน
All Blogs
3 ปีที่นิวยอร์ก
ขุนหมูสู้หนาว
เดลิเวอรี่มาแล้วจร้า
โมจิโต้อีกแล้ว กรูจะบ้า
ดอลล่าห์ที่หายไป
หนาวเหมือนกันหรือเปล่า
5 Av+99 cent =NewYork
ป่วยมากไหมฆ่ะ ป้า
วันที่แสนยาวนาน
สโลว์บัดซบ
กรรมหนอกรรม ใครทำคนนั้นได้
คลอดแล้วจ้า
เมกาจ๋า อดทนไว้
หนาวเชียงใหม่ใกล้นิวยอร์ก
เสียงกระซิบ อันแผ่วเบา
ความรักแย่ งานการเยิ่น
เอเชียแร๊ง แรงมากฆ่ะๆๆๆๆ
ไปวัดแบบไทยๆในนิวยอร์ค
เสียงที่ใจไม่เคยได้ยิน
หอมข้าวหอมมะลิจากทุ่งกุลาร้องไห้
จุดไต้ตำตอ คนไทย
วันเวลาที่เปลี่ยนไป
ตึก ตึก ตึก
ข้าวยาก น้ำมันแพง
นิวยอร์คเกอร์ผู้แล้งน้ำใจ
เทรนงานอย่างไรให้ผ่านโปร ตอน 2
อันหางานร้านอาหารไทยนั้นไม่ยากแต่ก็ไม่ง่ายหรอกนะ ตอน1
หมดท่า
Are you Jet Li?
คนังน้อยถอดรูป
หวาด
ผีเห็นผี
ปรับตัวปรับใจทำงานให้ไวเหมือนลิง
สู้โว้ยยยยย
A New Day Has Come
แดดอ่อนๆตอนเช้า
เวลาของชีวิต
เสน่ห์ของเหล้า
แคชเชียร์ละเหี่ยใจ
The Eye ฉันเห็นผีที่เมกา
ช่องว่างระหว่างความเป็นคน
ของฝากจากแดนไกล
ผีเสื้อราตรีคืนนี้มีอ๊วก
ของขวัญรับปีใหม่
โลกหมุนด้วยความแคบ
วันเกิดนี้เพื่อใคร
I Know what you did last nite?
เวลาแห่งการก้าวผ่าน
วันปลดแอก
ถนนสายนั้นชื่อความเหงา
โชว์ฟรีไม่มีชาร์ต บล็อคติดเรต
บล่าๆนินทากาเลกาลี
ทางผีผ่าน
ความรู้สึกของคนที่หมดใจ...กับความงี่เง่าของคน
กาลครั้งหนึ่งเมื่อวานนี้ หิมะตก
สักวาหน้าหนาวสาวขาแตก
คิดไม่ออกบอกไม่ถูก พูดไม่ได้ โดย สหมิว
อยู่อย่างเกย์ เกร๋ๆแกร่งๆแรงๆในนิวยอร์ค
กว่าจะมาเป็น "ทิป"
ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
อุ่นไอหนาวด้วยน้ำใจ ของ ผู้ให้ กับ ผู้รับ
แรงใจไม่เคยล้า
อย่า ..กลัว
วันหยุดอันแสนหวาน
น้องหวึ่งจิบไวน์
การมาเยือนของสายลมหนาว
คันได้กินลาบซิ้นอย่าลืมแจ่วแพวผัก
แบบนี้ แบบไหนถึงจะเรียกว่าเป็น New Yorker ตัวจริง
รางวัลแด่คนช่างฝัน
กล่องข้าวน้อย ฆ่าชั้น
คืนนั้นคืนไหน ใจไม่เคยเปลี่ยนแปลง
US open กว่าวันนี้จะมาถึง By สหมิว
อ้วน ผอม จอมจิ๊ก by สหมิว
เป็นคนไทยที่ไร้ตัวตน
เราลืมได้ หรือ เราแค่หลอกตัวเองไปวันๆ
ขูด ขูด ขูด รวยๆๆๆๆๆๆ
ฉันมาทำอะไรที่นี่ ที่เมกา
อากาศวิปริต คนวิปลาส
วันที่ฉันป่วยทางจิต
ชายแก่ที่เดินกลับมาในความทรงจำ
สเปเชี่ยว ไวน์ ดริ้ง เอนนี่ติงเอลลลลลลลลล
ที่เหลืออยู่คือความว่างเปล่า
ชีวิตคือการเดินทาง
เฝ้าคิดเรื่องเดิมซ้ำๆ นับความช้ำแทนเลขวันที่
แล้วความห่างไกลก็แยกเราไปจากกัน
ตอน 27 รักแท้บทที่ 2
โก้ โก้ โก้ หนุ่มๆโก้
สบาย สบาย ในวันหยุด
แบกจานใบใหญ่ไปเสิร์ฟลูกค้า
อีกไม่นานคงได้รวมเล่มแล้ว
ตอน 26 รักแท้บทที่ 1
ตอน 25 งานหนักแถมพักก็ไม่ได้
ตอน 24 บทเรียนจากการทำงาน
ตอน 23 เอาใจคนแก่
ตอน 22 มือใหม่หัดเวท
ตอน 21 บ้านหลังใหม่ใกล้ชิดพม่า
ตอน 20 รับเพื่อนฝึกฮู้ด
ตอน 19 ลูกค้าดี ลูกค้าเลว
ตอน 18 ชีวิตโรบินฮู้ด
ตอน 17 รวมมิตรลูกค้านานาชาติ
ตอน 16 ลูกค้าสารพัดพิษ
ตอน 15 งาน งาน งาน
ตอน 14 น้ำพักน้ำแรงกลับบ้าน
ตอน 13 วันว่างของชาวต่างด้าว
ตอน 12 ยอมแพ้แมงดูดเลือด
ตอน 10 ย้ายรังใหม่วัดใจแม่ผีนักวิ่ง
ตอน 9 ประสบการณ์ใหม่ยามไกลบ้าน
ตอน 8 วันสดใสกับงานใหม่
ตอน 7 ฝึกงานแบบพิกลพิการ
ตอน 6 เจ็บก็ทน ช้ำก็จะทน
ตอน 5 ฝึกงานรันเนอร์โหด
โชคเริ่มเข้าข้างคนสวย
เตะฝุ่นหางาน
เดินย่ำต๊อกหางาน
ก้าวแรกที่เมกา
ช่องว่างระหว่างความเป็นคน
หลายครั้งที่ฉันเดินทางด้วยซับเวย์ในเมืองนิวยอร์ค ภาพที่มักคุ้นตาเสมือนเป็นเรื่องธรรมดาไปเสียแล้วนั่นก็คือบรรดาคนไร้บ้านยึดเอาพื้นที่เหล่านี้เป็นสถานที่อาศัยหลับนอน
ตอนมานิวยอร์คแรกๆ ฉันต้องคอยระวังตัวแจ เพราะกลัวคนพวกนี้มาทำร้าย เพราะสภาพที่เห็นทั้งเนื้อตัว ผม ความสกปรก ชวนให้จินตนาการไปต่างนานา
"กลัวมันมาขอเงิน"
"เกิดมาปล้นเราทำไง กรีซซซซซ"
"ถึงสวยก็ต้องอยู่ห่างไกลในระยะปลอดภัยดีที่สุด"
คนเรามักตัดสินคนอื่นจากลักษณะภายนอกเสมอ
เหมือนที่ฝรั่งบางคน ชอบถามฉันว่า "เมืองไทยทำไมมีคนยากจนเยอะจัง" หรือ คำถามยอดฮิตที่คุณต้องเจอ หากคุณเกิดเป็นคนไทยแล้วเสือกได้มาอยู่เมืองนอกคือ แต่น แต๊น แต่น......."ทำไมเมืองไทยมีโสเภณีเยอะ"
หลายครั้งที่ฉันมักตอบไปด้วยการถามกลับไปว่า มีสังคมไหนเฟอร์เฟคบ้างหรือ ถ้ายังไม่เข้าใจที่ฉันตอบดี ให้ไปดูตามซับเวย์บ้านแกล่ะกัน
ช่องว่างระหว่างคนในสังคมมีทุกประเทศ อยู่ที่ว่าใครจะเลือกมองหรือจะเลือกแกล้งชำเลืองตาผ่านไป
หลายคนมักมองข้อด้อยของคนอื่นก่อนเสมอ และหยิบยกมาวิจารณ์อย่างสนุกปาก แต่ลืมนึกถึงบ้านของตัวเองที่ยังหมักหมมไปด้วยสารพัดปัญหา
อเมริกาก็เช่นกัน ความเป็นประเทศใหญ่ ความมีอำนาจ เหมือนเป็นดาบสองคม จำนวนประชากรที่มากขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งทำให้ช่องว่างระหว่างคนจนกับคนรวยในสังคมเพิ่มมากขึ้น
คนไทยที่ชอบเข้าใจว่าฝรั่งไปเที่ยวเมืองไทยรวย ไม่จริงหรอก บางทีเขาก็อาจฐานะธรรมดา ทำงานเช้ากินข้าวตอนเย็นเหมือนเราๆท่านๆกันนี่ล่ะ แต่ที่เขาเหมือนรวย เพราะไปแลกค่าเงินบาทเราได้เยอะ
คนไทยที่ชอบคิดว่าฝรั่งฉลาดกว่าก็อยากให้เปลี่ยนมุมมองเสียใหม่ คนทุกคนฉลาดเท่ากัน ถ้ามีความขยันและแสวงหาโอกาสได้เหมือนๆกัน
เด็กไทยบ้านเรา บางทีฉลาด แต่ขาดโอกาสและความเชื่อมั่นในการดำเนินชีวิต
"ยูจบอะไรมา"
"ปริญญาตรี สื่อสารมวลชนฯ"
"อ้าว จริงดิ"
"แล้วยูล่ะ ปีหน้าเข้ายูป่ะ"
"ไม่อ่ะ เรียนจบม.ปลายก็พอล่ะ"
จบบทสนทนาสั้นๆกับน้องโฮสต์ชาวเมกันที่มาทำงานพิเศษที่ร้าน เหมือนทำให้ฉันได้ฉุกคิดอะไรบางอย่าง
เมืองไทยยังโชคดีที่มีเด็กรุ่นใหม่ให้ความสำคัญกับการศึกษา แม้มันจะไม่ใช่คำตอบที่ดีที่สุดของชีวิต แต่มันคงเป็นโอกาสที่ช่วยพัฒนาประเทศของเราได้อีกทางหนึ่ง
คืนนี้ฉันนั่งซับเวย์คนเดียวอยู่เงียบๆ ฝั่งตรงข้ามเป็นพี่มืดขดตัวนอนอยู่ในมุมแคบๆพร้อมด้วยกองข้าวของมากมาย
เขาก็เป็นอีกหนึ่งคนไร้บ้านชาวเมกันที่ไม่มีใครตั้งคำถามว่าทำไมมานอนอยู่ตรงนี้
รถไฟฟ้ากำลังวิ่งผ่านตึกสูง มุมฝั่งขวาคือความงดงามของตึกเอ็มไพร์ สเตทในยามค่ำคืน ฉันกำลังมองดูความแตกต่างในบางสิ่งของสังคมเมกัน
บางทีฉันอาจเห็นมัน แต่หลายคนที่นี่แบ๊ะ แบ๊ะ
คำถามในรายการทีวีรายการหนึ่งรอบแพ้คัดออก เลือกสาวสวยมาแข่งกัน
"เมืองหลวงของประเทศไทยชื่ออะไร"
"ไทเป" เธอตอบสั้นๆ แล้วตกรอบไป
Create Date : 31 มกราคม 2551
Last Update : 31 มกราคม 2551 12:32:18 น.
19 comments
Counter : 1063 Pageviews.
Share
Tweet
nobody perfect
nosociety perfect
โดย:
pecochan
วันที่: 31 มกราคม 2551 เวลา:0:34:29 น.
เขียนได้โดนใจจริง
โดย:
ich habe kein Geld
วันที่: 31 มกราคม 2551 เวลา:1:54:00 น.
มาซึ้ง สองรอบแล้วจ๊ะ
โดย:
nattawara
วันที่: 31 มกราคม 2551 เวลา:2:42:41 น.
อิอิ ขำๆตรงคำถามเมืองหลวงนะคะ
แต่่อ่านจบแล้วได้ข้อคิดดีๆมากมายค่ะ
ขอบคุณสำหรับเรื่องราว
โดย:
thaispicy
วันที่: 31 มกราคม 2551 เวลา:2:49:32 น.
อืม ทำไม คนเราจึงต่างกันได้มากมายจริง ๆ แล้วคนเราก็ชอบตัดสินคนอื่น จากภายนอกไว้ก่อน ... เศร้าแต่จริง
โดย:
POL_US
วันที่: 31 มกราคม 2551 เวลา:2:51:52 น.
ช่องว่างของชนชั้น มีในทุกสังคม หากยังมีการเอารัดเอาเปรียบ บางคนประมาณว่า ....my shit never smelly ....... หรือ ตดฉันไม่เคยเหม็น ..........
โดย:
คุณนายก้อ
วันที่: 31 มกราคม 2551 เวลา:2:58:00 น.
เป็น Blog ที่ดีมากๆ Blog นึง
Take Care
โดย: Anakin_h IP: 124.121.193.181 วันที่: 31 มกราคม 2551 เวลา:12:24:16 น.
หวัดดี แวะมาทักทาย ขอบคุณที่ชอบเพลงของพี่อิอิ
ตลกกับเมืองหลางของประเทศไทยจังเลย
โดย:
Fullgold
วันที่: 31 มกราคม 2551 เวลา:12:50:38 น.
อืม น่าคิดนะคะ เห็นแล้วก็ไม่ต่างจากบ้านเราหรอก
โดย:
MJ-Together
วันที่: 31 มกราคม 2551 เวลา:16:50:42 น.
ยินดีที่ได้รู้จักคนบ้านเดียวกันค่ะ ดิฉันก็อยู่ไกลบ้านเหมือนกัน เห็นรูปพี่แล้วคิดถึงพี่ชายที่เสียชีวิตไปแล้วมากเลย เป็นคนดีและสู้ชีวิตรักครอบครัวมาก เศร้าจัง
โดย: Edel IP: 77.57.32.89 วันที่: 31 มกราคม 2551 เวลา:19:47:19 น.
เคยดูหนัง อ่านหนังสือบ่อย ๆ เหมือนกันค่ะ ที่พวกเด็กจบม.ปลายจะคิดว่าจะเรียนต่อดีไม่ดี ไม่เหมือนเมืองไทยเลย ทุกคนต้องคิดที่จะเรียนต่อ นอกจากไม่มีโอกาสจริง ๆ
โดย:
Galilee
วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:8:40:01 น.
แสดงว่า คุณสหมิวกำงบอกว่า
สวยแต่.....................
หรือเปล่าหนา
โดย:
redPoTatO
วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:9:25:22 น.
สวัสดียามเที่ยงๆ วันสีม่วงค่ะ
คือ สัจจธรรมของชีวิตจริงเลยค่ะ
ดูแลสุขภาพ และมีความสุขมากๆ ค่ะ
นำดอยแม่สะลองมาฝากค่ะ
โดย:
ทิวาจรดราตรี
วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:11:44:02 น.
เขียนเก่งจังเลยค่ะ.....สำนวนการใช้ภาษาสุดยอดจริงๆ....นับถือๆ
โดย: ซ่อนทรายแก้ว IP: 58.9.217.152 วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:13:22:45 น.
หล่อนไม่เสียแรงเลยที่อยู่รุ่นเดียวกัน ไม่เสียแรงที่เรียนไรท์ติ้งฟอร์คอมนะเธอ กลับเมืองไทยมารวมเล่มเลยบางที่อาจดังเป็นหนังเรยนะ ว่าแต่หนังเธอน่ามีบทรักบ้างนะ
โดย: ป้าแก่4101 IP: 58.8.91.16 วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:23:51:50 น.
หน้าตาหมิวสามารถใช้เป็นอาวุธได้นะคับ อย่าลืมขอดีที่ติดตัวมาสิคับ อิอิอิ
โดย: พีวัธ IP: 68.63.161.51 วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:6:08:01 น.
มาอัพบล็อกได้แล้วเพื่อนจ๋า งานยุ่งเหรอค่ะ ส่วนฉันตกบันไดเมื่อวาน ยัง ฉันยังไม่ตาย แค่ถลอกกับ ช้ำในแค่นั้นเอง คิดถึงนะ
โดย:
คุณนายก้อ
วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:22:38:43 น.
สวัสดีค่ะพี่หมิว
เห็นด้วยกับพี่หมิวมาก ๆ ค่ะ ช่องว่างระหว่างคนมีเยอะมาก ๆ ค่ะ คนรวยก็รวยเอา คนจนก็สุด ๆ ค่ะ คนไร้บ้านก็มีเยอะเช่นกันค่ะ ตอนแรกยีนส์ก็ไม่เคยคิดว่าอเมริกาจะมีเรื่องแบบนี้ค่ะ พอมาได้สัมผัสจึงได้รู้ว่าไม่มีอะไรต่างกับบ้านเราเลยค่ะ ทุกสังคมทุกประเทศไม่มีอะไรเพอเฟคจริงๆ ค่ะ
และเห็นด้วยมาก ๆ ที่คนส่วนใหญ่มักจะเอาปมด้อยของบางประเทศหยิบยกมาพูดค่ะ อาจจะเป็นเพราะความชอบส่วนบุคคลค่ะ แต่คนที่มีการศึกษาส่วนใหญ่ที่ยีนส์พอจะรู้จัก คนพวกนี้มักจะชื่นชมอาหารไทยเรามาก ๆ ค่ะ พลอยทำให้ยีนส์ดีใจไปด้วยค่ะ
เมื่ออาทิตย์ก่อนยีนส์ก็เจอเพื่อนร่วมงานทักว่า ภาษาของเราคือภาษาท Thainese ใช่ไหม ยีนส์ต้องอธิบายให้ได้เข้าใจกันว่า เขาเรียกภาษา Thai ค่ะ เพื่อน ๆได้แต่อ้อไปตาม ๆ กันค่ะ อิอิ ฝรั่งที่ไม่ฉลาดและไม่ค่อยรู้โลกภายนอกเยอะมากเลยค่ะ อันนี้เรื่องจริงค่ะ ขอคอนเฟิร์มค่ะ
พี่หมิวดูแลรักษาสุขภาพบ้างนะคะ ยีนส์ขอให้พี่มีความสุขมาก ๆ ค่ะ
โดย:
roslita
วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:10:49:34 น.
พี่ นี่เก่งจังเลยค่ะ เขียนได้ดีจริง ๆ ขนาดจอยเป็นผู้หญิงแท้ ยังไม่ละเอียดอ่อน ได้อย่างพี่เลย แต่ว่าเรื่องที่คนเราชอบเอาปมด้อยของประเทศอื่นมาพูดนั้นที่อังกฤษนี่ก็มี
ยิ่งทางทีวีเมื่อไม่นานมานี่ก็เอามาฉายอีกล่ะ ชอบนักเชียว ไอ้เราตอนดูก็ต้องคอยเตรียมคำตอบแบบฉลาด ๆ ไว้เลยเพราะเดี๋ยวต้องโดนถามแน่ ๆ
รู้ตัวว่าทำงานหนักก็ต้องดูแลตัวเองเยอะๆ นะ ร่างกายจะได้ไม่แย่ ทานนมกับดื่มน้ำเยอะ ๆ ก็จะช่วยได้มากเหมือนกัน จอยเคยทำงานสนามกอล์ฟเป็นแคทดี้ เดินก็ไกลลากถุงกอล์ฟหนัก ๆ อีก ก็ใช้วิธีนี้แหละก็เลยกลายเป็นมุนุษย์จอมพลังไง
โดย: จอย สาวเชียงใหม่แต่หัวใจไปอยู่อังกฤษ IP: 78.86.69.3 วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:16:40:55 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
Be a good guy
Location :
New York CityBoy United States
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
เด็กจากทุ่งกุลาร้องไห้ฯฝันไกลในนิวยอร์ค
Friends' blogs
Be a good guy
ป้ามด
ปูขาเก เซมารู
someone like me
NeneShin
smartupid
fluffyboy101
Kurt Narris
* เทมมี่จัง *
B Oprysk
BlackmagicW
Susie
gabgab
หญิงป้า
PoH13
หน่อยอิง
กรรชัย
WaN-r-Tit
Praparat2001
canx
redPoTatO
roslita
tingpositive
pecochan
กะว่าก๋า
ซ่อนทรายแก้ว
ทิวาจรดราตรี
มารปักษา
Tripple Jack
มาดามอุ้ย
คุณนายก้อ
ป้ามะลิกับลุงมะระ
พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง
The Fifth
Mcintosh.Net
nanida
GlowPopJigglyJam
Tang_Siri
pink daffodil
INGEN ER PERFEKT
Webmaster - BlogGang
[Add Be a good guy's blog to your web]
Links
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
nosociety perfect