Bloggang.com : weblog for you and your gang
แล้วเด็กบ้านนอกคอกนา ก็บินมาอยู่ถึงนิวยอร์ค
Group Blog
บันทึกคำให้การของเกย์เร(รวมงานเขียน)
นิวยอร์ค ซิตี้บอย
ที่ว่าง
สารหล่อเลี้ยงของชีวิต
<<
ธันวาคม 2550
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
13 ธันวาคม 2550
โชว์ฟรีไม่มีชาร์ต บล็อคติดเรต
All Blogs
3 ปีที่นิวยอร์ก
ขุนหมูสู้หนาว
เดลิเวอรี่มาแล้วจร้า
โมจิโต้อีกแล้ว กรูจะบ้า
ดอลล่าห์ที่หายไป
หนาวเหมือนกันหรือเปล่า
5 Av+99 cent =NewYork
ป่วยมากไหมฆ่ะ ป้า
วันที่แสนยาวนาน
สโลว์บัดซบ
กรรมหนอกรรม ใครทำคนนั้นได้
คลอดแล้วจ้า
เมกาจ๋า อดทนไว้
หนาวเชียงใหม่ใกล้นิวยอร์ก
เสียงกระซิบ อันแผ่วเบา
ความรักแย่ งานการเยิ่น
เอเชียแร๊ง แรงมากฆ่ะๆๆๆๆ
ไปวัดแบบไทยๆในนิวยอร์ค
เสียงที่ใจไม่เคยได้ยิน
หอมข้าวหอมมะลิจากทุ่งกุลาร้องไห้
จุดไต้ตำตอ คนไทย
วันเวลาที่เปลี่ยนไป
ตึก ตึก ตึก
ข้าวยาก น้ำมันแพง
นิวยอร์คเกอร์ผู้แล้งน้ำใจ
เทรนงานอย่างไรให้ผ่านโปร ตอน 2
อันหางานร้านอาหารไทยนั้นไม่ยากแต่ก็ไม่ง่ายหรอกนะ ตอน1
หมดท่า
Are you Jet Li?
คนังน้อยถอดรูป
หวาด
ผีเห็นผี
ปรับตัวปรับใจทำงานให้ไวเหมือนลิง
สู้โว้ยยยยย
A New Day Has Come
แดดอ่อนๆตอนเช้า
เวลาของชีวิต
เสน่ห์ของเหล้า
แคชเชียร์ละเหี่ยใจ
The Eye ฉันเห็นผีที่เมกา
ช่องว่างระหว่างความเป็นคน
ของฝากจากแดนไกล
ผีเสื้อราตรีคืนนี้มีอ๊วก
ของขวัญรับปีใหม่
โลกหมุนด้วยความแคบ
วันเกิดนี้เพื่อใคร
I Know what you did last nite?
เวลาแห่งการก้าวผ่าน
วันปลดแอก
ถนนสายนั้นชื่อความเหงา
โชว์ฟรีไม่มีชาร์ต บล็อคติดเรต
บล่าๆนินทากาเลกาลี
ทางผีผ่าน
ความรู้สึกของคนที่หมดใจ...กับความงี่เง่าของคน
กาลครั้งหนึ่งเมื่อวานนี้ หิมะตก
สักวาหน้าหนาวสาวขาแตก
คิดไม่ออกบอกไม่ถูก พูดไม่ได้ โดย สหมิว
อยู่อย่างเกย์ เกร๋ๆแกร่งๆแรงๆในนิวยอร์ค
กว่าจะมาเป็น "ทิป"
ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
อุ่นไอหนาวด้วยน้ำใจ ของ ผู้ให้ กับ ผู้รับ
แรงใจไม่เคยล้า
อย่า ..กลัว
วันหยุดอันแสนหวาน
น้องหวึ่งจิบไวน์
การมาเยือนของสายลมหนาว
คันได้กินลาบซิ้นอย่าลืมแจ่วแพวผัก
แบบนี้ แบบไหนถึงจะเรียกว่าเป็น New Yorker ตัวจริง
รางวัลแด่คนช่างฝัน
กล่องข้าวน้อย ฆ่าชั้น
คืนนั้นคืนไหน ใจไม่เคยเปลี่ยนแปลง
US open กว่าวันนี้จะมาถึง By สหมิว
อ้วน ผอม จอมจิ๊ก by สหมิว
เป็นคนไทยที่ไร้ตัวตน
เราลืมได้ หรือ เราแค่หลอกตัวเองไปวันๆ
ขูด ขูด ขูด รวยๆๆๆๆๆๆ
ฉันมาทำอะไรที่นี่ ที่เมกา
อากาศวิปริต คนวิปลาส
วันที่ฉันป่วยทางจิต
ชายแก่ที่เดินกลับมาในความทรงจำ
สเปเชี่ยว ไวน์ ดริ้ง เอนนี่ติงเอลลลลลลลลล
ที่เหลืออยู่คือความว่างเปล่า
ชีวิตคือการเดินทาง
เฝ้าคิดเรื่องเดิมซ้ำๆ นับความช้ำแทนเลขวันที่
แล้วความห่างไกลก็แยกเราไปจากกัน
ตอน 27 รักแท้บทที่ 2
โก้ โก้ โก้ หนุ่มๆโก้
สบาย สบาย ในวันหยุด
แบกจานใบใหญ่ไปเสิร์ฟลูกค้า
อีกไม่นานคงได้รวมเล่มแล้ว
ตอน 26 รักแท้บทที่ 1
ตอน 25 งานหนักแถมพักก็ไม่ได้
ตอน 24 บทเรียนจากการทำงาน
ตอน 23 เอาใจคนแก่
ตอน 22 มือใหม่หัดเวท
ตอน 21 บ้านหลังใหม่ใกล้ชิดพม่า
ตอน 20 รับเพื่อนฝึกฮู้ด
ตอน 19 ลูกค้าดี ลูกค้าเลว
ตอน 18 ชีวิตโรบินฮู้ด
ตอน 17 รวมมิตรลูกค้านานาชาติ
ตอน 16 ลูกค้าสารพัดพิษ
ตอน 15 งาน งาน งาน
ตอน 14 น้ำพักน้ำแรงกลับบ้าน
ตอน 13 วันว่างของชาวต่างด้าว
ตอน 12 ยอมแพ้แมงดูดเลือด
ตอน 10 ย้ายรังใหม่วัดใจแม่ผีนักวิ่ง
ตอน 9 ประสบการณ์ใหม่ยามไกลบ้าน
ตอน 8 วันสดใสกับงานใหม่
ตอน 7 ฝึกงานแบบพิกลพิการ
ตอน 6 เจ็บก็ทน ช้ำก็จะทน
ตอน 5 ฝึกงานรันเนอร์โหด
โชคเริ่มเข้าข้างคนสวย
เตะฝุ่นหางาน
เดินย่ำต๊อกหางาน
ก้าวแรกที่เมกา
โชว์ฟรีไม่มีชาร์ต บล็อคติดเรต
https://www.youtube.com/watch?v=NV5nqF6mVCQ&feature=user
หิมะกำลังโปรยปรายลงมาไม่ขาดสาย บางเศษเสี้ยวที่ยังพอแข็งแรงไม่พร้อมที่จะละลายเป็นหยดน้ำต่างประสานผลึกกันแน่นเป็นตารางเกาะอยู่ตามกระจกหน้าร้าน
ฉันเดินเข้าไปดูอยู่ใกล้ๆ เราเหมือนไกลกันเพียงกระจกใสบางๆ จากนั้นจึงอ้าปากกว้างๆแล้วเรอพ่นไอน้ำออกไปปะทะ เอิ้ก เอ้อๆๆๆ จนตอนนี้กระจกด้านในฝ้ามัว ก่อนค่อยๆบรรจงเขียนถ้อยคำลงไปว่าเบื่อโว้ย
ทั้งหิมะ ทั้งฝน จะอะไรกันนักหนานี่ พอมองกลับเข้าไปในร้าน สภาพสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าเวทแต่ละคนหน้าหดน้อยเท่าหอยมด คาดว่าคืนนี้คงบริโภคแกลบกันถ้วนหน้า อย่างว่าช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยมาก ลูกค้าไม่เข้าร้านเงินทิปย่อมน้อยตามไปด้วย ตอนนี้เวทหนึ่งคนดูแลลูกค้า 1 โต๊ะ ป้อนได้ป้อน ฟ้อนเงี้ยวโชว์ได้ก็ทำ จะเอาอะไรจัดให้ไม่มีขัดใจ ขอเถอะเพียงอย่างเดียว บริการแบบถวายมดลูกขนาดนี้อย่าโกงทิปเด็ดขาด ไม่งั้นสวยขอนิ๊ดหนึ่ง
อีก 15 นาทีร้านจะปิดแล้ว ลาสคอลจากในครัวตรงเวลาที่สี่ทุ่มสิบห้า ใครขืนรับลูกค้าหลังจากนี้จะได้รับการสรรเสริญด้วยภาษาสมัยพ่อขุนรามคำแหง แถมด้วยการเอาตะหลิวทุบกะทะเป็นสัญญาณการออกรบ เป็นภาพที่น่ากลัวมาก เพราะในครัวมีอาวุธทุกอย่างพร้อมทั้งมีดทั้งเขียง
ฉันกำลังจะเดินไปเปลี่ยนป้ายหน้าร้านบอกว่าปิดแล้ว แต่ ..หญิงชายคู่หนึ่งก็เดินฝ่าสายฝนเข้ามาในเสี้ยวนาทีที่ 12 ก่อนจะปิด ฉันจึงต้องจำใจยอมรับเข้าร้านก่อนรีบวิ่งเข้าครัวไปบอกว่ามีอีกโต๊ะ ไม่ต้องห่วงฉันได้รับคำชมเพี๊ยบเลย
ฉันกล่าวคำทักทายลูกค้า ก่อนถามว่าจะดื่มอะไรดี พร้อมทั้งขอให้ช่วยสั่งอาหารทุกอย่างพร้อมกันตอนนี้เลย เพราะในครัวกำลังรอคอยทำอาหารโต๊ะนี้เพียงโต๊ะเดียว เขาก็ให้ความร่วมมืออย่างเต็มที่ รายการอาหารถูกส่งเข้าไปแล้ว จากนั้นฉันก็เดินไปยกเหล้าลงไปเสิร์ฟที่โต๊ะ
ฉันเดินประคองแก้วมาร์ตินี่ไปด้วยความระมัดระวัง ลูกค้านั่งอยู่มุมซ้ายของหน้าร้าน ตอนนี้เหลืออยู่เพียงโต๊ะเดียว เวทคนอื่นๆไปทำงานกันอยู่ข้างหลังกันหมด จึงเหมือนทั้งร้านเหลือกันอยู่เพียงเราสามคน
อีกไม่กี่ก้าวฉันจะถึงโต๊ะเป้าหมายแล้ว ตาฉันแน่วแน่มีสมาธิอยู่กับแก้วไม่ให้ล้ม ท่องไว้ 11 เหรียญ 11 เหรียญ ถึงแล้วฉันแอบถอนหายใจเล็กน้อย ก่อนบรรจงวางแก้วลงเสิร์ฟ เช่นเคย วางให้ผู้หญิงก่อนแล้วค่อยวางอีกด้านให้ผู้ชาย
อ้าว หายไปไหนล่ะ ผู้ชายหายไปไหน ฉันมองซ้ายมือไม่เห็นเขา จึงเงยหน้ามองชัดๆถึงรู้ว่าตอนนี้เขาย้ายฝั่งไปนั่งด้วยกันแล้วอยู่ฝั่งขวา ฉันจังย้ายแก้วไปวางคู่ๆกัน
ฉันประคองแก้วย้ายอย่างช้าๆ พอวางลงเงยหน้าขึ้นจะพูดเอ็นจอย ภาพที่ฉันได้พบประสบเจอคือหญิงชายคู่นั้นกำลังบรรจงจูบกันอย่างดูดดื่ม ฉันหลบสายตาลง เพื่อไม่ให้เขาทั้งคู่อับอายขายขี้หน้า แต่ตาอีกลูกกลับไปเจอมือผู้ชายป้วนเปี้ยนอยู่แถวหน้าอก
ตอนนี้หูฉันเริ่มแดง หน้าที่ดำก็เลยแดงตามไปด้วย ก่อนรีบตัดสินใจถอยฉากออกมาหนึ่งก้าว ภาพที่เห็นชัดๆก่อนหันหลังกลับคือมือผู้หญิงซุกลงไปที่ใต้โต๊ะในระนาบเดียวกับท่อนลำตัวของผู้ชาย ชีไปหาอะไรตรงนั้นน่ะ หรือ ว่าชีหนาวจัดจึงหาซอกเพียงเล็กๆที่จะพอซบนอน
ฉันเดินกลับมาหลังร้าน พยายามอมเรื่องเงียบไว้จนแก้มตุ่ย ไม่อยากให้ทุกคนรู้เดี๋ยวไก่ตื่น อิอิ พออาหารเสร็จฉันก็เลยอาสาพาอาหารออกไปลงที่โต๊ะเอง ฉันนะสามาถอยู่แล้ว จานแค่ 4 ใบจิ๊บๆมาก สาวก้าวไวๆเดินไปถึงโต๊ะ บรรจงวางอาหารจานแรกลงอย่างโครมคราม ได้ผลนิ๊ดๆๆทั้งคู่ผละออกจากกัน
ผัดไทยชริม ไพแอบเปิ้ล ฟายไรซ์ ผัดกระเพราบีฟแอนด์มัสมั่นชิกเคนเคอรี่ ฉันขานอาหารที่ลงไปทีล่ะอย่าง ก่อนพูดเอ็นจอยแล้วกำลังจะเดินกลับมา
เดี๋ยวนะ
ครับ
ขอพวงพริกหน่อย
ได้ครับ
ฉันเดินกลับมาเอาพวงพริก แล้วเดินกลับไปอีกครั้ง เหมือนเดิมเช่นเคย ปากต่อปากชอนไช มือไม้นัวเนียเป็นปลาหมึกกล้วย อาหารเหี่ยว เหล้าระเหยไม่มีแตะ ตกลงมันจะมากินข้าวหรือจะมาทำอะไรในร้านนี้กันแน่นี่
พวงพริกครับ
ขอบคุณมาก
จูบกันต่อ แล้วเหล่ตามามองทางฉันอีก มือเริ่มล้วงควักกันอย่างหนักหน่วง บีบเค้น ลมหายใจรวยรินเหมือนจะด่าวดิ้นลงไปที่ปลายเท้า
เออ เล่นมุกนี้หรือ เดี๋ยวจัดให้ ฉันเริ่มเรียกหาวิญญาณอาจารย์ซิกมุนด์ ฟรอยด์ ตลอดจนสารพัดจารย์จากวิชาจิตวิทยากลับมาอีกครั้ง พวกชอบโชว์ในที่สาธารณะมักมีปมด้อย คู่นี้อาจจะติดความพอใจอยู่ที่ขั้นปาก (oral stage) ถึงชอบดูดกันนัก เมื่ออยากโชว์ดีไม่มีชาร์ตก็ทำไป แต่คนดูอย่างฉันจะยืนดูด้วยความหดหู่
ฉันถอยฉากห่างออกมาสี่ก้าว ก่อนยกมือขึ้นมองนาฬิกาแล้วถอนหายใจ หันกลับไปมองอีกครั้งทั้งคู่เริ่มดูดกันอีก ฉันเดินกระสับกระส่ายไปมา ดูต้นไม้มั่ง หาช้อน หามีดที่ตกตามพื้น เอาผ้ามาเช็ดโต๊ะ เก้าอี้ พอหันไปหาทั้งคู่ทีไรก็แกล้งทำเป็นถอนหายใจแรงๆเหมือนคนปลงตกในชีวิต
ทำไปเกือบครึ่งชั่วโมง อ้าว เริ่มกินข้าวกันแล้ว จากนั้นฉันเลยไปนั่งกินข้าวบ้าง ไม่เดินไปอีกเลย จนกินข้าวเสร็จถึงเดินเอาเช็คไปวาง ตอนนี้หญิงชายคู่นั้นสีหน้าเหมือนคนหมดอาลัยตายอยาก แน่ล่ะ อาหารหมดเกลี้ยง แถมโชว์ยังจืดสนิทแบบนี้ คงกลับบ้านกันแบบกร่อยๆ
นี่ล่ะหนา จะโชว์ทั้งทีก็ไม่เลือกสถานที่ เลือกเวลา เลือกเซกชั่นเวทหน่อย มาเจอเวทที่จบโทจิตวิทยามาแบบฉันก็แย่หน่อยนะ ครั้งหน้าคงต้องไปหากินกับตามซับเวย์แล้วล่ะมั่ง เพราะแถวนั้นคนเยอะ แถมเผลอๆอาจได้ดีมีคลิปแอบถ่ายของสองคนนี้หลุดมาตามเนท
ซึ่งถ้าฉันเผอิญไปโหลดมาดู ฉันคงถอยหายใจแรงๆอีกสักครั้งแล้ววิจารณ์แบบให้ออสก้าว่า ดารานำคู่นี้สมกันยังกะผีเน่ากับโลงผุ ไม่สิ ผีตายโหงกับโลงบริจาคจะเหมาะมากกว่า
อุทิศแด่หญิงชายคู่นั้น
ภาพจาก //www.n8vandyke.com/art-for-sale.htm
เพลง https://www.youtube.com/watch?v=NV5nqF6mVCQ&feature=user
Celine Dion-I Drove All Night
Create Date : 13 ธันวาคม 2550
Last Update : 13 ธันวาคม 2550 15:02:56 น.
21 comments
Counter : 2185 Pageviews.
Share
Tweet
สวัสดียามบ่ายๆ วันสีส้มค่ะ
ดูแลสุขภาพดีๆ นะคะ
มีแต่ความสุขมากๆ นะคะ
โดย:
ทิวาจรดราตรี
วันที่: 13 ธันวาคม 2550 เวลา:14:52:47 น.
ตามมาอ่านติดเรตจิงด้วย
เค้าไม่อายกันรึไงเนอะ ที่สาธารณะ
พวกชอบโชว์
โดย:
eiffel_n
วันที่: 13 ธันวาคม 2550 เวลา:14:57:44 น.
หุ้ย!!!!!!! อะไรจะขนาดนั้นอ่ะ
รอกินข้าวเสร็จกลับบ้านไป ก้น่าจะทันเวลาอยู่นะ
ไม่อาย คุณสหมิว มั้งเลยนะ ...อิอิ
ตอนนี้ บรรยายได้เห็นภาพอีกแล้นนนอ่ะคุณสหมิว
เรานึกภาพออกเลยอ่ะ แต่ติงหน่อยนะ รีบพิมพ์ใช่ไหม ...
รู้สึกผิดหลายคำ หรือป่าว??? อิอิ แบบว่า เคยพิสูจน์อักษรมาก่อนอ่ะ โทษทีนะหมิว
โดย: Gamkaew IP: 203.121.163.146 วันที่: 13 ธันวาคม 2550 เวลา:14:58:14 น.
ติดเรทจังเนอะ
สงสัยโรคจิตชอบโชว์ไม่ก็หยุดยั้งใจไม่อยู่ อิๆๆๆ
โดย:
wanwitcha
วันที่: 13 ธันวาคม 2550 เวลา:15:30:58 น.
เป็นเราๆก็เซ็ง..อายแทนด้วย..
โดย:
BLACK BERRIES
วันที่: 13 ธันวาคม 2550 เวลา:20:40:09 น.
หมิว คนชอบโชว์พวกนี้ อิฉันก็โดนบ่อย แต่ฉันก็พยายามเดินเข้าไปถามมันบ่อยว่า นั่นโอเคมั้ย นี่โอเคมั้ย เลิกดูดกันซักที โอโคมั้ย มีคู่หนึ่งมาที่ร้านแต่เราทำในโรงแรมน่ะ มันมาถึงก็ดูดจับลับถู อยู่นั่น อาหารก็ไม่สั่ง เราเลยเดินไปเสริฟน้ำ เสริฟขนมปัง ถามจะรับเครื่องดื่มมั้ย ถามจนมันเลิกกระทำอย่างนั้นเลย และตอนรอดีเสิรท์อยู่ มันถามเราว่า ทำไมเมืองไทย จึงมีแต่ผู้หญิงขายตัว เราโมโหมาก แต่คนมีการศึกษาต้องเก็บกดไว้ข้างใน และยิ้มให้มันดอกหนึ่งเช่นกัน และ ตอบไปว่า เมืองไทยเป็นเมืองท่องเที่ยว ก็จะมีเพียงบางแห่งที่มีการให้บริการอย่างนี้ เพราะความจำเป็นบางประการ แต่ก็ไม่ใช่จะมีแต่หญิงไทยน่ะ เธอจะว่า หญิงไทยทั้งหมดไม่ได้หรอก เพราะเมืองไทย ประชากร หกสิบล้าน จะมีอาชีพอย่างนั้นซักหมื่นก็คงไม่แปลกหรอก เธออย่าเหมารวมทั้งหมดซี และอีกอย่างที่เมืองไทยมีการขายตัวก็น่าจะเป็นเพราะหอยไทยของดีไม่มีแจก เหมือนกับหอยแถวนี้เพราะ ประเทศนี้ ผู้หญิงเขาไล่แจกกันฟรี ยังไม่มีคนจะเอาเลย เธอคิดดูซี ฝรั่งไม่มีขายตัว เพราะเขาแจกฟรีงัย เหมือนที่เธอมานั่งแจกผู้ชายที่ร้านนี่งัย อายฉันมั้ยล่ะ มันหน้าหุบเหลือเท่าหอยมดเหมือนกัน เกลียดพวกฝรังที่ชอบว่าประเทศไทย พวกเขาก็ไม่ได้สูงส่งอะไร แถมการศึกษาก็ต่ำกว่าพวกเราซะอี แต่ดูถูกคนไทยกันเข้าไป ตูไม่ใช่เขมรอพยพนะเฟ้ย ตูสู้น่ะ ถึงไม่มี่ทางสู้ ตูก็จะสู้ ใส่แต่เกียร์เดินหน้า เกียร์ถอยหลังฉันไม่ได้เอามาจากเมืองไทย ฉะนั้นฉันถอยหลังไม่เป็น รู้ไว้ด้วย อดทนไว้น่ะ หมิว ชอบหมิวจัง
โดย: ไอริช IP: 212.187.194.74 วันที่: 13 ธันวาคม 2550 เวลา:23:19:33 น.
เขียนเก่งจังเลย...ชอบภาษาที่เขียนจังค่ะ...ต้องติดตามต่อแระ....
โดย:
ซ่อนทรายแก้ว
วันที่: 13 ธันวาคม 2550 เวลา:23:25:18 น.
is this a real story..... OH MY...
โดย:
thaispicy
วันที่: 13 ธันวาคม 2550 เวลา:23:57:29 น.
พอเข้าใจคุณหมิวอ่ะนะ ไอ้พวกอยากโชว์เนี่ย ที่เยอรมันก้อเหมือนกัน บนรถรางตอนดึกเด็กวัยรุ่นมันกอดจูบลูบคลำกันอยู่นั่น เห็นแล้วหงุดหงิด ไม่ใช่ไร อิจฉาน่ะครับ กั่กๆ
โดย: บุ้ง IP: 62.101.126.236 วันที่: 14 ธันวาคม 2550 เวลา:5:16:52 น.
ขอบคุณนะคะ ที่แวะไปร่วมงานและร่วมแสดงความยินดีกับเราสองคน :)
ยินดีรู้จักค่ะ
ภาษาเขียนเยี่ยมค่ะ
ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ
โดย:
valika
วันที่: 14 ธันวาคม 2550 เวลา:16:31:12 น.
แหม คู่นั้นมันสมกันยังที่คุณหมิวว่าจริงแหล่ะ
ผีตายโหงกับโลงบริจาค หุหุ คิดได้ไง
โดย: ป้ามะลิ (
ป้ามะลิกับลุงมะระ
) วันที่: 14 ธันวาคม 2550 เวลา:17:28:10 น.
หมิว วันนี้หยุดไม่ใช่เหรอ มาอัพให้อ่านอีกน่ะ ติดบล็อกหมิวมากๆ ยังกะแม่เฒ่าติดหมาก ถ้าไม่ได้อ่านมันทุรนทุราย หลายหมิวเอ๋ย สงเคราะห์ ให้คนตกยากใกลบ้านอ่านเถอะ ชอบหมิวที่สุด ปีนี้จะมอบรางวัลนักเขียนดีเด่นให้
ไปทำงานก่อนน่ะหมิว อิฉันเข้ากะเย็น เดี๋ยวจะไปอาบน้ำ แล้วมาท่องคาถามหานิยม ใครเห็นใครรัก ใครเห็นใครหลง ให้ทิปฉันเยอะๆๆๆ ฉันจะได้เอามาเติมน้ำมันรถพรุ่งนี้ หมดตังค์แล้ว ฝากความหวังไว้กับคืนวันศุกร์กับเสาร์นี่แหละ วันนี้อากาศโอเค ไม่มีฝน เดี๋ยวเสกขี้ผึ้งทาปากด้วย (ล้อเล่นจ้า) แค่อาบน้ำให้สะอาดสะอ้านนั่นแหละ เดี๋ยวได้ทิปมากน้อยประการใดจะมาเล่าให้หมิวอ่านเด้อค้า
โดย: ไอริช IP: 212.187.194.74 วันที่: 14 ธันวาคม 2550 เวลา:23:15:13 น.
หน้าหนาว driver รวย
หน้าร้อน wait รวย ครับ
ป.ล ทีี่ร้านปิด 5 ทุ่ม last call ของในครัว คือ 4 ทุ่ม 55 ครับ อยากจะทุบเจ้าของ
ป.ล นึกว่าจะชอบดูพวกชอบโชว์ซะอีก แหม
โดย:
pecochan
วันที่: 15 ธันวาคม 2550 เวลา:0:41:03 น.
ชอบเพลงข้างบนตั้งแต่แปลภาษาปะกิตไม่แตกออกอะ อิอิ
โดย: Little monkey IP: 58.8.124.72 วันที่: 15 ธันวาคม 2550 เวลา:8:42:49 น.
เฮ้อ คนแบบนี้ก็มีด้วย คงจะมีเยอะแยะในแถบตะวันตก ดูแล้วรู้สึกเวทนาพวกมีปมด้อยเนี่ยมักจะชอบโชว์อยู่เรื่อย ชอบบล็อคคุณค่ะมีเรื่องแปลกๆมาเล่าให้ฟังบ่อยเลย แล้วจะติดตามอ่านอีกนะคะ
โดย:
pipo logo
วันที่: 15 ธันวาคม 2550 เวลา:8:56:59 น.
อ่านไปอมยิ้มไป
ทำไปได้เนอะคนเรา
รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
โดย:
หนอนผัก
วันที่: 15 ธันวาคม 2550 เวลา:10:02:33 น.
เหอะๆ อยากดูโชว์
โดย:
Kang Dong Ye
วันที่: 15 ธันวาคม 2550 เวลา:10:38:22 น.
อยากดูด้วยคน
โดย:
boatboat
วันที่: 15 ธันวาคม 2550 เวลา:11:40:24 น.
Good morning city boy angel
ณ New York
สบายดีนะคะ คุณหมิว (ชื่อจริง ลลิตาหรือป่าว)
โดย: ป้ามะลิ (
ป้ามะลิกับลุงมะระ
) วันที่: 15 ธันวาคม 2550 เวลา:13:16:25 น.
ชอบคำตอบของไอริชจัง ใจมาก
โดย: Little Monkey IP: 58.8.124.56 วันที่: 16 ธันวาคม 2550 เวลา:8:52:40 น.
เอาน่า ขำๆ นั่นมันเมืองนอก ขนาดเมืองไทยยังมีเรยย ชั้นก็เคยทำ อิอิ
โดย: สกี IP: 118.172.41.7 วันที่: 8 มกราคม 2551 เวลา:5:44:05 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
Be a good guy
Location :
New York CityBoy United States
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
เด็กจากทุ่งกุลาร้องไห้ฯฝันไกลในนิวยอร์ค
Friends' blogs
Be a good guy
ป้ามด
ปูขาเก เซมารู
someone like me
NeneShin
smartupid
fluffyboy101
Kurt Narris
* เทมมี่จัง *
B Oprysk
BlackmagicW
Susie
gabgab
หญิงป้า
PoH13
หน่อยอิง
กรรชัย
WaN-r-Tit
Praparat2001
canx
redPoTatO
roslita
tingpositive
pecochan
กะว่าก๋า
ซ่อนทรายแก้ว
ทิวาจรดราตรี
มารปักษา
Tripple Jack
มาดามอุ้ย
คุณนายก้อ
ป้ามะลิกับลุงมะระ
พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง
The Fifth
Mcintosh.Net
nanida
GlowPopJigglyJam
Tang_Siri
pink daffodil
INGEN ER PERFEKT
Webmaster - BlogGang
[Add Be a good guy's blog to your web]
Links
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
สวัสดียามบ่ายๆ วันสีส้มค่ะ
ดูแลสุขภาพดีๆ นะคะ
มีแต่ความสุขมากๆ นะคะ