Bloggang.com : Be a good guy : ตึก ตึก ตึก

ตึก ตึก ตึก

วันแรกที่ฉันเดินทางมาถึงแผ่นดินเมกาแล้วต้องนั่งรถไฟเข้าไปหางานทำในเกาะแมนฮันตัน กลางเมืองนิวยอร์ค หลังจากเดินหางานจนรองเท้าเริ่มสึกและเหงื่อเริ่มซึมจนเปียกชุ่มได้ที่ ฉันจำได้ว่าเคยเดินเข้าไปนั่งอยู่ข้างตึกหลังใหญ่ อาศัยร่มเงาของมันให้พอคลายร้อนลงได้

ฉันพยายามแหงนหน้ามองไปจนคอแทบเคล็ด สัมผัสรับรู้ถึงความยิ่งใหญ่ในด้านวิศวะกรรมการออกแบบก่อสร้างของชาวเมกัน นี่เป็นตึกที่คนทั่วโลกคุ้นเคย นี่เป็นตึกที่มีประวัติศาสตร์ความเป็นมาอันยาวนาน

หลังจากที่เวิร์ดเทรดถล่มไปด้วยความขัดแย้งกันแล้วทิ้งเอาเชื้อไฟแห่งความเจ็บปวดไว้ให้ชาวนิวยอร์คอย่างที่ไม่อาจลบเลือนได้ เมื่อมองจากทุกมุมของเมืองตอนนี้ยังคงมีเอ็มไพร์ สเตทอีกเพียงตึกเดียวเท่านั้นที่ยังยืนตระหง่านโดดเด่นแจ่มชัด

Empire State Building (ESB) ตึกนี้เริ่มปักเสาเข็ม เมื่อวันที่ 1 ตุลาคม ค.ศ. 1929 เสร็จเรียบร้อยเมื่อ 1 พฤษภาคม ค.ศ. 1937 ใช้เวลาในการก่อสร้างเพียง 19 เดือนเท่านั้น ตึกเอมไพร์สเตทเคยเป็นตึกที่สูงที่สุดในโลก ครองสถิติยาวนานกว่า 40 ปี ด้วยความสูงถึง 102 ชั้นและรูปแบบการออกแบบก่อสร้าง โดยสถาปนิกชื่อวิลเลี่ยม แลมบ์

วันนี้หลังจากเวลาผ่านพ้นไป ฉันกำลังเดินกลับมาตึกหลังเดิมอีกครั้ง หากแต่ว่าคราวนี้ ฉันมาในฐานะนักท่องเที่ยว ฉันพลิกแผ่นพับที่รับมาจากพนักงานของตึกแล้วอ่านดูข้อมูลคร่าวๆ ระหว่างการเดินต่อแถวรอคิวขึ้นไปบนตึก

“ทำไมแถวมันยาวอย่างนี้นะพี่ต้อม”
“ใช่ เห็นน้องที่เคยมาบอกเหมือนกันว่ากว่าจะได้ขึ้นไปดูต้องเข้าแถววนจนเบื่อเลย”

ฉันเริ่มหงุดหงิด เพราะมองจากแถวที่รออยู่ตอนนี้แล้วเหมือนไร้จุดหมาย แถมสถานที่ให้รอนั้นก็วนอยู่ในชั้นที่ 60 ซึ่งมีสภาพไม่ต่างอะไรกับโกดังเก่าๆนั่นเอง
“พี่ต้อม อาจารย์ทุกท่านสบายดีนะครับ” ฉันเริ่มถามถึงความเป็นอยู่ของผู้ใหญ่ที่เคารพ แม้ฉันจะเรียนจบมช.มานานหลายปีแล้วแต่ยังคงรำลึกถึงความเมตตาที่อาจารย์หลายๆท่านมอบให้ตอนเป็นยังเป็นนักศึกษาจนๆที่มอเฌองดอย

“พี่ต้อมกลับเมื่อไหร่ครับ”
“เดือนหน้าแล้ว”
“ดีจังเลยครับ มาเมกาได้ประสบการณ์อะไรไปเยอะเลยใช่ไหมครับ”
“ใช่ เดินตลอด ฝึกความอดทน” ฉันเริ่มยิ้มอารมณ์ดีไปกับพี่ต้อมด้วย ในใจเริ่มนึกไปถึงวันเวลาเก่าๆ เมื่อก่อนแม้เคยเจอหน้ากันหลายครั้ง แต่ฉันก็ไม่รู้ว่าใครกันนะเป็นเจ้าของสาวเสียงสวยที่จัดรายการอยู่FM100 สถานีวิทยุของภาควิชาการสื่อสารมวลชนที่ออกอากาศไปทั่วจังหวัดเชียงใหม่

ฉันเป็นแฟนรายการคนหนึ่งที่ชอบฟังเพลงเก่าๆยามเที่ยงก่อนออกไปเรียนและฟังเพลงวัยรุ่นตอนสองทุ่มครึ่ง ตลอดจนแอบโทรไปเล่นเกมส์ของบัตรไปดูหนังที่วิสต้า กาดสวนแก้วเป็นประจำ

จนหลังๆมีงานเข้ามาทำให้ต้องไปอัดเสียง ลงเทป ทำสปอร์ตวิทยุ จึงเริ่มรู้จักคุ้นเคยกับพี่สาวใจดี สวยทั้งเสียงและน้ำใจงามกับน้องๆอย่างพี่ต้อม และเราได้กลับมาเจอกันอีกครั้งบนตึกนี้ แบบไม่คาดคิดมาก่อน เพียงเพราะพี่ต้อมมาเมกาแล้วเหงาจนมาตามอ่านบล็อกแล้วติดมาหาฉัน

แถวยังวนยาวผู้คนต่างชาติต่างภาษา เริ่มออกอาการเบื่อ ส่วนฉันไม่รู้สึกอะไรแล้ว เพราะฟังพี่ต้อมเล่าเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้นระหว่างที่ฉันไม่อยู่เชียงใหม่
“ตึกแมสคอมฯจะเสร็จแล้วนะ”
“ดีใจจังพี่ ในที่สุดเราก็ได้เป็นคณะกันเสียที มีตึกกับเขาแล้ว ถ้าผมกลับไปจะรีบไปถ่ายรูปกับตึกแมสคอมเลยครับ”

แล้วคิวที่รอคอยเริ่มหดสั้นลง ฉันกับพี่ต้อมเดินไปข้างหน้า ก่อนขึ้นลิฟท์อีกครั้ง แล้วสาวก้าวยาวๆโผล่พ้นออกไปยังดาดฟ้าของตึกที่สูงที่สุดในนิวยอร์ค

“…………………………………………………………………”

ฉันนิ่งงันไปครู่ อยากให้ทุกสิ่งรอบตัวเงียบ เพื่อชื่นชมกับภาพที่เห็นอยู่เบื้องหน้า จากมุมที่ฉันมองอยู่ตรงนี้ ฉันสามารถมองเห็นมุมกว้างทั้งหมดของเกาะแมนฮันตัน ท่ามกลางตึกแต่ละตึกที่แทรกตัวกันอยู่ พอมองจากมุมสูง จึงเห็นลายละเอียดความงดงามที่แตกต่างกันออกไป

บางตึกเป็นทรงรูปกรวยอ่อนช้อย บางตึกเป็นรูปโดมสีทองเหลืองอร่ามดั่งยอดเจดีย์ภูเขาทอง ฉันเริ่มเดินรอบวนดูกับพี่ต้อม แต่ละมุมแต่ละด้านสวยงามแตกต่างกันออกไป ยิ่งทำให้ชื่นชมกับความพยายามของช่างทุกคนที่ออกแบบ ก่อสร้าง ตลอดจนดูแลตึกอันเก่าแก่แห่งนี้ไว้

แม้วันเวลาอันยาวนานจะทำให้ตึกเอ็มไพร์นี้ผ่านหลายเรื่องราว ทั้งเคยถูกเครื่องบินชน ทั้งคนที่มากระโดดตึกฆ่าตัวตาย แต่ทุกอย่างก็ผ่านพ้นมาจนมาถึงทุกวันนี้ วันที่ชาวนิวยอร์คยังมีสัญลักษณ์ความยิ่งใหญ่ที่น่าภาคภูมิใจหลงเหลืออยู่

ฉันบอกลาพี่ต้อมที่สถานีเพน สเตชั่น พี่ต้อมเดินทางกลับดีซี ส่วนฉันนั่งซับเวย์กลับบ้านที่ย่านควีนส์ เมื่อรถไฟฟ้าค่อยเคลื่อนออกนอกเมือง ฉันมองไปยังที่ยอดตึกอีกครั้ง ก่อนหลับตานึกนึกขอบคุณคนงานทุกคนที่ก่อสร้างตึกหลังนี้มา ไม่มีอะไรยากจนเกินกว่าความสามารถของมนุษย์ แต่ก็เช่นกันไม่มีอะไรน่ากลัวเกินกว่า ความขัดแย้งกันของมนุษย์

Create Date : 17 มิถุนายน 2551

Last Update : 17 มิถุนายน 2551 11:17:43 น.

6 comments

Counter : 1093 Pageviews.

แวะมาทักทายและมาอ่านด้วยค่ะ

โดย: whitelady

วันที่: 17 มิถุนายน 2551 เวลา:13:35:48 น.

นิวยอร์คเป็นเมืองหนึ่งในดวงใจที่อยากไปมากกกกกก
หวังว่าจะได้เจอกันนะคะ วันที่พี่มีตังค์ไปเยี่ยมเยียน

โดย: ตกตะกอน

วันที่: 17 มิถุนายน 2551 เวลา:13:39:05 น.

แวะมาทักทายค่ะ

ตึก ตึก จริงๆ

โดย: โยเกิตมะนาว

วันที่: 17 มิถุนายน 2551 เวลา:18:08:40 น.

คิดถึง มช. อ่ะครับ -__-

โดย: ปอน IP: 58.9.22.53 วันที่: 17 มิถุนายน 2551 เวลา:21:29:23 น.

อยากไปนิวยอก

โดย: mopsen dog

วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:0:48:52 น.

ขอบคุณค่ะ ที่เป็นไกด์ที่น่ารัก พาขึ้นEmpire State ที่พี่หมายมั่นปั้นมือซ๊ะเหลือเกินว่า มานิวยอร์ค ชั้นจะต้องไปตึกนี้ให้ได้ ด้วยเพราะบ้าดูหนัง และยังมีความหลังฝังใจกับหนังหลายๆเรื่องที่ใช้ตึกนี้เป็นฉาก
ขอบคุณสำหรับอาหารกลางวันแสนอร่อย และน้าใจที่มอบให้ด้วยนะคะ

โดย: พี่ต้อม IP: 152.75.142.91 วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:2:36:35 น.