แล้วเด็กบ้านนอกคอกนา ก็บินมาอยู่ถึงนิวยอร์ค
Group Blog
 
<<
ธันวาคม 2550
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
7 ธันวาคม 2550
 
All Blogs
 
ความรู้สึกของคนที่หมดใจ...กับความงี่เง่าของคน

https://www.youtube.com/watch?v=ho3xjWVPT0M&feature=related





……Spend all your time waiting
for that second chance
for a break that would make it okay
there's always one reason
to feel not good enough
and it's hard at the end of the day
I need some distraction
oh beautiful release
memory seeps from my veins
let me be empty
and weightless and maybe
I'll find some peace tonight………

เสียงเพลง Angle ของ Sarah McLachlan กำลังบรรเลงไป ท่ามกลางหิมะที่กำลังโปรยปรายลงมาไม่ขาดสาย อากาศข้างนอกหนาวติดลบ แต่ภายในร้านอาหารกำลังอุ่นสบายได้ที่

วันนี้คือวันสุดๆอีกครั้งหนึ่งของชีวิต วันที่ความกล้าบวกความบ้าบิ่นมารวมประสาน ทำให้ฉันทำอะไรหลายๆอย่าง ทั้งๆที่ไม่เคยมาก่อน

นั่นคือการทวงถามถึงความถูกต้อง จัดการกับพวกปากมากที่ชอบใส่ร้ายป้ายสีกันลับหลัง เรื่องของเรื่องก็แค่เกิดจากผัดไทยจานเดียว ลูกค้าไม่ได้ผัดไทย ไม่ใช่โต๊ะของฉันด้วย แต่ฉันตามแก้ปัญหาให้ เพราะอยากให้ลุกไวจะได้เทินโต๊ะ

ฉันไม่ทันได้ฉุกคิดอะไร ผลที่ตามมาคือ คนที่ไม่รู้เรื่อง คนที่หนึ่งบอกว่า ฉันเอาอาหารไปลงผิดโต๊ะ คนที่สองบอกว่า ฉันมาดึงอาหารไปจากมือ ทำให้เขาลงผิด คนที่สามบอกว่า ฉันชอบไปยุ่มย่ามกับในครัว คนที่สี่ที่ห้าที่หกที่มารับฟังลงความเห็นว่า ฉันผิด

คนที่มีอำนาจตัดสินว่าฉันผิด หักเงินชั่วโมง เพื่อชดเชยค่าผัดไทยจานเดียว ฉันมารู้เรื่องก็ตอนที่เงินถูกหักไปแล้ว



…………..in the arms of the angel
fly away from here
from this dark cold hotel room
and the endlessness that you fear
you are pulled from the wreckage
of your silent reverie
you're in the arms of the angel
may you find some comfort here……………..







ถ้าเป็นฉันคนเดิมที่เคยมาเมื่อปีที่แล้ว ถ้าเป็นฉันคนเดิม คนที่เคยก้มหน้ายอมรับผิดทุกอย่างแล้วกลับมาร้องไห้ต่อที่บ้านคนนั้น ทุกอย่างคงจบ จบที่บาดแผลร้าวลึกในใจของคนที่ไม่มีทางสู้

แต่วันนี้ความอดทนของฉันหมดลงแล้ว ฉันไม่ใช่นางฟ้า ไม่ใช่นางเอกในเทพนิยายที่ต้องมาถูกรังแกแบบนี้ ฉันนับหนึ่งถึงสิบแล้วเริ่มมาตรการขั้นเด็ดขาด พอทุกคนมารวมกัน ฉันเลยเรียกถามทีล่ะคนว่าใครพูด

คนที่หนึ่งโบ้ยไปคนที่สองคนที่สองโยนไปสาม คนที่สามอ้างว่าคนที่สี่ สรุปไม่มีใครรู้เรื่อง พอคนมีอำนาจที่สุดมา ฉันจึงบอกขอคุยด้วย พร้อมกับชี้แจงว่ามันเกิดอะไรขึ้น

ความฉุนเฉียวเกิดขึ้นที่สีหน้า พอเขาเรียกทุกคนไปถามอีก ข้อมูลไม่ตรงกันสักคน สรุป ฉันได้เงินคืนมา แต่ความเจ็บปวดที่ถูกด่า ฉันจะเอามันคืนกลับมาได้ไง ฉันไม่ได้ทำเรื่องนี้ เพราะความสะใจ แต่ฉันเชื่อว่า ถ้าหากฉันไม่ผิด ไม่ได้ทำอะไร ฉันไม่ควรมาถูกกระทำ เพียงเพราะความอิจฉาริษยากันของมนุษย์จำพวกนี้



..............in the arms of the angel
fly away from here
from this dark cold hotel room
and the endlessness that you fear
you are pulled from the wreckage
of your silent reverie
you're in the arms of the angel
may you find some comfort here..........



เสียงเพลงยังคงบรรเลงต่อไป ฉันเริ่มพร่างพรูความรู้สึกกับ “หนาว” เพื่อนที่มานั่งฟังฉันในวันที่เหนื่อยใจ ความรู้สึกตอนนี้ อยากเดินออกจากร้านนี้ให้ไวที่สุด ฉันเริ่มเบื่อ เริ่มท้อแท้กับการทำงาน

“แกอย่าออกเลยนะ”

หนาว พูดสั้นๆ แต่แววตาแฝงไปด้วยความหมายมากมาย ฉันนิ่งเงียบไปครู่ ในใจเริ่มสับสน หากแต่สิ่งหนึ่งที่กำลังเกิดขึ้นในใจตอนนี้ คือ พลังงานที่วิ่งพล่าน

ฉันจะไปอย่างคนแพ้หรือ ถ้าฉันออกพวกมันก็สมหวังสิ อยากให้ฉันออกอยู่แล้ว ฉันยิ้มนิดๆแบบโรคจิตหน่อยๆ

“ฉันไม่ออกหรอกหนาว ฉันจะยังอยู่ บางทีฉันคงต้องอยู่ เพื่อสร้างเลือดใหม่ๆล้างเลือดเก่าชั่วๆในร้านนี้”

หนาวยิ้ม ยิ้มนี้ของเพื่อนทำให้โลกดูสวยงาม บางทีฉันก็เคยคิด ฉันเพิ่งรู้จักกับ หนาว ได้ประมาณแค่ 4 เดือนเอง แต่เหมือนฉันรู้จักกับเพื่อนคนนี้มานานมาก บางทีฉันรู้ว่าหนาวรู้สึกยังไง เพียงแค่การมองตา



…..in the arms of the angel
fly away from here
from this dark cold hotel room
and the endlessness that you fear
you are pulled from the wreckage
of your silent reverie
you're in the arms of the angel
may you find some comfort there
you're in the arms of the angel
may you find some comfort here…..




เพลงจบไปแล้ว พร้อมกับการเช็คบิล ฉันวางทิปไว้ 8 บาท มากกว่า 4 เท่าของราคาอาหารฉันเข้าใจรอยยิ้มแห่งการบริการของเพื่อนร่วมอาชีพ


ฉันขอบคุณหนาวที่ขับรถมาส่ง บางทีอีกเหตุผลที่ฉันยังคงจะทำงานร้านนี้ ไม่ใช่แค่เพื่อต่อสู้กับอะไรบางอย่างเท่านั้น ฉันจะยังคงอยู่ เพราะคำว่า “เพื่อน”





Create Date : 07 ธันวาคม 2550
Last Update : 7 ธันวาคม 2550 11:55:25 น. 28 comments
Counter : 744 Pageviews.

 
สู้ต่อไปจ้า


โดย: น้านก IP: 66.245.194.191 วันที่: 7 ธันวาคม 2550 เวลา:3:18:12 น.  

 
ตามมาจากห้องไกลบ้านตั้งนานแล้ว..แต่ไม่ค่อยได้เม้นท์..เขียนหนังสือเถอะค่ะ..จะคอยซื้อ..


โดย: BLACK BERRIES วันที่: 7 ธันวาคม 2550 เวลา:3:54:15 น.  

 
การทำงานก็เป็นอย่างนี้ล่ะ ถ้าเรายอมพวกเค้าจะรังแกเรา ดูอย่างพี่ซิ ทำงานห้างเมซี่ที่ใหญ่และมีชื่อเสียงของอเมริกา ถูกพนักงานด้วยกันรังแก พี่ตอนแรกก็ยอมให้ถูกรังแก แล้วในที่สุดความอดทนของพี่ก็ถึงขีดสุด พี่ด่ากลับไปให้กลับบ้านไม่ถูกเลย ดีที่ไม่ด่าภาษาไทยไปด้วย ให้มันคลั่ง ตอนนี้หรือแทบมากราบพี่

สู้ สู้ ดูอย่างพี่ซิยังสู้เพื่อความไม่ยุติธรรมเลย


โดย: jiney6 (สวยตลอดกาล ) วันที่: 7 ธันวาคม 2550 เวลา:5:08:24 น.  

 
คนที่เข้มแข็งเท่านั้นแหล่ะค่ะ ที่สามารถจะเผชิญ
กับอะไรๆ ที่มันถาโถมเข้ามาในชีวิต

แต่เราก็คงปฏิเสธความอ่อนแอ ที่บางครั้งมัน
ก็แสดงตัวตนออกมาให้เห็น

ป้าจะคอยเป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ
คนไกลบ้านอย่างเรา ไม่ว่าจะสุข หรือทุกข์
ก็ขอเข้ามาร่วมรับรู้ไปกับความรู้สึกนั้นด้วย



โดย: ป้ามะลิ (ป้ามะลิกับลุงมะระ ) วันที่: 7 ธันวาคม 2550 เวลา:5:39:59 น.  

 
เข้มแข็งนะคะ เอาใจช่วยค่ะ


โดย: thaispicy วันที่: 7 ธันวาคม 2550 เวลา:5:56:36 น.  

 

" ชีวิตคนมันก็มีปัญหาด้วยกันทั้งนั้น

เหมือนอยู่บนกองไฟ ... มันโดนกันทั้งนั้น

ไม่ร้อนตรงนั้น ก็ตรงนี้

อยู่แค่ว่าเราจะทำให้มันร้อนขึ้น

หรือให้มันเย็นลง ... "


หลวงปู่คำบ่อ ...


เป็นกำลังใจให้นะคะ

ดูแลสุขภาพดีๆ และมีความสุขมากๆ ค่ะ


โดย: ทิวาจรดราตรี วันที่: 7 ธันวาคม 2550 เวลา:6:46:29 น.  

 
สู้ สู้ ค่ะ อดทนนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ


โดย: แม่น้องแคท วันที่: 7 ธันวาคม 2550 เวลา:7:48:32 น.  

 
เป็นกำลังใจให้นะคะ คนไม่ดีในที่สุดก็ต้องแพ้ภัยตัวเองค่ะ

เราเชื่อมั่นว่าทำดีได้ดีเสมอนะคะ อย่างน้อยเราก็รู้อยู่แก่ใจของเราเองค่ะ

รูปสวยจังเลยค่ะ


โดย: Life is wonderful วันที่: 7 ธันวาคม 2550 เวลา:7:51:52 น.  

 
เอาใจช่วยนะคะน้องสมิว ทำงานร่วมกันหลายคนมีปัญหาอย่างนี้ทุกวงการละเนอะ อดทนนะคะเก็บเงินเยอะๆไว้ มีโอกาสสักวันหนึ่งเป็นเถ้าแก่เนี้ยเองซะเลย...(ชอบรูปข้างบนรูปแรกจัง ดูอบอุ่นโรแมนติกยังไงไม่รู้)


โดย: ปูขาเก เซมารู วันที่: 7 ธันวาคม 2550 เวลา:8:02:11 น.  

 
ลืมไปบล็อกนี้ต้องโหวตสาขา Best Klaibann Blog เห็นด้วยไหมจ๊ะ..


โดย: ปูขาเก เซมารู วันที่: 7 ธันวาคม 2550 เวลา:8:09:10 น.  

 
สู้ๆ ครับ


โดย: naigod วันที่: 7 ธันวาคม 2550 เวลา:8:41:34 น.  

 

อืม มาให้กำลังใจให้สู้ต่อไปนะคะ
อย่าย้อมแพ้ ชีวิตย่อมต้องเจอกับคนแบบนี้อยู่เรื่อยๆแหละ
สัจธรรมของโลกมนุษย์


โดย: DaLaTTa วันที่: 7 ธันวาคม 2550 เวลา:8:48:51 น.  

 
พี่หมิวอย่าท้อแท้นะคะ

คนพวกนี้ถ้ามันเหยียบเราได้มันก็จะเหยียบสุดฤทธิ์เลยแหละ

ยีนส์เคยเจอมาแล้วค่ะ ..แต่ยีนส์ออกมาแบบบทนางเอก (คิดแล้วโมโหตัวเองเหมือนกันค่ะ)

ตอนนั้นไม่คิดจะต่อสู้เลยแหละ..แต่ไม่ใช่คนแพ้

เพราะยีนส์คิดว่า "การให้อภัยคนที่ทำร้ายเราคือการแก้แค้นที่เจ็บปวดค่ะ"

ตอนนั้นมาอยู่ใหม่ ๆ ยังอ่อนหัดยังไม่เก่งพอค่ะ แต่มาวันนี้ไม่ได้หรอกคะ ผิดก็ว่าไปตามผิด จะไทยฝรั่งต่างชาติยีนส์ก็ไม่ไว้หน้าเหมือนกันค่ะ ทีนี่มีกฏหมายมาเล่นกฏหมู่ไม่ได้หรอกค่ะ สู้สุด ๆ ค่ะ

พี่หมิวไม่ต้องออกนะคะ สุ้ต่อไป ถ้าพี่ออกพวกมันจะดีใจมาก ๆ เลย อยู่สู้ให้พวกคนแบบนี้กระเด็นไปคนละข้างดีกว่าค่ะ ยีนส์ขอเป็นกำลังใจให้พี่เสมอค่ะ

ยีนส์เองก็เพิ่งได้งานทำข้าง ๆ บ้านค่ะ ไปสมัครเล่น ๆ ไม่คิดจะได้ค่ะ เป็นร้านอาหารฝรั่งค่ะ ทำแคชเชียร์ไม่ค่อยมีปัญหาอะไร ก็คิดเงิน รับทูโก รับหน้าลูกค้าแค่นี้เองค่ะ ส่วนพวกเด็กเสริฟนั้นก็คงเจอเรื่องแบบนี้อยู่บ้าง แต่ฝรั่งค่อนข้างแฟร์กับลูกน้องค่ะ คุยกันด้วยเหตุผล ส่วนเรื่องนินทาก็คิดว่ามีตลอดค่ะ คิคิ

ไว้เขียนนิยายจบจะมาเขียนเล่าแบ่งปันข้อแตกต่างร้านฝรั่งค่ะ คิคิ

วันนี้โพสต์นิยายตอนใหม่แล้วนะคะ เลยแวะมาบอกพี่หมิวค่ะ พรุ่งนี้ต้องเข้างานแต่เช้าเลย

พี่หมิวรักษาสุขภาพบ้างนะคะ หลับฝันดีนะคะ


โดย: roslita วันที่: 7 ธันวาคม 2550 เวลา:11:56:39 น.  

 
เชื่อผมเต๊อะ
ร้านอาหารก่อจะอี้กุ๊ร้านแหละ

บางทีคะอยากลาออกเพราะคน บ่ใจ้ งาน
แต่ทำไงได้ ต้องทนเพราะ เงิน คำเดียว


โดย: pecochan วันที่: 7 ธันวาคม 2550 เวลา:12:08:03 น.  

 
สู้ๆๆๆ


โดย: ลูกโป่งลอยฟ้า_ชิงช้าสวรรค์ วันที่: 7 ธันวาคม 2550 เวลา:12:52:07 น.  

 
ขอ add friend เลยนะครับ

อยู่ไกล ก็อยากมาอยู่ใกล้
แต่คนอยู่ใกล้ อยากไปอยู่ไกลๆบ้างจังครับ อิอิอิ



โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 7 ธันวาคม 2550 เวลา:12:56:57 น.  

 
ถึงตอนนี้ สิ่งที่แกพยายามพิสูจน์ ก้อเริ่มเห็นผลแล้วนะ...

คนที่คิดร้ายกะคนดี มักอยู่ร่วมกับคนดีไม่ได้หรอก

ถ้าวันหนึ่งแกต้องออก... ไม่ใช่เพราะแกไม่ทำดี

แต่แกทำดีเกินกว่าจะอยู่กะร้านนี้ได้ ต่างหาก...


โดย: Noww!!! IP: 96.224.55.14 วันที่: 7 ธันวาคม 2550 เวลา:12:59:29 น.  

 
อ่านแล้วก็เฮ้อออออออออออออออออออออออออออ....อย่างเดียวเลยอ่ะ เรารู้ถึงความรู้สึกคุณสหมิว เลยนะ
สู้ๆๆๆๆ เราเป็นกำลังใจให้ ชอบจัง ล้างเลือดเก่า อะ


โดย: Gamkaew IP: 203.121.163.146 วันที่: 7 ธันวาคม 2550 เวลา:13:52:49 น.  

 
แวะมาให้กำลังใจค่ะ

ปล.ภาพสีสวยจัง


โดย: BeCoffee วันที่: 7 ธันวาคม 2550 เวลา:22:15:02 น.  

 
สู้ๆนะคะ น้องหมิว อย่าท้อนะ พี่เป็นกำลังใจให้อีกคน


โดย: pepsi&dollar IP: 75.64.95.183 วันที่: 7 ธันวาคม 2550 เวลา:23:45:57 น.  

 
ลมปาก...ใครว่าทำร้ายเราไม่ได้
สู้ๆค่ะ อย่ายอมแพ้นะคะ


โดย: ดอกคูณริมฝั่งโขง วันที่: 8 ธันวาคม 2550 เวลา:0:43:07 น.  

 
แวะมาเยี่ยมบล็อกค่ะ ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้อีกคนค่ะ ทุกงานมีปัญหาหมด แต่จะเป็นปัญหาอะไรและเราจะแก้ปัญหานั้นอย่างไร เราก็เคยทำงานร้านอาหารเหมือนกันพอจะมองภาพออก ยังไงก็ขอให้สู้ต่อไปนะค่ะ


โดย: kongfai วันที่: 8 ธันวาคม 2550 เวลา:6:19:12 น.  

 
สูดลมหายใจลึกๆเข้าปอด
แล้วค่อยๆผ่อนลมหายใจออกยาวๆ
บางทีมันก็ทำให้รู้สึกดีขึ้นเหมือนกัน
ไม่ว่าอากาศจะเหน็บหนาวปานใด
ไม่ว่าสภาพที่คุณเผชิญจะหนักหนาเพียงไหน
ขอให้มีจิตใจที่แข็งแรง
มีสติที่จะไตร่ตรองความเป็นไป
คุณผ่านมันไปได้แน่
...
แล้วมันก็จะผ่านไป


สู้ๆนะก๊ะ


โดย: silly วันที่: 8 ธันวาคม 2550 เวลา:6:31:37 น.  

 
อิจฉา ได้อยู่เมืองใหญ่ 555


โดย: POL_US IP: 74.139.209.220 วันที่: 8 ธันวาคม 2550 เวลา:7:52:48 น.  

 
ชอบ Sarah McLachlan หมดหัวใจครับ

I Will Remember You.....เพลงโปรดตลอดกาลของผม




โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 8 ธันวาคม 2550 เวลา:8:09:31 น.  

 
เป็นกำลังใจนะค่ะ แค่อยู่ไกลบ้านก็แย่แล้ว
ยังมาเจอเพื่อนร่วมงานแบบนี้ ยังไง สู้ๆๆ ค่ะ


โดย: BeamerFamily วันที่: 8 ธันวาคม 2550 เวลา:10:57:41 น.  

 
from England here, Why don't u try to study? and one day u will get a nice, better job. Do not work with Thai people cause most of them so...!!!!! Eg, me soon one day I will going to the medical school in the England. Just keep hope and try more harder then 2 day. Don't give up okay. SU SU na


โดย: Kiky Dee (Look at me now ) วันที่: 11 ธันวาคม 2550 เวลา:1:45:05 น.  

 
คุณหมิว สู้น่ะค่ะ ชีวิตมันก็เหมือนการเดินทางค่ะบางครั้งก็เรียบ บางครั้งก็ขรุขระ แต่เราก็ต้องเดินทางกันต่อไป คิดง่ายๆ ค่ะ พรุ่งนี้ก็เช้าแล้ว


โดย: ไอริส IP: 212.187.194.74 วันที่: 12 ธันวาคม 2550 เวลา:5:01:17 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Be a good guy
Location :
New York CityBoy United States

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




เด็กจากทุ่งกุลาร้องไห้ฯฝันไกลในนิวยอร์ค
Friends' blogs
[Add Be a good guy's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.